Αρχέγονη Έκσταση… Έρωτας, ένας μικρός θάνατος… Για Πάντα

δυο καρδιές…
ένα καρδιοχτύπι…
δυο ανάσες…
μια πνοή…
δυο κορμιά…
ένα σώμα…
και ωκεανοί Πόθου να ρέουν αχόρταγοι να καταβροχθίσουν τη Σάρκα…
να πλημμυρίσουν την Ύπαρξη σε Αρχέγονη Έκσταση…
οι καρδιές να χτυπούν σε τρελό χορό…
τα κορμιά να πάλλονται σε σπασμούς Ηδονής…
και οι ανάσες να σβήνουν στον Ηριδανό της Τελείωσης..

κουρδισμένες οι χορδές του κορμιού…
αχόρταγες Νύμφες να ψάλλουν τον Υμέναιο…
λάμποντας παλλόμενοι σε Θείες Μελωδίες…
λυράρισσα και Κιθαρωδός Μυσταγωγιών…
ιλαροί Κόσμοι απέλπιδου Κάλλους τα ιδρωμένα κορμιά…
ουράνιο χτυποκάρδι η βροντή του Αστραπαίου…
Πάνας ακράτητος πορθητής στις Πύλες σου…
ηδονής απαύγασμα ορμητικά σε παρασύρει τρεμάμενη …

μόνο για Εσένα …
σταματώ το καρδιοχτύπι μου να ακούω το δικό Σου…
δυο ανάσες…
μια πνοή…
και το Σύμπαν διάπλατα ανοικτό…
* * * * *
Ο Έρωτας είναι ένας μικρός Θάνατος…
αμφότεροι μπορούν να αφανίσουν όποιον νιώσει το χάδι τους.

Λένε πως η τελευταία εικόνα που αντικρίζει ο άνθρωπος αφήνοντας την τελευταία του πνοή σε αυτή την ζωή αποτυπώνεται στον αμφιβληστροειδή χιτώνα του ματιού του…
μια «σφραγίδα» στο φθαρτό του σώμα μέχρι αυτό να διαλυθεί στον Κόσμο της Ύλης, όπως η ψυχή του διαλύεται στον Κοσμικό Ωκεανό της Ύπαρξης.

Για αυτό ίσως την Στιγμή την Κορύφωσης στην κορυφαία Πράξη Ζωής, την Ερωτική Πράξη, την στιγμή που οι καρδιές των εραστών ξέφρενες παλεύουν να σπάσουν τα στήθια τους για να ενωθούν σε μία καρδιά, Φλεγόμενη Καρδιά, οι εραστές κοιτιούνται στα μάτια, σβήνοντας ο ένας την ανάσα του στην ανάσα του άλλου…

Ο Έρωτας είναι μια τελετή διάβασης του Θανάτου…

η Στιγμή του Οργασμού, η Αναγέννηση στην Αθανασία.
Η Ύψιστη Στιγμή Δημιουργίας…
* * * * *
Η Ζωή είναι ένα σύνολο από στιγμές…
και μία Στιγμή από μόνη της μπορεί να είναι και ο λόγος του ερχομού κάποιου στην ζωή, ο λόγος της ενσάρκωσής του από Ψυχή, σε Σώμα.

Για Πάντα…
δύο λέξεις που προσπαθούν να χωρέσουν το Άπειρο στο Πεπερασμένο.
Δύο λέξεις που προσπαθούν να ξεγελάσουν τον Χρόνο και τον Θάνατο.
Μονάχα ΜΙΑ στιγμή στον Χρόνο έχουν αυτές οι δύο λέξεις την δύναμη να καταργήσουν τις Πύλες του Χώρου και του Χρόνου…
όταν τα βλέμματα δύο ερωτευμένων ανθρώπων συναντιούνται στον Χώρο.

Η φλόγα που προκαλεί ο σπινθήρας της ένωσης των βλεμμάτων δύο ερωτευμένων ανθρώπων μπορεί να καταλύσει Σύμπαντα ολάκερα, μπορεί να αντιστρέψει το Big Bang της Δημιουργίας και ο Χωροχρόνος να γενεί απλά δύο λέξεις.
ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ…

Είναι κάποια βλέμματα που καθρεφτίζουν τις αρχαίες ψυχές που σαρκώθηκαν για να σε κοιτάξουν με τρόπο τέτοιο, ώστε η Γητειά τους να σε παρασύρει πέρα από τον Χώρο και τον Χρόνο.
Είναι κάποια μάτια που σαν τα κοιτάζεις αρχαίες θάλασσες σε ταξιδεύουν…
αρχαίες μελωδίες ηχούν σαν κύματα στα αυτιά σου…
αρχαίες Νηρηίδες κουνάνε το μαντήλι τους προκαλώντας σε να το κάνεις δικό σου…
να τις κάνεις δικές σου και να σε πάρουν κοντά τους στα βάθη του Αγνώστου.
Ταξιδευτής αιώνιος στο βλέμμα της.

Κοίτα με…
Ταξίδεψέ με…
ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ…

nickpanagodimitropoulos

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ