Το περπάτημα προς τη Γαλήνη.

Το περπάτημα προς τη Γαλήνη είναι ένας δρόμος που συνδυάζει αυτογνωσία και Πνευματικότητα.

Πριν το περπατήσουμε όμως ας δούμε τι είναι αυτογνωσία. 

Αυτογνωσία είναι η διαδρομή της απόλυτης αποκάλυψης του εγώ και του θεάτρου. Το εγώ δημιουργεί και δημιουργείται από τα θέατρα. Ποια θέατρα ? Τα θέατρα που μας οδηγούν σε «παραστάσεις» μέσα από την προσπάθειά μας να αποδείξουμε τι είμαι και τι δεν είμαι. Ο δρόμος της αυτογνωσίας λοιπόν είναι αυτή η αναζήτηση. Να ψάξω να βρω με πολλή υπομονή, σταθερότητα αυτά τα θέατρα που με οδηγούν τελικά στην απόγνωση. Τι θα πει με πολλή υπομονή και σταθερότητα. Θα πει πως όταν για παράδειγμα θέλουμε να φτιάξουμε ένα κτήριο, πρώτα θα το σχεδιάσουμε, όχι στο μυαλό μας, αλλά σε ένα χαρτί. Ύστερα το σχέδιο αυτό θα το επεξεργαστούμε και θα το χωρίσουμε, πάλι με σχεδιασμό, σε επιπλέον σχέδια για να τοποθετήσουμε τη σειρά των εργασιών αλλά και τον υλικών που θα χρειαστούμε για την οικοδομή- κτήριο αυτό. 

Το ίδιο ακριβώς λοιπόν κάνουμε με την αυτογνωσία. Αυτογνωσία χωρίς τετράδιο, είναι κάνω κύκλους γύρω από τον εαυτό- εγώ μου χωρίς να κάνω τίποτε το ουσιαστικό. Γιατί το θέατρό μου, πάντα θα μου καλύπτει και δεν θα μου αποκαλύπτει. Ένα εγώ που δεν αποκαλύπτεται από τον εαυτό του, θα αποκαλύπτεται από τη ζωή και από τους ανθρώπους που το περιβάλλουν.  

Και τι είναι η Πνευματικότητα ? Πάντως δεν είναι βλέπω, δεν είναι κάνω διαλογισμό, αλλά είναι μελετώ τα βήματα κάθε Πνευματικού δασκάλου που περπάτησε στον πλανήτη, αλλά κυρίως μελετώ τα βήματα του Ιησού και της Καινής Διαθήκης. Αυτά τα βήματα μελέτης θα με οδηγήσουν με τον καιρό στο πως.

Κάθε τι στη ζωή μας απαρτίζεται, από γιατί, από επειδή και από πως. Η αυτογνωσία λοιπόν είναι ο δρόμος της αποκάλυψης των γιατί, η προετοιμασία των επειδή για να έρθει η Πνευματική ανάληψη των πως.

Το περπάτημα λοιπόν της Γαλήνης συνδυάζεται με αυτές τις δύο παραπάνω διαδρομές την αυτογνωσία και την Πνευματικότητα.

Οι λέξεις- έννοιες- οδηγοί που θα ακολουθήσουμε βρίσκονται στο «βιβλίο του Θεού», που δόθηκε στον Αβραάμ.

Οι λέξεις αυτές είναι :

Στέμμα, Σοφία, Κατανόηση, Γνώση, Αγάπη-Έλεος, Δικαιοσύνη- Κρίση, Ωραιότητα- Ευσπλαχνία, Νίκη, Δόξα- Λαμπρότητα, Θεμέλιο, Βασίλειο.

Τα βήματα είναι 11 για να εκδηλωθεί μετά από αυτά το 12^οβήμα. Οι λέξεις που είναι δίπλα- δίπλα όπως για παράδειγμα Αγάπη- Έλεος είναι μαζί καθώς η μία εμβολιάζει την άλλη. Η σειρά των βημάτων είναι ακριβώς όπως τις γράφω.

Αυτές οι λέξεις- έννοιες – οδηγοί μετατρέπονται σε κλειδιά. Κλειδιά που ανάλογα τη χρήση τους μας ανοίγουν ανάλογες διαδρομές – πόρτες. 

Το πώς ανοίγουν αυτές οι διαδρομές – πόρτες είναι στον τρόπο που εμείς τις χειριζόμαστε. Ποιος από μας τις χειρίζεται ? Το εγώ μας- σώμα  ? Το είμαι μας ? Η ψυχή μας ? Ο Ιησούς ? Οι χειρισμοί εγώ- είμαι- ψυχή- Ιησούς είναι και τα 4 μέσα σε μας. Όταν το εγώ λειτουργεί μόνο του, έχει τις επιπτώσεις του. Όταν το εγώ λειτουργεί και με το είμαι και με την ψυχή επίσης. Όταν λειτουργεί το είμαι μόνο του, έχει και τις επιπτώσεις του, όταν λειτουργεί και με το εγώ και με την ψυχή επίσης. Όταν η ψυχή λειτουργεί μόνη της έχει πιθανότητες να συναντήσει τον Ιησού και αυτό είναι η αρχή της Φώτισης. Η ψυχή όμως όταν συνεργάζεται και με το εγώ και με το είμαι, η φώτιση είναι αποσπασματική και μοιάζουμε με φωτορυθμικό ή με τα φωτάκια του Χριστουγεννιάτικου δέντρου. Όταν όμως λειτουργούμε με τον Ιησού που έχουμε μέσα μας και μόνο, η μεταστροφή μας σε Φως έρχεται σταδιακά από τον ίδιο τον Θεό.

Αυτές οι λέξεις – έννοιες- οδηγοί- κλειδιά κατανέμονται πάνω στο σώμα μας. Το Στέμμα βρίσκεται στην κορυφή του κεφαλιού μας. Η Σοφία, Κατανόηση λίγο πάνω από τους ώμους. Η Γνώση περίπου στο στέρνο, στον θύμο αδένα. Η Αγάπη-Έλεος και η Δικαιοσύνη- Κρίση είναι στους Πνεύμονες και αγκαλιάζουν την καρδιά. Η Ωραιότητα- Ευσπλαχνία στο στομάχι μας. Η Νίκη και το ζεύγος  Δόξα- Λαμπρότητα βρίσκονται περίπου αριστερά και δεξιά από τον ομφαλό. Ενώ το Θεμέλιο βρίσκεται μεταξύ πρώτου και δεύτερου κέντρου. Το Βασίλειο είναι μετακινούμενο ανάλογα με το Στέμμα, οπότε ή θα βρίσκεται στην βάση της σπονδυλικής στήλης ή στα πόδια. Ποιο είναι το σωστό σημείο θα το δούμε στην πορεία της ενότητας προς το τέλος της.

Το περπάτημα της Γαλήνης ξεκινάει με το Στέμμα όπου είναι και ο βασικός οδηγός μας. Το οποίο Στέμμα ανάλογα με τη δική μας αναζήτηση αλλάζει θέση. Δηλαδή σε ανθρώπους όπως οι Άγιοι το Στέμμα τους άρχισε σταδιακά να ανεβαίνει κλίμακα ( Κλίμακα του Ιωάννη). Όπου με αυτό με το ανέβασμά του, αυτόματα άρχισαν και οι άλλες λέξεις να αλλάζουν θέση και να αναβαθμίζουν τους ανθρώπους αυτούς. Με αποτέλεσμα το Στέμμα τους να συναντήσει το Θείο και η Ευσπλαχνία τους να συναντήσει την ψυχή τους, αφού βγήκε από το σώμα τους και οδηγό είχε τον Ιησού, τον Θεό και το Άγιο Πνεύμα.

Ενώ στους ανθρώπους που αναζητούν την γήινη καταξίωση το Στέμμα κατεβαίνει από το κεφάλι και ανάλογα με τον άνθρωπο και την συμπεριφορά του, το Στέμμα μπορεί να κατέβει ακόμη και μέχρι το δεύτερο κέντρο. Όπου ο άνθρωπος αυτός είναι μία συρρικνωμένη – συμπυκνωμένη λανθασμένη ενέργεια. Η οποία ενέργεια γίνεται μία εσωτερική προσομοίωση και ο άνθρωπος νομίζει ότι ζει με τον  πραγματικό του εαυτό, ενώ στην πραγματικότητα ζει με μία ψεύτικη κατάσταση. Γιατί αυτό που τον ορίζει δεν είναι ούτε καν η πρώτη στάση του Στέμματος, που ήταν στην κορυφή του κεφαλιού. Το ότι το Στέμμα βρίσκεται στην κορυφή του κεφαλιού, μας εξηγεί ότι είναι στη θέση προετοιμασίας για να αναζητήσουμε εμείς τη Φώτιση και τη Θέωση, για να φτάσουμε τον ορισμό μας, δηλαδή το κατ’ εικόνα και ομοίωση.

Δωροθέα  

Η  ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ