Σύμφωνα με έρευνα του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια, οι άνθρωποι που κλαίνε όταν βλέπουν ταινία, είναι πιο δυνατοί.
O επικεφαλής της έρευνας Paul J. Zak παρατήρησε ότι, όταν κάποιος συγκινείται με κάτι που βλέπει, ανεβαίνει το επίπεδο της οξυτοκίνης, δηλαδή της ορμόνης της αγάπης, όπως ονομάζεται.
Η ορμόνη αυτή είναι υπεύθυνη για την υψηλή ενσυναίσθηση, την ικανότητα να αισθάνεται και να αντιλαμβάνεται τα συναισθήματα των άλλων.
Είναι σαν να «φοράει τα παπούτσια τους».
O επικεφαλής της έρευνας Paul J. Zak παρατήρησε ότι, όταν κάποιος συγκινείται με κάτι που βλέπει, ανεβαίνει το επίπεδο της οξυτοκίνης, δηλαδή της ορμόνης της αγάπης, όπως ονομάζεται.
Η ορμόνη αυτή είναι υπεύθυνη για την υψηλή ενσυναίσθηση, την ικανότητα να αισθάνεται και να αντιλαμβάνεται τα συναισθήματα των άλλων.
Είναι σαν να «φοράει τα παπούτσια τους».
Για να καταλήξουν σε αυτό το συμπέρασμα οι επιστήμονες, ζήτησαν από συμμετέχοντες στην έρευνα, να παρακολουθήσουν ένα βίντεο.
Οι μισοί είδαν ένα συγκινητικό στιγμιότυπο, στο οποίο ένας πατέρας μιλάει για τον καρκίνο του 4χρονου γιου του.
Αντίθετα, οι υπόλοιποι είδαν μια ευχάριστη στιγμή του πατέρα με τον γιο του, στο ζωολογικό κήπο.
Οι μισοί είδαν ένα συγκινητικό στιγμιότυπο, στο οποίο ένας πατέρας μιλάει για τον καρκίνο του 4χρονου γιου του.
Αντίθετα, οι υπόλοιποι είδαν μια ευχάριστη στιγμή του πατέρα με τον γιο του, στο ζωολογικό κήπο.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι, όσοι είδαν το συγκινητικό κομμάτι, είχαν αυξημένη οξυτοκίνη στο αίμα. Παρατηρήθηκε επίσης ότι, ήταν πιο πρόθυμοι να δώσουν χρήματα και να βοηθήσουν ακόμη και κάποιον τελείως άγνωστο.
Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι, οι άνθρωποι που κλαίνε στις ταινίες, νιώθουν σαν δική τους την εμπειρία, που βάσει σεναρίου βιώνουν οι ηθοποιοί.
Έτσι, όταν σε μια δραματική σκηνή υποφέρει ο πρωταγωνιστής, υποφέρουν και αυτοί μαζί του.
Ευαισθητοποιούνται πιο εύκολα και νιώθουν την ανάγκη να προσφέρουν.
Δεν βλέπουν τους γύρω τους με απάθεια, σε αντίθεση με τους άλλους, που αποφεύγουν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα.
Αυτό θέλει αρκετή ψυχική δύναμη, σύμφωνα με τους ειδικούς.
Έτσι, όταν σε μια δραματική σκηνή υποφέρει ο πρωταγωνιστής, υποφέρουν και αυτοί μαζί του.
Ευαισθητοποιούνται πιο εύκολα και νιώθουν την ανάγκη να προσφέρουν.
Δεν βλέπουν τους γύρω τους με απάθεια, σε αντίθεση με τους άλλους, που αποφεύγουν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα.
Αυτό θέλει αρκετή ψυχική δύναμη, σύμφωνα με τους ειδικούς.
Παρατηρήθηκε επίσης, ότι μετά την ταινία οι άνθρωποι αυτοί επανέρχονταν στην πραγματικότητα γρήγορα, χωρίς το έργο να τους καταβάλει ψυχολογικά.
Παράλληλα, ψυχολόγοι λένε ότι το κλάμα είναι ο κατάλληλος τρόπος να αποβάλει κάποιος το στρες και να νιώσει καλύτερα.
Όσοι δεν ξεσπάνε, κρατάνε τα αρνητικά συναισθήματα μέσα τους και αυτό τους φθείρει ψυχικά
Παράλληλα, ψυχολόγοι λένε ότι το κλάμα είναι ο κατάλληλος τρόπος να αποβάλει κάποιος το στρες και να νιώσει καλύτερα.
Όσοι δεν ξεσπάνε, κρατάνε τα αρνητικά συναισθήματα μέσα τους και αυτό τους φθείρει ψυχικά
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.