Αρχίζεις να της βγάζεις τα ρούχα, το ένα μετά το άλλο. Εκτός από τα χάδια σου δουλεύεις και με τη φωνή σου. Να 'ναι μισοσβησμένη, ξέπνοη, αχνή. Είσαι και ο πρώτος, αν την προπονήσεις βραχνή τη φωνή σου και με γρέζι, και με ανάσες που πυρώνουν το αυτί της, που φουντώνουν τα μάγουλά της.
Νοιώσε ένας καλός χριστιανός. Μπροστά σου είναι ημίγυμνη, σε λίγα δευτερόλεπτα γυμνή πια, σε πλημμυρίζει η θέρμη του κορμιού της, λες και άναψε το θυμιατήρι. Τέτοια μυρουδιά σ' ερεθίζει, είναι η φιλήδονη επίθεση που δέχεται ο εγκέφαλός σου από την καυτή αύρα του κορμιού της, επειδή εσύ προηγουμένως ξύπνησες τον πόθο που την διατρέχει ολόκληρη.
Ας είναι άσχημη. Ας μην είναι μπάνικη. Ας είναι χοντρή. Κοκκαλιάρα. Και με στήθος πλάκα. Ακόμα και μ' αυτήν ο αληθινός αρσενικός θα πάρει ικανοποίηση που γυρεύει. Ας μην είναι η θεά η κυρία. Αρκεί στο γαμήσι επάνω να της συμπεριφερθεί λες και κρατάει στα χέρια του τοπ-μόντελ. Όχι για τίποτα άλλο, αλλά επειδή με τον τρόπο που την κυττάει και της ψιθυρίζει, την βάζει στο θρόνο της Αφροδίτης, κι εκείνη σίγουρα θα του «δώσει» όσα πιθανόν δεν θα «έπαιρνε» από μια καλλίγραμμη γκόμενα.
Είπαμε. Εργαλείο η φωνή. Και τα χέρια, βέβαια. Τα δάκτυλα. Τα ακροδάκτυλά σου. Πριν τη διείσδυση, πριν ακόμα έρθει η στιγμή να μπεις μέσα της, μπορείς να την στείλεις να περάσει τις πύλες του παραδείσου. Μη βιαστείς, έχεις δουλειά με τα δάκτυλά σου, και τα δέκα. Έχεις αποστολή υψηλή και ανιχνευτική.
Πως γκρατσουνάς τη χορδή της κιθάρας; Πως την παίζεις. Θέλει χάδι, θέλει τεχνική η χορδή στο άγγιγμά της. Για να σου κτυπήσει όμορφα στο μυαλό το άκουσμά της.
Το σώμα της παραδομένο στα μπράτσα σου, στην αγκαλιά σου είναι γεμάτο χορδές βιολιού, κιθάρας, αλλά και πλήκτρα πιάνου που δεν είναι ορατά στο μάτι. Τα ψάχνεις με τα δάκτυλα. Κάθε εκατοστό της επιδερμίδας της κρύβει ευαισθησίες και βγάζει τρεμουλιάσματα, σκιρτήματα, αναστεναγμούς βουβούς, μουγκρητά τρυφερά, βογκητά γλυκά. Πριν γλυστρήσει μέσα της το πέος και δοθεί το σύνθημα στα τινάγματα, τα τραντάγματα, τα αγκομαχητά, τα σπαρταρίσματα.
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.