«… Πρόκειται, λοιπόν, να ερευνήσουμε μαζί, εάν για τον νου είναι δυνατόν να ζει χωρίς καμιά προσπάθεια κι ωστόσο να λειτουργεί κι όχι να σέρνεται. Η ερώτηση είναι δική σας, όχι δική μου. Εσείς κάνετε αυτή την ερώτηση στον εαυτό σας· δεν σας την κάνω εγώ. Όλα όσα ξέρετε είναι προσπάθεια, αντίσταση, καταπίεση ή το να ακολουθείς κάποιον. Αυτά είναι όλα όσα ξέρετε. Και ρωτάμε εάν είναι δυνατόν ή όχι, ο νους που έχει αποδεχτεί αυτό το σύστημα, αυτή την παράδοση, αυτόν τον τρόπο ζωής, αν μπορεί να σταματήσει να κάνει κάθε προσπάθεια. Θα το ερευνήσουμε μαζί, δεν θα το μάθετε από μένα. Σας παρακαλώ, καταλάβετέ το αυτό. Δεν θα το μάθετε από τον ομιλητή σε καμιά περίπτωση. Μαθαίνετε μέσα από παρατήρηση· οπότε είναι δικό σας θέμα, όχι δικό μου. Είναι ξεκάθαρο αυτό;»
«…Πώς θα παρατηρήσει πραγματικά ο νους αυτό που είναι; Τώρα: αυτό που είναι, είναι ότι τα ανθρώπινα πλάσματα είναι βίαια. Μπορούμε να το εξηγήσουμε, να βρούμε τις αιτίες γιατί τα ανθρώπινα πλάσματα έγιναν βίαια. Αυτό είναι αρκετά απλό και μπορεί κανείς να το παρατηρήσει εύκολα. Βλέπει κανείς τη βία στα ζώα και καθώς προερχόμαστε από τα ζώα, είμαστε επιθετικοί, είμαστε βίαιοι και εν μέρει εξαιτίας της κουλτούρας στην οποία ζούμε, για την οποία εμείς είμαστε υπεύθυνοι. Είμαστε, λοιπόν, πραγματικά βίαιοι. Τώρα: πώς παρατηρεί ο νους αυτό το γεγονός, που είναι η βία; Πώς το παρατηρείτε; Θυμώνετε, ζηλεύετε, είστε φθονεροί, σκληρόκαρδοι. Πώς το παρατηρείτε αυτό το γεγονός της βίας; Το παρατηρείτε σαν ένας παρατηρητής που παρατηρεί κάτι; Αυτό είναι διαίρεση. Υπάρχει ένας παρατηρητής που παρατηρεί τη βία του; Πώς την παρατηρείτε; Ή είναι η παρατήρησή σας, μια πλήρης ενοποιημένη διαδικασία στην οποία δεν υπάρχει διαίρεση ανάμεσα στον παρατηρητή και στο παρατηρούμενο; Τι συμβαίνει; Παρατηρείτε το γεγονός ότι είστε βίαιοι, άπληστοι, φθονεροί, διαχωρίζοντας τον εαυτό σας από το γεγονός, έτσι ώστε ο παρατηρητής να λέει ότι είναι διαφορετικός από εκείνο που παρατηρεί; Ή βλέπετε το θυμό, τη ζήλια, τη βία, ως ένα κομμάτι του παρατηρητή, οπότε βλέπετε ότι ο παρατηρητής είναι το παρατηρούμενο; Το βλέπετε αυτό; Αν δείτε ότι δεν υπάρχει διαίρεση ανάμεσα σε εκείνο που παρατηρεί ο παρατηρητής και σ’ αυτόν, δηλαδή ότι ο θυμός, η ζήλια και λοιπά, είναι μέρος του παρατηρητή, τότε μπαίνει τέλος στη σύγκρουση…»
Δυο αποσπάσματα από το βιβλίο του Κρισναμούρτι «Εσωτερική Επανάσταση» , σε μετάφραση Ν. Πιλάβιου.
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.