…«Κάθε μέρα υπόσχομαι στον εαυτό μου να μην προσπαθήσω να
λύσω όλα μαζί τα προβλήματά μου.
λύσω όλα μαζί τα προβλήματά μου.
Αυτό δεν το περιμένω ούτε από σένα.
Την κάθε μέρα θα προσπαθώ να μάθεις κάτι καινούργιο για σένα
και για μένα και για τον κόσμο όπου ζω, ώστε να συνεχίσω να νιώθω τα πράγματα σαν μόλις τώρα να γεννήθηκαν.
Κάθε μέρα θα θυμάμαι να μεταδίδω στους άλλους τόσο τη χαρά
μου όσο και την απόγνωσή μου, για να γνωριστούμε καλύτερα.
Κάθε μέρα θα θυμίζω στον εαυτό μου να σε ακούει πραγματικά και να προσπαθεί να καταλάβει την άποψή σου και να αναζητεί το λιγότερο απειλητικό τρόπο να σου πει τη δική του, έχοντας στο μυαλό μου, ότι κι οι δύο μας εξελισσόμαστε και αλλάζουμε με χίλιους διαφορετικούς τρόπους.
Κάθε μέρα θα θυμίζω στον εαυτό μου ότι είμαι άνθρωπος και δεν θα ζητάω την τελειότητα από σένα, όσο εγώ δεν είμαι τέλειος.
Το ξέρω ότι υπάρχει ασχήμια.
Υπάρχει όμως και ομορφιά.
Κι όποιος σας πει το αντίθετο, λέει ψέματα.
Θα κοιτάζω τα λουλούδια. Θα κοιτάζω τα
πουλιά. Θα κοιτάζω τα παιδιά. Θα νιώθω το δροσερό αεράκι.
πουλιά. Θα κοιτάζω τα παιδιά. Θα νιώθω το δροσερό αεράκι.
Κάθε μέρα θα θυμίζω στον εαυτό μου να απλώνει το χέρι και να
σε αγγίζει απαλά. Γιατί δε θέλω να χάσω την ευκαιρία να σε αγγίζω.
Κάθε μέρα θα δίνω στον εαυτό μου την ευκαιρία της αγάπης, ό,τι κι αν συμβεί».
Λεο Μπουσκάλια, Να ζεις, ν’ αγαπάς και να μαθαίνεις, Γλάρος
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.