«Πόλεμος πάντων πατήρ»
(Ηράκλειτος)
Αν αναρωτηθεί κανείς για τα λόγια αυτά του μεγάλου προσωκρατικού φιλόσοφου, βλέποντας τα πράγματα από την εξωτερική, υλική και επιφανειακή τους όψη, το πιθανότερο είναι να θεωρήσει τα λόγια αυτά άκαιρα, μιλιταριστικά, παράλογα… Είχε όμως τον εξωτερικό πόλεμο στο νου του ο Ηράκλειτος όταν αναφερόταν έτσι σ’ αυτόν; Μήπως πρόκειται για έναν άλλο πόλεμο, έναν πόλεμο που συντελείται μέσα στις ψυχές όλων των όντων;
Τα δυο κομμάτια της ψυχής μας…
Ξέρουμε ότι η αντιπαράθεση ανάμεσα σε δύο αντίθετες δυνάμεις ξεκινάει μέσα μας, καθώς αντιπαλεύουν οι δύο όψεις της ψυχής μας: Ο Άνιμους και η Άνιμα…
Κάθε άνθρωπος έχει μέσα στη ψυχή του έναν αρσενικό και έναν θηλυκό χαρακτήρα, κατά τον Κ. Γιούνκγ. Οι ιδιότητες αυτών των δύο όψεων, μπορούν να συσχετιστούν με τις αρσενικές και τις θηλυκές δυνάμεις δημιουργίας της φύσης, χωρίς να μπορεί κανείς να τις κατατάξει σε καλύτερες ή χειρότερες, παρά να αναγνωρίσει την διαφορετικότητα και την συμπληρωματικότητα τους.
ΑΡΣΕΝΙΚΟ: Θετικό - Δράση - Ενότητα - Δίνω - Φως - Ουρανός - Ημέρα - Κάθετο - Ήλιος - Φωτιά - Πνεύμα
ΘΗΛΥΚΟ: Αρνητικό - Αδράνεια - Πολλαπλότητα - Παίρνω - Σκοτάδι - Γη - Νύχτα - Οριζόντιο - Σελήνη - Νερό - Ύλη
Το ίδιο βλέπουμε και στην συμπαντική πραγματικότητα, που εκδηλώνεται μέσα από δύο όψεις: Ενέργεια – Ύλη ή Εαυτός – Κόσμος. Δυνάμεις που αντιπαλεύουν και ενώνονται μέσα στην τριαδική καμπύλη του Χρόνου: Παρελθόν – Παρόν – Μέλλον. Αυτός ο Δυαδισμός, συμβολίστηκε στην παγκόσμια Παράδοση. Ένα από τα πιο γνωστά Σύμβολα είναι αυτό του Γιν-Γιανγκ
Η προαιώνια μάχη
Από την αυγή των χρόνων, οι άνθρωποι συνειδητοποίησαν ότι ζουν «σταυρωμένοι» ανάμεσα στις δύο αυτές καταστάσεις. Τις ονόμασαν «ΚΑΛΟ» και «ΚΑΚΟ». Η μάχη ανάμεσα τους προσωποποιήθηκε μέσα από τις μάχες που έδιναν οι Ήρωες των προαιώνιων Μύθων.
Ο ημίθεος Ηρακλής διάλεξε το δρόμο της Αρετής και όχι της Κακίας……οδηγούμενος έτσι στην πραγματοποίηση των 12 Άθλων του, ώσπου να ανέβει στον Όλυμπο, ισόθεος και αιώνιος Νικητής!
Ο Οδυσσέας πάλευε 10 χρόνια για να μπορέσει να φτάσει κάποτε στην «Ιθάκη» του… Το κατάφερε όταν έμεινε δεμένος πάνω στο κατάρτι της Συνείδησης του…Όταν απέμεινε γυμνός από κάθε του εξάρτηση ή ανάγκη…
Θησέας μπαίνει μέσα στο Λαβύρινθο για να αντιμετωπίσει το Κακό, που προσωποποιείται στον Μινώταυρο, οπλισμένος με το σπαθί του και τον Μίτο της γνώσης!
Ο Αρζούνα της Ινδικής παράδοσης, έδωσε πρώτα τη μάχη μέσα του, πριν ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ να τη δώσει και ενάντια στους εχθρούς του.
Ο Βασιλιάς Αρθούρος, μαζεύει γύρω από την στρογγυλή τράπεζα τους Ιππότες του, για να παλέψουν ενάντια στο κακό που μαστίζει τη χώρα, αναζητώντας το Γκράαλ.
Ακόμα και στη σύγχρονη «μυθολογία», αυτή του κινηματογράφου, οι ήρωες μάχονται ενάντια στο κακό…
… όπως ο Φρόντο, ο Άραγκορν και η υπόλοιπη «Συντροφιά του Δαχτυλιδιού», στον «Άρχοντα των Δαχτυλιδιών» του Τόλκιν… ο Νίο στο «Μάτριξ»… ο «Τελευταίος Σαμουράι»… ο «Μονομάχος»…
Φιλοσοφικά συστήματα για τον «εσωτερικό πόλεμο»
Όλοι οι παραδοσιακοί πολιτισμοί ανέπτυξαν τεχνικές και εξειδίκευσαν γνώσεις, με στόχο την ανάπτυξη και ολοκλήρωση των ανθρώπινων όντων, μέσα από έναν εσωτερικό πόλεμο, όπου αντιμάχονται το Πνεύμα με την Ύλη, το Εμείς με το Εγώ, το Αιώνιο με το Προσωρινό, η Ελευθερία με την Προσκόλληση…
Έχουν φτάσει ως εμάς οι γνώσεις τους, όπως οι Τολτέκοι πολεμιστές, οι Μοναχοί ΣαοΛιν, οι Σαμουράι (κώδικας Μπουσίντο).
Ας δούμε λοιπόν μέσα από την δική τους οπτική τι σημαίνει εσωτερικός πόλεμος και εσωτερικός πολεμιστής.
Ο Τολτέκος Πολεμιστής και οι 7 κανόνες του
Ο πολεμιστής επιλέγει τις μάχες του και επομένως αξιολογεί πάντα τις περιστάσεις και τις συνθήκες κάθε μάχης που δίνει με τη μεγαλύτερη προσοχή.
- Ο πολεμιστής αγωνίζεται για την απλότητα και γι’αυτό απορρίπτει όλες τις άχρηστες πράξεις.
- Ο πολεμιστής είναι πάντα έτοιμος να δώσει την τελευταία του μάχη ακριβώς εδώ και τώρα.
- Μόλις ο πολεμιστής μπει στη μάχη, εγκαταλείπεται στις πράξεις του, αφήνοντας το πνεύμα του να ρεύσει ελεύθερο και καθαρό. Μόνο τότε οι δυνάμεις του πεπρωμένου μάς καθοδηγούν ανοίγοντας το δρόμο μας.
- Κάθε φορά που ο πολεμιστής αντιμετωπίζει αδύνατα συμβάντα ανοίγεται στον κόσμο γύρω του αφήνοντας τον εαυτό του να καταληφτεί από την καθημερινή ρουτίνα.
- Ο πολεμιστής συμπιέζει πάντα το χρόνο. Οποιαδήποτε μάχη, ανεξάρτητα από το πόσο μεγάλη ή μικρή μπορεί να είναι, είναι μία μάχη για τη ζωή του και σε μία μάχη για τη ζωή του η μία στιγμή γίνεται αιωνιότητα, μία αιωνιότητα που καθορίζει την έκβαση της μάχης.
- Ο διώκτης δεν αποκαλύπτει ποτέ την ταυτότητά του, ούτε καν στον εαυτό του.»
«…Επομένως ο πολεμιστής επιλέγει να ζει με τις προκλήσεις και γνωρίζει ότι δεν διαθέτει το χρόνο να συμπεριφέρεται σαν μία αθάνατη ύπαρξη. Δεν σπαταλάει το χρόνο του να παραπονιέται για τη ζωή ούτε σπαταλάει την προσωπική του δύναμη με το να κατηγορεί τους άλλους. Ζώντας στο χείλος της ζωής, είναι πάντοτε έτοιμος ν’ αρπάξει την ευκαιρία και να διεκδικήσει τη δύναμή του.
Πρόκειται για μία άψογη ύπαρξη που πολεμάει για την ελευθερία της και μέσα στην πάλη της βλέπει τη ζωή όπως πραγματικά είναι. Γι’ αυτόν η ζωή είναι μία σύντομη αλλά ευχάριστη παράκαμψη μέσα στον καταπληκτικά όμορφο κόσμο –μία υπερβολικά πλούσια σε προκλήσεις και δυνατότητες παράκαμψη, όπου δίνονται σε κάποιον όλα όσα χρειάζεται για να ταξιδέψει χαρούμενα και μ’επιτυχία.»
(Τολτέκοι – Η επιστροφή των πολεμιστών, ThéunMares, Η προκατάληψη του πολεμιστή, σελ. 165)
Σαμουράι – Κώδικας Μπουσίντο
Για τους Σαμουράι, ο Κώδικας Μπουσίντο ήταν ένας Κώδικας Τιμής του Πολεμιστή, που μεταδίδονταν προφορικά και εκτελούνταν στην πράξη πολύ αυστηρά.H λέξη DO σημαίνει Δρόμος, είναι συγκεκριμένα ο Εσωτερικός Δρόμος που βαδίζει ο Πολεμιστής. «BU-SHI» σημαίνει Πολεμιστές - Ιππότες. Έτσι BUSHIDO είναι ο Δρόμος των Πολεμιστών ή «Κανόνες των Πολεμιστών.
Ο κώδικας Μπουσίντο
- ΔΕΝ ΕΧΩ ΓΟΝΕΙΣ. Ο ΟΥΡΑΝΟΣ ΚΑΙ Η ΓΗ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ
- ΔΕΝ ΕΧΩ ΔΥΝΑΜΗ. Η ΤΙΜΗ ΕΙΝΑΙ Η ΔΥΝΑΜΗ ΜΟΥ.
- ΔΕΝ ΕΧΩ ΜΕΣΑ. Η ΠΕΙΘΑΡΧΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΤΡΟΠΟΙ ΜΟΥ.
- ΔΕΝ ΕΧΩ ΜΑΓΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ. Η ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ ΕΙΝΑΙ Η ΜΑΓΕΙΑ ΜΟΥ.
- ΔΕΝ ΕΧΩ ΖΩΗ ΟΥΤΕ ΘΑΝΑΤΟ, ΤΟ ΑΙΩΝΙΟ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ ΚΑΙ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΜΟΥ.
- ΔΕΝ ΕΧΩ ΣΩΜΑ. Η ΑΝΔΡΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΩΜΑ ΜΟΥ.
- ΔΕΝ ΕΧΩ ΜΑΤΙΑ. Η ΑΣΤΡΑΠΗ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ.
- ΔΕΝ ΕΧΩ ΑΥΤΙΑ. Η ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΑΥΤΙΑ ΜΟΥ.
- ΔΕΝ ΕΧΩ ΜΕΛΗ. Η ΓΡΗΓΟΡΑΔΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΑΚΡΑ ΜΟΥ.
- ΔΕΝ ΕΧΩ ΣΚΟΠΟΥΣ. Η ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΣΚΟΠΟΙ ΜΟΥ.
- ΔΕΝ ΕΧΩ ΘΑΥΜΑΤΑ. ΤΟ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΜΟΥ.
- ΔΕΝ ΕΧΩ ΑΡΧΕΣ. ΟΙ ΑΡΧΕΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ.
- ΔΕΝ ΕΧΩ ΦΙΛΟΥΣ. Ο ΝΟΥΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΦΙΛΟΣ ΜΟΥ.
- ΔΕΝ ΕΧΩ ΕΧΘΡΟΥΣ. Η ΑΦΡΟΣΥΝΗ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΧΘΡΟΙ ΜΟΥ.
- ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΑΝΟΠΛΙΑ. Η ΒΟΥΛΗΣΗ ΚΑΙ Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΝΟΠΛΙΑ ΜΟΥ.
- ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΑΣΤΡΑ. ΤΟ ΑΤΑΡΑΧΟ ΠΝΕΥΜΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΑΣΤΡΟ ΜΟΥ.
- ΔΕΝ ΕΧΩ ΣΠΑΘΙ. ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΠΑΘΙ ΜΟΥ.
Μοναχοί ΣαοΛιν
Η ύπαρξη τους δεν αμφισβητείται ιστορικά και τα κατορθώματα αυτών των περίφημων μοναχών πολεμιστών φθάνουν τα όρια του μύθου. Ως ιδρυτής της πολεμικής τέχνης των Σαολίν θεωρείται ο μοναχός βουδιστής BODHIDARMA ο οποίος πέρασε στην Κίνα από τις Ινδίες.
Οι μοναχοί Σαολίν είδαν ότι οι τρόποι πολέμου των ζώων αντικαθρέπτιζαν τη μάχη των δυνάμεων της φύσης. Όποιος θα κατάφερνε να πραγματώσει αυτές τις τεχνικές ήταν πια μια δύναμη της φύσης και στη φύση τίποτα δεν αντιστέκεται. Τα ζώα ήταν πέντε: ο δράκοντας, το φίδι , η τίγρη , η λεοπάρδαλη και ο πελαργός.
Ο δρόμος του ΤΑΟ και ο Μοναχός-Πολεμιστής
- «Το να ικανοποιείς τις επιθυμίες σου, δεν είναι πάντα τόσο καλό όσο το να τις σταματάς, όταν πρέπει».
- «Οποίος δεν ανταγωνίζεται κανέναν, ποιος θα μπορούσε να τον ανταγωνιστεί;».
- « Ολιγόλογη είναι η φύση στην ομιλία της. . . Η μπόρα τελειώνει πριν τελειώσει η μέρα. Αφού η φύση μιλά έτσι γιατί όχι και ο άνθρωπος ;»
- «Αν αυτός που ακολουθεί τη βία δε βρει βίαιο θάνατο, θα τον καλέσω να με διδάξει».
- «Αν είσαι χαρούμενος με όσα έχεις η χαρά σου θα διαρκέσει.»
- «Η κίνηση νικά το κρύο, η ηρεμία νικά τη ζέστη».
- «Εκείνοι που γνωρίζουν δε μιλούν πολύ».
Υπάρχουν σύγχρονοι «πολεμιστές»;
Σήμερα φτάνουμε μπροστά στην ανάγκη να αναγνωρίσουμε την Εσωτερική Πραγματικότητα. Αυτό προϋποθέτει την ανύψωση της ατομικής μας Συνείδησης, που εδρεύει στο «Συνειδητό Εγώ» μας, είναι η πορεία προς την Ελευθερία μέσω της συνειδητής εφαρμογής του Κοσμικού Νόμου. Μέσω αυτής της πορείας, καθώς ο Πολεμιστής ξεκινάει να βυθίζεται μέσα στα σκοτάδια του προσωπικού του Ασυνείδητου, καθώς παλεύει με τις δικές του σκιές και τους δικούς του δράκους, καθώς φτάνει στην δική του εσωτερική ειρήνη, ενώνοντας την εξωτερική του ζωή (ύλη) με την πνευματική του ύπαρξη, μπορεί να σπάσει τα όρια και να βιώσει την ένωση με το Παν (Συλλογικό Ασυνείδητο).
Βαδίζοντας το μονοπάτι…
«Ο πολεμιστής είναι ένας άνθρωπος που έχει μάθει να αγαπά τη ζωή και όλα τα πλούτη που αυτή φέρνει και προπάντων το μονοπάτι στο οποίο αυτός περπατά.
Δεν υπάρχει γι’ αυτόν μεγαλύτερη χαρά από το να περπατά σε ένα μονοπάτι με καρδιά. Σε αυτό το μονοπάτι περπατά συνεπαρμένος από το θαύμα που παρακολουθεί και γεμάτος χαρά ευχαριστεί την καρδιά του γι’ αυτό το θαυμαστό προνόμιο, αγκαλιάζοντας με αγάπη και εμπιστοσύνη όλα όσα συναντά.»
(Τολτέκοι – Η γνώση του δράκοντα, ThéunMares, Η ανοησία της ταυτότητας, σελ. 271-272)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.