Καρδιοχτύπι

Έχετε αναλογιστεί άραγε πόσα αγαπημένα πρόσωπα έχετε συναντήσει για τελευταία φορά και απλά δεν ξέρετε πως ήταν η τελευταία φορά;
Έχετε ποτέ σκεφθεί πως στην παραπάνω κατηγορία ανήκει ο καθένας από εμάς, όπως και εσείς φυσικά;

Κάθε στιγμή επάνω σε αυτό τον “πλανήτη” της Πλάνης, σε αυτή την μη πραγματική “Πραγματικότητα” είναι μοναδική. Τόσο μοναδική όσο και η κάθε σταγόνα του μεγάλου Κοσμικού Ωκεανού, μέρος του Οποίου είμαστε όλοι μας άλλωστε, πόσο διαφορετικοί και πόσο ίδιοι…

Τίποτα στην ζωή δεν είναι δεδομένο… πόσο μάλλον αυτή η ίδια η Ζωή.
Πολλοί είναι οι άνθρωποι που θυμούνται πως έχουν καρδιά, μόνον έπειτα από ένα έμφραγμα.
Άλλοι πάλι παθαίνουν αυτό το έμφραγμα από την… υπερβολική χρήση της καρδιάς. Κάθε στιγμή είναι πολύτιμη, μην αφήνετε ΠΟΤΕ λόγια που θέλετε να πείτε σε κάποιον να τα πάρει ο Άνεμος. Δεν είναι σίγουρο πως όταν ο εγωισμός ή η δειλία σας θα σας αφήσει να τολμήσετε να τα πείτε, ο αποδέκτης θα βρίσκεται ακόμη εκεί για να σας ακούσει.
Και λόγια που δεν ξεστομίζονται όταν πρέπει, γίνονται βάρος ασήκωτο για το μέλλον…

Όπως και να ‘χει…

Όταν κάθε σου πράξη χαρακτηρίζεται από την Αρετή, ακόμη και εσύ να έχεις φύγει, η ανάμνησή σου θα γεννά ένα χαμόγελο.
Κάποιος πεθαίνει αληθινά όταν ξεχαστεί. ξεχνιέται κάποιος που δεν έχει αφήσει Έργο πίσω του… και κανένα Έργο δεν είναι μικρό. Ακόμη και η παραμικρή Πράξη Καλοσύνης αποτελεί τεράστιο Έργο, πόσο μάλλον όταν γίνεται σε μια κοινωνία τόσο εχθρική προς τον Άνθρωπο όπως η δική μας.

Το καλό όταν έχεις Μεγάλη Καρδιά, είναι πως χωράει περισσότερο κόσμο.
Το κακό είναι πως ραγίζει μεγαλύτερη επιφάνεια.
Σε μεγαλύτερο βάθος…

 Νικόλαος Παναγοδημητρόπουλος

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ