Πρωινό Γεύμα. Ανθυγιεινό και Επικίνδυνο!

Μεγαλώσαμε όλοι σύμφωνα με την κλασσική συμβουλή «να τρώμε το πρωί σα βασιλιάδες, το μεσημέρι σαν πρίγκιπες και το βράδυ σα ζητιάνοι». Με απλά λόγια, δηλαδή, να φροντίζουμε το πρωινό μας γεύμα να είναι το πιο πλούσιο και θρεπτικό της ημέρας.

Έρευνες και «ειδικοί» του χώρου ισχυρίζονται ότι το πρωινό γεύμα μάς δίνει ενέργεια, αυξάνει τη νοητική ικανότητα και μειώνει την πιθανότητα για υπερφαγία κατά τη διάρκεια της ημέρας.

Το επιχείρημα, όμως, που «πείθει» είναι ότι το πρωινό γεύμα επιταχύνει το μεταβολισμό, άρα έμμεσα βοηθάει στο αδυνάτισμα.

Tο κλασσικό ξενέρωτο αγγλοσαξωνικό lobby της πλούσιας αριστοκρατίας καθιέρωσε το breakfast αρχικά ως«κάτι να κάνουμε και εμείς οι κυρίες του σαλονιού, για να μην πλήττουμε». Λίγο τσαγάκι και κανένα cookie, πριν από 200 χρόνια, σήμερα μεταλλάχτηκε σε γάλα, καφέ, κρουασάν, μπέικον, αυγά, λουκάνικα και τοστ με φυστικοβούτυρο και μαρμελάδα.

Εμείς ως Έλληνες αντιτάξαμε καφέ, τυρόπιτα, κουλούρι, ψωμί, βούτυρο, φρυγανιά, τυρί, ελιά και πολύ συχνά μέλι, ταχίνι και, φυσικά, γάλα και Μ-Ε-Ρ-Ε-Ν-Τ-Α ή Νουτέλλα.

Η άποψη μου για το πρωινό γεύμα είναι ξεκάθαρη και ορίζεται από τον τίτλο του άρθρου.

«Ό,τι ακούγεται και ό,τι επικρατεί έξω ως κατοχυρωμένη αλήθεια είναι το μεγαλύτερο ψέμα ή μύθος. Εάν θέλεις την αλήθεια, τότε εφάρμοσε ακριβώς το αντίθετο».

Αυτό ισχυρίζομαι σε όσους αγανακτισμένους υποφέρουν από νωχελικότητα, λήθαργο, υπνηλία, παχυσαρκία, κατακράτηση υγρών, έλλειψη σωματικής ενέργειας, δυσπεψία, κούραση, νοητική «θολούρα» και ένα σωρό ακόμη συμπτώματα, ακολουθώντας για χρόνια την παρότρυνση για βασιλικό πρωινό γεύμα.

Ο ένοχος δεν άργησε να φανεί για αυτόν τον διαδεδομένο διατροφικό μύθο. Οι βιομηχανίες γαλακτοκομικών, αρτοπαρασκευασμάτων και, κυρίως, των τυποποιημένων δημητριακών (κορνφλέικς, κλπ) γέμισαν το 30% από τα ράφια των σημερινών σούπερ μάρκετ.

Εγώ «κουτόχορτο» δε θέλω να τρώω πλέον στη ζωή μου, καθότι δεν έχω υποστεί λοβοτομή και ούτε πρόκειται να γίνω δέκτης του επικείμενου «μικροτσίπ».
Εγώ, εσύ, όλοι μας έχουμε την ίδια ανατομική, βιοχημική και φυσιολογική λειτουργία. Τις βλαβερές διατροφικές συνήθειες καλείστε να αλλάξετε και όχι το DNA σας. Γι’ αυτό και θα σας οπλίσω, εδώ και τώρα, με την απαραίτητη και αναλλοίωτη γνώση του πώς, δηλαδή, το σώμα σας λέει ένα ισχυρό ΟΧΙ στο πρωινό ανθυγιεινό γεύμα.

Πάμε, λοιπόν, όσο πιο απλά γίνεται (θα προσπαθήσω…).

Το νευρικό μας σύστημα έχει δύο μέρη. Το κεντρικό νευρικό σύστημα (εγκέφαλος και νωτιαίος μυελός) και το περιφερειακό νευρικό σύστημα που «ταξιδεύει» από τα εγκεφαλικά και τα νωτιαία νεύρα σε όλο το σώμα.

Το περιφερειακό νευρικό σύστημα, με τη σειρά του, αποτελείται από το σωματικό νευρικό σύστημα και από το αυτόνομο νευρικό σύστημα . Το πρώτο ελέγχεται άμεσα από εμάς, ενώ το αυτόνομο νευρικό σύστημα κάνει«παιχνίδι» μόνο του.

Έτσι, όταν χαμογελάς, όταν σφίγγεις τους μυς σου και όταν κινείσαι, βρίσκεσαι υπό την επήρεια του σωματικού νευρικού συστήματος, ενώ οι χτύποι της καρδιάς σου, η αναπνοή σου, η αφόδευση και η εκσπερμάτωση είναι μερικές μόνο από τις ενέργειες του αυτόνομου νευρικού σου συστήματος που γίνονται χωρίς τη βούλησή σου.

Για να μην υπάρξει, όμως, σύγχυση, θα είμαι πιο σαφής μέσω του παρακάτω απλού σχεδιαγράμματος.

Ερχόμαστε τώρα στην ουσία του πράγματος.

Το συμπαθητικό νευρικό σύστημα δεν είναι καθόλου «συμπαθητικό», καθώς είναι το αγριοκάτσικο του σώματος. Ενεργοποιείται κάθε φορά που βιάζεσαι, που έχεις άγχος, στρες, νεύρα και κάθε φορά που φωνάζεις και θυμώνεις. Το συμπαθητικό νευρικό σύστημα «παίρνει φωτιά» κάθε φορά που φοβάσαι, που πανικοβάλλεσαι, που τρέχεις, που γυμνάζεσαι και κάθε φορά που διαβάζεις, γράφεις, εργάζεσαι και κουράζεσαι νοητικά. Όπως λένε και οι Αμερικανοί «fight or flight».

Το συμπαθητικό νευρικό σύστημα σε καλεί για μάχη ή για φυγή.

Νιώθεις ότι η καρδιά σου από την ταχυπαλμία θα πεταχτεί από το στήθος σου, το αίμα σου παγώνει, η αδρεναλίνη σε εξιτάρει, το σάλιο στο στόμα στεγνώνει, το χρώμα του προσώπου γίνεται κόκκινο ή ωχρό.
Από την άλλη μεριά, όμως, υπάρχει και ο εξισορροπιστής. Η «σπιτονοικοκυρά», όπως ονομάζω εγώ το παρασυμπαθητικό νευρικό σύστημα. Αυτό είναι υπεύθυνο για το «άραξε και ξεκουράσου, αδερφέ» ή «ηρέμησε και απόλαυσε το φαγητό σου».

Το παρασυμπαθητικό, λοιπόν, είναι υπεύθυνο για τα δάκρυά μας, για την παραγωγή σάλιου, για την ούρηση, την αφόδευση και για τον επείγοντα εμετό. Ο κυριότερος, όμως, ρόλος του είναι αυτός της πέψης.

Έτσι, λοιπόν, αντιλαμβάνεστε ξεκάθαρα όλοι σας, ότι οτιδήποτε έχει σχέση με την τροφή και την πέψη της εξαρτάται και ρυθμίζεται ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ από τη λειτουργία του παρασυμπαθητικού νευρικού μας συστήματος.

Συμπαθητικό και παρασυμπαθητικό αλληλοσυμπληρώνονται πάντα ταυτόχρονα. Όταν το ένα είναι ενεργό, το άλλο κρατάει τα «μπόσικα» (π.χ. το παρασυμπαθητικό ελέγχει τη σεξουαλική διέγερση, ενώ το συμπαθητικό προκαλεί την εκσπερμάτωση).

Γι’ αυτό, λοιπόν, κάθε φορά που στρεσάρεσαι (συμπαθητικό), υποφέρεις από στομαχόπονο ή δυσκοιλιότητα (παρασυμπαθητικό).

Το συμπαθητικό νευρικό σου σύστημα «κλειδώνει» την πέψη και αφομοίωση της τροφής σου, στέλνοντας περισσότερο αίμα στον εγκέφαλο, στην καρδιά και στους μυς σου, προκειμένου να αντεπεξέλθουν στον άμεσο κίνδυνο – στρες. Έτσι, το στομάχι δεν μπορεί να επιτελέσει τη φυσιολογική λειτουργία της πέψης, λόγω ανεπαρκούς αιμάτωσης.

Αυτή είναι η μέγιστη αιτία πνιγμού στις ελληνικές παραλίες κάθε καλοκαίρι. Μπάνιο στη θάλασσα με γεμάτο στομάχι!

Εγώ, φίλοι και φίλες, τελείωσα το ιατρικό μου σεμινάριο. Εάν θέλετε, το τελικό συμπέρασμα και το «τι εννοεί, τελικά, ο ποιητής», τότε απαντήστε μου ειλικρινά στην παρακάτω ερώτηση:

• «Εάν το συμπαθητικό νευρικό μας σύστημα είναι δραστήριο κυρίως κατά τη διάρκεια του πρωινού και χρειάζεται να είναι διαρκώς στην «τσίτα», δεν είναι ολοφάνερο ότι δε θα πρέπει να σιτίζεσαι αυτό το διάστημα;»

• «Εάν το παρασυμπαθητικό νευρικό μας σύστημα κυριαρχεί κατά τις ώρες του «ρηλάξ» και της «ξάπλας», δεν είναι λογικό ότι θα πρέπει να ανταμείβεις τον εαυτό σου με πλούσιο σε θερμίδες και θρέψη φαγητό κάθε βράδυ;»

ΟΧΙ, λοιπόν, φαγητό το πρωί, όταν η μηχανή δουλεύει στο «κόκκινο». ΟΧΙ φαγητό το πρωί, όταν χρειάζεται να γυμναστείς, να εργαστείς, να κοπιάσεις και να αγχωθείς. ΟΧΙ στο «βασιλικό πρωινό» .

ΝΑΙ στο φαγητό το βράδυ, όταν το σώμα είναι ήρεμο και έχεις γαλήνη. ΝΑΙ στο φαγητό, όταν έχεις τελειώσει τις υποχρεώσεις σου.

Το βράδυ, λοιπόν, φάε σα βασιλιάς και άσε το σώμα σου να χωνέψει σωστά όλη τη νύχτα.

Εάν είσαι στην εφηβεία, φοιτητής, χειρωνακτικά εργαζόμενος, αθλητής, εγκυμονούσα ή θηλάζουσα, τότε πρωινό γεύμα επιτρέπεται, εφόσον είναι light.Δηλαδή, πρώτα υδρόμελο, μετά χυμός ή smoothie, κατόπιν φρούτα και έπειτα (μετά τις 10:00π.μ.) ξηρούς καρπούς (προαιρετικά).

Η συνήθεια πεθαίνει δύσκολα και σκληρά. Δοκίμασε, όμως, και θα ανταμειφθείς. Γιατί όλα καλά και άγια όσα έγραψα, αλλά όλα στο φινάλε καταλήγουν στο εξής:

«Η ζωή είναι μια εμπειρία. Η δική σου εμπειρία».

Δράσε τώρα... αύριο μπορεί να είναι, ήδη, πολύ αργά για την υγεία σου!

Σπάρτακος, ο Εκπαιδευτής!

spartacus

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ