Λευκή Αδελφότητα

Η "Μεγάλη Λεύκη Αδελφότητα" είναι μία οργάνωση πιστεως παρομοια με των Θεοσοφιστών και Νέα Εποχή κινημάτων, και λεγονται οτι ειναι υπερφυσικες υπαρξεις με μεγαλη επιροοί οπου εξαπλώνονται οι διδασκαλίες τους ανάμεσα σε επιλεγμένους ανθρώπους^[1]. Τα μέλη της αδελφότητας μπορεί να είναι γνωστά ως Αρχηγοί της Αρχαιας Σοφίας. Διάφοροι άνθρωποι έχουν δεχτεί μηνύματα από τέτοιες υπάρξεις, περιλαμβανόμενων των Άλιστερ_Κρόουλι και πολλων άλλων. Η Λευκή Αδελφότητα γνωστοποίησε την ύπαρξη της, όπου το έργο αυτό το ανέλαβε πρώτη η Έλενα Πέτροβνα Μπλαβάτσκυ και έπειτα ακολούθησαν διάφοροι επιλεγμένοι μαθητές της Ιεραρχίας όπως η Αλίκη Μπέιλη, η Έλενα Ρέριχ, ο Ρούντολφ Στάινερ και ο δόκτωρ Κρουμ Χέλερ.

Πίνακας περιεχομένων

  

• 1Γενικά
• 2Ιστορία
• 3Ιστορικό Οργάνωσης
• 4Βλέπετε Επίσης
• 5Παραπομπές
• 6Πηγές

Γενικά

Φημίζεται ότι ασχολείται με τον αποκρυφισμό και την μαγεία. Η ιστορία της είναι καταγεγραμμένη στα αρχαία κείμενα της βουδιστικής θρησκείας και στις βιβλιοθήκες των μοναστηριών του Θιβέτ και στις τοπικές παραδόσεις του Θιβέτ. Την αποκαλούν «λευκή» για να συμβολίζει το «καλό» ως αντίθεση στο «μαύρο» που συμβολίζει το «σατανικό». Όμως υπάρχουν αντικρουόμενα και σε αυτό με βάση τους κατοίκους των Θιβετιανών. Λέγεται ότι η Αδελφότητα συνιστά μία συλλογή όλων των «υψηλών εγώ» της ανθρωπότητας η μία μικρή ελιτιστική ομάδα, που αποτελείται μόνο από μερικούς «Σοφούς», που έχουν υπερνικήσει απόλυτα οτιδήποτε έχει να κάνει με τα τέσσερα επίπεδα της ύπαρξης. Ενώ τα μέλη αυτής της υψηλής Αδελφότητας μπορεί να είναι η όχι ενσαρκωμένα, έχουν δε μία φυσική έδρα, ένα μυστικό ησυχαστήριο, που βρίσκεται κάπου στο Θιβέτ.

Ιστορία

Η μεγάλη λευκή αδελφότητα σε μία εκδοχή ξεκίνησε δεκάδες χιλιάδες χρόνια πριν από τον τόπο το οποίο ονομαζόταν Rutasm Mu η Πατρίδα. Ο τόπος αυτός προσδιορίζεται κάπου στην περιοχή που οι γεωλόγοι την ονομάζουν Δακτύλιο Της Φωτιάς (η ηφαιστειογενή και σεισμογενή περιοχή, που αγκαλιάζει τον κόλπο του Ειρηνικού). 

Ο πρώτος πολιτισμός των Rutas ή των Μου σύμφωνα με κείμενα μυθολογίας ξεκίνησε σε μία συγκεκριμένη περιοχή και εξελίχθηκε σε πολύ αναπτυγμένη κοινωνία. Οι γέροντες αυτής της χώρας ίδρυσαν σχολεία για να μορφώσουν τον λαό. Υπάρχουν δώδεκα τέτοια σχολεία και ένα Δέκατο Τρίτο Σχολείο, που αποτελούνταν από τους Γέροντες, τους σοφούς άνδρες αυτού του πρώτου πολιτισμού. 

Τελικά, ο πολιτισμός αυτός έφτασε σε μεγάλη ακμή, αλλά όχι σε μεγάλα τεχνολογικά επίπεδα όπως της Ατλαντίδας σε μεταγενέστερη των Rutas εποχή. 

Τα δώδεκα σχολεία δίδασκαν στους ανθρώπους τα βασικά για την ζωή, τις φυσικές επιστήμες και όλες τις μορφές ψυχολογίας,Παραψυχολογία – και την πνευματική εξέλιξη του εαυτού. 

Το δεκατο τρίτο σχολείο, όπως έμεινε γνωστό αποτελούνταν μόνον από ανθρώπους εξαιρετικής ποιότητας, που κατείχαν μεγάλη πνευματική δύναμη και ικανότητες, από τους «Σοφούς», όπως είναι γνωστοί. 

Σύμφωνα με τον βουδισμό μία θετική, ανιδιοτελής και γενναιόδωρη στάση είναι απαραίτητο να συνοδεύεται από μία θετική καρμική ισορροπία, όμως εάν είναι αντίθετα οι άνθρωποι με άπληστη, αρνητική και σατανική δράση να αποκτήσουν μεγάλες πνευματικές δυνάμεις όταν εξασκούν μαύρη μαγεία, λευκή μαγεία και μαντείες. 

Σύμφωνα με την μυθολογία έχουν συμβεί πολλοί κατακλυσμοί (μη καταγεγραμμένοι επιστημονικά), όπου ένας μεγάλος κατακλυσμός και με μία γεωλογική μετακίνηση των ηπείρων αφάνισε τους Rutas (Μού). Στην διάρκεια των προγενέστερων χρόνων, οι κάτοικοι διέφευγαν σε άλλες περιοχές και πριν καταστραφεί ο πολιτισμός τους είχαν αρχίσει να αναδύονται άλλοι πολιτισμοί σε διάφορες άλλες περιοχές, όπως την Ανατολική Αφρική, την Κεντρική Αμερική και το Θιβέτ. 

Τα δώδεκα σχολεία διαλύθηκαν, αλλά οι σοφοί του δέκατου τρίτου σχολείου συνειδητοποίησαν ότι ο κόσμος χρειάζεται την βοήθεια τους και εγκαταστάθηκαν στο Θιβέτ (Ιμαλάια). Εκεί μετεξελίχθηκαν στην μεγάλη λευκή αδελφότητα, στην πρώτη όλων των άλλων αδελφοτήτων, που επρόκειτο να δημιουργηθούν. Επτά σοφοί βρισκόταν στην κορυφή ιεραρχικά της και είναι γνωστοί ως το συμβούλιο των επτά.

 Οι Ιερείς (μαζί με τους κάτω από την κορυφή ιεραρχικά), αυτοί εγκαταστάθηκαν στα Ιμαλάια, συνέχισαν το έργον των και αποτέλεσαν τον πυρήνα του Λευκού αδελφάτου,της Ελευθεροτεκτονικής οργανώσεως, οπού είναι ενεργή ακόμα. Οι Ιερείς αυτοί των Ιμαλάΐων ήλθαν εις επαφή με τους λαούς της Ασίας (Κινας) και τους δίδαξαν διάφορες τέχνες, την τυπογραφία, την παρασκευή και χρήση χαρτιού, Πυρίτιδας,Πυξίδα, και άλλα πολλά, τα οποία «εφευρέθηκαν» στην Ευρώπη μετά από πολλά χρόνια. 

Πολλά χρόνια προ Χριστού και πριν ο Γουτεμβέργιος «εφεύρει» την τυπογραφία, οι Κινέζοι εξέδιδαν ημερησία εφημερίδα τρις την ημέρα. Η πρωινή έκδοσις ήταν σε χαρτί ροζ, η μεσημβρινή έκδοσις σε λευκό χαρτί και η εσπερινή σε γαλαζιο χαρτί. 

Κανονικά χαρτονομίσματα εκδίδονταν στην Κίνα τουλάχιστον από το 1500 π.Χ. Οι ίδιοι διδάχθηκαν να κάνουν χρήση νυκτερινών φώτων, υπό το φως των οποίων απέκρουαν εχθρικές επιθέσεις, τα οποία τα ονομάζουμε ως «Βεγγαλικά» όπου η ονομασία τους προέρχεται από την πόλη Βεγγάλη και τοποθετείται στις Ινδίες και οι Ινδίες εις τους πρόποδες των Ιμαλαΐων. Όσα δίδαξαν οι απόγονοι των Ιερέων της «Μου» ήταν με ανταλλάγματα.Με αυτό τον τρόπο όλες οι θρησκείες της Ασίας διαβρώθηκαν από τον σατανισμό. 

Όπως και στη Θρησκεία της Παλαιάς Διαθήκης έγινε κατόπιν κάποια προσπάθεια για να διαβρωθεί από το Ταλμούδ και τους Ταλμουδιστές. Η εγκατάσταση τους στο Θιβέτ έγινε λόγω των πολλών κατακλυσμών όπου κατά καιρούς είχαν καταστρέψει την ανθρωπότητα, όπως η μεγάλη πλημμύρα της Βίβλου και σε πολλές άλλες καταστροφές που περιγράφονται σε όλες τις μυθολογίες του κόσμου, όπως ότι ολόκληροι ήπειροι έχουν βυθιστεί στους ωκεανούς, οι ίδιοι οι ωκεανοί έχουν ξεχειλίσει και καλύψει ηπείρους με παλιρροϊκά κύματα ύψους διακοσίων ποδιών, ενώ άλλες περιοχές που παλιότερα ήταν ωκεανοί, ανυψώθηκαν χιλιάδες πόδια και διαμόρφωσαν νέες ηπείρους. 

Η ήπειρος «Μού» κατεστράφη και καταποντίστηκε σύμφωνα με την Χριστιανική Ορθοδοξία από την οργή του Θεού, διότι οι κάτοικοί της έγιναν σατανολάτρες και έκφυλοι. Ο Θεός για την ιδία αιτία τιμώρησε και κατά τον ίδιον τρόπον και άλλους λαούς την Ατλαντίδα, τα Σόδομα και Γόμορρα, τη Σίβαρις και τη Μού. Το Θιβέτ φημίζεται ότι είναι ένα πλάτωμα μεγάλου υψομέτρου στο κέντρο της μεγαλύτερης μάζας εδάφους της Γης και είναι μία από τις πιο ασφαλείς περιοχές κατά την διάρκεια τέτοιων κοσμολογικών καταστροφών και ανακατατάξεων. 

Το δέκατο τρίτο σχολείο μετά εγκαταστάθηκε κάπου στις ακατοίκητες και απομονωμένες πλαγιές του Θιβέτ. Όπου δημιούργησε μία βιβλιοθήκη και μία σχολή στην εγγύς περιοχή, που είναι γνώστη ως Λάσα. Ενώ η πραγματική έδρα της ομάδας βρίσκεται σε άλλη τοποθεσία, όπως στο βόρειο-δυτικό Θιβέτ. Σε μεταγενέστερες εποχές, έχουν εδραιωθεί και άλλες αδελφότητες σε διάφορες περιοχές ανά τον κόσμο. Η πόλη της Λάσα κτίστηκε γύρω από την αρχαία σχολή, ενώ ο πληθυσμός του Θιβέτ άρχισε σταδιακά να αυξάνεται. 

Διδάσκοντες τους Κινέζους και λοιπούς λαούς τις επιστήμες και τις τέχνες, οι απόγονοι των Ιερέων της «Μου», τους δίδαξαν και επαφές μετά των δαιμόνων.Οι δαίμονες με τη σειρά τους τους δίδαξαν την μαντεία και την μαγεία. Ο σκοπός τους ήταν να μάθουν να βοηθούνται από τους δαίμονας κατά την διάρκειαν της ζωής τους. Προς τον σκοπόν αυτόν συνετάγει 5.000 χρόνια προ Χριστού ειδικός κώδικας οδηγιών με το όνομα «ΥΙ -ΚΙΝΓΚ» Με την βοήθεια του οποίου έκτοτε κυβερνιόταν η Κίνα και σχεδόν ολόκληρη η Ασία.

 Ενώ ο κάθε σχεδόν Κινέζος θεωρούσε καθήκον του σε κάθε βήμα της ζωής του να προσφεύγει στη μαγεία του «Ιερού» αυτού βιβλίου, για να λάβει τον «Χρησμών» από το εξάγραμμα, για το τι πρέπει να κάνει. Η παράδοσις αναφέρει κατά την σύνταξιν του «ΥΙ- ΚΙΝΓΚ» προσήλθαν εκατοντάδες δαίμονες και έδωσαν, δια ζώσης οδηγίες, οι οποίες και κατεγράφησαν υπό των ειδικών γραφέων! Ήταν τόσο μεγάλης σημασίας ο συνταχθείς αυτός δαιμονικός Κώδικας, ώστε ο Κομφούκιος είπε ότι: «Εάν επρόκειτο να προστεθούν μερικά ακόμη έτη στην ζωή μου, θα διέθετα πενήντα εξ αυτών για τη μελέτη του ΥΙ - ΚΙΝΓΚ (δηλ. του βιβλίου των εναλλαγών) και έτσι θα απέφευγα να πέσω σε μεγάλα σφάλματα» Αργότερα ο ίδιος ο Κομφούκιος, προσέθεσε πολλά σχόλια εις τον Κώδικα ΥΙ- ΚΙΝΓΚ. Με την παρέλευσιν του χρόνου 48 άλλοι Κινέζοι σοφοί προσέθεσαν και άλλα σχόλια και εξηγήσεις.^[2]

Ιστορικό Οργάνωσης

• Την 1 Ιανουαρίου 1945 σε συνέλευση στη Σόφια εκλέγεται Προσωρινό Συμβούλιο της Λευκής Αδελφότητας, όπου συμμετέχουν οι Τόντορ Στοίμενωφ, Μπογιάν Μπόεφ, Συμεών Συμεώνωφ, Πάσα Τόντοροβα, Μπορίς Νικόλωφ, Νικόλα ΄Αντωφ και Ζέτσο Παναγιώτωφ.

• Στις 10 Αυγούστου 1945 στη Σόφια συγκεντρώνονται οι αρχηγοί των ομάδων της Λευκής Αδελφότητας στη Βουλγαρία, εκλέγουν Συμβούλιο της Αδελφότητας (στη σύνθεση της 1 Ιανουαρίου) και συγκροτούν Ανώτατο Συμβούλιο της Αδελφότητας, αποτελούμενο από όλους τους αρχηγούς.

• Τον Οκτώβριο 1945 στο ΄Ιζγκρεβα ιδρύεται το τυπογραφείο ¨Σιταρένιο σπυρί¨με διευθυντή τον Νικόλα ΄Αντωφ και τεχνικό επιμελητή τον Νεντέλτσιο Ποπώφ,.

• Από το 1945 μέχρι το 1951 σ΄αυτό εκδίδονται 51 τόμοι με αδημοσίευτες μέχρι τότε ομιλίες του Δασκάλου.

• Στις 31 Δεκεμβρίου 1945 στο Ιζγκρεβα ιδρύεται Ακαδημία αδελφικής ζωής. Κατά παράδοση συνεχίζονται οι ετήσιοι καταυλισμοί - συνελεύσεις που οργανώνονται από τις 19 μέχρι τις 21 Αυγούστου κοντά στις Επτά λίμνες της Ρίλας.

• Από το 1945 μέχρι το 1990 ο δ-ρ Φίλιπ Στοΐτσεφ ασχολείται στο Πλόβντιφ με τη μουσική του Δασκαλου και συνθέτει πολλές ορχηστρικές μελωδίες. Το 1972 πραγματοποιεί παράνομη μαγνητοφώνηση της Πανευρυθμίας.

• Κατά το 1947 οι Μετόντη Κωνσταντίνωφ, Μπογιάν Μπόεφ, Μαρία Τόντοροβα και Μπορίς Νικόλωφ εκδίδουν το βιβλίο "Ο Δάσκαλος", το οποίο το 1959 εκδίδεται στην Γαλλική στο Παρίσι.

• Κατά το 1948 η Μαρία Τόντοροβα και ο Κύριλ Οικονόμωφ εκδίδουν το βιβλίο ¨Τραγούδια του Δασκάλου¨.

• Στις 23 Ιανουρίου 1949 το Υπουργείο Εξωτερικών της Βουλγαρίας αναγνωρίζει τη Λευκή Αδελφότητα ως ¨θρησκευτική κοινότητα¨. Η απόφαση ακυρώνεται στις 20 Οκτωβρίου 1956.

• Στις 3 Ιουνίου 1948 το Υπουργείο Εξωτερικών της Βουλγαρίας κρατικοποιεί από το΄Ιζγκρεβα το οικόπεδο στο οποίο βρίσκεται η αίθουσα συνελεύσεων δέησης και τον Τόπο. Σήμερα είναι ιδιοκτησία της Πρεσβείας της Ρωσίας.

• Στις 26 Απριλίου 1949 στο ΄Αιτος συντάσσεται Καταστατικό της Λευκής Αδελφότητας που συμμορφώνεται με τον Νόμο περί των θρησκευμάτων. Το Υπουργικό Συμβούλιο της Λαικής Δημοκρατίας Βουλγαρίας δεν το επικυρώνει.

• Κατά τα τέλη του 1949 η Λευκή Ασδελφότητα στη Βουλγαρία περιλαμβάνει ομάδες σε όλες τις μεγάλες πόλεις και σε 35 χωριά:

• Στις 13 Μαρτίου 1950 το τυπογραφείο ¨Σιταρένιο σπυρί¨ κρατικοποιείται βάσει του Νόμου περί της έκδοσης βιβλίων.

• Από το 1951 μέχρι το 1961 η Ελένα Ανδρέεβα αποκρυπτογραφεί και εκτυπώνει παράνομα δακτυλογραφημένα σε τέσσερα αντίτυπα ολες τις αδημοσίευτες μέχρι τότε ομιλίες του Δασκάλου. Τα αποκρυπτογραφημένα στενογραφήματα κρύβονται σε τέσσερα διαφορετικά μέρη.

• Στις 22 Οκτωβρίου 1952 ο Τόντορ Στοίμενωφ αφήνει την τελευταία του πνοή.

• Στις 6 Δεκεμβρίου 1957 με διαταγή του εισαγγελέα κατασχέτονται από το ΄Ιζγκρεβα όλα τα βιβλία με το Λόγο του Δασκάλου.

• Στις 8 Αυγούστου 1958 το Συμβούλιο πόλης της Σόφιας κρατικοποιεί όλα τα οικόπεδα, ιδιοκτησία των κατοίκων του ΄Ιζγκρεβα.

• Στις 19 Μαίου 1959 ύστερα από σκηνοθετημένη δίκη το Δικαστήριο πόλης της Σόφιας αναγνωρίζει ως ένοχους τους Μπορίς Νικόλωφ και Ζέτσο Παναγιώτωφ και τους επιβάλλει την ποινή της φυλάκισης για 15 και 8 έτη.

• Στις 23 Ιουλίου 1983 ο Μπογιάν Μπόεφ αφήνει την τελευταία του πνοή.

• Στις 29 Ιουλίου 1970 εκσκαφείς αρχίζουν να γκρεμίζουν το ΄Ιζγκρεβα.

• Κατά τη δεκαετία του ¨70 του αιώνα επιβάλλονται οι παραδοσιακές συνελεύσεις της Λευκής Αδελφότητας, που οργανώνονται στις 12 Ιουλίου στο ΄Αιτος.

• Κατά το 1972 στο Παρίσι εκδίδεται στη Γαλλική το βιβλίο του Μετόντη Κωνσταντίνωφ (1902-1979) "Παγκόσμια Αστροκοινωνιολογία", μεταφρασμένη στη Βουλγαρική.

• Κατά το 1973 η Ερνεστίνα Στάλεβα δημοσιεύει στις Η.Π.Α. στην Αγγλική το βιβλίο ¨Ο βασιλικός δρόμος της ψυχής¨(The Royal Path of the Soul").

• Κατά το 1979 η Βιόλα Μπόουμαν εκδίδει στις Η.Π.Α. στην Αγγλική την Πανευρυθμία – "Paneurhythmy by Peter Deunov".

• Κατά το 1982 η Χριστίνα Μίλτσεβα-Σλαβιάνσκα εκδίδει στο Μόναχο στη Γερμανική το βιβλίο της ¨ Weizenkorn¨(¨Το σιταρένιο σπυρί¨).

• Κατά το 1991 το Διαφωτιστικό Συμβούλιο της Κοινωνίας ¨Λευκή Αδελφότητα¨ανανεώνει την ΄εκδοση του περιοδικού ¨Σιταρένιο σπυρί¨.

• Κατά το 1991 στη Βάρνα εκδίδεται το βιβλίο των Μετόντη Κωνσταντίνωφ και Χρήστο Ματζάρωφ ¨Ο νέος πολιτισμός στην εποχή του Υδροχόου¨.

• Στις 22 Δεκεμβρίου 1991 ο Μπορίς Νικόλωφ αφήνει την τελευταία του πνοή.

• Κατά το 1992 η Μίλκα Κράλεβα και ο Κράλη Κράλεφ ιδρύουν στο Μπουργκάς το εκδοτικό ¨Δύναμη και Ζωή¨ και αρχίζουν να εκδίδουν ομόνυμο περιοδικό.

• Κατά το 1993 ο δρ Βεργύλη Κράστεφ ιδρύει στη Σόφια το εκδοτικό ¨Σιταρένιο σπυρί¨, το οποίο εκδίδει υλικά από την ιστορία της Λευκής Αδελφότητας στη Βουλγαρία.

• Από το 1993 κοντά στη Μαντάρα οργανώνονται ετήσιες Μαγιάτικες συνελεύσεις νέων της Λευκής Αδελφότητας. Κατά το 1994 η Αλεξάνδρα Ορέσκοβα και ο Βεσελίν Ορέσκωφ ιδρύουν στην πόλη Τρογιάν τον Οίκο ¨Πανευρυθμία¨.

• Κατά το 1995 κοντά στο χ. Μπίστριτσα, νομού Σόφιας αγοράζονται οικόπεδα για την ανέγερση οικισμού της Λευκής Αδελφότητας που ονομάζεται ¨Νοφ΄Ιζγκρεφ¨ (¨Νέα Ανατολή¨).

• Κατά το 1995 στη Σόφια ιδρύεται το εκδοτικό "Λευκή Αδελφότητα", ενώ κατά το 1996 – το Πολιτιστικό – Πληροφοριακό Κέντρο ¨Ιζγκρεφ¨.

• Τον Αύγουστο 1997 οι Αντουανέττα Κρούσεφσκα και Ερνεστίνα Στάλεβα συντάσσσουν στις Η.Π.Α. σελίδα για το Δάσκαλο Μπεΐνσα Ντούνο στο ΄Ιντερνετ.

• 
  

Παραπομπές

1. Άλμα πάνω↑ Barrett, David (1996). Sects, 'Cults', and Alternative Religions: A World Survey and Sourcebook. London: Blandford. ISBN 0-7137-2567-2.
2. Άλμα πάνω↑ CΗΙΝG μετάφρασις JΑΜΕ LΕGGΕ, βιβλιοθήκη Αμερικανικού Κογκρέσου, Δελτίον άρ. 63–19508.

Πηγές

• Χαμένες Πολιτείες της κεντρικής Ασίας Ιμαλάια - Τάκλα Μακάν - Λευκή Αδελφότητα David Hatcher Childress Εκδοσεις Λιακοπουλος ΕΛ
• 52-δαίμονες-χαρτοπαιξίας ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ Α. ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟ Ι. Αρχιμανδρίτου εκδόσεις ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΤΥΠΟΥ

Βικιπαίδεια

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ