Η Ζωή είναι η ισχύς του απόλυτου, η ανώτερη δύναμη, ο Δημιουργός των πάντων.(ΟΙ 4 ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ) Μέρος 1ο

Ο Καπνισμένος Καθρέφτης

Πριν από τρεις χιλιάδες χρόνια υπήρχε ένας άνθρωπος, σαν κι εμάς, που ζούσε κοντά σε μια πόλη περιτριγυρισμένη από βουνά. Ο άνθρωπος αυτός μελετούσε για να γίνει σαμάνος και να αποκτήσει όλη τη γνώση των προγόνων του, δεν συμφωνούσε, όμως, με όλα όσα μάθαινε. Πρέπει να υπάρχει και κάτι παραπάνω, του έλεγε η φωνή της καρδιάς του.

Μια μέρα, καθώς κοιμόταν σε μια σπηλιά, είδε στο όνειρό του το ίδιο του το σώμα που κοιμόταν. Τη νύχτα που είχε καινούριο φεγγάρι, βγήκε από τη σπηλιά. Ο ουρανός ήταν στολισμένος με εκατομμύρια  αστέρια. Τότε κάτι συνέβη μέσα του, που μεταμόρφωσε για πάντα τη ζωή του. Κοίταξε τα χέρια του, άγγιξε το σώμα του κι άκουσε τη φωνή του να λέει:
«Είμαι φτιαγμένος από φως. Είμαι φτιαγμένος από αστέρια».
Κοίταξε πάλι τον έναστρο ουρανό και συνειδητοποίησε ότι δεν είναι τα αστέρια εκείνα που δημιουργούν το φως, αλλά το φως εκείνο που δημιουργεί τα αστέρια.
«Τα πάντα είναι φτιαγμένα από φως», είπε, «και ο ενδιάμεσος χώρος δεν είναι κενός». Και κατάλαβε τότε πως οτιδήποτε υπάρχει είναι μια και μοναδική ύπαρξη και ότι το φως είναι ο αγγελιαφόρος της ζωής, επειδή λάμπει κι εμπεριέχει όλη τη γνώση.
Ύστερα συνειδητοποίησε ότι παρ’ όλο που ήταν πλασμένος από αστέρια, δεν ήταν ο ίδιος τα αστέρια.
«Βρίσκομαι στο χώρο ανάμεσα στ’ αστέρια», συλλογίστηκε. Κι έτσι ονόμασε τα αστέρια τονάλ και το φως ανάμεσα στα αστέρια ναγκουάλ και κατάλαβε πως αυτό που δημιουργούσε την αρμονία και το κενό ανάμεσα στα δύο είναι η Ζωή ή η Πρόθεση. Δίχως Ζωή, το τονάλ και το ναγκουάλ δεν μπορούσαν να υπάρξουν. Η Ζωή είναι η ισχύς του απόλυτου, η ανώτερη δύναμη, ο Δημιουργός των πάντων.
Να τι ανακάλυψε: Τα πάντα στην πλάση αποτελούν μια εκδήλωση του ενός και μοναδικού όντος που αποκαλούμε Θεό. Τα πάντα είναι Θεός.

Και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η ανθρώπινη αντίληψη δεν είναι παρά φως το οποίο αντιλαμβάνεται το φως. Διαπίστωσε επίσης ότι η ύλη είναι ένας καθρέφτης —τα πάντα είναι ένας καθρέφτης που αντανακλά το φως και δημιουργεί απεικονίσεις αυτού του φωτός— κι ότι ο κόσμος των ψευδαισθήσεων, το Όνειρο, είναι ακριβώς σαν τον καπνό, που δεν μας επιτρέπει να δούμε τι πραγματικά είμαστε. «Η αληθινή μας φύση είναι καθαρή αγάπη, καθαρό φως», είπε.

Αυτή η διαπίστωση άλλαξε τη ζωή του. Από τη στιγμή που γνώρισε την αληθινή του φύση, στράφηκε να κοιτάξει τους άλλους ανθρώπους και τη φύση που τον περιέβαλε κι αυτό που είδε τον εντυπωσίασε. Είδε τον εαυτό του μέσα σε όλα: σε κάθε άνθρωπο, σε κάθε ζώο, σε κάθε δέντρο — μέσα στο νερό, μέσα στη βροχή, στα σύννεφα και το χώμα. Και είδε πως η Ζωή αναμείγνυε με διάφορους τρόπους το τονάλ και το ναγκουάλ, πλάθοντας έτσι δισεκατομμύρια εκδηλώσεις της.
Μέσα σ’ αυτά τα λιγοστά λεπτά, ο ήρωάς μας κατανόησε τα πάντα. Γαλήνη πλημμύρισε την ψυχή του. Ανυπομονούσε να πει στο λαό του τι είχε ανακαλύψει. Δεν υπήρχαν, όμως, λόγια που να το εξηγούν. Προσπάθησε να το περιγράψει στους άλλους, μα δεν καταλάβαιναν. Ωστόσο, είδαν πόσο είχε αλλάξει, είδαν τα μάτια του που ακτινοβολούσαν, άκουγαν το πάθος στη φωνή του. Παρατήρησαν πως δεν ασκούσε πια κριτική σε Κανέναν και σε τίποτα. Δεν έμοιαζε πια με κανέναν άλλον. Μπορούσε να καταλάβει τους άλλους πολύ καλά, κανείς, όμως, δεν καταλάβαινε εκείνον. Πίστεψαν ότι αποτελεί κάποια ενσάρκωση του Θεού. Αυτός χαμογέλασε ακούγοντάς το και είπε:
 «Είναι αλήθεια. Είμαι ο Θεός. Αλλά κι ο καθένας από σας είναι ο Θεός. Είμαστε το ίδιο πράγμα, εσείς κι εγώ. Είμαστε απεικονίσεις του φωτός. Είμαστε Θεοί».
Οι άλλοι, όμως, εξακολούθησαν να μην καταλαβαίνουν.
Είχε ανακαλύψει ότι για τους υπόλοιπους ανθρώπους ήταν ένας καθρέφτης, ένας καθρέφτης μέσα στον οποίο μπορούσε να δει τον εαυτό του.
«Ο Καθένας είναι ένας καθρέφτης», είπε. Εκείνος έβλεπε τον εαυτό του μέσα σε όλους, αλλά κανένας άλλος δεν τον έβλεπε σαν τον εαυτό του. Είχε καταλάβει επίσης ότι όλοι ονειρεύονταν, αλλά χωρίς επίγνωση, χωρίς να ξέρουν τι πραγματικά ήταν. Δεν μπορούσαν να τον δουν σαν τον εαυτό τους, επειδή υπήρχε ένα προπέτασμα ομίχλης ή
καπνού ανάμεσα στους καθρέφτες. Κι αυτό το προπέτασμα καπνού το δημιουργούσαν οι ερμηνείες των απεικονίσεων του φωτός: το ‘Ονειρο των ανθρώπων.
‘Επειτα κατάλαβε ότι γρήγορα θα ξεχνούσε όλα όσα είχε μάθει. ‘Ηθελε να θυμάται όλα τα οράματα που είχε δει, γι’ αυτό αποφάσισε να ονομάσει τον εαυτό του Καπνισμένο Καθρέφτη, ώστε να μην ξεχνά ποτέ ότι η ύλη είναι ένας καθρέφτης κι ότι ο καπνό ς που υπάρχει στον ενδιάμεσο χώρο είναι το πέπλο που κρύβει την αληθινή μας φύση.
«Είμαι ο Καπνισμένο ς Καθρέφτης», είπε, «επειδή βλέπω τον εαυτό μου μέσα σε όλους σας, αλλά δεν αναγνωρίζουμε ο ένας τον άλλον, εξαιτίας του καπνού που μας χωρίζει. Αυτός ο καπνό ς είναι το ‘Ονειρο και ο καθρέφτης είσαστε εσείς, που το ονειρεύεστε».

Από το Βιβλίο του Don Miguel Ruiz
ΟΙ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ

Οι Τολτέκοι

Πριν από χιλιάδες χρόνια, οι Τολτέκοι ήταν γνωστοί σε ολόκληρο το νότιο Μεξικό ως “άνδρες και γυναίκες που έχουν κατακτήσει τη σοφία”. Οι ανθρωπολόγοι περιγράφουν τους Τολτέκους σαν λαό ή έθνος, στην πραγματικότητα, όμως, επρόκειτο για επιστήμονες και καλλιτέχνες οι οποίοι έστησαν μια Κοινωνία με στόχο να εξερευνήσουν και να διατηρήσουν την πνευματική γνώση και τα έθιμα των προγόνων τους.

Τόπος συνάντησης δασκάλων (ναγκουάλ) και μαθητών ήταν το Τετιουακάν, η αρχαία πόλη των πυραμίδων, βορειοανατολικά της Πόλης του Μεξικού — το μέρος όπου “Ο Άνθρωπος γίνεται Θεός”.
Με το πέρασμα των χιλιετηρίδων, οι ναγκονάλ αναγκάστηκαν να κρύψουν την προγονική σοφία και να την κρατήσουν στην αφάνεια. Η άφιξη των Ευρωπαίων κατακτητών σε συνδυασμό με την κατάχρηση εξουσίας από Κάποιους μαθητευόμενους δημιούργησαν την ανάγκη να προστατευτεί η γνώση από εκείνους που δεν ήταν έτοιμοι να τη χρησιμοποιήσουν σωστά ή που σχεδίαζαν να την εκμεταλλευτούν για προσωπικό τους όφελος

Ευτυχώς, η εσωτερική γνώση των Τολτέκων πέρασε από γενιά σε γενιά, μέσω των απογόνων των ναγκουάλ. Αν και παρέμεινε καλυμμένη από μυστικότητα για εκατοντάδες χρόνια, αρχαίες προφητείες μιλούσαν για τον ερχομό μιας εποχής που η σοφία Θα έπρεπε να επιστραφεί στους ανθρώπους. Σήμερα, ο ντον Μιγκέλ Ρούιζ, ένας ναγκουάλ της γενιάς των Ιπποτών του Αετού, είναι έτοιμος να μοιραστεί μαζί μας τις συνταρακτικές διδαχές των Τολτέκων.
Η γνώση των Τολτέκων προέρχεται από την ίδια πηγή της αλήθειας από την οποία έχουν αναβλύσει όλες οι ιερές εσωτερικές παραδόσεις του κόσμου. Αν και δεν είναι θρησκεία, αποτίει φόρο τιμής σε όλους τους πνευματικούς δασκάλους που έχουν περάσει από αυτή τη γη. Παρ’ όλο που περικλείει το πνεύμα, αποτελεί στην ουσία έναν τρόπο ζωής, τον οποίο χαρακτηρίζει η εύκολη πρόσβαση στην ευτυχία και την αγάπη.

 Konstandina Trimmi

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ