Ιεροί Κανόνες Εκλογών

Οι ανατρεπτικοί και ιεροί κανόνες των εκλογών: Γκόρτζος, Μαυρογιαλούρος, ξενύχτηδες, κονκαρδοφόροι και προσημειωμένα ψηφοδέλτια και κούκλες αστυνομικίνες. Ας βάλουμε επιτέλους μία τάξη στις εκλογές. Γιατί δεν πας να ψηφίσεις από νωρίς; Ή, αν το κάνεις, γιατί πρέπει να είναι κατευθείαν μετά το club; Και, τελικά, γιατί ο καφές στη λιακάδα μετά είναι το καλύτερο πράγμα και από την ίδια ψηφοφορία; Ξέχνα ότι ήξερες, οι εκλογές έχουν μυστικά και κανόνες, διαφορετικούς από αυτούς που φαντάζεσαι, επίσης έχουν και ενδιαφέρον για τους ψηφοφόρους- πρόβατα, πέρα από τα τετριμμένα.

Μην τους ακολουθήσεις κατα γράμμα και φυσικά όχι όλους μαζί.

* Πήγαινε νωρίς ή πήγαινε κατευθείαν από το club. Μια ψυχή που είναι να βγει, τουλάχιστον ας μην περιμένει στην ουρά.

* Δεν στέλνουμε μηνύματα μέσω της κάλπης. Ψηφίζουμε ανθρώπους που θα μας εκπροσωπήσουν. Αν θες να στείλεις μήνυμα πάρε ένα πανό και μπες μπροστά στο πλάνο του CNN.

* Τα ίδια ζήσαμε και το ’81, πίστεψε με. Μόνο που τότε ήταν μπλε και πράσινοι.

* Ψηφίζεις το συμφέρον σου και όχι αυτό που θεωρείς καλό για τη χώρα.

* Πάντοτε θα υπάρχει ο γραφικός που δεν είναι σίγουρος αν είναι στη σωστή τάξη, παρόλο που τα αρχικά του επιθέτου του είναι τοιχοκολημμένα φαρδιά πλατιά στην πόρτα. Φρόντισε να μην είσαι εσύ αυτός.

* Όχι αστειάκια στον κόσμο στα εκλογικά. Δεν έχουν την όρεξή σου.

* Κυριακάτικο φαγητό με την οικογένεια, όπως πήγατε να ψηφίσετε.

* Η ψήφος δεν είναι αντίδραση. Ούτε στους γονείς σου ούτε πουθενά. Ειδικά στην χώρα που ζεις, οφείλεις να είσαι λίγο πιο σοβαρός

* Ψήφισε αυτόν, ανεξαρτήτως προγράμματος, που είχε την τσίπα να μην γεμίσει κάθε κολόνα του δήμου με αφίσες του. Ή τουλάχιστον εκείνον που οι αφίσες του προσβάλουν λιγότερο την αισθητική σου.

* Είναι γελοίο να ρωτάς τη μάνα σου τι να ψηφίσεις, επειδή εσύ δεν σκαμπάζεις γρι από το ποιος είναι ποιός, τι, και που. Παρ’ όλ’ αυτά, άκου την. Κάτι παραπάνω παίζει να ξέρει.

* Μην πας να ψηφίσεις σαν λέτσος, φορώντας βερμούδα και t-shirt. Όλο και κάποια πρώην σου από το σχολείο μπορεί να πετύχεις.

* Δεν σου φταίει η γιαγιά που κάνει μια ώρα να αποφασίσει τι θα ρίξει στην κάλπη, αλλά εσύ που πήγες και κάθισες ακριβώς από πίσω της στην ουρά.

* Μην γελάς από μέσα σου με τα τσαντισμένα μέλη της εφορευτικής επιτροπής. Αν δεν είχες μπάρμπα στο δημαρχείο, θα μπορούσες να ήσουν εσύ στη θέση τους.

* Μην κατέβεις ΠΟΤΕ υποψήφιος αν σε λένε Μαυρογιαλούρο ή Παπανδρέου. Μην κοιτάς τον ΓΑΠ η καρδούλα του το ξέρει.

* Τα τελευταία χρόνια οι αστυνομικίνες είναι πολύ χοτ. Πιάσε κουβεντούλα.

* Σίγουρα, ένας απ’ τους υποψήφιους είναι θείος ή πατέρας ή γείτονας κάποιου συμμαθητή απ’ το σχολείο.

* Σταμάτα να μουτζουρώνεις τα ψηφοδέλτια αυτών που δεν θα ψηφίσεις. Δεν είσαι 12.

* Μην κοιτάς συνέχεια πίσω, κανείς δεν θα ανοίξει το παραβάν.

* Αριστερά οι σταυροί.

* Πήγαινε να ψηφίσεις μεθυσμένος.

* Πήγαινε να ψηφίσεις μετά το μεσημέρι. Δεν θες να περιμένεις στην ουρά.

* Αν σε φωνάξουν εφορευτική πρέπει να πας. Αν θες να το αποφύγεις όπως και να ‘χει, δήλωσε διεύθυνση κατοικίας το σπίτι της μάνας σου.

* Μην κοιτάζεις περίεργα τα παιδιά με τις κομματικές κονκάρδες. Έχεις όρεξη για κήρυγμα της τελευταίας στιγμής;

* Μην αρχίζεις τα περί απολιτίκ, εσύ που ψηφίζεις τον ξάδερφο από το χωριό που είναι και διαιτητής στη Β’ Εθνική.

* Δεν πας νωρίς. Ο δικαστικός αντιπρόσωπος έχει το δικαίωμα να σε μαζέψει για εφορευτική.

* Μπες, ψήφισε, βγες. Ο καφές στη λιακάδα είναι πιο σημαντικός.

* Έχει πάντα λιακάδα, θυμάσαι ποτέ εκλογές με βροχές και καταιγίδες;

* Μην ξεχάσεις την ταυτότητα.

* Πάλι.

* Μην ψαρώνεις, διλήμματα υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν.

* Έτοιμο ψηφοδέλτιο από τα γραφεία του κόμματος. Οργάνωση πάνω απ’ όλα.

* Μην την πέφτεις στην κοπέλα της εφορευτικής. Έχει την κούραση της, να έχει κι εσένα;

* Πρόσεχε τι χρώμα ρούχων θα επιλέξεις. Δεν θες να σε κατηγοριοποιήσουν οι γείτονες και οι γνωστοί που θα πετύχεις.

* Γενικά πήγαινε να ψηφίσεις. Κάνει μόνο καλό.

* Μην κάνεις σκονάκι από το διπλανό παραβάν.

* Ψήφισε με την καρδιά.

*Ψηφισε με το μυαλό.

* Δεν χαιρετάς κανέναν, δεν λες καλημέρες, δεν είσαι υποψήφιος.

* Είμαστε έτοιμοι για το τσουνάμι από selfies που θα δούμε πάνω από την κάλπη;

* Μπορείς για δυο λεπτά να σταματήσεις τη γκρίνια για το πώς μας κατάντησαν έτσι και να ψηφίσεις κάτι χρήσιμο;

* Στην περίπτωση που νιώσεις ότι ο αντιπρόσωπος σε κόβει περίεργα, ο αντιπρόσωπος σε κόβει περίεργα. Αυτή είναι η δουλειά του αντιπρόσωπου.

* Όσοι κομματονοματαίοι και να υπάρχουν γύρω από την κάλπη, αν θέλει ο δικαστικός να κλέψει, θα κλέψει.

* Αν πας μεσημεράκι μπορεί να πετύχεις και το “ποιος την έχει πιο μεγάλη” στη μορφή μεσημεριανού “για τα παιδιά”. Το ένα κόμμα πίτσες και μπύρες, το άλλο σάντουιτς και κόλες, το άλλο τυροπιτάκια και νερό.

* Ναι, αυτός ο συμμαθητής σου που ήταν λίγο μαλάκας στο σχολείο, ακόμα μαλάκας είναι, μην τον ψηφίσεις μόνο και μόνο επειδή τον ξέρεις.

Τύποι του ψηφοφόρου

Εντάξει, εσύ είσαι μοναδικός ψηφοφόρος που δεν μοιάζεις με κανέναν, αλλά υπάρχω κι εγώ, ακόμη πιο μοναδική. Έχω δει πολύ κόσμο να παρελαύνει μπροστά από την κάλπη. Άλλοι ξενερωμένοι, άλλοι αποφασισμένοι, άλλοι χαρούμενοι και άλλοι απλά βαριεστημένοι. Εντάξει, εσύ είσαι μοναδικός και δεν μοιάζεις με κανέναν από τους παρακάτω τύπους. Αλλά για σκέψου το λίγο. Δεν σου μοιάζει κανένας απολύτως από αυτούς τους τύπους;

Ο περήφανος παππούς / γιαγιά: Αυτός που τιμάει την κάλπη με την ψήφο του και συνήθως ζει σε άλλη εποχή. Γιατί είχε ψηφίσει και μετά τον Εμφύλιο. Γιατί είχε ψηφίσει και στο δημοψήφισμα. Γιατί έχει δει περισσότερους πρωθυπουργούς κι από τα πρωταθλήματα της ΑΕΚ. Γιατί την Κυριακή των εκλογών θα βάλει το καλό του κουστούμι, θα ισιώσει το μαλλί με την τσατσάρα και θα πάει να εκτελέσει ένα ιερό καθήκον. Αυτό για το οποίο αγωνίστηκε και τώρα είναι υπερήφανος.

Ο βαριεστημένος πιτσιρικάς / πιστιρίκα. Τον σηκώσανε. Όχι οι πολιτικοί. Οι γονείς του. Για την ακρίβεια τον έχουν σηκώσει όπως τον τρέχουν κάθε Μεγάλο Σάββατο στην εκκλησία. Την βλέπεις στην φάτσα του την βαρεμάρα και τον ωχαδερφισμό. Από την μία τον ψήνει που θα ψηφίσει για πρώτη φορά αλλά όχι και να του χαλάς την Κυριακή ρε φίλε. Μέχρι να μπει στο παραβάν twittάρει πόσο βαριέται. Στο ψηφοδέλτιο μπορεί να ζωγραφίσει και καμιά μούτζα ή αν κολλήσει την τσιχλόφουσκα.

Ο αποφασισμένος πολιτικάντης. Υπάρχουν πολλοί με κομματικά ιδεώδη και πιστεύω ποτισμένα στο αίμα τους. Άλλοι γιατί πραγματικά πιστεύουν σε ένα κόμμα και τις διακηρύξεις του, άλλοι γιατί είναι βολεμένοι και έχουν να περιμένουν και άλλα από το κόμμα αυτό. Αυτοί είναι που μπαίνουν πιο καμαρωτοί από όλους στην αίθουσα. Το ψηφοδέλτιο μπορεί να το έχουν ακόμα και σταυρωμένο στην τσέπη. Και είναι και οι πρώτοι που θα κάνουν φασαρία έτσι και το έχουν καταχωνιάσει τελευταίο το ψηφοδέλτιο του κόμματος. Τους καταλαβαίνεις με την μια είτε θηλυκό είτε αρσενικό.

Ο δημοκράτης οικογενειάρχης. Σε παράταξη την φέρνει την οικογένεια. Μπροστά ο γιος και η κόρη. Πίσω τους η σύζυγος και τελευταίος αυτός να κλείνει την ομάδα. Θεωρεί την ψήφο μια στιγμή της οικογένειας, μια στιγμή που η οικογένεια εντάσσεται στην κοινωνία. Είναι ακόμα πιο περήφανος αν τα καμάρια του έχουν πάρει και τις πολιτικές του πεποιθήσεις αλλά δεν τον πειράζει και πολύ αν ο γιος του βγει επαναστάτης, όχι όμως η κόρη.

Ο ανήσυχος αγανακτισμένος. Έχει έρθει για να μαυρίσει. Να τιμωρήσει. Τον κόβεις από το ύφος και την νευρικότητα. Θέλει να τελειώνει. Ρίχνει άγριες ματιές στον δικηγόρο, σίγουρος ότι είναι κι αυτός ένα λαμόγιο – μέρος του συστήματος. Στην καλύτερη θα ρίξει σαλαμάκι στην κάλπη. Σε κάθε άλλη περίπτωση θα ψηφίσει ένα πολύ μικρό κόμμα για να τιμωρήσει τους μεγάλους.

Ο παραλίας. Δεν τον ενδιαφέρει και πολύ. Τον ενδιαφέρει δηλαδή αλλά όχι και φοβερά. Για αυτόν η Κυριακή των εκλογών είναι μια πολύ καλή ευκαιρία για καφέ, επίσκεψη στο πατρικό και σπιτικό φαγητό της μαμάς, αλλά και άραγμα στο σπίτι κανενός φίλου για τα exit polls. Καταφθάνει συνήθως το απόγευμα στην κάλπη μιας και έχει περάσει το πρωινό του στην παραλία ή σε κάποια κοντινή καφετέρια. Το σκέφτηκε πολύ βασικά το αν θα έρθει να ψηφίσει. «Αφού οι ίδιοι θα βγουν μωρέ και τα ίδια θα κάνουν». Πόσο δίκιο έχει.

Ο νερόβραστος ψηφοφόρος. Όπως και η πλειοψηφία των ανθρώπων. Θες να γίνει κάτι στο πολιτικό τοπίο, το σκέφτεσαι, αλλά ψηφίζεις. Ναι είσαι ξενέρωτος. Αν δεν σε εκφράζει κανένας, δεν ψηφίζεις κανέναν, τόσο απλό.

Υπάρχω κι εγώ, μια κατηγορία από μόνη μου. Απέχω. Από την πρώτη φορά που με πήγε ο μπαμπάς και μου έδειξε τι και πως, απέχω από αυτό το καρναβάλι συνειδητά. Μάλιστα αυτή η αποχή είναι συνειδητή πολική πράξη. Επίσης δεν είμαι μόνη μου, με τα χρόνια έχουμε μαζευτεί κάμποσοι και ΑΠΕΧΟΥΜΕ. Δεν θα το αναλύσω εδώ, δες το άρθρο «Η αποψή είναι πολιτική πράξη»

Συνηθισμένα όντα

Ερευνητές που παρακολούθησαν τις κινήσεις 100.000 κατόχων κινητών τηλεφώνων, επιβεβαίωσαν τη θεωρία ότι οι άνθρωποι είναι όντα που λειτουργούν με βάση τη συνήθεια. Οι περισσότεροι από εμάς, πηγαίνουμε στη δουλειά ή το σχολείο και επιστρέφουμε στο σπίτι με χαρακτηριστικά προβλέψιμα μοτίβα, κάτι μάλιστα που οι ερευνητές ανέφεραν ότι θα μπορούσε να είναι πολύ χρήσιμο στο σχεδιασμό αστικών υπηρεσιών.

«Παρά την ποικιλομορφία στην ταξιδιωτική ιστορία, οι άνθρωποι τελικά ακολουθούν απλές, προβλέψιμες διαδρομές στην καθημερινή τους ζωή», αναφέρει ο Άλμπερτ-Λάζλο Μπαραμπάσι, ένας εκ των συγγραφέων της μελέτης που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature.

«Η ομοιότητα αυτή επηρεάζει όλα τα φαινόμενα που ορίζονται από την ανθρώπινη κινητικότητα, από την πρόληψη επιδημιών μέχρι τον αστικό σχεδιασμό», καταλήγει το κείμενο της μελέτης. Σύμφωνα με την έρευνα συνηθίζουμε τα πάντα, και ζούμε από τη ζωτική «μπανάνα» που θα μας σερβίρει καθημερινά ο κάθε λογής σχεδιαστής του μέλλοντός μας. Αλλιώς δεν εξηγείται η αφασία μας στο ότι ακούμε, το τι βλέπουμε, το τι τρώμε, το τι μας φορτώνουν καθημερινά.

Θέμα συνήθειας είναι και η ανεξάντλητη υπομονή μας για τις πράξεις και τα λόγια των αιρετών «σωτήρων» μας, αφού έτσι κι αλλιώς από συνήθεια τους ίδιους θα χρίσουμε ξανά σωτήρες με την «ελεύθερη» συνηθισμένη βούλησή μας. Αφού η συνήθεια έχει γίνει η κανονική φύση μας, κάθε τι ασυνήθιστο μας φαίνεται παράλογο και αποδιοπομπαίο, αν παρ’ όλα αυτά κάποιο ασυνήθιστο φαινόμενο προέρχεται από την ανθρώπινη σκέψη και είναι για το καλό του κοινωνικού συνόλου, το προσπερνάμε και το καταδικάζουμε λόγω συνήθειας.

Η όραση (βλ. τηλεόραση) κατευθυνόμενη από συνήθεια, η ακοή (βλ. μουσική) τα ίδια, η γεύση (βλ. menu) τα ίδια, η σκέψη (βλ. οράματα σωτήρων) τα ίδια, η αφή (πιάσε ότι θέλεις) τα ίδια, όσο για την όσφρηση, μπες σε ένα μέσο μαζικής μεταφοράς. Δεν μπορείς πια να προστρέξεις για βοήθεια στους συνανθρώπους, γιατί θα βρεις μπροστά σου συνηθειανθρώπους, που αν δεν υποκύψεις στα θέλω τους και τον διογκωμένο ατομισμό τους «θα σου τη στήσουν στη γωνία» για να σε κυνηγήσουν. Δεν πρόκειται για αγέλη σαρκοφάγων που κυνηγάνε για επιβίωση , εδώ πρόκειται για αγέλη συνηθειανθρώπων που δεν ξέρουν τι κυνηγάνε.

Προσοχή λοιπόν στις αγέλες και στους αγελαίους ανθρώπους.

Την Δευτέρα θα είσαι Άνθρωπος  [lazarou yiannis]

Δευτέρα, 26 Ιανουαρίου 2015. Θα σηκωθείς από το κρεβάτι ξεκούραστος και όχι κουρασμένος από την αϋπνία. Την Δευτέρα θα κοιταχτείς στον καθρέπτη και θα σε αντιμετωπίσεις με χαμόγελο.

Την Δευτέρα ανοίγοντας το γραμματοκιβώτιο δεν θα βρεις λογαριασμούς με ένδειξη «χρέη προηγούμενων διμήνων» αλλά θα βρεις μια επιστολή από τις κρατικές υπηρεσίες που θα σού λένε «συγνώμη για την ψυχική οδύνη που σάς προκαλέσαμε, διαγράφονται οποιεσδήποτε παράνομες εισπρακτικές ενέργειες προηγούμενων κυβερνήσεων».

Την Δευτέρα θα μπεις στο αυτοκίνητο και με την άνεση που είχες χρόνια πριν θα μπεις στο πρώτο βενζινάδικο που θα βρεις χωρίς να κοιτάξεις την ταμπέλα με την τιμή βενζίνης και χωρίς να υπολογίσεις ποια διαδρομή να κάνεις με ένα 10ευρω καύσιμο στο ρεζερβουάρ. Θα πεις αυτό που έλεγες επί δεκαετίες: «Γεμισέ το».

Την Δευτέρα θα πας στην δουλειά σου και δεν θα βρεις στοίβα από ειδοποιητήρια με την φράση «είμαστε αναγκασμένοι να προχωρήσουμε στα προβλεπόμενα από τον Νόμο Τάδε αναγκαστικά μέτρα είσπραξης εις βάρος σας (κατάσχεση, πλειστηριασμό, κατάσχεση εις χείρας τρίτων κ.λ.π)» Η μόνη σκέψη που θα έχεις την Δευτέρα είναι αν θα προλάβεις να εξυπηρετήσεις τους δεκάδες πελάτες που θα εισρέουν στο μαγαζί σου.

Την Δευτέρα δεν θα αποφύγεις να πάρεις τηλέφωνο στο σπίτι σου να ρωτήσεις «τι θέλεις να φέρω από το σούπερ μάρκετ». Αντιθέτως, αφού γεμίσεις το πορτ παγκάζ, ακόμα και με άχρηστα καταναλωτικά προϊόντα και ούτε ίχνος από μακαρόνια και ρύζι (όχι άλλο ρύζι ρε!) θα πάρεις ένα τεράστιο μπουκέτο λουλούδια για την γυναίκα σου που έχει να δει το χαμόγελό σου 5 ολόκληρα χρόνια.

Την Δευτέρα θα «κλείσεις» εκείνο το ραντεβού για το τσεκ απ στο γιατρό σου που έχει καθυστερήσει. Η αγωνία σου δεν θα είναι τι θα κάνεις αν βρει κάποιο πρόβλημα που δεν θα μπορείς να το αντιμετωπίσεις λόγω «μη δικαιώματος νοσηλευτικής και φαρμακευτικής κάλυψης» αλλά πού θα βρεις τον καλύτερο να σε περιθάλψει.

Την Δευτέρα θα συγκρουστείς με την μεγάλη σου κόρη για το αν θα πρέπει να σπουδάσει Ιατρική στην Αθήνα (που εσύ θέλεις) ή Νομική στην Θεσσαλονίκη (που αυτή θέλει). Ήταν 12 χρονών όταν κάνατε αυτή την συζήτηση τελευταία φορά. Για 5 ολόκληρα χρόνια ετοιμαζόσασταν και οι δύο για την ώρα που θα έπρεπε να ξενιτευτεί επ’ αορίστον.

Την Δευτέρα θα πάρεις τηλέφωνο τον ξενιτεμένο γιο σου και θα του πεις: «Παράτα όλα, βγάλε εισιτήριο και γύρνα στην Ελλάδα. Εσύ θα δουλεύεις για σένα και όχι εσύ σαν σκλάβος γι΄ αυτούς».

Την Δευτέρα θα κανονίζεις να κάνεις το Σαββατοκύριακο εκείνο το ταξίδι στο χωριό που εδώ και δύο χρόνια αποφεύγεις. Δεν θα χρειαστεί να ξαναπείς δικαιολογία στον πατέρα σου ότι «χάλασε το αμάξι» ή «αρρώστησε το παιδί». Θα μπορείς να κοιτάξεις τα γερόντια σου πάλι στα μάτια και όχι να σκύβεις το κεφάλι για να μην δουν την χρόνια απόγνωσή σου.

Την Δευτέρα θα τηλεφωνήσεις σε όλους τους φίλους σου και θα μιλάτε για ποδόσφαιρο πειράζοντας ο ένας τον άλλον. Θα κάνετε λεκτικές κόντρες για το ποιος έχει την μεγαλύτερη κοιλίτσα λόγω ηλικίας και επιτέλους δεν θα ξανακούσεις την φράση από κανέναν τους «δεν αντέχω άλλο, αδελφέ».

Την Δευτέρα θα κάνεις όλα τα παιδαριώδη που έχεις ξεχάσει. Θα στηθείς πάλι μπροστά από την βιτρίνα με τις μοτοσυκλέτες και θα ονειρεύεσαι ότι θα το κάνεις εκείνο το μεγάλο γύρο στην Ευρώπη με την γυναίκα σου στην πίσω σέλα. Θα σκέφτεσαι ότι θα πρέπει να χάσεις κιλά για να σε χωρέσει εκείνο το ξεχασμένο δερμάτινο μπουφάν.

Την Δευτέρα θα είχες ξαναγίνει Εσύ αν όλοι αυτοί που σου στέρησαν όλα αυτά και όλοι αυτοί που κάνουν προεκλογική προπαγάνδα, την άδικη και αναίτια χρόνια τιμωρία σου, για να ελπίζεις και όχι για να επαναστατείς, δεν σε αντιμετώπιζαν σαν ένα χαρτί που μπαίνει στην κάλπη, αλλά ως Άνθρωπο.

Μα δεν είσαι άνθρωπος γι’ αυτούς, αλλά ψηφοφόρος-πρόβατο.

@Λίλα Λιλούκο

terrapapers

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ