Η ΕΝΝΟΙΑ ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΤΑΥΤΟΣΗΜΗ ΜΕ ΑΥΤΗ ΤΟΥ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ!

Οτιδήποτε υπάρχει στην αντικειμενική πραγματικότητα είναι μαθηματικά, όπως κι’ εμείς ο ίδιοι είμαστε μαθηματικές υπάρξεις, δηλαδή μαθηματικές συναρτήσεις, που στην ουσία τροφοδοτούμαστε με μαθηματικές πληροφορίες από τον αντικειμενικό κόσμο και τις βιώνουμε υποκειμενικά, σαν αισθήσεις στον αισθητό κόσμο.

Αυτήν ακριβώς την αλήθεια περιγράφει ο Φυσικός Max Tedmark, του ΜΙΤ, στο βιβλίο του «Our Mathematical Universe» με τον εξής παραστατικό τρόπο: 

«Υπάρχουν ομοιότητες μεταξύ της πραγματικότητάς μας και ενός παιχνιδιού που παίζουμε στον υπολογιστή. 

Αν ήμουν ένας εξελιγμένος χαρακτήρας σε ένα παιχνίδι, τόσο εξελιγμένος που θα μπορούσα να έχω συνείδηση της ύπαρξής μου και άρχιζα να εξερευνώ τον κόσμο μου, θα ένιωθα ότι ο κόσμος μου είναι φτιαγμένος από φυσικά αντικείμενα, από ύλη. 

Αν ερευνούσα την ιδιότητα αυτής της ύλης, παράδειγμα τις εξισώσεις που κάνουν τα πράγματα να κινούνται ή να πέφτουν, θα ανακάλυπτα ότι όλες οι ιδιότητες είναι μαθηματικές. 

Θα ανακάλυπτα τις μαθηματικές εξισώσεις που οι προγραμματιστές έγραψαν μέσα στο λογισμικό του παιχνιδιού. Όλο το λογισμικό είναι μόνο αριθμοί και εξισώσεις. 

Σαν φυσικός επιστήμονας, βλέπω ακριβώς το ίδιο πράγμα να συμβαίνει στην πραγματικότητά μας. 

Τα μαθηματικά περιγράφουν ακριβέστατα την πραγματικότητα, επειδή όλα είναι μαθηματικά. Δεν υπάρχει τίποτα άλλο. Ο φυσικός μας κόσμος δεν έχει κάποιες μαθηματικές ιδιότητες, έχει μόνο μαθηματικές ιδιότητες». 

Σήμερα, μέσω των δυνατοτήτων που μας παρέχουν οι νεότερες επιστήμες, βρισκόμαστε σε μία πολύ πλεονεκτικότερη θέση προκειμένου να προσεγγίσουμε ένα από τα πιο θεμελιώδη ερωτήματα της ύπαρξης του ανθρώπου και συγκεκριμένα αυτό της έννοιας αυτής καθ’ αυτής της ζωής. 

Έτσι, είμαστε σε θέση να κατανοήσουμε σήμερα ότι ο βιοχημικός ορισμός της γήινης ζωής, ως ένα σύνολο χημικών ενώσεων και βιολογικών μορίων είναι ουσιαστικά προσαρμοσμένος στα γήινα μέτρα και δεν αντιπροσωπεύει αυτό που αληθινά υπάρχει. 

Άλλωστε, όπως παραδέχονται οι σύγχρονοι επιστήμονες, στη σύγχρονη επιστημονική γλώσσα των μη-γραμμικών συστημάτων, η ζωή είναι μία ξαφνική εμφάνιση οργάνωσης μέσα στο χάος και με αυτή την έννοια αποτελεί ένα φαινόμενο πολύ συνηθισμένο στα αριθμητικά μοντέλα πολύπλοκων συστημάτων. 

Συνέπεια, λοιπόν, αυτής της νέας επιστημονικής προσέγγισης είναι ότι  μέσα σε ένα Σύμπαν διαρκών φυσικών εκπλήξεων, που ακόμη δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε ούτε τη δομή ούτε τη φύση του, δεν μπορούμε να αρνηθούμε τη δυνατότητα ύπαρξης κάτι άλλου «έξω από την ύλη», που έχει τη δυνατότητα να την δημιουργεί και να της δίνει την ιδιότητα της ζωής. 

Εξ άλλου οι σύγχρονες ανακαλύψεις της Kβαντομηχανικής έχουν αποκαλύψει ότι αυτό που ονομάζουμε «στοιχειώδη ύλη», δεν είναι παρά η έκφραση ενός στοιχειώδους πεδίου, που δημιουργείται από επιμέρους ενεργειακές συμπυκνώσεις, οι οποίες γίνονται αισθητές ως στοιχειώδη σωμάτια. 

Έτσι, σήμερα στο ερώτημα «τι είναι αυτό το οποίο ονομάζουμε ζωή», απάντηση επιχειρεί να δώσει ένας νέος κλάδος των Θετικών Επιστημών, που ονομάζεται «Kυβερνητική». 

Το νόημα αυτής της νέας επιστήμης βρίσκεται σε αυτό που χαρακτηριστικά αναφέρει ο Ρώσος Μαθηματικός Λιαπούνοφ, δηλαδή, ότι τα έμβια συστήματα παρουσιάζουν την ιδιότητα, μέσω απόλυτα προσδιορισμένων καναλιών, να μεταβιβάζουν μικρές ποσότητες ενέργειας ή υλικού, που περιέχει συμπυκνωμένο έναν τεράστιο όγκο πληροφοριών. 

Και αυτό σημαίνει με λόγια απλά ότι η επιστήμη της «Κυβερνητικής» συνδέει γενικότερα την έννοια της ζωής με τη λειτουργία ενός «ανθρώπινου βιοϋπολογιστή». 

Επί πλέον, προσπαθώντας να περιγράψει λεπτομερέστερα αυτή την ιδέα η «Κυβερνητική» αποκαλύπτει ότι ο ανθρώπινος βιοϋπολογιστής, όπως και ένας υπολογιστής, μέσω των αισθήσεων, συλλέγει πληροφορίες με τη μορφή κωδικοποιημένων σημάτων ενέργειας και οι πληροφορίες αυτές, αφού υποστούν κατάλληλη επεξεργασία, επανεκπέμπονται με τη μορφή νέων σημάτων και μέσω προκαθορισμένων καναλιών οδηγούνται σε κέντρα τα οποία ενεργοποιούμενα προκαλούν μία εσωτερική αναδιοργάνωση του συστήματος, που βοηθάει στη διατήρηση της ομοιοστασίας του. 

O μηχανισμός αυτός που επεξεργάζεται τις πληροφορίες (οιωνοί ένα «σύστημα ελέγχου») και οι πληροφορίες που συλλέγονται από έναν μεγάλο αριθμό στοιχείων εισόδου, δημιουργούν τις προϋποθέσεις ώστε οι πληροφορίες αυτές να καταλήγουν να αποθηκεύονται σε ένα ισχυρό σύστημα μνήμης. 

Έτσι, με τον τρόπο αυτόν η Kυβερνητική προσπαθεί να δώσει έναν λειτουργικό ορισμό της έννοιας της ζωής, που συνδέεται με μεγάλη ακρίβεια με τις αρχές λειτουργίας των ηλεκτρονικών υπολογιστικών συστημάτων και σαφώς ένας τέτοιος μηχανισμός, σύμφωνα με πολλές απόψεις, μοιάζει αρκετά με τα γήινα βιολογικά συστήματα.

viosyn

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ