Αστικοί Μύθοι: Το Κρυφό Σφαγείο Της Κισσάμου.

Μία από τις λιγότερο γνωστές ιστορίες της Κρήτης είναι εκείνη για το κρυφό σφαγείο στην περιοχή της Κισσάμου στον Νομό Χανίων. 

Αλήθεια ή μέρος της φαντασίας δεν γνωρίζει κανείς με σιγουριά εφόσον τα κάτωθι γεγονότα διαδραματίζονται στις αρχές του 1800 μ. Χ. όταν η Κρήτη βρισκόταν υπό τον τούρκικο ζυγό ήδη από το 1669 μ. Χ. 

Η σχετική ιστορία αναφέρεται στον Ευτύχη, ένα νεαρό βοσκό που ζούσε σε ένα πετρόχτιστο σπίτι,  κοντά σε ένα ποταμάκι που περνούσε μέσα από ένα μικρό δάσος, με τους ηλικιωμένους γονείς του και τις τρεις αγαπημένες του αδερφές, την Κωστούλα, την Αργυρώ και την Σοφία. Ο νεαρός ξύπναγε τα χαράματα και επέστρεφε στο σπίτι το σούρουπο κάθε μέρα κατάκοπος.

Μία μέρα καθώς βρισκόταν στο ποταμάκι και έπινε νερό γλίστρησε από επάνω του ο σάρακας που κουβαλούσε και έπεσε μέσα στο ρέμα. Ο Ευτύχης έτρεξε κατά μήκος για να καταφέρει να το πιάσει και έπειτα από αρκετή ώρα τα κατάφερε. Όμως είχε απομακρυνθεί πολύ από το σπίτι του πια.

 Ενώ ετοιμαζόταν να γυρίσει πίσω, παρατήρησε πως στεκόταν δίπλα σε ένα μικρό εκκλησάκι του προφήτη Ελισαίου και εκλαμβάνοντας το όλο περιστατικό ως σημάδι προσκύνησε και άναψε το φυτίλι που ήταν σβηστό.

 Εντωμεταξύ οι γονείς του που είδαν ότι νυχτώνει και ακόμα ο Ευτύχης δεν είχε επιστρέψει, φοβούμενοι ότι οι Τούρκοι τον είχαν σκοτώσει ή αιχμαλωτίσει έστειλαν τις τρεις αδερφές του να ψάξουν. (Οι Τούρκοι κατακτητές εκείνη την εποχή σκότωναν τους βοσκούς για ασήμαντους λόγους).

Όταν πολύ αργά την νύχτα ο Ευτύχης επέστρεψε σπίτι εκείνες δεν είχαν γυρίσει. Την επόμενη ημέρα κάποιος άλλος βοσκός τις βρήκε κρεμασμένες στο δάσος και τα ζώα τους σφαγιασμένα. Η τρέλα δεν άργησε να βρει τον Ευτύχη ο οποίος καταράστηκε τον εαυτό του και τα Θεία διότι αν δεν αργούσε να γυρίσει στο σπιτικό του τίποτα δεν θα είχε συμβεί και η αγαπημένες αδερφές του θα ζούσαν. 

Οι γονείς του πέθαναν λίγες ημέρες αργότερα από την στενοχώρια. Αφού έκαψε όλες τις εικόνες που είχε στο σπιτικό του παίρνει την απόφαση εκδικηθεί. Για τα επόμενα τρία χρόνια με κάθε ευκαιρία καλεί στο σπίτι του Τούρκους στρατιώτες και τους κερνά ρακί και ότι τους κάνει ευχαρίστηση. Οι Τούρκοι δεν γνωρίζουν όμως ότι τα κεράσματά του περιέχουν στάχτη και όταν αυτοί ζαλιστούν τους ρίχνει αναίσθητους. Τους μεταφέρει σε ένα παλιό κελάρι και ενώ είναι εν ζωή τους τεμαχίζει στον ύπνο τους και σκορπίζει τα μέλη τους στο ρυάκι.

Επάνω στον τρίτο χρόνο όμως ο Ευτύχης πιάστηκε αιχμάλωτος και όλα αποκαλύφθηκαν. Για παραδειγματισμό και βασανιστικό θάνατο οι Τούρκοι τον αλυσόδεσαν στο ίδιο κελάρι που διέπραττε τα εγκλήματά του και τον έθαψαν ζωντανό. Λέγεται ότι τα τρία αυτά χρόνια της δράσης του, βασάνισε και σκότωσε περίπου 150 στρατιώτες καθώς και κάποιους συγχωριανούς του, φίλους αυτών. 

Η τοποθεσία του χωριού δεν είναι γνωστή αλλά αυτό την κάνει τρομαχτική διότι κανείς δεν γνωρίζει εάν το σπίτι στο οποίο κατοικεί έχουν συμβεί αυτά τα τρομαχτικά περιστατικά. 

Μια εναλλακτική εκδοχή της ιστορίας αυτής θέλει τον Ευτύχη να βρίσκεται ακόμα εν ζωή, θαμμένος και καταραμένος σε εκείνο το κελάρι εφόσον βλασφημούσε τα Θεία ακόμα και τις τελευταίες του στιγμές. Περιμένει μόνο κάποιον να τον ξυπνήσει και να τον ελευθερώσει από τα δεσμά του. Κάποιοι ισχυρίζονται ότι ακούνε αλυσίδες το βράδυ μέσα στους τοίχους όμως ο ίδιος ο Ευτύχης δεν έχει βρεθεί μέχρι στιγμής.

storiesfromthegrave

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ