25η Μαρτίου: ήθη και έθιμα στην Ελλάδα

Χώρα θρησκευόμενη η Ελλάδα αναζητά κρυφούς και μυστικούς συμβολισμούς στο καθετί πνευματικό που αντιλαμβάνεται. H 25η Μαρτίου με το διπλό της συμβολισμό (εθνικό-θρησκευτικό) πλαισιώνεται από την αναγέννηση της φύσης. Ταυτόχρονα αποτελεί την αρχή της αναγέννησης και του ατόμου τόσο σε διανοητικό επίπεδο όσο και σωματικό. Τι θα έβλεπε ένας περιηγητής αν μπορούσε να ταξιδέψει απ’ άκρου εις άκρον στη χώρα; Ποια ήθη και έθιμα αναβιώνουν και δίνουν στους ανθρώπους-έστω και για μια μέρα μόνο-την αίσθηση της ενότητας μεταξύ τους, αλλά και την υπενθύμιση του δεσμού τους με τη φύση;

Τα έθιμα ξεκινούν από την παραμονή της μεγάλης ημέρας. Στην Ήπειρο τα παιδιά ξεχύνονται στα χωράφια, χτυπώντας κατσαρόλες ή άλλα μαγειρικά σκεύη. Με το θόρυβο που κάνουν πιστεύουν πως διώχνουν τα φίδια, που εκείνη την ημέρα ξυπνούν από τη χειμερία νάρκη. Ο φόβος για τα φίδια, επίσης, κάνει τους νέους στο Ελατοχώρι Πιερίας να γυρνούν από σπίτι σε σπίτι έχοντας κρεμασμένα στο λαιμό κουδούνια προβάτων και κρατώντας στα χέρια φωτιές. Χτυπούν δυνατά τα κουδούνια, κάνουν εκκωφαντικό θόρυβο και φωνάζουν  “να φύγουν τα φίδια, να φύγουν οι σαύρες, έρχεται ο Ευαγγελισμός με το σπαθί στο χέρι”. Στη συνέχεια συγκεντρώνονται στην πλατεία του χωριού και ανάβουν φωτιές , ενώ ακολουθεί μεγάλο γλέντι με χορούς και τραγούδια.

 Ένα διαφορετικό έθιμο βρίσκουμε στο χωριό Φαρακλάτα της Κεφαλονιάς. Από την παραμονή ακόμη οι πιστοί τοποθετούν σ’ ένα πανέρι που βρίσκεται στην εκκλησία της Ευαγγελιστρίας έναν άρτο, λάδι και κρασί. Μετά το τέλος της  Θείας Λειτουργίας ο άρτος μοιράζεται στους πιστούς, ενώ το λάδι και το κρασί μένει στην εκκλησία. Μετά την ολονυχτία στήνεται πανηγύρι όπου μοιράζονται αλιάδα, μπακαλεόπιτα και κοφισόπιτα, ενώ ρίχνουν και πυροτεχνήματα. Η λιτανεία της εικόνας της Ευαγγελιστρίας πραγματοποιείται πλέον το απόγευμα της 25ης Μαρτίου. Στη Σκιάθο, οι εορτασμοί ξεκινούν από τα χαράματα. Στις 5 το πρωί ο κόσμος ήδη βρίσκεται στο πόδι προκειμένου να γιορτάσει το «Εωθινό». Η μέρα εκεί κλείνει με τη Λαμπαδηφορία, όπου άνθρωποι όλων των ηλικιών ξεχύνονται στους δρόμους με λαμπάδες και κεριά. Πρόκειται για ένα έθιμο που πηγάζει από τα χρόνια της τουρκοκρατίας, παραλληλίζοντας  το Άγιο Φως με το φως της ελευθερίας. Την ημέρα του Ευαγγελισμού διαλέγουν τα παιδιά να βγάλουν πλέον το Μάρτη που έχουν στα χέρια τους. Οι κλωστές τοποθετούνται στα δέντρα απ’  όπου και  θα τον πάρουν τα χελιδόνια.

25η Μαρτίου. Ήθη και έθιμα άλλα σύγχρονα και άλλα παλαιότερα. Έννοιες διαφορετικές (Έθνος-Θρησκεία), αλλά και τόσο ενωμένες, εδώ στην Ελλάδα. Ανάταση πνευματική και φυσική. Με όλα αυτά στο μυαλό γιορτάζουμε και φέτος! Χρόνια πολλά!

maxmag

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ