Συλλογή επεξεργασία από τον Ζάχο Σκαφίδα
Τις επιθανάτιες εμπειρίες τις ακούμε από λίγους, διότι λίγοι είναι αυτοί που ξεφεύγουν από το θάνατο και επανέρχονται στη ζωή. Τις εμπειρίες που θα διαβάσετε ή θα ακούσετε είναι πολύ πιθανό να τις βιώνει το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων όταν εισέρχονται στην άλλη πλευρά. Φυσικά επειδή δεν επανέρχονται στη ζωή δεν μπορούμε να έχουμε τις μαρτυρίες τους.
Οι ερμηνείες των μη υποστηρικτών είναι ποικίλες. Με τις επικρατέστερες ότι ο εγκέφαλος αντιδρά, παράγει ουσίες παρόμοιες με τις ουσίες των ναρκωτικών και δημιουργεί καταστάσεις ονείρου. Ή όσοι επανέρχονται στη ζωή δεν έχουν εντελώς πεθάνει, ή ο εγκέφαλος έμεινε για πολύ λίγο νεκρός και δεν πρόλαβε να καταστραφεί. Συνεπώς δεν είναι εμπειρίες της μεταθάνατο ζωής.
Η απάντηση στον πρώτο ισχυρισμό είναι αν συνέβαινε αυτό οι εμπειρίες θα ήταν σε κάθε άνθρωπο διαφορετικές. Από μελέτες οι εμπειρίες κατατάχτηκαν σε ελάχιστες (με μονοψήφιο αριθμό) όμοιες κατηγορίες.
Η απάντηση στο δεύτερο ισχυρισμό είναι ότι είναι αδύνατον ένας νεκρός να επανέλθει για να περιγράψει τις εμπειρίες του.
Υπάρχουν επιθανάτιες εμπειρίες που το υποκείμενο περιγράφει πράγματα που ήταν αδύνατον να δει ενώ ήταν στο κρεβάτι και τα είδε όταν βγήκε από το σώμα του. Τα φαινόμενα αυτά είναι απολύτως διαπιστωμένα. Σύντομα θα ανεβάσω σχετικό βίντεο.
Δεν είναι δυνατό μέσα από ένα άρθρο να κάνουμε πλήρη ανάλυση, υπάρχουν αρκετά βιβλία με κορυφαίο το Life after life του Raymond Moody που όποιος ενδιαφέρετε θα πάρει εκτεταμένη γνώση.
Το μεγάλο ερώτημα είναι εμείς θα μπορέσουμε να έχουμε αυτές τις εμπειρίες; Δεν χρειάζεται κάποιος να φτάσει στα πρόθυρα του θανάτου για να βιώσει αυτά που θα δείτε παρακάτω. Οι καταγραφές υπάρχουν στο ασυνείδητο, κατά την διάρκεια μιας αναδρομής επανέρχονται στη συνείδηση. Στις ανάδρομες που έχω κατά καιρό ανεβάσει υπάρχουν όλες αυτές οι εμπειρίες. Όσοι θέλησαν να εξερευνήσουν τα ψυχικά πεδία δεν χρειάστηκε να πεθάνουν, μέσα από τις αναδρομές τους έχουν μεγαλύτερη γνώση από αυτά που θα διαβάσετε.
Η επιθανάτια εμπειρία του Ντέιβιντ Μπένετ
Τι υπάρχει μετά το θάνατο; Πώς μπορεί να ξέρει κανείς; Μερικοί πιστεύουν ότι ξέρουν επειδή άγγιξαν το θάνατο. Ο Ντέιβιντ Μπένετ, πρώην δύτης ερευνητής, είναι ένας από αυτούς.
Ποιο κοιτάζεις; Το παράθυρο με τον Χριστό στην κάτω γωνία. Κατευνάζει την καταιγίδα. Το 1983, κοντά στην ακτή της Καλιφόρνιας... ...είχε καταιγίδα με κύματα οκτώ εννιά μέτρα και μπήκαμε εκεί. Ξαφνικά ήρθε ένα μεγάλο κύμα πολύ γρήγορα... ...και κατεβήκαμε από την άλλη. Κοίταξα και το επόμενο ερχόταν κατά πάνω μας. Ήμουν στην πλώρη. Με πέταξε στη θάλασσα... ...και άρχισα να πετάγομαι σαν πάνινη κούκλα. Δεν μπορείς να κρατήσεις για πάντα την αναπνοή σου. Κάποια στιγμή δεν αντέχεις και αναπνέεις θαλασσινό νερό. Είναι πολύ βίαιος θάνατος. Ήξερες πόσο βαθιά ήταν;
Δεν ένιωθα ούτε το σώμα μου ούτε τον ωκεανό τότε. Μετά είδα ένα φως. Ήταν πολλά εκατομμύρια φωτεινά κομμάτια. Είχε διάφορα χρώματα. Χόρευαν και περιστρέφονταν. Έμοιαζαν σαν να είχαν μυαλό και να ήταν άπειρα. Τι σκέφτηκες; Σκέφτηκες ή μόνο ένιωσες κάτι; Ήξερα ότι δεν ήμουν πια στο Κάνσας. Κατάλαβες. Ήξερα ότι άφησα το σώμα μου. Καθώς πλησίαζα αυτό το φως... ...ήταν σαν γνώριμο σπίτι. Ήταν μία σχέση πολύ πιο βαθιά από τις σχέσεις μου εδώ. Έφτασε σε ένα σημείο όπου... ...αυτά τα εκατομμύρια φώτα... ...μίλησαν. Είπαν "δεν είναι η ώρα σου". "Πρέπει να γυρίσεις, έχεις σκοπό".
Έβλεπα το σώμα μου. Ένιωθα υπνωτισμένος... ...επειδή ένιωθα ότι θα επέστρεφα στο σώμα μου. Τα επόμενα κύματα έριξαν το σώμα μου στο ναυάγιο. Το νερό πιέστηκε και έφυγε από τα πνευμόνια μου... ...και βρέθηκα ξανά στο σώμα μου. Περίπου πόση ώρα ήσουν στο νερό; Το πλήρωμα που με έψαχνε είπε ότι ήμουν 15 με 18 λεπτά στο νερό. - Δεκαπέντε με 18 λεπτά. - Ναι. Δεν ανέπνεες 15 με 18 λεπτά. Σωστά.
Εντάξει. Ντέιβιντ, αυτό που μου είπες... ...είναι φοβερή ιστορία. Σε κάνει να πιστεύεις στη μετά θάνατο ζωή; Πιστεύω στη μετά θάνατο ζωή. Ότι η ύπαρξή μας, η ψυχή μας, όπως και να το πεις, συνεχίζει να ζει... ...και έχουμε ευκαιρίες να επιστρέψουμε. Δεν είχα σκεφτεί τίποτε από αυτά πριν. Δε με είχε απασχολήσει.
Τώρα καθόμαστε σε καθεδρικό. Δεν ανέφερες τον Θεό. Το φως για μένα ήταν ο Θεός. Αυτό ήταν ο Θεός. - Δηλαδή το μήνυμα είναι από τον Θεό. - Ναι. Πιστεύω ότι η πνευματικότητα υπάρχει σε όλες τις θρησκείες. Δεν ακολουθώ μία θρησκεία πια. Στη βιβλιοθήκη στο σπίτι μου εκπροσωπούνται όλες οι θρησκείες. Και στη δική μου.
Η επιθανάτια εμπειρία του Dr Eben Alexander
Ο παράδεισος υπάρχει
Το ταξίδι ενός νευροχειρουργού στη μετά θάνατον ζωή Dr Eben Alexander Καλημέρα αγαπημένοι συνδημιουργοί μου, είμαι η Λιλού και είμαι στην όμορφη Μασσαλία, στη νότιο Γαλλία, με τον ιατρό Eben Alexander, καλημέρα! Καλημέρα! Πώς είστε; Καταπληκτικά! και είμαι ενθουσιασμένη αγαπημένοι συνδημιουργοί μου γι' αυτή τη συνέντευξη, που μπορώ να μοιραστώ ένα τέτοιο επίπεδο πληροφοριών για τη συνειδητότητα, είναι πάρα πολύ σπουδαίο.
- Μόλις διάβασα το βιβλίο σας, και εντυπωσιάστηκα από την ποιότητα της αναφοράς σας, από την εμπειρία σας, και όλα αυτά που θα ακούσουμε τώρα από σας τον ίδιο. Είστε νευροχειρουργός, ήσασταν καθηγητής σε μερικά από τα πιο λαμπρά πανεπιστήμια των Ηνωμένων Πολιτείων, χειρουργήσατε φαντάζομαι χιλιάδες εγκέφαλους, και είχατε μια επιθανάτια εμπειρία. Γυρίσατε πίσω μετά από εφτά ημέρες σε κώμα, θέλω να ακούσω τα πάντα γι' αυτό.
- Πρώτα απ΄ όλα άκουσα πόση επιτυχία έχει το βιβλίο σας στις Ηνωμένες Πολιτείες, χαιρόμαστε πάρα πολύ που σας έχουμε στη Γαλλία, μόλις βγήκε εδώ, είμαι πολύ ενθουσιασμένη γιατί είδα όλες αυτές τις συνεντεύξεις, και κάθομαι δίπλα σας σήμερα. Έχω το προνόμιο να περάσω τα επόμενα 45 λεπτά μαζί σας, και να μπούμε σε βαθιές λεπτομέρειες γι' αυτή την αγάπη που νιώθατε, την ενότητα. Όλα αυτά για τα οποία ήσασταν δύσπιστος πριν. Πείτε μας γι' αυτό!
Dr Eben Alexander
Όταν κατάλαβα την εμπειρία μου, γιατί στην αρχή, όπως όλοι αυτοί που ζουν μια επιθανάτια εμπειρία, ήμουνα εντελώς έκπληκτος από τη δύναμή της. Ωστόσο οι ιατροί μου είπαν 'Ήσουνα πολύ άρρωστος, δεν περιμέναμε να επιβιώσεις, Ήσουνα τόσο άρρωστος που ο εγκέφαλός σου είχε καταστραφεί ολοσχερώς, λοιπόν ξέχασε όλες αυτές τις αναμνήσεις". Εκείνη τη στιγμή είχα αμνησία του ό, τι ήξερα πριν στη ζωή μου, οπότε δέχτηκα εντελώς αυτά που λέγανε, είπα "ΟΚ, είναι πολύ αληθινό για να είναι πραγματικό, υποθέτω ότι υπάρχει μια εξήγηση θαμμένη κάπου στη συνείδησή μου".
Αρχικά ήμουνα πολύ δύσπιστος ότι θα μπορούσε να είναι κάτι άλλο από μια διαδικασία του εγκεφάλου. Προσπάθησα να το εξηγήσω ως ένα φαινόμενο που εξαρτάται από τον εγκέφαλο. Σκέφτηκα να το γράψω σ΄ ένα άρθρο για νευροεπιστήμονες, για να βοηθήσει στην κατανόηση αυτού του υπερρεαλισμού που μπορεί να συμβεί όταν κάποιος είναι σε βαθύ κώμα και έχει μια επιθανάτια εμπειρία. Σκεφτόμουνα ειδικά στο πλαίσιο της οξείας βακτηριακής μηνιγγίτιδας μια ασθένεια για την οποία θα σας έλεγα πριν προσβληθώ, ότι δεν αφήνει κανένα περιθώριο για οποιαδήποτε μνήμη από σημαντική εμπειρία, και όμως επέστρεψα με αυτή την οδύσσεια, πολύ πλούσια και φρέσκια στο μυαλό μου. Έπρεπε να την εξηγήσω.
- Ήθελα να σας ρωτήσω αν είναι η φαντασία ή η πραγματικότητα; Είναι φανερό πως το ζήσατε, ως κάτι πολύ πραγματικό και πλούσιο, τόσο καταπληκτικό που θέλετε να το μοιράζεστε. Θα ήθελα να ξέρω, ως ιατρός πριν, αν είχατε τέτοιους ασθενείς, τι θα τους είχατε πει; το οποίο τώρα τελικά με τη δική σας περίπτωση, δεν μπορείτε πια να επικυρώσετε;
Πριν από την εμπειρία μου, είχα ακούσει λίγο για τις επιθανάτιες εμπειρίες, και τέτοιου είδους ταξίδια. Ήμουν ένας πολύ συμβατικός επιστήμονας του εγκεφάλου. Πίστευα πάρα πολύ στην αναγωγική και υλιστική επιστήμη, η οποία μας λέει ότι αν κατανοούμε τα πάντα πάνω στα ηλεκτρόνια, τα πρωτόνια, νετρόνια, κουάρκς, φωτόνια, τις αλληλεπιδράσεις τους στη φυσική, τη χημεία, τη βιολογία, και γνωρίζοντας την ανατομία και τη φυσιολογία του ανθρώπινου εγκεφάλου, καταλήγουμε φυσικά στο συμπέρασμα ότι ο εγκέφαλος δημιουργεί τη συνείδηση. Παρόλο που απέχουμε πολύ από την έναρξη μιας εξήγησης, είχα πειστεί πριν από το κώμα μου ότι κάποια μέρα θα το ανακαλύπταμε. Με άλλα λόγια ότι ο εγκέφαλος δημιουργεί συνείδηση και δεν έχει τίποτα άλλο να καταλάβουμε.
Περιγραφή της μηνιγγοεγκεφαλίτιδας
Είναι μια από τις ομορφιές του ταξιδιού μου, γιατί συνειδητοποίησα μετά από πολλούς μήνες προσπαθειών για να εξηγήσω σε βάθος το ταξίδι μου από τη άποψη ενός φαινομένου βασισμένο στον εγκέφαλο, σ' ένα πολύ άρρωστο εγκέφαλο, κυρίως λόγω της οξείας βακτηριακής μηνιγγίτιδας η οποία ήταν τόσο σοβαρή μου με βύθισε μέσα στο κώμα από τις τρεις ή τέσσερις πρώτες ώρες.
Το γεγονός της τόσο γρήγορης εισόδου σε κώμα και που είχα μια σοβαρή βακτηριακή μηνιγγίτιδα μου έδωσε δέκα τοις εκατό πιθανότητες επιβίωσης στην αρχή. Ύστερα, δεδομένου ότι δεν ανταποκρινόμουνα στα αντιβιοτικά και η νευρολογική μου κατάσταση ήταν τόσο θλιβερή, ακόμα και στην αρχή, πήγα στα επείγοντα με το ελάχιστο της φλοιώδης λειτουργείας μου, και το έχασα γρήγορα. Το εγκεφαλικό μου στέλεχος είχε καταστραφεί, από την πρώτη ημέρα, οι κινήσεις των οφθαλμών μου ήταν παθολογικές, στην πραγματικότητα δεν είχα καμιά κίνηση των ματιών μετά από λίγο, καμιά ανταπόκριση των κόρων, όλα είχαν φύγει. Ήταν μια πολύ σοβαρή μηνιγγοεγκεφαλίτιδα με βλάβη του εγκεφαλικού στελέχους.
Όταν είσαι σε κώμα με μια τέτοια ασθένεια για επτά ημέρες, οι ιατροί που φροντίζουν τέτοιους ασθενείς λένε ότι συνήθως όταν μπαίνουμε σε κώμα τόσο γρήγορα, τη δεύτερη ή τρίτη μέρα, είτε ξυπνάμε είτε πεθαίνουμε, δεν υπάρχουν ημίμετρα. Ήταν λοιπόν πολύ ασυνήθιστο να είμαι ακόμα εδώ την έκτη μέρα. Μείωσαν την καταστολή, δεν υπήρχε σημαντική νευρολογική δραστηριότητα, ήταν στο σημείο να συζητήσουν την αναγκαιότητα των αντιβιοτικών, επειδή πίστευαν ότι δεν υπήρχε καμία ελπίδα ανάκαμψης την έκτη ημέρα είχα κατεβεί στα δύο ή τρία τοις εκατό οι πιθανότητες επιβίωσης και καμία πιθανότητα για νευρολογική αποκατάσταση.
Τίποτα σημαντικό. Προέβλεπαν στην καλύτερη περίπτωση ότι θα έπρεπε να περάσω τρεις μήνες στο νοσοκομείο και στη συνέχεια το υπόλοιπο της ζωής μου σε έναν νοσηλευτικό ίδρυμα, απαιτώντας συνεχή φροντίδα, γιατί θα ήμουνα φυτό, ανίκανος να φροντίζω τον εαυτό μου. Όταν άρχισα να ξυπνάω την έβδομη ημέρα, ήταν ένα μεγάλο σοκ γι' αυτούς που με φρόντιζαν, για την οικογένειά μου, και όλους. Δεν ήταν ομαλό, γιατί πέρασα τις δύο επόμενες ημέρες εναλλάξ από τη διαύγεια στη τρέλα. Είχα παρανοϊκές και ψυχωτικές παραισθήσεις. Είχαν σχέση με τον εγκέφαλο, υπήρχε πολύ ομιλία, σε αντίθεση με την απίστευτα πλούσια οδύσσεια που είχα βιώσει κατά τη διάρκεια του κώμα μου, ορισμένα στοιχεία μου επιτρέπουν να ξέρω ότι έγινε μεταξύ της πρώτης και της πέμπτης ημέρας του κώμα μου και όχι στην έβδομη όταν άρχισα να ξυπνάω.
Το μεγαλύτερο μέρος από την εμπειρία μου συνέβη όταν ήμουν βαθιά σε κώμα, ενώ οι νευρολογικές εξετάσεις μου έδειχναν ότι θα μπορούσα να έχω μόνο μια στοιχειώδη και πρωτόγονη συνειδητή εμπειρία, και όμως είχα αυτή την υπέρ πραγματική οδύσσεια.
Κατά τη διάρκεια της ανάρρωσης
- Σιγά-σιγά αρχίσατε να συζητάτε με τους συγγενείς σας, με τους ιατρούς, θέλατε να μοιράζεστε αυτή την εμπειρία, η παράνοια είχε φύγει, και τι συνήθως λέτε σ 'έναν ασθενή που σας μιλάει γι΄ αυτό, για την επιθανάτια εμπειρία;
Πριν από το κώμα μου θα τους καθησύχαζα, λέγοντας τους ότι ήταν πολύ άρρωστοι, και όταν ο εγκέφαλος είναι τόσο άρρωστος, κάνει πολλά τρελά πράγματα, ότι είναι ένα όνειρο ή μια παραίσθηση, να το ξεχάσει και να συνεχίσει να ζει κανονικά. Αυτό θα έλεγα πριν από το κώμα. Γι' αυτό είναι τόσο καθοριστικό. Ίσως ο σημαντικότερος παράγοντας στην ιστορία μου ήταν ότι είχα μια πολύ σοβαρή βακτηριακή μηνιγγίτιδα η οποία με βύθισε στο κώμα σε λίγες μόνο ώρες, και στη συνέχεια κατέστρεψε εντελώς το νευρολογικό μου σύστημα.
Ο φλοιός δεν είχε καμία δραστηριότητα. Ο φλοιός είναι η εξωτερική επιφάνεια του εγκεφάλου. Είναι το μέρος που μας κάνει ανθρώπους, επιτρέπει τη συνειδητή μας εμπειρία, να είμαι εδώ μαζί σας τώρα, να σας ακούω, να ακούω τη θάλασσα, να εκτιμώ κάθε πτυχή της παρουσίας μας εδώ, να έχω επίγνωση του σώματος μου, η γλώσσα που χρησιμοποιούμε, η κατανόηση μας της ορθολογικής σκέψης, η ροή της λογικής σκέψης μας, Να συγκρίνουμε όλα αυτά με τις αναμνήσεις μας και τις προηγούμενες εμπειρίες μας, προσπαθώντας να βγάλουμε νόημα για να κατανοήσουμε τον κόσμο. Όλα αυτά εξαρτώνται από το φλοιό, την επιφάνεια του εγκεφάλου.
Υπάρχουν και άλλα μέρη του εγκεφάλου, ο θάλαμος, το οποίο είναι βαθύτερα, και σε ακόμα κατώτερα τμήματα, ο προμήκης μυελός, ο δικτυωτός σχηματισμός, τα οποία είναι περισσότερο συστήματα ανάφλεξης. Αλλά η τόσο πλούσια και επεξεργασμένη πολυπλοκότητα η οποία ο καθένας από μας είναι σε θέση να συναρμολογήσει για να οικοδομήσει ένα μοντέλο του κόσμου γύρω μας κάθε στιγμή, απαιτεί να είναι λειτουργικό τουλάχιστον ένα μέρος του φλοιού, επειδή αυτό είναι ο πιο ισχυρός υπολογιστής μέσα στον εγκέφαλο και δεν μπορούμε να φτιάξουμε ένα σύνθετο και επεξεργασμένο πρότυπο της πραγματικότητας μέσα στη συνείδησή μας, δίχως να υπάρχει ένα ελάχιστο μέρος του φλοιού να λειτουργεί.
Ως εκ τούτου, η βακτηριακή μηνιγγίτιδα μετά από επτά ημέρες ήταν ένα πολύ ισχυρό επιχείρημα για να πούμε ότι μια τόσο πραγματική εμπειρία, πιο αληθινή ακόμα από ό,τι να κάθομαι εδώ μαζί σας, είναι κάτι που συνέβη πραγματικά. Μου χρειάστηκαν μήνες για να το καταλάβω. Εξαιτίας της τόσο σοβαρής μηνιγγίτιδας και του πλούτου της εμπειρίας μου, η οποία ήταν πλήρης στο μυαλό μου από τη στιγμή που ξύπνησα, θυμόμουνα όλα όσα είχα ζήσει και τα κατέγραψα την πρώτη εβδομάδα που βγήκα από το κώμα.
Ο μεγαλύτερος γιος μου ήταν αρκετά σοφός για να μου πει (σπούδαζε νευροεπιστήμες) δύο μέρες κιόλας που είχα βγει από το νοσοκομείο: "μην διαβάζεις τίποτα από επιθανάτιες εμπειρίες, ούτε από φυσική, ούτε κοσμολογία, γράψε ό,τι θυμάσαι από το ταξίδι σου". Μου πήρε έξι εβδομάδες, έγραψα είκοσι χιλιάδες λέξεις, και κατά τη διάρκεια των έξι αυτών εβδομάδων, ανάκτησα τη γλώσσα, τις οικογενειακές μνήμες μου, στη συνέχεια τις μνήμες από την εκπαίδευσή μου, φυσική, χημεία, όλα όσα ήξερα για τη συνείδηση, τον εγκέφαλο και το νου, όλη η γνώση στη νευρολογία, νευροχειρουργική. Όλα ήρθαν πίσω με κύματα κατά τη διάρκεια των έξι εβδομάδων.
Στο τέλος αυτής της περιόδου, όταν κοίταξα τις εξετάσεις μου, τις τομογραφίες μου, συνειδητοποίησα κάτι με τις εργαστηριακές εξετάσεις αυτές, όπως το σάκχαρο στο υγρό που περιβάλλει τον νωτιαίο μυελό, το οποίο βρίσκεται κανονικά μεταξύ 60 και 80 και πέφτει έως τα 20 στην περίπτωση σοβαρής βακτηριακής μηνιγγίτιδας, στην περίπτωσή μου κατέβηκε στο ένα, και με όλες οι βλάβες που φαίνονταν στις τομογραφίες του εγκεφάλου μου, οι οποίες έδειχναν ότι όλος ο φλοιός ήταν προσβεβλημένος, κατέληξα να λέω "όχι, αυτή η εμπειρία δεν θα μπορούσε να συμβεί σ' αυτόν τον εγκέφαλο, ο ασθενής είναι πολύ άρρωστος για να έχει μια εμπειρία σαν κι αυτή. Στοιχηματίζω ότι δεν θα μπορούσε να έχει καμία συνειδητή εμπειρία και σίγουρα δεν θα μπορούσε να τη θυμάται." Είναι ένα θαύμα!
Οι γιατροί μου θα σας έλεγαν ακόμη και σήμερα ότι είναι σε μεγάλο βαθμό ένα ιατρικό θαύμα, κάτι που δεν μπορούν να εξηγήσουν, δεν υπάρχει ιατρική εξήγηση για την πλήρη και ταχεία ανάκτηση μέσα σε τρεις μήνες της ψυχικής μου λειτουργίας και ίσως ακόμη σε ένα υψηλότερο επίπεδο από ό, τι πριν.
Λατρεύω το απόφθεγμα του Άλμπερτ Αϊνστάιν: "Υπάρχουν δύο τρόποι για να ζήσεις τη ζωή σου, ο ένας είναι σαν τίποτα να μην είναι θαύμα, ο άλλος είναι σαν όλα να είναι ένα θαύμα." Αυτός είναι ακριβώς ο τρόπος με τον οποίο βλέπω τα πράγματα τώρα. Κατάλαβα μέσα από αυτό το ταξίδι μετ' επιστροφής, ότι κάθε ανάσα που μοιραζόμαστε είναι ένα απόλυτο θείο θαύμα. Κάθε μία. Έπρεπε να το γνωρίσω πριν, αλλά υποθέτω ότι χρειαζόμουνα ένα σοκ για να το κατανοήσω πλήρως. Να συνειδητοποιήσω τη θαυματουργή φύση της ύπαρξής μας.
Μάλιστα η νεότερη αδελφή μου που ήταν εκεί λίγα λεπτά μετά το ξύπνημα μου από το κώμα, το πρόσεξε ενώ καθόμουν εκεί παρακολουθώντας κάθε άτομο στο δωμάτιο, γιατροί, νοσοκόμες, οικογένεια, με αυτό το βαθύ βλέμμα που θαύμαζε την απόλυτη ομορφιά και τη μαγευτική φύση του θαύματος που μοιραζόμαστε σε κάθε στιγμή της ζωής μας. Ιδίως μαζί ως όντα που μοιράζονται αυτή τη μεγαλειώδη ύπαρξη. Κάθε στοιχείο αυτού είναι ένα θαύμα. Και είναι ο τρόπος με τον οποίο ζω τώρα τη ζωή μου, είναι ένα όμορφο δώρο από το ταξίδι αυτό.
Ποια είναι η αντίληψή σας για τη συνείδηση
- Θέλω να προχωρήσουμε ακόμη περισσότερο σ' αυτή τη συζήτηση. Ποια είναι η αντίληψή σας για τη συνείδηση, και σχετικά με τη φύση της πραγματικότητας, πως βλέπετε αυτή τη πραγματικότητα τώρα; Τη ζούμε πραγματικά;
Νομίζω ότι ένα πράγμα έγινε πολύ σαφές μετά το ταξίδι μου, είναι ότι το μόνο πράγμα που υπάρχει είναι η συνείδηση. Το πράγμα που αληθινά υπάρχει είναι αυτό το μέρος του εαυτού μας το οποίο μπορεί να αναρωτηθεί αν σκέφτεται ή όχι, αυτό το μέρος μας, που κάθε στιγμή είναι ζωντανό, παρόν και ικανό προσοχής, είναι η συνείδηση. Η φωνούλα μέσα στο κεφάλι μου, αυτή η φωνούλα που με ακολουθεί όλα αυτά τα χρόνια που έγινα νευροχειρουργός, αυτή η φωνούλα της επιστημονικής λογικής σκέψης, δεν είμαι εγώ. Η συνείδηση μέσα μου παρατηρεί αυτή τη φωνή. Είναι πολύ σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε ότι αυτή η φωνή δεν είναι η συνείδηση. Η συνείδηση είναι το αφυπνισμένο μέρος μας που ακούει τη φωνούλα αυτή που έχει επίγνωση της ύπαρξής μας κάθε στιγμή.
Ήταν μια βαθιά συνειδητοποίηση του ταξιδιού μου, η οποία χρησιμοποιώ συνέχεια όταν κάνω διαλογισμό. Διαλογίζομαι δύο με τρείς ώρες την ημέρα, θέλω κατά κύριο λόγο να συνδεθώ με την εσωτερική συνείδησή μου, μπορώ να χρησιμοποιήσω αυτή τη φωνούλα μέσα στο κεφάλι μου για να κάνω ένα αίτημα, να εκφράσω μια πρόθεση, να εκφράσω ευγνωμοσύνη, βαθιά ευγνωμοσύνη γι' αυτή την ύπαρξη, αλλά μετά η φωνούλα πρέπει να ησυχάσει, γιατί μπαίνω σε βαθύτερο διαλογισμό, και αυτό που βρίσκουμε είναι φυσικά γνωστό εδώ και χιλιετίες από έμπειρους διαλογιστές, μοναχούς του Θιβέτ, βουδιστές, όσοι είναι ικανοί να εξερευνήσουν τα φανταστικά μυστήρια της συνείδησης που βρίσκονται στη ρίζα κάθε ύπαρξης αυτού του σύμπαντος.
Αυτό είναι το πιο σημαντικό πράγμα που πρέπει να κατανοήσουμε, και τελικά συνειδητοποίησα ότι η συνείδηση είναι το πρώτο πράγμα που υπάρχει, και για να πάμε στο βάθος των πραγμάτων, θα ήθελα να πω ότι όλες οι συνειδήσεις μας γίνονται μια συνείδηση σε ένα βαθύτερο επίπεδο. Μέσω του διαλογισμού, της προσευχής, του δώρου της απελπισίας, υπάρχουν πολλοί τρόποι για να έρθουμε σε επαφή με την ενότητα της συνείδησης, η οποία στην καρδιά της είναι ένα με το Θείο που είναι παντοδύναμο, παντογνώστης, βαθιά προσωπικός και όλο αγάπη Θεός, μέσα στον καθένα από μας και μέσα σε όλους.
Και όλα αυτά με τη δική μας συνείδηση, εδώ βρίσκονται οι απαντήσεις που αναζητούμε, Εμείς οι άνθρωποι μπορούμε να βλέπουμε DVD, να παρακολουθήσουμε μαθήματα, να διαβάσουμε βιβλία, εν τέλει ο τρόπος να τα γνωρίσουμε όλα αυτά βαθύτερα και να προσεγγίσουμε την αλήθεια είναι να εισάγουμε μέσα στη δική μας συνείδηση. Γι' αυτό το λόγο η τρέχουσα μου έρευνα εμπλέκεται τόσο με τα εργαλεία του διαλογισμού, για να βοηθήσει να φτάσουμε σε βαθύτερα επίπεδα συνειδητού διαλογισμού.
Η κοσμοθεωρία του γεωσκώληκα
- Περάσατε από διάφορα επίπεδα κατά τη διάρκεια της εμπειρίας σας, μια στιγμή αισθανθήκατε ότι είχατε παντογνωσία, όλα έγιναν ξεκάθαρα, όλες οι απαντήσεις ήταν εκεί, ούτε καν σ' ένα μικροδευτερόλεπτο, ήταν στιγμιαίο. Τι μαγική στιγμή! Ήταν σαν μια στιγμή; Πως νιώθατε;
Είναι πολύ ενδιαφέρον γιατί ένα πράγμα είναι πολύ ξεκάθαρο για μένα μέσα από το ταξίδι μου, περιγράφω στο βιβλίο μου ένα πολύ απλοϊκό επίπεδο το οποίο ήταν στην πραγματικότητα το αρχικό μέρος όπου ήμουν, ήταν ένα σημείο όπου δεν είχα καμία μνήμη της ζωής μου, δίχως λόγια και εικόνα του σώματος, στο βιβλίο μου, το ονομάζω "η κοσμοθεωρία του γεωσκώληκα". Ήταν πολύ μονότονο, φαίνεται λίγο τρομακτικό όταν το λέω, αλλά όταν ήμουν εκεί, επειδή δεν θυμόμουνα τίποτα από την προηγούμενη ύπαρξη, το δεχόμουνα απλά.
Είναι κάτι διαφορετικό από άλλες επιθανάτιες εμπειρίες. Είναι διαφορετικό από μερικά από αυτά, αλλά όταν βυθιζόμαστε σε κάποιες μαρτυρίες, αντιλαμβανόμαστε ότι υπάρχει και αποτελεί συχνά τις πιο βαθιές υπερβατικές επιθανάτιες εμπειρίες. Επιπλέον αν δει κανείς τη βιβλιογραφία σχετικά με τη μετά θάνατον ζωή, πηγαίνοντας εκατοντάδες ή ακόμη και χιλιάδες χρόνια πίσω, διαπιστώνουμε ότι υπάρχουν βάσιμες ενδείξεις για την ύπαρξη ενός τέτοιου επιπέδου πραγματικότητας.
Πολλοί άνθρωποι μου ρώτησαν αν ο κόσμος από τη μεριά του γεωσκώληκα ήταν η κόλαση ή το καθαρτήριο Η αρχική μου απάντηση ήταν όχι, δεν ήταν καθόλου διαδραστικό, ένα υπόγειο μέρος, θυμάμαι κυριολεκτικά σαν ρίζες ή αιμοφόρα αγγεία που βρίσκονταν τριγύρω μου, μπορούσα να τα δω να εκτείνονται ακόμη και αν το μέρος ήταν σκοτεινό και κατά καιρούς κάποιες όψεις ζώων έβγαιναν απ' αυτή τη μελάσα και εξαφανίζονταν, υπήρχε μια πολύ σκοτεινή πλευρά.
Το υπέρλαμπρο μαργαριταρένιο φως που περιέχει τα πάντα
- Όμως βγήκατε, και βρήκατε έναν τρόπο να βγείτε όλο και πιο εύκολα και γρήγορα, νομίζω ότι είναι πολύ σημαντικό να γίνει ένας παραλληλισμός με την καθημερινή μας ζωή, και τα μαθήματα που έχουμε να πάρουμε, επειδή έχουμε στιγμές αγωνίας, φόβου, πανικό, αλλά υπάρχει διέξοδος προς το φως και την αγνή αγάπη.
Αυτό ήταν ένα από τα πιο όμορφα δώρα που πήρα, ενώ ήμουν σ΄ αυτό το κατώτερο μέρος καιρό όπως φαίνεται, υπήρξε ένα όμορφο φως, ένα πολύ καθαρό λευκό φως. Είχε μια ελαφρώς τραχιά επιφάνεια με λεπτά λευκά και χρυσά νήματα τα οποία έρεαν όλο γύρο και περιστρέφονταν σιγά-σιγά όσο με πλησίαζαν. Ίσως μία από τις πιο όμορφες πτυχές αυτού του φωτός, εκτός από την υπέροχη εμφάνισή της, ήταν το γεγονός ότι συνοδεύονταν από μια τέλεια μελωδία, με νότες τόσο τέλειες. Αυτό ήρθε μετά από ένα μεγάλο χρονικό διάστημα μέσα σ' αυτό το χονδροειδές επίπεδο, κατά τη διάρκεια του οποίου το μόνο που άκουγα ήταν ένα συνεχές μονότονο σφυροκόπημα όπως κάποιος που χτυπάει σ' έναν άκμονα βαθιά κάτω από τη γη. Ως εκ τούτου, η όμορφη μελωδία που συνοδεύονταν από το καθαρό φως που περιστρεφόταν, ήταν ένα θαυμάσιο δώρο.
Άνοιξε μια τρύπα μέσα στο πέπλο αυτής της φοβερής πραγματικότητας, ήταν μια πύλη για μια υπέροχη κοιλάδα, μια κοιλάδα τόσο λαμπερή, πράσινη, εύφορη, γεμάτη ζωή, γεμάτη με πλούσια βλάστηση. Ακόμα δεν είχα επίγνωση του σώματος μου σ' αυτό το επίπεδο, αλλά κινούμουν μέσα γιατί ήμουνα σαν ένα σημείο συνείδησης πάνω σ' ένα φτερό πεταλούδας. Δεν ήταν κανένα είδος πεταλούδας που βρίσκεται στη γη για το οποίο ένας εντομολόγος θα καθόριζε το γένος και το είδος. Αυτή είναι η καλύτερη γήινη λέξη που μπορώ να βρω για να το περιγράψω.
Κινείτο κατά μήκος της λαμπρής αυτής καταπράσινης κοιλάδας, μπορούσα να δω όλη αυτή τη πλούσια βλάστηση να αναπτύσσεται όσο πετούσαμε από πάνω, υπήρχαν λουλούδια και μπουμπούκια στα δέντρα, άνοιγαν και θυμάμαι την απίστευτα πολύπλοκη και τέλεια υφή αυτών των πολύ ζωντανών λουλουδιών και μπουμπουκιών, ήταν σαφώς εύφορα και γεμάτα ζωή, άνοιγαν και αναπτύσσονταν και αποκάλυπταν την απίστευτη ομορφιά τους, ακόμη και αν πετούσαμε από πάνω.
Ενώ όλα αυτά γινόντουσαν, δίπλα σε μένα, πάνω στο φτερό της πεταλούδας, ήταν μια πανέμορφη κοπέλα, απολύτως τέλεια, τόσο γοητευτική που θυμάμαι έντονα το πρόσωπό της, πολύ υψηλά ζυγωματικά, ένα ευρύ χαμόγελο, ένα ψηλό μέτωπο, καστανόξανθα μαλλιά, καταγάλανα και τόσο αστραφτερά μάτια, και ένα βαθύ βλέμμα γεμάτο καθαρής αγάπης. Ήταν τόσο έντονο και όμορφο, δεν πρόφερε ποτέ ούτε μία λέξη, οι σκέψεις δεν έρχονταν με λόγια αλλά ως έννοιες, οι οποίες μετέφρασα σε λέξεις λίγες εβδομάδες αργότερα. Η έννοια αυτή ήταν πολύ σαφής: "Αγαπιέσαι και λατρεύεσαι βαθιά για πάντα, δεν έχεις τίποτα να φοβάσαι, δεν υπάρχει τίποτα που μπορείς να κάνεις λάθος".
Σ' αυτό το πνευματικό επίπεδο δεν έπρεπε ανησυχώ για τίποτα, να προσπαθήσω να κάνω το σωστό. Ήμουν βαθιά αγαπημένος και λατρεμένος, θα είχα φροντίδα και υποστήριξη. Η αγάπη, η καθαρή ευδαιμονία που ήρθε από εκείνη με αυτή την αγάπη, μια αγάπη τόσο πολύ πέρα από την αγάπη που νιώθουμε στη γη, είτε ρομαντική, γονική, ή μια πιο γενική αγάπη για την ανθρωπότητα, για τη ζωή, όλες αυτές οι μορφές αγάπης πηγαίνουν προς τη σωστή κατεύθυνση, φυσικά, αλλά αυτή η αγάπη η οποία μου έδειξε, εντελώς άνευ όρων, ήταν η πιο αγνή και υπέρβαινε όλες τις άλλες.
Δεν μπορώ καν να περιγράψω με λόγια, μόνο που το σκέφτομαι τώρα πάλι νιώθω ρίγη ευτυχίας, ήταν τόσο δυνατό και τόσο πλήρες. Σε αυτό το επίπεδο είδα ψυχές που χορεύαν κάτω από μας. Στα πρώτα κείμενά μου είπα ότι έμοιαζαν με αγρότες αλλά υπήρχε τόση ευτυχία, τόση χαρά και απλότητα στη αγάπη τους. Πολλά παιδιά που παίζανε, σκυλιά που πηδούσαν, και όλα αυτά σχημάτιζαν μια ύπαρξη τόσο όμορφη.
Από πάνω μας στον ουρανό, τα σύννεφα κραύγαζαν από χρώματα σ' ένα βαθύ μπλε μαύρο ουρανό. Πάνω από αυτά τα σύννεφα, λαμπερές σφαίρες φωτός πνευματικών όντων άφηναν πίσω εκθαμβωτικές γραμμές χρυσής σκόνης που σπιθοβολούσε. Πετούσαν σε σχηματισμό, και οι αψίδες σφαιρών φωτός αγνών όντων, έστελναν το ένα μετά το άλλο κύματα από όμορφα τραγούδια, αγγελικές χορωδίες, ύμνους, κρεσέντο μετά από κρεσέντο... ομορφότερο πέρα από όλες οι μουσικές που είχα ποτέ ακούσει στη γη.
Στον υπερδιαστατικό χώρο έξω από το τετραδιάστατο χώρο μας
Συγκινούσε ως τα βάθη της ψυχής, της καρδιάς και του πνεύματος. Καθαρή συναισθηματική δύναμη, ευδαιμονία της αγάπης που κατέβαινε. Όταν το θυμήθηκα μερικές εβδομάδες αργότερα για να το γράψω, ήταν τόσο δύσκολο, γιατί ήταν σαφές ότι δεν βλέπουμε με τα μάτια και δεν ακούμε με τα αυτιά, όταν ήμουνα σ' αυτό το πεδίο, γινόμουν όλα αυτά που μου έδειχναν και ένιωθα τη συναισθηματική ένταση των άλλων όντων ως μέρος του μαθήματος που είχα έρθει εκεί για να λάβω.
Ήταν τόσο αληθινό, ειδικά όταν έβλεπα τους αγγέλους, όπως τους αποκαλώ στα γραπτά μου, αυτές οι σφαίρες φωτός, αυτά τα πνευματικά όντα, άγγελοι τόσο ανώτεροι, και η μουσική ήταν ένα δώρο τόσο απίστευτο, στην πραγματικότητα ήταν ένας τρόπος για να ανεβούμε όλο και ψηλότερα στις διαστάσεις αυτού του επιπέδου. Γιατί μόλις αναγνώρισα την ομορφιά αυτής της μουσικής, όλος αυτός ο κόσμος άρχισε να καταρρέει. Είδα αυτό το επίπεδο της πραγματικότητας και όλα αυτά...
Ήμουν ήδη σ' ένα υπερδιαστατικό χώρο έξω από το τετραδιάστατο χώρο μας, αλλά όλα κατέρρευσαν σε ένα και μόνο σημείο, και ο ίδιος ο χρόνος, με τον τρόπο που τον βλέπουμε σ' αυτό το σύμπαν, συγκεντρώθηκε ξαφνικά σ' ένα μόνο σημείο. Τότε μια υπερδιαστατική αιτιότητα εκδηλώθηκε, πραγματικά η τελευταία κατοικία των ψυχών μας όπου οι ψυχές διασχίζουν ένα υψηλότερο ή χαμηλότερο επίπεδο ανάλογα με τη σύνδεσή μας με το πέπλο που κρύβει από εμάς την πλήρη γνώση της άλλης πλευράς και απαιτεί να περάσουμε μέσα από την πίστη σ' αυτή την πλευρά.
Αλλά από την άλλη πλευρά υπήρχε μια πολύ μεγαλύτερη επίγνωση ότι είμαστε ενωμένοι με τις αδελφές ψυχές μας και αυτό έχει να κάνει με το καθήκον μας να μάθουμε αυτό το μάθημα στην ενσάρκωση μας, να επιτρέπουμε την ανάβαση της ψυχής μας σ' αυτή την ανώτερη αιτιότητα, σ' ένα χρόνο που είναι εντελώς έξω από το γήινο χρόνο μας ή αυτού του σύμπαντος, ένας χρόνος που έχει πρόσβαση σε κάθε στιγμή του χρόνου μας εδώ και αυτό εξηγεί πολλά για τις επιθανάτιες εμπειρίες όπου γίνονται συναντήσεις με ψυχές νεκρών συγγενών, σχετικά με τη επικοινωνία μετά το θάνατο, εμπειρίες από προηγούμενες ζωές, μετενσάρκωση, υπάρχουν πολλά επιστημονικά δεδομένα που υποστηρίζουν την πραγματικότητα αυτή.
Όταν παίρνουμε το χρόνο να δούμε από κοντά τα δεδομένα που έχουμε, συνειδητοποιούμε ότι είναι πραγματικό. Κάτι συμβαίνει εδώ. Στη συνέχεια, σ' ένα ακόμη υψηλότερο επίπεδο που αποκαλώ την καρδιά, το οποίο είναι η κατοικία του Θεού, αυτή η παντοδύναμη, όλο αγάπη, απείρως αγνή πηγή ολόκληρου του πολυσύμπαντος, σ' αυτό το επίπεδο της καρδιάς, η συνειδητότητα του απείρου, πέρα από όλες τις έννοιες του απείρου στα χαμηλότερα επίπεδα, ένα άπειρο μελανό σκοτάδι, αλλά και δίπλα σε μένα μια λαμπρή σφαίρα αγνού φωτός .
Υπήρχε η ισχυρή αίσθηση των τριών παρουσιών μας, ότι ήταν η παντοδύναμη και όλο αγάπη Θεϊκότητα. Σίγουρα ήταν κάτι που σ' αυτό το επίπεδο δεν βλέπεις, αλλά αισθάνεσαι όλο το άπειρο και το αιώνιο, και η σφαίρα του φωτός. Είχα ακόμα την αίσθηση ότι η σφαίρα φωτός ήταν σαν μεταφραστής, σαν διερμηνέας. Στα πρώτα γραπτά μου νόμιζα ότι η πηγή φωτός ήταν σαν την όμορφη συνοδό μου πάνω στο φτερό της πεταλούδας, την οποία κατέληξα να αποκαλώ ο φύλακας άγγελος μου.
Δεν είμαι σίγουρος ότι μπορώ να κάνω αυτή την συσχέτιση, αλλά έχω ένα πολύ ισχυρό συναίσθημα ενός είδος τριγώνου σ' αυτό το επίπεδο της καρδιάς, ανάμεσα σ' αυτή την άπειρη, παντοδύναμη, παντογνώστρια και πανδημιουργική θεϊκότητα, τη σφαίρα του φωτός και τη δική μου συνείδηση. Αλλά η συνείδηση αυτή ήταν τόσο πέρα από μια ατομική ανθρώπινη συνείδηση. Ήταν πολύ περισσότερο σαν μια μεγαλύτερη συνείδηση από τη συνείδηση όλης της ζωής πάνω στη γη, σαν μια ανώτερη κοσμική συνείδηση που όλοι μοιραζόμαστε.
Έλαβα πληροφορίες ότι αυτό το μέρος του εαυτού μου που ήταν ο παρατηρητής, αυτή η συνείδηση, αυτή η επίγνωση, δεν ήταν εκεί για να μείνει. Ουσιαστικά ένα μέρος αυτής της συνείδησης θα επέστρεφε, δεν ήμουνα εκεί για να μείνω, Στην πραγματικότητα αυτό το μέρος του εαυτού μου που είχε ακόμα μια προσκόλληση κάτω, με τον Eben Alexander που ήμουν στη γη, έπρεπε να μάθει πολλά πράγματα για την αγάπη. Πώς η αγάπη είναι η ίδια η δομή όλων των υψηλότερων διαστάσεων, και κυριαρχεί ακόμα και στις χαμηλότερες διαστάσεις. Πώς το κακό υπάρχει για να εξυπηρετήσει ουσιαστικά ίχνη ακαθαρσιών που επιτρέπουν οι εκδηλώσεις της ελεύθερης βούλησής μας σ' αυτή τη διάσταση.
Αυτό είναι το μεγαλύτερο δώρο αγάπης του Θεού που μας αγαπά τόσο πολύ και εξακολουθεί να μας αφήνει την απόφαση, να κάνουμε επιλογές σ' αυτόν τον κόσμο, να έχουμε ελεύθερη βούληση.Αυτό ήταν ένα πολύ σημαντικό μέρος. Και να καταλάβω τόσα πολλά για τη φυσική δομή του χώρου, τη συνείδηση, τόσο σ' αυτή τη χαμηλή διάσταση, όσο και από την άποψη των υψηλότερων διαστάσεων, της πνευματικής ύπαρξής μας, και πώς όλο αυτό το πνεύμα είναι μόνο ένα στα βαθύτερα επίπεδα, και φυσικά στο κέντρο είναι ένα με το Θεό. Υπήρχαν τόσα πολλά σε όλα αυτά τα μαθήματα, συμπεριλαμβανομένη η φυσική δομή του όλου.
Ωμ ήταν ο ήχος σ' αυτό το απέραντο μέχρι τύφλωση λαμπρό φως
- Σχετικά με τον ήχο της λέξης Ωμ, και έβαλα μια ερώτηση στο facebook ζητώντας από τους ακροατές τι θα ήθελαν να σας ρωτήσω, έλαβα πολλές ερωτήσεις, και μια απ' αυτές ήταν γιατί χρησιμοποιούσατε τη λέξη Ωμ για να μιλήσετε για το Θεό, και τώρα χρησιμοποιείτε τη λέξη Θεό. Γιατί; Μας φαίνεται πως η λέξη Ωμ είναι πέρα από τη θρησκεία.
Νομίζω ότι είναι σημαντικό να κατανοήσουμε πώς η γλώσσα μας και οι λέξεις μας, είναι πολύ περιοριστικές. Όποιες και αν είναι χωρίζουν, προσπαθούν να καθορίσουν τα πράγματα και παρέχουν ψευδείς διαχωρισμοί. Βέβαια είναι χρήσιμες σ' αυτή τη δυαδική διάσταση όπου η γλώσσα μας έχει μια βασική λειτουργία, αλλά όταν γυρίζουμε απ' αυτές τις υψηλότερες διαστάσεις, είναι πολύ σαφές ότι η παντοδύναμη θεϊκότητα είναι ο πυρήνας όλης της ύπαρξης και όλης της αιωνιότητας και πηγή της άπειρης, απέραντης, απερίγραπτης αγάπης, πέρα από όλες τις λέξεις. Οποιαδήποτε λέξη αποτυγχάνει παταγωδώς.
Στην ουσία για μήνες δίσταζα να χρησιμοποιήσω τη λέξη Θεός, γιατί για μένα τότε, η μνήμες ήταν τόσο φρέσκες και καθαρές, η απεραντοσύνη και η δύναμη αυτού του όντος και επίσης η φύση απεριόριστης αγάπης του προς όλη τη δημιουργία και για κάθε στοιχείο της, ήταν πάρα πολλά για μένα για να χρησιμοποιήσω τη λέξη Θεός. Ωστόσο, για τη γήινη κατανόηση μας είναι απολύτως αυτό το ον.
Συνειδητοποιώ ότι άλλοι έχουν έρθει εδώ και χιλιάδες χρόνια, να μας πουν για ταξίδια σ' αυτές τις πολύ πραγματικές διαστάσεις, τις πραγματικότητες πίσω από τον υλικό μας κόσμο, ο οποίος δεν είναι τόσο αληθινός όσο μοιάζει. Αυτόν τον πολύ πραγματικό κόσμο, εξαιρετικά πραγματικό, τον οποίο μου αρέσει να κατανοήσω ως τον κόσμο των μορφών του Πλάτωνα, το πραγματικό θεμέλιο πάνω στο οποίο αυτός ο ατελής κόσμος είναι χτισμένος, και Ωμ ήταν ο ήχος, το οποίο θυμάμαι μέσα σ' αυτό που ονόμασα καρδιά, αυτό το απέραντο σκούρο μελάνι, γεμάτο μέχρι τύφλωση από το λαμπρό φως της σφαίρας, η οποία μου χρησίμευσε ως ένα είδος μεταφραστή για όλα αυτά τα μαθήματα που έλαβα.
Ο ήχος που θυμάμαι να σχετιζόταν με το εν λόγω ον αγάπης, ήταν το Ωμ. Ήταν ένα αιώνιο Ωμ που είχε μια άπειρη αντήχηση για όλη την αιωνιότητα. Βέβαια, οι φυσικοί θα σταθούν σ' αυτή τη λέξη αντήχηση και θα πουν: "Πως μπορεί κανείς να μιλήσει για αντήχηση όταν πρόκειται για την αιωνιότητα; για χώρο πολλών διαστάσεων, πέραν των τεσσάρων διαστάσεων του χωροχρόνου μας; Πώς μπορεί να υπάρξει ένας συντονισμός σ' αυτές τις συνθήκες;" Και όμως είναι ο ήχος που άκουσα, ένα πολύ βαθύ και τέλειο Ωμ.
Έτσι ονόμαζα αυτή τη στοργική και ισχυρή πηγή άπειρης αγάπης, η ενέργεια όλης της ύπαρξης. Ωμ ήταν η καλύτερη περιγραφή που μπορούσα να χρησιμοποιήσω. Επίσης, με ρωτούν συχνά αν αυτή η παντοδύναμη θεϊκότητα ήταν αρσενικού η θηλυκού γένους. Φυσικά επισημαίνω αμέσως ότι είναι ένα πλάσμα τόσο τέλειο, είναι η τέλεια μίξη κάθε δυαδικότητας, συμπεριλαμβανομένων αρσενικό και θηλυκό οπότε δεν συνδυάζεται με κανένα φύλο.
Χρησιμοποιούσα Ωμ σαν αντωνυμία, γιατί έτσι δεν χρειαζόταν να λέω αυτός, αυτή ή αυτό σχετικά με αυτή τη παντοδύναμη θεϊκότητα. Ωμ ήταν για μένα μια τέλεια περιγραφή αυτής της δύναμης, και δεν είχε προηγούμενη ετικέτα που θα αφαιρούσε κάτι από αυτό που είναι.
Ο εγκέφαλος είναι σαν μια βαλβίδα μείωσης ή ένα φίλτρο που παίρνει τη συμπαντική συνείδηση που προϋπάρχει και είναι μέσα στην καρδιά του Θεού
- Νιώθετε τώρα ότι είστε αυτή τη θεϊκότητα; ότι η θεϊκότητα είναι εδώ και την έχουμε όλοι μέσα μας. Είμαστε σαν μικροί Θεοί πάνω στη γη; Πώς νιώθετε γι' αυτή τη σχέση, είναι σχέση; είναι ενότητα;
Έφτασα να δω τη συνείδηση όπως είπα προηγουμένως με τον ευκολότερο τρόπο. Είναι η μικρή σπίθα στον καθένα από μας που μας επιτρέπει να έχουμε έναν εαυτό, μια παρουσία, είναι αυτή η συνείδηση που μπορεί να αναρωτηθείς αν ναι ή όχι: «Σκέφτομαι, άρα υπάρχω». Μπορούμε να παραφράσουμε και να επεκτείνουμε τον προβληματισμό του Καρτέσιου. Είναι η μικρή σπίθα μέσα μας, που στην πραγματικότητα είναι μια αιώνια σπίθα, δεν δημιουργείται καθόλου από τον εγκέφαλο. Έχει μια πολύ άμεση σύνδεση με τις αιώνιες ψυχές, πνεύμα και συνειδητότητα, τα οποία στο βαθύτερο επίπεδο μας συνδέουν όλους, μας συνδέουν ακόμη και κάθε στιγμή σ' αυτή την ενσάρκωση, και μας συνδέουν ευρύτερα, όταν οι ψυχές μας αποστέλλονται σ' αυτές τις υψηλές διαστάσεις στην αιτιολογία αυτών των υψηλότερων διαστάσεων.
Αυτή η ανάληψη οφείλεται εξ ολοκλήρου στην εκδήλωση άνευ όρων αγάπης, τη συμπόνια και τη συγχώρεση. Αυτή η αγνή αγάπη είναι το αντάλλαγμα αυτής της διάστασης. Όσο περισσότερο την εκδηλώνουμε εδώ, τόσο περισσότερο επιτρέπουμε στις ψυχές μας να ανεβούν στην υψηλότερη αιτιότητα, στο υψηλότερο επίπεδο. Αλλά φυσικά αυτή η σύνδεση συνεχίζεται έως το κέντρο, το οποίο είναι ο πολύ ισχυρός, παντογνώστης, βαθύτατα προσωπικός και όλο αγάπη Θεός, ο οποίος είναι στην καρδιά του καθενός από εμάς μέσω της συνείδησής μας.
Αυτός είναι ο λόγος που λέω στους ανθρώπους πως δεν χρειάζεται να αγγίξουμε το θάνατο να το καταλάβουμε αυτό, είναι μια γνώση που υπάρχει μέσα στον καθένα μας, σε κάθε συνειδητό ον. Μέσω του διαλογισμού, των προσευχών, του δώρου της απελπισίας, ανεξάρτητα από το μέσο που μας δίνει τη δυνατότητα να έχουμε επίγνωση αυτού, έτσι ώστε να μπορούμε να γνωρίσουμε την αλήθεια στην ύπαρξή μας, και να γίνουμε περισσότερο το θεϊκό, αιώνια πνευματικό ον που είμαστε πραγματικά.
Και αυτό, πηγαίνοντας βαθύτερα σ' αυτή την κατεύθυνση και παίρνοντας απόσταση από τις αυταπάτες του υλικού κόσμου, συμπεριλαμβανομένου του εαυτού, του εγώ, πράγματα τα οποία σχετίζονται με τον γλωσσικό εγκέφαλο, αν και δεν απαιτείται καθώς τα ζώα έχουν επίσης τέτοιες δομές οι οποίες τους βοηθάνε. Φυσικά έχουν πολύ περισσότερες τηλεπαθητικές ικανότητες από μας. Έχουν από τη φύση τους αυτό το είδος συνείδησης, που όλοι μοιραζόμαστε. Είναι ο γλωσσικός εγκέφαλος μας στην ουσία που μπαίνει στη μέση.
Είναι οπωσδήποτε η λατρεία μας για τον υλιστικό κόσμο που έχει αναπτυχθεί τόσο έντονα τον 20ο αιώνα. Η περιουσία, το να αγοράζουμε όλο και περισσότερα. Όχι τόσο αυτό όσο η πίστη στον υλικό κόσμο, το χώρο και το χρόνο, τα πρωτόνια, τα νετρόνια, τα φωτόνια, αυτός ο κόσμος, και η πίστη μας ότι αυτή η πραγματικότητα είναι η μοναδική, η οποία είναι εντελώς ψευδή, και μας οδηγεί μακριά από τη βαθύτερη αλήθεια η οποία υπάρχει πραγματικά: η συνείδηση μέσα μου, μέσα σας, του γεγονότος ότι ήμαστε ένα πραγματικό... Θαύμα! Είμαστε ένα θαύμα. Μπορούμε να ερωτηθούμε αν υπάρχουμε ή όχι, και να μπορούμε να το κάνουμε αυτό είναι ασφαλώς η πιο σίγουρη απόδειξη της ύπαρξής μας.
Να συνειδητοποιούμε ότι είναι το μόνο πράγμα που υπάρχει πραγματικά, ένα μέρος του εαυτού μας που είναι ανεξάρτητο, που δεν έχει δημιουργηθεί από τον εγκέφαλο. Η φωνούλα μέσα στο κεφάλι μου είναι πολύ δραστήρια, και αυτή δημιουργείται από τον εγκέφαλο, αλλά ο συνειδητός εαυτός είναι ο μάρτυρας της φωνούλας. Αυτός ο μάρτυρας είναι αυτό που πραγματικά υπάρχει. Ελευθερώνεται σε πολύ υψηλότερο επίπεδο γνώσης, όταν απελευθερώνεται από το μυαλό και το σώμα. Αυτό συμβαίνει όταν το σώμα μας πεθαίνει, και έχουμε τότε τη θαυμάσια έκπληξη ότι είμαστε τόσο μεγαλύτερα αιώνια πνευματικά όντα.
Και επίσης έχουμε την έκπληξη να δούμε τη σύνδεσή μας με εκείνους που αγαπάμε, με ένα πολύ πλουσιότερο τρόπο, το οποίο δεν περιορίζεται στο χρονικό διάστημα από τη γέννηση μέχρι το θάνατο, όπως σκεφτόμουνα πριν ότι ήταν το μόνο που υπήρχε. Μπορούμε να έχουμε ευσεβείς πόθους αλλά δεν επηρεάζουν την πραγματικότητα. Αντιλαμβάνομαι τώρα ότι αυτή η ουσία μας που είναι η συνείδηση του εαυτού μας τελικά γίνεται μεγαλειώδης, όταν απελευθερώνεται από το σώμα και τον εγκέφαλο,και μπορούμε να τη δούμε μόνοι μας, ακόμη και μέσα σ' αυτή την ενσάρκωση, μέσω του βαθύ διαλογισμού και της προσευχής, πρακτικές που μας δραστηριοποιούν για να μπούμε στη συνείδησή μας και να αναγνωρίζουμε, αλλά και να ηρεμήσουμε τη φωνούλα η οποία δεν είμαστε εμείς.
Εμβαθύνουμε και ανακαλύπτουμε ότι υπάρχει ένας πλούτος ύπαρξης ο οποίος είναι αιώνιος. Αυτό είναι που είμαστε πραγματικά και φυσικά είναι άμεσα συνδεδεμένο με το Θεό. Μπορούμε να πούμε ότι είναι μια επιστημονική ανακάλυψη ή τουλάχιστον η μεγαλύτερη ανακάλυψη που κάνατε ποτέ εσείς ο ίδιος; Τι εμπειρία! Τι αλλαγή! Άλλαξε τα πάντα στη ζωή μου, το πώς βλέπω τα πράγματα. Τώρα, όλη η γνώση μου είναι σαν μια σύνθεση, έχει περισσότερο νόημα.
Για πράγματα που ήταν πολύ μυστηριώδη, π.χ. μετά από κώμα μου, διάβασα και ενημερώθηκα λεπτομερώς για το δύσκολο πρόβλημα της συνείδησης, το οποίο είναι βασικά ότι οι άνθρωποι που μελετούν το νου, τον εγκέφαλο, τι είναι η συνείδηση, έχουν αρχίσει να συνειδητοποιούν, και αντί να γράψουν ένα μεγάλο βιβλίο που να εξηγεί τους μηχανισμούς της συνείδησης, κατάλαβαν κατά τις τελευταίες δεκαετίες ότι αυτό το μυστήριο είναι τόσο μεγάλο, που δεν υπάρχει καμία πιθανότητα να προσφέρει ποτέ κανένας στη γη μια υλιστική εξήγηση του πώς ο εγκέφαλος δημιουργεί συνείδηση, διότι δεν το κάνει.
Ο εγκέφαλος είναι σαν μια βαλβίδα μείωσης ή ένα φίλτρο που παίρνει τη συμπαντική συνείδηση που προϋπάρχει και είναι μέσα στην καρδιά του Θεού, και τη μειώνει σε μια πολύ περιορισμένη μορφή που λειτουργεί μέσα μας στο εδώ και τώρα σ' αυτή τη ψευδαίσθηση.
Αυτό μόνο εξυπηρετεί τα επιχειρήματα των οπαδών του δαρβινισμού και της φυσικής επιλογής. Πράγματι, να φέρουμε τη συνείδηση σε ένα επίπεδο που περιορίζεται από το εδώ και τώρα μέσα σε ένα φυσικό ον εξυπηρετεί κυρίως τον όμορφο στόχο της επιβίωσης σ' αυτό το επίπεδο. Ειδικά μετά από εκατομμύρια χρόνια ανταπόκρισης σε απειλές και ανάγκες επιβίωσης. Αλλά ευτυχώς έχουμε κατά μέρος υπερβεί την ανάγκη για τη επιβίωση του ισχυρότερου και είμαστε ελεύθεροι να προχωρήσουμε πολύ περισσότερο στη συνείδησή μας, που επεκτείνεται στην συμπαντική συνείδηση.
Γι' αυτό το λόγο ο διαλογισμός, οι προσευχές, οι επιθανάτιες εμπειρίες είναι υπέροχα παράθυρα που οδηγούν εκατομμύρια ανθρώπους τα τελευταία 50 χρόνια σ' αυτή τη διάσταση και τους επιτρέπουν να γυρίσουν πίσω, χωρίς να μπορούν να θυμηθούν όλες τις μνήμες της εμπειρίας, όπως συμβαίνει φυσικά με τις ψυχές των μωρών που έρχονται σ΄ αυτόν τον κόσμο, καθώς περνούν μέσα από μια φυσική διαδικασία από το θεϊκό επίπεδο, και καλύπτονται κατά κάποιο τρόπο οι γνώσεις τους μέσα από αυτή την ψευδαίσθηση του υλικού κόσμου, αφήνοντάς τους μόνο τη δυνατότητα να έχουν κάποιο είδος πίστης ή βαθιάς μνήμης, μνήμη της ψυχής, της πραγματικότητας του θεϊκού στην καρδιά του καθενός από μάς. Θαυμάσιο!
- Έχω πολλές ερωτήσεις, και ξέρω ότι έχετε κι εσείς πολλές, Τώρα θα δώσετε συνέντευξη στη Γαλλική τηλεόραση, είμαι πολύ ενθουσιασμένη να είμαι μαζί σας. Αυτή η συζήτηση θα μπορούσε να διαρκέσει ώρες, είναι μεγάλη χαρά να λαμβάνουμε αυτά. Με το άνοιγμά σας, και με το κουράγιο που έχετε να είστε ο εαυτός σας, επηρεάζετε άλλους. Φυσικά προτείνω να διαβάσετε το βιβλίο, είναι ένα μαστ. Το λάτρεψα, το έζησα, ευχαριστώ πολύ. Οι σπόροι του φωτός συνεχίζουν να μεγαλώνουν μέσα σας και ανυπομονώ να διαβάσω τα επόμενα βιβλία σας.
Ναι, όντως το αρχικό χειρόγραφό μου για "Ο παράδεισος υπάρχει" ήταν σχεδόν τρεις φορές μεγαλύτερο. Επειδή έγραψα για να καταλάβω ο ίδιος. Έπρεπε να καταλήξω σε κάτι που να περιλαμβάνει όσα ήξερα για την κβαντομηχανική, το κβαντικό αίνιγμα, για τη συνείδηση και το δύσκολο πρόβλημα της συνείδησης, όλα όσα ήξερα για τη φυσική της πραγματικότητας, Όλα αυτά έπρεπε να συγκεντρωθούν και να βγάλουν νόημα υπό το πρίσμα όλων όσων είχα δει κατά τη διάρκεια του ταξιδιού μου.
Και τώρα, ως αποτέλεσμα των προσπαθειών που συνεχίζω για να κατανοήσουν περισσότερο, ιδίως μέσα από βαθύ διαλογισμό, αν και το σημαντικότερο του ταξιδιού ήταν κάτι που ήξερα όταν ήρθα πίσω, και αυτό έγραψα στις πρώτες είκοσι χιλιάδες λέξεις. Πράγματι, δουλεύω πάνω σε ένα άλλο βιβλίο όπου θα πω πολλά περισσότερα.
Είναι σημαντικό να πω ότι μόλις συνειδητοποίησα τι συνέβαινε, ποιο ήταν το μήνυμα, έγινε πολύ σαφές ότι αυτό το βιβλίο θα έπρεπε να απευθύνεται σε ένα ευρύ κοινό, γι' αυτό το λόγο έπρεπε να αφαιρέσω πολλά πράγματα που ήταν σημαντικά για τη δική μου κατανόηση, επειδή πήγαιναν στην καρδιά της φύσης της συνείδησης, του χώρου, του χρόνου, της μάζας, της ενέργειας, η γεωμετρία πολύ υψηλών διαστάσεων, πράγματα που δεν ήταν απαραίτητα για να λάβει το κοινό το μήνυμα.
Αλλά επιμένω ότι παραμένω επιστήμονας όπως ήμουνα πάντα και μιλάμε για επιστήμη με Ε κεφαλαίο. Η επιστήμη που επιδιώκει να γνωρίσει την αλήθεια για την ύπαρξή μας, και υπάρχουν ορισμένες πτυχές των επιστημονικών μεθόδων που μπορεί να μας βοηθήσουν. Αλλά η επιστημονική μέθοδος με το ίδιο το σχεδιασμό της είναι εξαιρετικά περιορισμένη. Μπορεί να ανακαλύψει μόνο μικρές πτυχές της πραγματικότητας μας. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι όλα αυτά τα υπέροχα επιστημονικά και τεχνολογικά επιτεύγματα του 20ου αιώνα, στην πραγματικότητα ήταν τόσο πρωτόγονα και απλοϊκά δεν είχαν απολύτως τίποτα να πουν σχετικά με ένα μηχανισμό για τη συνείδηση να προκύπτει από το φυσικό εγκέφαλο.
Είναι μια τεράστια κόκκινη κάρτα και αναθεωρεί τελείως την υλιστική κοσμοθεωρία με σκέψεις του επίπεδου του νηπιαγωγείου που λέει ότι τα πάντα είναι ύλη διότι δεν έχει την παραμικρή ιδέα να μας πει τίποτα για τη συνείδηση. Όσοι θέλουν περισσότερες πληροφορίες μπορούν να επισκεφτούν στην ιστοσελίδα μου lifebeyonddeath.net την οποία συμβουλεύω για αρχή και επίσης eternea.org που έχει ως στόχο να ενημερώσει το κοινό για τη συνείδηση, τη φυσική σχετική με τη συνείδηση, εμπειρίες πνευματικής μεταμόρφωσης όλων των ειδών, όχι μόνο την επιθανάτια εμπειρία, υπάρχουν πολλοί τύποι και παρουσιάζονται αναλυτικά στο eternea.org.
Είναι επίσης ένας χώρος όπου μπορούν οι άνθρωποι να πούνε τη δική τους ιστορία, έχουμε μια βάση δεδομένων για να λαμβάνουμε τις ιστορίες οποιουδήποτε στον πλανήτη. και σας βεβαιώνω ότι υπάρχουν εκατοντάδες εκατομμύρια, αν όχι δισεκατομμύρια ιστορίες για την πραγματικότητα της πνευματικής διάστασης. Πρέπει να επιτραπεί στους ανθρώπους να μοιραστούν τις ιστορίες τους, και φτιάξαμε ειδικά τη βάση δεδομένων να είναι χρήσιμη στις διάφορες κατηγορίες, θα είναι χρήσιμη για τους ερευνητές, τους φυσικούς, τους φιλόσοφους του πνεύματος, τους γιατρούς, τις νοσοκόμες, τους κληρικούς, όλοι αυτοί που μελετούν και θέλουν να μάθουν περισσότερα σχετικά με αυτήν την πραγματικότητα.
Eternea.org είναι το εργαλείο που θα μας φέρει σ' αυτό το επίπεδο. Εternea θα υποστηρίξει επίσης την επιστημονική έρευνα και θα βοηθήσει να αποδείξει την ύπαρξη αυτής της διάστασης με ένα πολύ ισχυρό τρόπο.
- Αγαπητοί μου συνδημιουργοί, ξέρετε τι έχετε να κάνετε τώρα. Να κάνετε βιντεάκια με την κάμερα, ή το iphone σας και να μοιραστείτε την προσωπική σας εμπειρία στην ιστοσελίδα αυτή. Ξέρω ότι είστε πολλοί σ' όλο τον κόσμο... Λατρεύω την επικοινωνία του ίντερνετ...
Το διαδίκτυο προσφέρει τέτοια ελευθερία σ' όλες τις μεμονωμένες ψυχές. Είναι ένα σπουδαίο δώρο και εμείς είμαστε εδώ για να μοιραστούμε αυτές τις πληροφορίες, να ενημερώσουμε τον κόσμο για κάτι που μας αφορά όλους. Είμαστε όλοι μαζί. Το ταξίδι μου με οδήγησε, επίσης, να θέλω να καταρρίψω τα σύνορα μεταξύ των θρησκειών, γιατί αυτό που έχει σημασία είναι η αγάπη, η συμπόνια, τη συγχώρεση, η φροντίδα ο ενός του άλλου, γιατί είμαστε όλοι αγαπημένες ψυχές και ήμαστε πραγματικά ένα στο βαθύτερο επίπεδο το οποίο είναι ενότητα με το Θεό.
Πρόκειται επίσης για το σπάσιμο των φραγμών μεταξύ θρησκείας και επιστήμης, διότι είναι τεχνητοί και να αφήσουμε την πνευματικότητα στην πλήρη έννοια της να ανθίσει με τις θρησκείες και την επιστήμη για να γίνει η επιστήμη πολύ μεγαλύτερη και να μας οδηγήσει στις βαθύτερες αλήθειες για τη φύση της ύπαρξής μας. Μέρος αυτού είναι να αναγνωρίσουμε πλήρως την άπειρα γεμάτη αγάπη φύση της ενωμένης ψυχής μας, που μοιραζόμαστε όλοι, η ουσία της ύπαρξής μας, που ξεπερνά πλήρως κάθε υλικότητα, από τη γέννηση έως το θάνατο. Είναι η σχέση που μοιραζόμαστε όλοι μαζί και με όλη τη ζωή μέσα στο σύμπαν.
- Είστε αγνή αγάπη, σας αγαπάμε, σας στέλνουμε πολλή αγάπη από τη Μασσαλία στη νότια Γαλλία. Ναι, ένα πολύ όμορφο μέρος, και μου αρέσει να ακούω τα κύματα που σκάνε έξω, είστε όλοι εδώ, είμαστε όλοι μαζί και αυτό είναι υπέροχο. Μοιραστείτε αυτό το βίντεο, είναι πραγματικά ένα πολύ σημαντικό βίντεο, το πιο δυνατό που έκανα ποτέ θα έλεγα, σας ευχαριστώ να βοηθήσετε στη διάδοση του σ' όλο τον κόσμο. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ Eben.
Σας ευχαριστώ πολύ που με καλέσατε. Ήταν πραγματικά υπέροχο, μου άρεσε πάρα πολύ ο χρόνος που περάσαμε μαζί, δεν χορταίνω. Πολλή αγάπη, δεν σας χορταίνω κι εσάς! Αντίο!
Proof of Heaven. A Neurosurgeon's Journey into the Afterlife (by Eben Alexander )
Κατεβάστε τα βιβλία:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.