Ο πρόεδρος του Ισημερινού Ραφαέλ Κορρέα βρέθηκε στις Βρυξέλλες για να λάβει μέρος στη σύνοδο κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τις χώρες της Λατινικής Αμερικής και Καραϊβικής.
Η χώρα του είναι μία από τις αναπτυσσόμενες οικονομίες της Λατινικής Αμερικής και προσελκύει επενδυτές από όλο τον κόσμο.
Μιλώντας αποκλειστικά στο euronews, ο Κορρέα εξηγεί την προσωπική του συνταγή για τη δημιουργία μιας βολιβαριανής μεν αλλά και προσανατολισμένης στην παγκόσμια αγορά χώρας, ενώ παρουσιάζει τις σκέψεις του για την παγκόσμια και ευρωπαϊκή κρίση κάνοντας ιδιαίτερη αναφορά στην κατάσταση στην Ελλάδα.
*euronews:
Κύριε πρόεδρε, το 2014 το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν του Εκουαδόρ αυξήθηκε πάνω από 4%. Πρόκειται για υπερτριπλάσιο ποσοστό απο τον μέσο όρο ανάπτυξης των οικονομιών της περιοχής. Πώς τα καταφέρατε, σε μια περίοδο παγκόσμιας αλλά και διαρθρωτικής κρίσης;*
Κύριε πρόεδρε, το 2014 το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν του Εκουαδόρ αυξήθηκε πάνω από 4%. Πρόκειται για υπερτριπλάσιο ποσοστό απο τον μέσο όρο ανάπτυξης των οικονομιών της περιοχής. Πώς τα καταφέρατε, σε μια περίοδο παγκόσμιας αλλά και διαρθρωτικής κρίσης;*
Ραφαέλ Κορέα:
Πέρυσι, μια δύσκολη χρονιά για τη Λατινική Αμερική, αυτή η περιοχή είχε ανάπτυξη 2,1% ενώ το Εκουαδόρ 3,8%. Η «μη πετρελαϊκή οικονομία» μας στο Εκουαδόρ αναπτύχθηκε όμως με ρυθμούς 4,3%. Επομένως, τα πήγαμε καλά συγκριτικά με την υπόλοιπη περιοχή. Πώς τα καταφέραμε; Γνωρίζαμε την οικονομία, ξέραμε ότι το κλειδί ήταν να προστατεύσουμε την δική μας παραγωγή και τις δικές μας θέσεις εργασίας. Δεν ακούσαμε τις «Σειρήνες», το «ο καθένας για τον εαυτό του». Παραχωρήσαμε προνόμια στην δική μας παραγωγή, προστατεύσαμε τις θέσεις εργασίας και δημιουργήσαμε ένα ισχυρό επενδυτικό πρόγραμμα που προσελκύει ιδιώτες επενδυτές. Μιλάμε για επενδύσεις στις υποδομές, στην ενέργεια, στην εκπαίδευση.
Εμείς, οι Λατίνοι, είμαστε… «ειδικοί» στην κρίση. Τις βιώσαμε όλες και ανησυχούμε για την Ευρώπη, επειδή κάνετε τα ίδια λάθη με εμάς. Ας μιλήσουμε, για παράδειγμα, για την Ελλάδα. Για τις συνθήκες υπό τις οποίες η συγκεκριμένη χώρα μπήκε στα πακέτα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Τα ίδια έγιναν και με εμάς,. τους Λατίνους. Όλα αυτά τα μέτρα δεν είναι όμως για να ξεπεράσεις την κρίση, έχουν σκοπό μόνο την εξυπηρέτηση του χρέους. Από τη μία πλευρά σου δίνουν χρήματα και κεφάλαια, από την άλλη σου επιβάλουν ορισμένα σκληρά μέτρα: μειώσεις μισθών, περικοπές επιδομάτων, μαζικές απολύσεις στον δημόσιο τομέα. Και όλα αυτά για να βρεθούν τα χρήματα να πληρωθεί ένα ιδιωτικό χρέος. Έτσι, στο τέλος οι χώρες είναι χρεωμένες μέσα από πολυμερείς συμβάσεις. Και όλο αυτό μόνο για να εγγυηθούν ένα ιδιωτικό χρέος. Οι απλοί άνθρωποι δεν λαμβάνουν τίποτα. Δεν βρίσκονται εκτός κρίσης. Βλέπουμε ότι όλο αυτό επαναλαμβάνεται και στην Ευρώπη και σημαίνει την απόλυτη κυριαρχία του κεφαλαίου στους ανθρώπους στο όνομα του αυτοαποκαλούμενου φιλελευθερισμού, ο οποίος όμως στην πραγματικότητα είναι μόνο μία ιδεολογία.
Πέρυσι, μια δύσκολη χρονιά για τη Λατινική Αμερική, αυτή η περιοχή είχε ανάπτυξη 2,1% ενώ το Εκουαδόρ 3,8%. Η «μη πετρελαϊκή οικονομία» μας στο Εκουαδόρ αναπτύχθηκε όμως με ρυθμούς 4,3%. Επομένως, τα πήγαμε καλά συγκριτικά με την υπόλοιπη περιοχή. Πώς τα καταφέραμε; Γνωρίζαμε την οικονομία, ξέραμε ότι το κλειδί ήταν να προστατεύσουμε την δική μας παραγωγή και τις δικές μας θέσεις εργασίας. Δεν ακούσαμε τις «Σειρήνες», το «ο καθένας για τον εαυτό του». Παραχωρήσαμε προνόμια στην δική μας παραγωγή, προστατεύσαμε τις θέσεις εργασίας και δημιουργήσαμε ένα ισχυρό επενδυτικό πρόγραμμα που προσελκύει ιδιώτες επενδυτές. Μιλάμε για επενδύσεις στις υποδομές, στην ενέργεια, στην εκπαίδευση.
Εμείς, οι Λατίνοι, είμαστε… «ειδικοί» στην κρίση. Τις βιώσαμε όλες και ανησυχούμε για την Ευρώπη, επειδή κάνετε τα ίδια λάθη με εμάς. Ας μιλήσουμε, για παράδειγμα, για την Ελλάδα. Για τις συνθήκες υπό τις οποίες η συγκεκριμένη χώρα μπήκε στα πακέτα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Τα ίδια έγιναν και με εμάς,. τους Λατίνους. Όλα αυτά τα μέτρα δεν είναι όμως για να ξεπεράσεις την κρίση, έχουν σκοπό μόνο την εξυπηρέτηση του χρέους. Από τη μία πλευρά σου δίνουν χρήματα και κεφάλαια, από την άλλη σου επιβάλουν ορισμένα σκληρά μέτρα: μειώσεις μισθών, περικοπές επιδομάτων, μαζικές απολύσεις στον δημόσιο τομέα. Και όλα αυτά για να βρεθούν τα χρήματα να πληρωθεί ένα ιδιωτικό χρέος. Έτσι, στο τέλος οι χώρες είναι χρεωμένες μέσα από πολυμερείς συμβάσεις. Και όλο αυτό μόνο για να εγγυηθούν ένα ιδιωτικό χρέος. Οι απλοί άνθρωποι δεν λαμβάνουν τίποτα. Δεν βρίσκονται εκτός κρίσης. Βλέπουμε ότι όλο αυτό επαναλαμβάνεται και στην Ευρώπη και σημαίνει την απόλυτη κυριαρχία του κεφαλαίου στους ανθρώπους στο όνομα του αυτοαποκαλούμενου φιλελευθερισμού, ο οποίος όμως στην πραγματικότητα είναι μόνο μία ιδεολογία.
*euronews:
Δεν θεωρείτε ότι υπάρχει πρόβλημα όταν κάποιος ζει πάνω από τις δυνατότητές του;*
Δεν θεωρείτε ότι υπάρχει πρόβλημα όταν κάποιος ζει πάνω από τις δυνατότητές του;*
Ραφαέλ Κορρέα:
Κοιτάξτε να δείτε, το ζήσαμε όλο αυτό. Ήταν η κρίση χρέους στη Λατινική Αμερική στη δεκαετία του ’80 . Πριν το 1976 κανείς τραπεζίτης δεν ερχόταν στη Λατινική Αμερική, ούτε καν για διακοπές. Μετά το 1976 άρχισαν να έρχονται μαζικά και πήγαιναν στα υπουργεία Οικονομικών με τις τσάντες τους γεμάτες με χρήματα, ώστε να χορηγήσουν πιστώσεις. Για να προσφέρουν όπλα σε δικτατορικά καθεστώτα, όχι σε δημοκρατίες. Δημιούργησαν το μεγάλο λατινοαμερικάνικο χρέος και βοηθήθηκαν και από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Είπαν ότι είναι επιθετικό χρέος, με αυτά τα εξαιρετικά κερδοφόρα έργα μπορείτε να πληρώσετε τα χρέη σας, κλπ. Η πραγματικότητα όμως ήταν εντελώς διαφορετική.
Με τις λεγόμενες πετρελαϊκές κρίσεις, οι αραβικές χώρες είχαν ένα πλεόνασμα μετρητών, σε δολάρια, που τα έβαζαν στις τράπεζες του πρώτου κόσμου. Όμως η δουλειά των τραπεζών δεν είναι να κρατούν αυτά τα δολάρια, αλλά να τα επενδύουν κάπου. Δεν ήξεραν πού να τα βάλουν και αποφάσισαν να τα βάλουν στη Λατινική Αμερική. Πίστευαν ότι οι χώρες δεν θα μπορούσαν να αποτύχουν μέχρι και το 1982, όταν το Μεξικό είπε: «δεν μπορούμε να πληρώσουμε άλλο το χρέος». Οι τραπεζίτες κατέληξαν στο εύκολο συμπέρασμα ότι όλο αυτό ήταν ένα πρόβλημα υπερδανεισμού ότι τα κράτη ζητούσαν πολλά χρήματα. Όμως ποτέ δεν είπαν ότι ήταν και πρόβλημα υπερβολικής παροχής χρημάτων που δόθηκαν από τις τράπεζες.
Οι τραπεζίτες ήξεραν τις οικονομικές καταστάσεις ορισμένων χωρών αλλά υπήρχε διαφθορά ώστε να δημιουργηθούν χρέη για την αγορά όπλων και την βοήθεια των δικτατοριών. Τώρα θέλετε να μου πείτε ότι οι τράπεζες δεν ήξεραν την ελληνική κατάσταση; Το τεράστιο δημοσιονομικό έλλειμμα, που κρύβονταν πίσω από τα χρέη; Και τώρα λένε ότι η Ελλάδα ήταν η μόνη υπεύθυνη για αυτό; Τουλάχιστον, ας αναλάβουμε όλοι τις ευθύνες μας, ας μοιραστούμε την ευθύνη. Λύσεις μπορούν να προκύψουν από αυτό. με την εμπειρία μας στα οικονομικά, και είμαι ο πρώτος πρόεδρος με γνώσεις οικονομικών στην ιστορία της χώρας και έχουμε μια καλή ομάδα στα οικονομικά σε αυτήν την κυβέρνηση. Όπως είπα, είμαστε πολύ προσεκτικοί σχετικά με το χρέος μας. Για παράδειγμα, το Σύνταγμά μας απαγορεύει να δημιουργούμε χρέη για κοινωνικούς σκοπούς. Θα ήταν ένα παράδοξο. Γιατί; Επειδή από την μία πλευρά μας πίεζαν ασφυκτικά να πληρώσουμε ένα παράνομο χρέος λέγοντάς μας ότι η χώρα χρειάζεται νοσοκομεία και σχολεία, με αποτέλεσμα να έρθει το ΔΝΤ μαζί με την Παγκόσμια Τράπεζα και να μας πουν: «πάρτε αυτά τα λεφτά για την κοινωνική ανάπτυξη», και εμφανίστηκαν σαν οι καλοί. Τα κοινωνικά προγράμματα μπορεί να είναι πολύ κερδοφόρα, όμως χρειάζεσαι δολάρια για να αποπληρώσεις το χρέος σου σε δολάρια. Και έτσι δημιουργήθηκαν νέα προβλήματα. Τώρα μπορείς να δημιουργήσεις χρέος μόνο σε προγράμματα που μπορούν να φέρουν κέρδος. Για παράδειγμα, κοινωνικά προγράμματα που μπορούν να αποφέρουν κέρδη σε δολάρια. Είμαστε πολύ προσεκτικοί με το χρέος. Και είμαστε επίσης πολύ προσεκτικοί με το επενδυτικό πρόγραμμα και πού πάνε τα χρήματα. Θέλουμε χρηματοδότηση. Μπορούμε να πληρώσουμε τα χρέη αλλά θέλουμε αυτά τα προγράμματα να είναι προσοδοφόρα.
Κοιτάξτε να δείτε, το ζήσαμε όλο αυτό. Ήταν η κρίση χρέους στη Λατινική Αμερική στη δεκαετία του ’80 . Πριν το 1976 κανείς τραπεζίτης δεν ερχόταν στη Λατινική Αμερική, ούτε καν για διακοπές. Μετά το 1976 άρχισαν να έρχονται μαζικά και πήγαιναν στα υπουργεία Οικονομικών με τις τσάντες τους γεμάτες με χρήματα, ώστε να χορηγήσουν πιστώσεις. Για να προσφέρουν όπλα σε δικτατορικά καθεστώτα, όχι σε δημοκρατίες. Δημιούργησαν το μεγάλο λατινοαμερικάνικο χρέος και βοηθήθηκαν και από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Είπαν ότι είναι επιθετικό χρέος, με αυτά τα εξαιρετικά κερδοφόρα έργα μπορείτε να πληρώσετε τα χρέη σας, κλπ. Η πραγματικότητα όμως ήταν εντελώς διαφορετική.
Με τις λεγόμενες πετρελαϊκές κρίσεις, οι αραβικές χώρες είχαν ένα πλεόνασμα μετρητών, σε δολάρια, που τα έβαζαν στις τράπεζες του πρώτου κόσμου. Όμως η δουλειά των τραπεζών δεν είναι να κρατούν αυτά τα δολάρια, αλλά να τα επενδύουν κάπου. Δεν ήξεραν πού να τα βάλουν και αποφάσισαν να τα βάλουν στη Λατινική Αμερική. Πίστευαν ότι οι χώρες δεν θα μπορούσαν να αποτύχουν μέχρι και το 1982, όταν το Μεξικό είπε: «δεν μπορούμε να πληρώσουμε άλλο το χρέος». Οι τραπεζίτες κατέληξαν στο εύκολο συμπέρασμα ότι όλο αυτό ήταν ένα πρόβλημα υπερδανεισμού ότι τα κράτη ζητούσαν πολλά χρήματα. Όμως ποτέ δεν είπαν ότι ήταν και πρόβλημα υπερβολικής παροχής χρημάτων που δόθηκαν από τις τράπεζες.
Οι τραπεζίτες ήξεραν τις οικονομικές καταστάσεις ορισμένων χωρών αλλά υπήρχε διαφθορά ώστε να δημιουργηθούν χρέη για την αγορά όπλων και την βοήθεια των δικτατοριών. Τώρα θέλετε να μου πείτε ότι οι τράπεζες δεν ήξεραν την ελληνική κατάσταση; Το τεράστιο δημοσιονομικό έλλειμμα, που κρύβονταν πίσω από τα χρέη; Και τώρα λένε ότι η Ελλάδα ήταν η μόνη υπεύθυνη για αυτό; Τουλάχιστον, ας αναλάβουμε όλοι τις ευθύνες μας, ας μοιραστούμε την ευθύνη. Λύσεις μπορούν να προκύψουν από αυτό. με την εμπειρία μας στα οικονομικά, και είμαι ο πρώτος πρόεδρος με γνώσεις οικονομικών στην ιστορία της χώρας και έχουμε μια καλή ομάδα στα οικονομικά σε αυτήν την κυβέρνηση. Όπως είπα, είμαστε πολύ προσεκτικοί σχετικά με το χρέος μας. Για παράδειγμα, το Σύνταγμά μας απαγορεύει να δημιουργούμε χρέη για κοινωνικούς σκοπούς. Θα ήταν ένα παράδοξο. Γιατί; Επειδή από την μία πλευρά μας πίεζαν ασφυκτικά να πληρώσουμε ένα παράνομο χρέος λέγοντάς μας ότι η χώρα χρειάζεται νοσοκομεία και σχολεία, με αποτέλεσμα να έρθει το ΔΝΤ μαζί με την Παγκόσμια Τράπεζα και να μας πουν: «πάρτε αυτά τα λεφτά για την κοινωνική ανάπτυξη», και εμφανίστηκαν σαν οι καλοί. Τα κοινωνικά προγράμματα μπορεί να είναι πολύ κερδοφόρα, όμως χρειάζεσαι δολάρια για να αποπληρώσεις το χρέος σου σε δολάρια. Και έτσι δημιουργήθηκαν νέα προβλήματα. Τώρα μπορείς να δημιουργήσεις χρέος μόνο σε προγράμματα που μπορούν να φέρουν κέρδος. Για παράδειγμα, κοινωνικά προγράμματα που μπορούν να αποφέρουν κέρδη σε δολάρια. Είμαστε πολύ προσεκτικοί με το χρέος. Και είμαστε επίσης πολύ προσεκτικοί με το επενδυτικό πρόγραμμα και πού πάνε τα χρήματα. Θέλουμε χρηματοδότηση. Μπορούμε να πληρώσουμε τα χρέη αλλά θέλουμε αυτά τα προγράμματα να είναι προσοδοφόρα.
*euronews:
Ο Ισημερινός προσπαθεί να αναπτυχθεί σε κάθε τομέα. Η Βενεζουέλα στοιχημάτισε πολλά στο πετρέλαιο. Όταν όμως οι τιμές έπεσαν, η χώρα μπήκε σε κρίση…*
Ο Ισημερινός προσπαθεί να αναπτυχθεί σε κάθε τομέα. Η Βενεζουέλα στοιχημάτισε πολλά στο πετρέλαιο. Όταν όμως οι τιμές έπεσαν, η χώρα μπήκε σε κρίση…*
Ραφαέλ Κορρέα:
Η Βενεζουέλα εξαρτάται από το πετρέλαιο πολύ περισσότερο σε σχέση με τον Ισημερινό. Όλα αυτά δεν μπορούν να αλλάξουν σε ένα-δύο χρόνια, ούτε καν σε δέκα ή είκοσι χρόνια. Αυτές είναι διαρθρωτικές αλλαγές. Αυτή είναι η ανάπτυξη…
Η Βενεζουέλα εξαρτάται από το πετρέλαιο πολύ περισσότερο σε σχέση με τον Ισημερινό. Όλα αυτά δεν μπορούν να αλλάξουν σε ένα-δύο χρόνια, ούτε καν σε δέκα ή είκοσι χρόνια. Αυτές είναι διαρθρωτικές αλλαγές. Αυτή είναι η ανάπτυξη…
*euronews:
Πιστεύετε ότι το Καράκας έκανε λάθη;*
Πιστεύετε ότι το Καράκας έκανε λάθη;*
Ραφαέλ Κορρέα:
Καταρχήν το σύστημα ανταλλαγής. Ένα τέτοιο ελεγχόμενο σύστημα ανταλλαγών, σαν και αυτό της Βενεζουέλας, μπορεί να είναι καλό βραχυπρόθεσμα, αλλά δεν μπορείς να το κρατήσεις αυτό μακροπρόθεσμα. Για αυτό η Βενεζουέλα έχει την μαύρη αγορά, τόσο μεγάλη διαφορά ανάμεσα στο νόμιμο και το παράνομο συνάλλαγμα. Όλο αυτό δημιουργεί μεγάλες στρεβλώσεις, διαφθορά, και οι αρχές το γνωρίζουν. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να κάνουμε νομικές μεταρρυθμίσεις, ακόμα και συνταγματικές. Δεν είναι κάτι εύκολο. Υπάρχει σε καθημερινή βάση μια αντιπολίτευση η οποία δεν είναι δημοκρατική, αλλά μια αποσταθεροποιητική δύναμη.
Καταρχήν το σύστημα ανταλλαγής. Ένα τέτοιο ελεγχόμενο σύστημα ανταλλαγών, σαν και αυτό της Βενεζουέλας, μπορεί να είναι καλό βραχυπρόθεσμα, αλλά δεν μπορείς να το κρατήσεις αυτό μακροπρόθεσμα. Για αυτό η Βενεζουέλα έχει την μαύρη αγορά, τόσο μεγάλη διαφορά ανάμεσα στο νόμιμο και το παράνομο συνάλλαγμα. Όλο αυτό δημιουργεί μεγάλες στρεβλώσεις, διαφθορά, και οι αρχές το γνωρίζουν. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να κάνουμε νομικές μεταρρυθμίσεις, ακόμα και συνταγματικές. Δεν είναι κάτι εύκολο. Υπάρχει σε καθημερινή βάση μια αντιπολίτευση η οποία δεν είναι δημοκρατική, αλλά μια αποσταθεροποιητική δύναμη.
*euronews:
Τι είδους σχέση έχετε με το Ηνωμένο Βασίλειο, με δεδομένη την υπόθεση του Τζούλιαν Ασάνζ;*
Τι είδους σχέση έχετε με το Ηνωμένο Βασίλειο, με δεδομένη την υπόθεση του Τζούλιαν Ασάνζ;*
Ραφαέλ Κορρέα:
Ο Ασάνζ μπορεί να περάσει το υπόλοιπο της ζωής του στην πρεσβεία μας στο Λονδίνο και θα είναι πάντα ευπρόσδεκτος, όμως το πρόβλημα μπορεί να λυθεί αύριο κιόλας και μάλιστα εύκολα, αν το Ηνωμένο Βασίλειο δώσει μια άδεια. Απλά φανταστείτε αν ήμασταν στη δική τους θέση, αν είχαμε έναν ευρωπαίο πρόσφυγα σε μια ευρωπαϊκή πρεσβεία στο Κίτο και αν τον κρατούσαμε επί τρία χρόνια χωρίς να του δίνουμε άδεια. Θα μας αποκαλούσαν δικτάτορες, φασίστες, θα μας προσήγαγαν στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο. Η Μεγάλη Βρετανία πρέπει να δώσει μία άδεια. Η Σουηδία θα μπορούσε πάντα να λάβει μια κατάθεση στην πρεσβεία μας στο Λονδίνο. Γιατί δεν το έκανε πριν; Τώρα το κάνουν γιατί διαφορετικά ρισκάρουν όλη η διαδικασία να παραγραφεί. Επομένως όλες αυτές τις ερωτήσεις θα πρέπει να τις κάνετε στην Σουηδία και το Λονδίνο, που θα μπορούσαν να λύσουν το πρόβλημα αύριο κιόλας.
Ο Ασάνζ μπορεί να περάσει το υπόλοιπο της ζωής του στην πρεσβεία μας στο Λονδίνο και θα είναι πάντα ευπρόσδεκτος, όμως το πρόβλημα μπορεί να λυθεί αύριο κιόλας και μάλιστα εύκολα, αν το Ηνωμένο Βασίλειο δώσει μια άδεια. Απλά φανταστείτε αν ήμασταν στη δική τους θέση, αν είχαμε έναν ευρωπαίο πρόσφυγα σε μια ευρωπαϊκή πρεσβεία στο Κίτο και αν τον κρατούσαμε επί τρία χρόνια χωρίς να του δίνουμε άδεια. Θα μας αποκαλούσαν δικτάτορες, φασίστες, θα μας προσήγαγαν στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο. Η Μεγάλη Βρετανία πρέπει να δώσει μία άδεια. Η Σουηδία θα μπορούσε πάντα να λάβει μια κατάθεση στην πρεσβεία μας στο Λονδίνο. Γιατί δεν το έκανε πριν; Τώρα το κάνουν γιατί διαφορετικά ρισκάρουν όλη η διαδικασία να παραγραφεί. Επομένως όλες αυτές τις ερωτήσεις θα πρέπει να τις κάνετε στην Σουηδία και το Λονδίνο, που θα μπορούσαν να λύσουν το πρόβλημα αύριο κιόλας.
*euronews:
Έχετε νιώσει ποτέ αντικείμενο εκμετάλλευσης από τον Τζούλιαν Ασάνζ;*
Έχετε νιώσει ποτέ αντικείμενο εκμετάλλευσης από τον Τζούλιαν Ασάνζ;*
Ραφαέλ Κορρέα:
Δεν χορηγήσαμε το άσυλο επειδή συμφωνούμε με όσα ο Ασάνζ έκανε. Πιστεύω ότι κάθε κράτος έχει το δικαίωμα να κρατά απόρρητες κάποιες εμπιστευτικές πληροφορίες, ακόμα και αν ορισμένες διαρροές που έγιναν δημόσια ήταν φριχτές. Δείχνουν την ανηθικότητα και τις καταχρήσεις. Εμείς δεν συμφωνούμε με όσα έκανε. Αν κάτι παράνομο έχει γίνει, τότε θα πρέπει να τιμωρηθεί για αυτό. Ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα. Αλλά αυτός δεν είναι ο λόγος για τον οποίο δώσαμε άσυλο στον Ασάνζ. Το κάναμε επειδή δεν ήταν σίγουρος ότι θα έχει μία δίκαιη δίκη. Μην ξεχνάτε ότι στην Αμερική κάποιοι φανατικοί απαίτησαν την θανατική ποινή με βάση τον νόμο για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας και την προστασία του αμερικανικού κράτους, που προβλέπει κάτι τέτοιο. Γι’ αυτό του δώσαμε άσυλο και όχι γιατί συμφωνούμε με τα μέσα που χρησιμοποίησε για να πάρει αυτές τις πληροφορίες.
Δεν χορηγήσαμε το άσυλο επειδή συμφωνούμε με όσα ο Ασάνζ έκανε. Πιστεύω ότι κάθε κράτος έχει το δικαίωμα να κρατά απόρρητες κάποιες εμπιστευτικές πληροφορίες, ακόμα και αν ορισμένες διαρροές που έγιναν δημόσια ήταν φριχτές. Δείχνουν την ανηθικότητα και τις καταχρήσεις. Εμείς δεν συμφωνούμε με όσα έκανε. Αν κάτι παράνομο έχει γίνει, τότε θα πρέπει να τιμωρηθεί για αυτό. Ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα. Αλλά αυτός δεν είναι ο λόγος για τον οποίο δώσαμε άσυλο στον Ασάνζ. Το κάναμε επειδή δεν ήταν σίγουρος ότι θα έχει μία δίκαιη δίκη. Μην ξεχνάτε ότι στην Αμερική κάποιοι φανατικοί απαίτησαν την θανατική ποινή με βάση τον νόμο για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας και την προστασία του αμερικανικού κράτους, που προβλέπει κάτι τέτοιο. Γι’ αυτό του δώσαμε άσυλο και όχι γιατί συμφωνούμε με τα μέσα που χρησιμοποίησε για να πάρει αυτές τις πληροφορίες.
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.