...Πρώτον διαχωρίζω τον παρατηρητή (εμένα ας πούμε) σε δύο μέρη… Στο ενεργειακό μου κομμάτι (το οποίο είναι και το ουσιαστικό) και το υλικό μου κομμάτι που ανήκει στον αισθητό κόσμο τον οποίο εγώ η ίδια υλοποιώ…
Ο τρισδιάστατος κόσμος λοιπόν, εμπεριέχει το υλικό μου «σώμα»… Όλος ο αισθητός κόσμος (συμπεριλαμβανομένου του υλικού σώματος), πριν μπω μέσα εγώ (ο παρατηρητής), είναι ένα ενεργό πεδίο, το οποίο όμως έχει περιορισμούς σε σχέση με την «πραγματική» πραγματικότητα (το «πραγματική» σε αντιδιαστολή με την «εικονική» που αντιλαμβανόμαστε)…
Ποιοι είναι οι περιορισμοί;
Μου στερεί τη δυνατότητα να «διαβάζω» απ ευθείας τη Συνειδητότητα και να την τροποποιώ κατά βούληση, αλλά με υποχρεώνει να το κάνω μέσω της συνείδησής μου… (επιμένω στις δύο αυτές έννοιες, διότι αναγνωρίζω ότι πολύ λίγοι μπορούν να διακρίνουν τις διαφορές μεταξύ τους… )
Διότι η συνείδησή μας, είναι η μνήμη μας… Είναι η δυνατότητα διαχείρισης της πληροφορίας από το σώμα μας…
Δηλαδή ο παρατηρητής (εγώ), δημιουργώ το σώμα μου και ύστερα αφήνομαι σε αυτό να διαχειριστεί την πληροφορία… Μα αυτό (το σώμα) το δημιουργώ ο ίδιος…
Μα αυτό επίσης έχει περιορισμένες δυνατότητες…
Μα αυτό μπορεί να σκεφτεί μονάχα όσα έχει καταγράψει και αποθηκεύσει στη μνήμη του…
Μα πόσα μπορεί να αποθηκεύσει σε αυτή τη μνήμη…
Μα αυτό μοιάζει με σταγόνα στον ωκεανό…
Ε! Από αυτή τη σταγόνα ύστερα εγώ (ο παρατηρητής), ζητάω να μου εξηγήσει τι σημαίνει ωκεανός…
Ενώ ο ίδιος εγώ πάλι, μέσω του ενεργειακού μου τμήματος (το οποίο αγνοώ και δεν εμπιστεύομαι) βρίσκομαι μέσα σε αυτό τον ωκεανό…
Μονάχα που για να το δω αυτό, θα πρέπει να αλλάξω κατεύθυνση και να στραφώ προς τα μέσα… Μα πως μπορείς να στραφείς προς κάπου που δεν σου έδειξε κάποιος… Πως μπορείς να στραφείς προς τα μέσα, όταν δεν μπορείς να κατανοήσεις ΠΟΥ είναι αυτό το μέσα… Ποια κατεύθυνση να πάρεις…
Η Συνειδητότητα είναι όλη η πληροφορία της δημιουργίας ενώ η συνείδηση είναι η πληροφορία που καταγράφει ο κάθε ένας από μας στη μνήμη του…
Οι άνθρωποι (άρα ο παρατηρητής, εγώ,) μπορούν να έχουν πρόσβαση μέσα στη Συνειδητότητα, αλλά μονάχα αν ενώσουν τις δυνάμεις τους (ή να φωτιστούν…)…
Ποιο είναι το αντιμαχόμενο σχέδιο λοιπόν;
Η στροφή προς τα έξω…
Ακόμη και οι σύγχρονοι «εναλλακτικοί» πνευματικοί δάσκαλοι σου δημιουργούν ψευδαίσθηση λέγοντας ότι το μέλλον σου είναι στα αστέρια… στο διάστημα…
Ακόμη και αυτή η πολύ απλή και μικρή πληροφορία σε αποσυντονίζει εντελώς…
Ας σου πουν ύστερα οτιδήποτε θέλουν για ανάπτυξη του εσωτερικού σου Εαυτού κλπ… Καμία αξία δεν έχει… Αν έχεις εστιάσει στο βαθύ διάστημα έχεις τελειώσει με το θέμα της Εσωτερικής ανάπτυξης…
Η στροφή προς τα έξω… λοιπόν.
Η ανάγκη να «τραβιόμαστε» τόσο πολύ από το «έξω», είναι οι πεποιθήσεις οι οποίες προέρχονται από την αλλοίωση των πληροφοριών (λειτουργικών και διαμόρφωσης)…
Βασική δε αυτών, ο Έλεγχος (βλέπε εμπιστοσύνη αντί «πίστης»)…
aftospougyreva
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.