Παλιές και νέες πλάνες
Δεν ξέρω τι λένε οι πολλοί αλλά εγώ τις αγαπώ τις παλιές πλάνες μου.
Ταιριάζουν στο χέρι μου, έχουν σημάδια από πεσίματα ή συγκρούσεις, ίχνη από τις πολλές δουλειές που έχω κάνει χρησιμοποιώντας τες και χαίρομαι να τις θεωρώ κομμάτι της ζωής μου.
Ξεχνάω τα λάθη που έκανα μ’ αυτές, πλανίζοντας υπερβολικά κάποια ξύλα, όπως ξεχνάω και τις φορές που δείλιασα και χρειάστηκε να ξαναπλανίσω μερικά.
Πολλές φορές έβγαλα τη λεπίδα τους για να την ακονίσω, να μπορεί να κόβει ξανά όσο και όπως θέλω.
Η αλήθεια είναι ότι όσο κι αν αγαπάω τις παλιές μου πλάνες, έχω κατά καιρούς υποχρεωθεί εκ των πραγμάτων να αποκτήσω και νέες.
Η νέα πλάνη σου δίνει τη χαρά του καινούριου, είναι λαμπερές και άφθαρτες ακόμη.
Σε ενθουσιάζουν και σου προκαλούν σφοδρή επιθυμία να καταπιαστείς με νέα, μεγαλόπνοα έργα.
Να σχεδιάσεις, να μελετήσεις, να προδιαγράψεις, να υλοποιήσεις.
Αλλά, όπως και να το κάνεις, παλιές ή νέες, οι πλάνες δεν είναι τίποτα περισσότερο από πλάνες.
Μόνο να πλανίζεις μπορείς μ’ αυτές.
Ούτε να αποπλανείς άλλους μπορείς, ούτε να πλανηθείς ή να αποπλανηθείς.
Είτε είσαι επαγγελματίας, είτε ερασιτέχνης ―όπως εγώ― ξυλουργός, ξέρεις ότι είναι απλά εργαλεία.
Κάνουν μόνο για πλανίζεις ξύλα, να διορθώνεις έπιπλα, να ροκανίζεις μια πόρτα που δεν κλείνει καλά, να επεμβαίνεις σ’ ένα ντουλάπι που έχει φουσκώσει το πορτάκι του.
Ούτε για αποπλανήσεις κάνουν, ούτε περιπλανήσεις σε κόσμους φανταστικούς ή υπαρκτούς.
Ούτε καν για ροκάνισμα του χρόνου δεν κάνουν ή για παραπλάνηση αφελών.
Οι ξυλουργικές πλάνες είναι ξυλουργικές πλάνες.
Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο.
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.