Ακρoατής: Σας ακούω να μιλάτε εδώ και πενήντα χρόνια. Έχετε πει ότι πρέπει κανείς να πεθαίνει κάθε λεπτό. Αυτό για μένα είναι τώρα πιο πραγματικό παρά ποτέ.
Κ.: Καταλαβαίνω, κύριε. Χρειάζεται άραγε να ακούει κανείς τον ομιλητή επί πενήντα χρόνια για να καταλάβει τι λέει;
Χρειάζεται χρόνος;
Ή μήπως βλέπεις την ομορφιά ενός πράγματος μέσα σε μια στιγμή και νάτο;
Τώρα γιατί σ’ εσάς και σε άλλους παίρνει χρόνο;
Γιατί πρέπει να σας πάρει πολλά χρόνια για να καταλάβετε ένα πολύ απλό πράγμα;
Και σας βεβαιώνω είναι πολύ απλό. Μόνο στην εξήγηση γίνεται πολύπλοκο, αλλά το ίδιο το γεγονός είναι εκπληκτικά απλό.
Γιατί δεν βλέπει κανείς την απλότητα και την αλήθεια και την ομορφιά του πράγματος μέσα σε μια στιγμή – και τότε όλο το φαινόμενο της ζωής αλλάζει;
Γιατί;
Μήπως είναι γιατί είμαστε τόσο βαριά διαμορφωμένοι;
Και αν είσαι τόσο βαριά διαμορφωμένος, μπορείς να δεις αυτή τη διαμόρφωση μέσα σε μια στιγμή ή θα πρέπει να την «ξεφλουδίσεις» σαν κρεμμύδι, το ένα στρώμα μετά το άλλο;
Κι αυτό συμβαίνει επειδή είναι κανείς τεμπέλης, νωθρός, αδιάφορος, παγιδευμένος μέσα στα ίδια του τα προβλήματα;
Αν έχεις παγιδευτεί σ’ ένα πρόβλημα, αυτό το πρόβλημα δεν είναι ξεχωριστό από τα υπόλοιπα προβλήματα, όλα είναι αλληλένδετα.
Αν πάρεις ένα πρόβλημα είτε αυτό είναι το σ ε ξ, οι σχέσεις ή η μοναξιά, οτιδήποτε και να είναι — πήγαινέ το μέχρι το τέλος του. Αλλά επειδή δεν μπορείς να το κάνεις, ακούς κάποιον επί πενήντα χρόνια!
Θέλετε δηλαδή να μου πείτε ότι σας πήρε πενήντα χρόνια για να δείτε αυτά τα βουνά γύρω μας;
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.