“Ἔστι δ’ ὄπη νῦν ἔστι. Τελεῖται δ’ ές τό πεπρωμένον.”(Τώρα ό,τι γίνεται, γίνεται. Στο τέλος ό,τι είναι πεπρωμένο να γίνει, θα γίνει)
Αίσχύλος, Άγαμέμνων στίχοι 67 – 68
ΤΡΑΓΩΔΙΑ…
Οι Κλασσικοί Έλληνες Φιλόσοφοι, κυρίως οι Δραματουργοί, γνώριζαν την Αλήθεια…
Από το Σκοτάδι ερχόμαστε και στο Σκοτάδι θα καταλήξουμε … με μια σύντομη αναλαμπή Φωτός που λέγεται ΖΩΗ.
Οι Κλασσικοί Έλληνες Φιλόσοφοι, κυρίως οι Δραματουργοί, γνώριζαν την Αλήθεια…
Από το Σκοτάδι ερχόμαστε και στο Σκοτάδι θα καταλήξουμε … με μια σύντομη αναλαμπή Φωτός που λέγεται ΖΩΗ.
Και; Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να αράξουμε σε μια γωνιά και να κλαίμε τη μοίρα μας;
Ίσως … κάποιοι το κάνουν. Είναι ο δικός τους τρόπος και δεν είναι σωστό να κατακρίνεις κάποιον γιατί έχει τον δικό του, προσωπικό τρόπο σκέψης.
Ίσως … κάποιοι το κάνουν. Είναι ο δικός τους τρόπος και δεν είναι σωστό να κατακρίνεις κάποιον γιατί έχει τον δικό του, προσωπικό τρόπο σκέψης.
Κάποιοι άλλοι προτιμούν να κάνουν κάτι άλλο… Γνωρίζοντας τη ματαιότητα του κόσμου τούτου … ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ.
Γράφουν, ζωγραφίζουν, επιχειρούν, παίζουν μουσική, δεν αφήνουν λεπτό να περάσει χωρίς να αφήσουν το προσωπικό τους στίγμα στον Χώρο και τον Χρόνο, έννοιες αυθαίρετες βέβαια, ρουφώντας κάθε σταγόνα από το γλυκόπικρο πιοτό σε εύθραυστο ποτήρι που κεράστηκε στον Άνθρωπο και λέγεται ΖΩΗ.
Γράφουν, ζωγραφίζουν, επιχειρούν, παίζουν μουσική, δεν αφήνουν λεπτό να περάσει χωρίς να αφήσουν το προσωπικό τους στίγμα στον Χώρο και τον Χρόνο, έννοιες αυθαίρετες βέβαια, ρουφώντας κάθε σταγόνα από το γλυκόπικρο πιοτό σε εύθραυστο ποτήρι που κεράστηκε στον Άνθρωπο και λέγεται ΖΩΗ.
ΞΕΡΟΥΝ ότι δεν πρόκειται να αλλάξουν τον Κόσμο. ΞΕΡΟΥΝ όμως και ότι οφείλουν να προσπαθήσουν.
Ήρωας δεν είναι αυτός που δέχεται στωικά αυτό που του πλασάρει το Σύστημα σαν “Πραγματικότητα”. Ήρωας είναι αυτός που γνωρίζειι ότι δε μπορεί να αλλάξει το Σύστημα, αλλά σε ΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΗ ΣΤΙΓΜΗ ΣΤΟΝ ΧΡΟΝΟ, ΜΕ ΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΗ ΠΡΑΞΗ ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ μπορεί να Το ταράξει συθέμελα…
Ήρωας δεν είναι αυτός που δέχεται στωικά αυτό που του πλασάρει το Σύστημα σαν “Πραγματικότητα”. Ήρωας είναι αυτός που γνωρίζειι ότι δε μπορεί να αλλάξει το Σύστημα, αλλά σε ΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΗ ΣΤΙΓΜΗ ΣΤΟΝ ΧΡΟΝΟ, ΜΕ ΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΗ ΠΡΑΞΗ ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ μπορεί να Το ταράξει συθέμελα…
Και μετά να φύγει … με ένα αυτάρεσκο χαμόγελο αγαθής φιλαρέσκειας, που να λέει σαρδόνια, “λυκίσια”:
“Εεεεε κυρ Σύστημα… Νόμισες ότι μπορείς να με ισοπεδώσεις αμαχητί… Σαφώς και θα κερδίσεις “Μεγάλε”… στο δικό σου γήπεδο παίζουμε, με δικούς σου κανόνες. Αλλά πριν “φύγω” θα σε ταράξω συθέμελα… έτσι για να με θυμάσαι!!!”
“Εεεεε κυρ Σύστημα… Νόμισες ότι μπορείς να με ισοπεδώσεις αμαχητί… Σαφώς και θα κερδίσεις “Μεγάλε”… στο δικό σου γήπεδο παίζουμε, με δικούς σου κανόνες. Αλλά πριν “φύγω” θα σε ταράξω συθέμελα… έτσι για να με θυμάσαι!!!”
Ένας μεγάλος, και παρεξηγημένος, φιλόσοφος του 20ου αιώνα, ο Δημήτρης Λιαντίνης είχε γράψει στη Γκέμμα:
“Έλληνες θα ειπεί όσο ζεις, να δοξάζεις με τους γείτονες τον ήλιο και τον άνθρωπο. Και να παλεύεις με τους συντρόφους τη γη και τη θάλασσα. Και σαν πεθάνεις, να μαζεύουνται οι φίλοι γύρω από τη μνήμη σου, να πίνουνε παλιό κρασί, και να σε τραγουδάνε”.
“Έλληνες θα ειπεί όσο ζεις, να δοξάζεις με τους γείτονες τον ήλιο και τον άνθρωπο. Και να παλεύεις με τους συντρόφους τη γη και τη θάλασσα. Και σαν πεθάνεις, να μαζεύουνται οι φίλοι γύρω από τη μνήμη σου, να πίνουνε παλιό κρασί, και να σε τραγουδάνε”.
Κάποιος άλλος, άσημος ακόμα νέος φιλόσοφος έγραψε κάτι εξίσου σημαντικό:
“Όλοι κάποια μέρα θα πεθάνουμε. Πόσοι από εμάς άραγε μπροστά στον Μεγάλο Πυλάρχη μπορούμε να καυχηθούμε ότι ζήσαμε ΑΛΗΘΙΝΑ;”
“Όλοι κάποια μέρα θα πεθάνουμε. Πόσοι από εμάς άραγε μπροστά στον Μεγάλο Πυλάρχη μπορούμε να καυχηθούμε ότι ζήσαμε ΑΛΗΘΙΝΑ;”
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.