Σταμάτα να λες στον εαυτό σου ιστορίες που σε εμποδίζουν να ζήσεις μια καλύτερη ζωή

Με πολλούς τρόπους, η συναισθηματική ζωή μας δεν είναι τίποτα περισσότερο από τις  ιστορίες που λέμε στον εαυτό μας, για εμάς. Όποιος και αν είναι ο ρόλος μας, θύματα ή νικητές, παρατηρητές ή πρωταγωνιστές, ο εσωτερικός μας κόσμος είναι μια συλλογή από ιστορίες που λέμε σε εμάς για όσα μας έχουν συμβεί και τον τρόπο που έχουμε ανταποκριθεί σε αυτά.

Πιο συγκεκριμένα, το πώς αισθανόμαστε για τη ζωή μας εξαρτάται από το πως μιλάμε και τι λέμε στον εαυτό μας.

Σκέψου το για λίγο… Φέρε στο μυαλό σου μερικές από τις ιστορίες που λες στον εαυτό σου για σένα. Ποιες είναι; Πως συνδέονται με αυτό που είσαι πραγματικά;

Πέρα από τις πραγματικές ιστορίες, μπορείς να παρατηρήσεις ότι υπάρχουν και κάποιες άλλες, που λες ξανά και ξανά στον εαυτό σου και αυτό σε κάνει να νιώθεις, απογοητευμένος, ή αδύναμος, ή κολλημένος, ή λίγος.

Αυτός ο συνδυασμός, ιστοριών και συναισθημάτων, φτιάχνουν συγκεκριμένα μοτίβα στο μυαλό μας, δρόμους τους οποίους ακολουθούμε επανειλημένα, αντανακλαστικά. Και εδώ βρίσκεται η ουσία. Οι ιστορίες που λέμε, δεν είναι αναγκαία αληθινές. Και τα συναισθήματα, τις περισσότερες φορές, δεν είναι τίποτε άλλα από μια συνήθεια.

Αυτά τα μοτίβα, έχουν τόσο καλά εντυπωθεί στο μυαλό μας, που ακόμη και όταν οι συνθήκες διαφοροποιούνται, εμείς επιστρέφουμε σε αυτά. Ακόμη και αν τα συναισθήματα που προκαλούνται είναι αρνητικά – όπως απογοήτευση, θλίψη, άγχος – με κάποιο τρόπο μας κάνουν να νιώθουμε οικειότητα και ασφάλεια, ώστε να γυρίζουμε διαρκώς σε αυτά.

Σαν να λέμε, αυτό ξέρουμε, αυτό εμπιστευόμαστε!

Σου έχω καλά νέα! Όλα αυτά αλλάζουν.

Και ξέρεις πως; Κάνοντας αναβάθμιση στο software, στο λογισμικό του εγκεφάλου σου...ναι, κάπως έτσι είναι.
Μπορείς να αλλάξεις το πως αισθάνεσαι για τη ζωή, αλλάζοντας τις ιστορίες σου…τα όσα λες σε σένα γι’ αυτά που σου συμβαίνουν.

Πάρε ένα σημειωματάριο και αφιέρωσε λίγο χρόνο για να γράψεις μια ιστορία από αυτές που λες σε σένα, για σένα και δεν σε κάνει να νιώθεις καλά.

Τώρα κάνε στον εαυτό σου αυτές τις δύο ερωτήσεις:

1) Υπάρχει κάποιος άλλος τρόπος για να πω αυτήν την ιστορία στον εαυτό μου;

2) Υπάρχει κάποια άλλη εκδοχή ή πλευρά των γεγονότων που μπορεί να ισχύει; 

Για να γίνει πιο κατανοητό, παραθέτω ένα παράδειγμα: οι γονείς μου, όταν ήμουν στην γ’ λυκείου, δεν με άφησαν να συμμετάσχω στην πενταήμερη εκδρομή του σχολείου. Κάτι που με έκανε να νιώθω ότι δεν με αγαπούν, δεν με καταλαβαίνουν, δεν με εμπιστεύονται. Στην πραγματικότητα, όπως το σκέφτομαι τώρα, οι γονείς μου προσπαθούσαν να με προστατεύσουν ή ενδεχομένως να ήταν πιο συντηρητικοί από άλλους γονείς, ή δεν είχαν αρκετές πληροφορίες για την εκδρομή. Αυτά όλα δεν έχουν να κάνουν με την αγάπη και την εμπιστοσύνη.

Καθώς, λοιπόν, λες την ιστορία με διαφορετικό τρόπο, πως αλλάζει το πως αισθάνεσαι για τη ζωή σου; Θα έκανες κάτι διαφορετικά τώρα, έχοντας πει μια νέα ιστορία;

Σκέψου δημιουργικά.
Μήπως θα έλεγες σε αυτόν τον τύπο που σου άρεσε να βγείτε έξω; Μήπως θα ζητούσες προαγωγή; Μήπως θα έλεγες ΝΑΙ ή ΌΧΙ;

Τώρα, άλλαξε την κατεύθυνσή σου.
Σκέψου ένα συναίσθημα που νιώθεις συχνά και θέλεις να απελευθερωθείς από αυτό. Είναι λύπη; Είναι θυμός; Είναι άγχος; Είναι απογοήτευση;

Συγκεντρώσου στο συγκεκριμένο συναίσθημα…και κάνε στον εαυτό σου αυτές τις δύο ερωτήσεις:

1) Τι μου θυμίζει αυτό το συναίσθημα;
2) Ποια είναι η πρώτη ανάμνηση που έχω από αυτό το συναίσθημα; 

Τώρα, είναι η κατάλληλη στιγμή για να συνειδητοποιήσεις ότι αυτές οι ιστορίες και αυτά τα συναισθήματα που σε κρατάνε πίσω, δεν ορίζουν ούτε εσένα, ούτε τη ζωή σου.
Αρκεί να κατανοήσεις ότι ο εγκέφαλός σου είναι “πλαστικός” ή αλλιώς, μπορεί να δημιουργεί νέες ιστορίες και νέους συνδυασμούς διαρκώς.

us10.campaign

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ