Πιστεύετε στην αθανασία της Ψυχής; | Τζίντου Κρισναμούρτι

Ερώτηση: Πιστεύετε στην αθανασία της Ψυχής; 

Κρισναμούρτι: «Η ιδέα της Ψυχής βασίζεται πάνω στην αρχή και στην ελπίδα. Σας παρακαλώ, πριν προχωρήσω βαθύτερα σε αυτό, να μην κρατήσετε αμυντική στάση. Προσπαθούμε να ανακαλύψουμε τι είναι αληθινό, όχι τι είναι παραδοσιακό, όχι τι πιστεύετε, έτσι πρέπει να διερευνήσουμε αν υπάρχει κάτι τέτοιο όπως η Ψυχή. Για να διακρίνουμε, θα πρέπει να είστε χωρίς προκατάληψη, είτε υπέρ, είτε εναντίον αυτού. 

Έχουμε δημιουργήσει μέσω της επιθυμίας μας για αθανασία, την ιδέα της Ψυχής. Καθώς θεωρούμε ότι δεν μπορούμε να κατανοήσουμε αυτόν τον κόσμο, με όλες του τις οδύνες, τις δυστυχίες και τις εκμεταλλεύσεις, θέλουμε να ζήσουμε σε έναν άλλο κόσμο με πιο πλήρη τρόπο, πιο ολοκληρωμένα. Θεωρούμε πως πρέπει να υπάρχει κάποια άλλη οντότητα, η οποία είναι πιο πνευματική από αυτό. Η ιδέα της ψυχής είναι βασισμένη θεμελιωδώς σε μια εγωιστική συνέχιση. 

Τώρα η πραγματικότητα, ή αλήθεια ή Θεός, ή οποιαδήποτε ονομασία επιθυμείτε να αποδώσετε, δεν είναι εγωιστική, προσωπική συνείδηση. Όταν αναζητάτε ασφάλεια, συνέχιση, θεωρείτε την Ψυχή χωριστή από την πραγματικότητα. Έχοντας κάνει αυτό τον διαχωρισμό, ρωτάτε, «Είναι αθάνατη;» Όταν ο νους είναι ελεύθερος από την περιορισμένη του συνείδηση με την επιθυμία της για συνέχιση, τότε υπάρχει αθανασία, όχι προσωπική ή ατομική συνέχιση, αλλά στη ζωή.

Η ψευδαίσθηση μπορεί να διαιρεθεί σε πολλές, ενώ η αλήθεια δεν μπορεί. Καθώς ο νους δημιουργεί την ψευδαίσθηση, διαιρείται σε κάτι μόνιμο, το οποίο αποκαλεί ως Ψυχή, και στο παροδικό, την εφήμερη ύπαρξη. Αυτός ο διαχωρισμός απλώς δημιουργεί περισσότερες ψευδαισθήσεις. Όταν ο νους είναι ελεύθερος από κάθε περιορισμό, τότε υπάρχει αθανασία. 

Όμως πρέπει να διακρίνετε ποιοί είναι οι περιορισμοί οι οποίοι εμποδίζουν το νου από το να ζει ολοκληρωτικά. Η ίδια η επιθυμία για συνέχιση είναι ο μεγαλύτερος περιορισμός. Αυτή η επιθυμία είναι το επακόλουθο της μνήμης η οποία δρα σαν οδηγός, σαν μια προειδοποίηση της αυτοπροστασίας ενάντια στη ζωή, εμπειρία. 

Από αυτό γεννιέται η δύναμη που σας κάνει να μιμείστε, να συμμορφώνεστε, να υποτάσσεστε στην εξουσία, και έτσι υπάρχει ένας συνεχής φόβος. Όλα αυτά τείνουν να διαμορφώσουν την ιδέα του «Εγώ» η οποία λαχταρά για συνέχιση. 

Όταν ο νους είναι ελεύθερος από αυτόν τον εγωισμό, ο οποίος εκφράζεται με ποικίλους τρόπους, τότε υπάρχει πραγματικότητα, ή αποκαλέστε την όπως θέλετε. Όταν υπάρχει αυτή η αίσθηση της Θεϊκότητας δεν ανήκετε σε καμία θρησκεία, σε καμία ομάδα ανθρώπων, σε καμία οικογένεια. Μόνο όταν έχετε χάσει αυτήν την αίσθηση της Θεϊκότητας γίνεστε πραγματικά θρησκευόμενοι. Όσο ο νους δεν είναι ευάλωτος στην κίνηση, στο γοργό ρεύμα της ζωής, δεν μπορεί να υπάρξει πραγματικότητα. Ο νους πρέπει να είναι εντελώς απογυμνωμένος, απροστάτευτος για να ακολουθήσει τις αναζητήσεις της Αλήθειας.»

Δημήτρης Τσιγάνης

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ