7 Καταστάσεις που ζεί τουλάχιστον μία φορά ο κάθε άνθρωπος!

Ο κύκλος της ζωή είναι μεγάλος ή και μικρός, ανάλογα πώς το βλέπει ο καθένας και απο ποιά ηλικία. Εδώ είναι μία αναφορά που γενικεύει τον κύκλο αλλά βοηθά στο να δούμε λίγο καλύτερα τον εαυτό μας μέσα σε αυτόν τον κόσμο. Είμαστε όλοι μαζί γιατι ο κύκλος έχει κοινά σημεία.

    1.       Το μίσος προς τους γονείς

Το μίσος αυτό ξεκινά από την εφηβεία, όταν το παιδί αρχίζει και γνωρίζει τον έξω κόσμο. Εάν λοιπόν το παιδί ήταν υπέρπροστατευμένο πρίν, τόσο πιό έντονη θαείναι η επιθυμία του να γνωρίσει τον έξω κόσμο και κατα επέκταση τον εαυτό  του.  Όλο αυτό μεταφράζεται κοινώς σε όρεξη για ζωή. Είναι η ώρα που ο γονιός πρέπει να δείξει εμπιστοσύνη στο παιδί του και να είναι απλώς δίπλα του σε αυτήν την εξερεύνηση που κάνει το παιδί, χωρίς όμως να το σταματά και να το περιορίζει. Σε αντίθεση βέβαια με αυτό οι περισσότεροι Έλληνες γονείς, απαγορεύουν στο παιδί την έξοδο, ή οτιδήποτε μπορεί να ενθουσιάσει το παιδί, για έναν και μόνο λόγο, για να το προστατεύσουν. Εκεί είναι το σημείο που το παιδί αισθάνεται αυτήν την καταπίεση και το σταμάτημα –μπλοκάρισμα στην εξέλιξη του εαυτού του και της ζωής του και ξεκινά να μισεί αυτους που το προκαλούν, δηλαδή τους γονείς του.

     2.       Ερωτική απογοήτευση

Συνηθίζεται η ερωτική απογοήτευση να έρχεται λίγο μετά το μίσος προς τους γονείς, εκεί, ο άνθρωπος αισθάνεται πως μέσα απο τον άλλον, ολοκληρώνεται και έτσι δυναμώνει στο να αντιμετωπίσει αυτό που λέμε αποχωρισμό της οικογένειας. Το σύνηθες είναι πως σε αυτήν την φάση ο άνθρωπος είναι ευάλωτος και ανοιχτός στο να εκτιμήσει το οτιδήποτε καλό στον άλλο, μόνο που τώρα έρχεται η στιγμή να σταθεί στα πόδια του. Το μεγάλο θέμα, είναι πως τελικά, δέν στέκεται στα δικά του πόδια, όπως νομίζει αλλά στλεκεται στα συναισθηματικά πόδια του άλλου, μέχρι που ο άλλος κουράζεται και τελικά τον απογοητεύει αφήνοντάς τον. Έτσι λοιπόν ο άνθρωπος σε αυτό το σημείο, μέσα από αυτόν τον συναισθηματικό θάνατο, ανακαλύπτει για πρώτη φορά την μοναξιά του και τα πραγματικά δικά του πόδια. Είναι το μεγαλύτερο βήμα. Αυτό βέβαια μπορεί να συμβεί και μέσα από έναν πραγματικό αποχωρισμό λόγο θανάτου του άλλου προσώπου που εκεί ισχύε=ουν σε γενικές γραμμές τα ίδια με παραπάνω, με την μεγάλη διαφορά πως δέν μπορείς να κατηγορήσεις αυτόν που πέθανε.

3. Ανεξαρτητοποίηση από τους γονείς

Εάν η απεξάρτηση από τους γονείς, δέν έρθει τα πρώτα χρόνια της εφηβείας, τότε υπάρχει μία περίεργη δυσαρμονία στην ψυχολογική ανάπτυξη του παιδιού. Η αδυναμία του να αφήσει την οικογένειά του και να σταθεί αυτόνομο, όλο και μεγαλώνει καθότι οι φόβοι των ανθρώπων μεγαλώνουν μαζί του αντί να εξαφανίζονται. Εδώ πρόκειτε για το μεγαλύτερο κεφάλαιο στην ζωή του ανθρώπου, μιάς και καλείται να αναδείξει στους γονεις τις αφυναμίες και τα λάθη που του κληροδότησαν έτσι ώστε αναγνωρίζοντάς τα, να συγχωρεθούν. Οι γονείς είχαν μάθει να το παίζουν αλάνθαστοι τότε... κάτι που τελικά δέν έβαζε πουθενά παρα μόνο στην απομάκρυνση του παιδιού απο τους ίδιους. Ευχομαι σε όλους, αυτό το στάδιο να το περάσουν στα 20 και όχι στα 30 και.

      4.       Έρωτας με ανταπόκριση μετά από δύσκολη σχέση

Όλοι τελικά, με μοναδική εξαίρεση αυτούς που δέν το πιστεύουν, έχουν και πρέπει να ψάξουν μέχρι να το βρούν, το ιδανικό τους ταίρι. Η φιλοσοφία μου είναι πως: κάθε άνθρωπος που γνωρίζεις στην ζωή σου, είτε σε σχέση είτε σε φιλία, τείνει να είναι καλύτερος από τον προηγούμενο. Αυτό βεβαίως, δέν ειναι ένας τυχαίος παράγοντας αλλά έχει να κάνει με τα προηγούμενα μαθήματα που πήρες απο την ζωή σου μέσα από δύσκολες σχέσεις. Έμαθες πλέον να αναγνωρίζεις περισσότερα χαρίσματα στον άλλον και άλλαξες κατα πολύ τις προτιμήσεις σου ως προς τις επιλογές. Αυτό βέβαια ξεκινά από τον αυτοσεβασμό που απέκτησες με την δύναμη του πόνου που πέρασες. Μισείς λοιπόν λιγότερο τον εαυτό σου τώρα και φυσικά αυτό δίνει χώρο για περισσότερη αγάπη.

        5.   Ανεπιτυχής εγκυμοσύνη

Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν να διηγηθούν μία δική τους πονεμένη ιστορία, είτε είναι άντρες είτε γυναίκες, αφού καί τα δύο φύλλα βιώνουν έντονα συναισθήματα και συμμετέχουν είναι ενεργά, είτε παθητικά σε τέτοιες καταστάσεις. Παθητικά αλλά και συναισθηματικά. Είναι οι στιγμές που επιλέγουν τα ζευγάρια ανάμεσα στην αυτολύπηση, ή στο δέσιμό τους. Την κατάσταση βέβαια αυτήν, μετά απο μία επιτυχημένη εγκυμοσύνη, την διηγούνται με καμάρι για την ανθεκτικότητά τους.

       6.    Επιτυχία Εγκυμοσύνης και γέννα

Εδώ τα συναισθήματα, δέν είναι γνωστά σε όλους παρα μόνο σε αυτούς που πέρασαν απέναντι. Είναι μία κατάσταση που αλλάζει η ζωή και το έγο σου ώς άνθρωπος, είναι μία κατάσταση που επηρρεάζει τις προτεραιότητές σου και προκαλεί τα περισσότερα συναισθήματα αγάπης που αισθάνθηκε ποτέ κανείς. Είναι το σημάδι της νίκης απέναντι στο άγνωστο. Νίκησες και άλλαξες τον κόσμο. 

       7. Αγάπη προς τους γονείς και εκτίμηση για το έργο τους

Οι γονείς πάντοτε κάνουν αυτό που κρίνουν πως είναι καλύτερο για τα παιδιά τους. Όπως όμως λέει και ο Αϊνστάιν, δέν υπάρχει σωστός τρόπος. Με όποιον τρόπο κι άν μεγαλώσεις  το παιδί σου, θα είναι λάθος. Αυτό φυασικά συμβαίνει λόγω του ότι ο άνθρωπος προσπαθεί να τελειοποιηθεί μέσα από την επόμενη γενιά, άρα είναι φυσικό να κάνει λάθος εφόσον δέν είναι κόμη τέλειος αλλά χρειάζεται τα παιδιά του για να μάθει τις ατέλειες και να τις διορθώσει. Αυτό μπορεί να συμβαίνει συναισθηματικά και στο επίπεδο της τρισδιάστατης πραγματικότητας που αντιλαμβάνεται ο κάθε ένας μας. Συμβαίνει  όμως και στο αόρατο, μέσα από την εξέλιξη του dna και τις πληροφορίες που κληροδοτεί στο παιδί ο κάθε ένας γονιός.

Η αγάπη έρχεται μόνο άν καταλάβουμε τους γονείς μας, άν καταλάβουμε για ποιόν λόγο έπραξαν έτσι και ποιά συναιθήματα δικά τους, τους οδήγησαν να πράξουν με αυτόν τον τρόπο.  Αν καταφέρεις να δείς πίσω απο το μίσος, την χρονολογία και την κατάσταση που επικρατούσε στο κεφάλι των γονιών, π.χ. φόβος άρα σε περιόριζαν, τρόμος στο να σε χάσουν, άρα σε μπλόκαραν στις σχέσεις σου.. και άλλα.....που συμπληρώνεις άνετα εσύ! Άν δέις λοιπόν, τότε θα καταλάβεις, τους γονείς και δέν θα μπορείς πλέον να θυμώνεις παρα μόνο να συμπάσχεις.

Με πολλή αγάπη

crashabrain

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ