Παροχή πρώτων βοηθειών σε περίπτωση πνιγμού στη θάλασσα

του Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D.

Από τους σημαντικότερους κινδύνους του καλοκαιριού είναι το νερό. Στη χώρα μας, ο πνιγμός αποτελεί το δεύτερο κατά σειρά αίτιο θανάτου από ατυχήματα, μετά τα τροχαία.  Οι πνιγμοί είναι η δεύτερη συχνότερη αιτία θανάτων λόγω ατυχημάτων, στα παιδιά κάτω των 14 ετών. 

Μην πίνετε αλκοολούχα ποτά προτού πάτε για κολύμπι. Μετά από το φαγητό, ιδιαίτερα αν αυτό ήταν πλούσιο, δεν είναι σωστό να πηγαίνει κάποιος για κολύμπι. Μην αφήνετε τα παιδιά μόνα τους στο νερό.  

Ο πνιγμός προκαλεί τον θάνατο μέσω ασφυξίας. Η τελευταία οφείλεται ή σε εισρόφηση του νερού από την αναπνευστική οδό ή από σπασμό του λάρυγγα (όταν έρθει σε επαφή η επιγλωτίδα με το νερό). Η καταβύθιση σε πολύ ψυχρό νερό μπορεί να προκαλέσει τον θάνατο μέσω υποθερμίας.
Η όλη διαδικασία θέλει περίπου 5 με 10 λεπτά. (λαρυγγόσπασμος-εισρόφηση-ανεπαρκής αναπνοή και κυκλοφορία-εγκεφαλικός θάνατος).

Στα αίτια του πνιγμού περιλαμβάνονται:

•   Χρήση αλκοόλ και ηρεμιστικών.

•   Κόπωση.

•   Αιφνίδια οξεία κατάσταση (π.χ έμφραγμα μυοκαρδίου , επιληψία κλπ).

•   Τραυματισμός της κεφαλής ή του νωτιαίου μυελού σε κατάδυση.

•   Δαγκώματα από υδρόβιους οργανισμούς , νόσος των δυτών κλπ.

Το θύμα συνήθως είναι ωχρό ή κυανό χωρίς αναπνοή και σφυγμό. Μπορεί να έχει αντίληψη ή να είναι σε διέγερση. Έμετος , αναπνοή με συριγμό , ροζ αφρός από το στόμα μπορεί να παρατηρηθούν. Στην τελευταία περίπτωση έχουμε γρήγορη και επιπόλαιη αναπνοή και ασθενικό σφυγμό. Γενικά το θύμα είναι υποθερμικό.

Μέθοδοι διάσωσης στο νερό

•   Απλώνουμε ένα κοντάρι ή το χέρι μας για να τραβήξουμε το θύμα .

•   Κρατούμε γερά μία σανίδα σε βαθύτερα νερά .

•   Χρησιμοποιούμε μία βάρκα αν τα νερά είναι πιο βαθιά .

•   Πετάμε στο θύμα ένα σωσίβιο

•   Τραβάμε το θύμα με μία πετσέτα

Γενικά η πλειονότητα των πνιγμών συμβαίνει κοντά στην παραλία. 
Αν δεν έχουμε ειδική εκπαίδευση δεν προβαίνουμε σε προσπάθεια διάσωσης και τραβήγματος του θύματος με έλξη από τα μαλλιά , το κεφάλι κλπ.
Αν το θύμα το βρούμε στο νερό αναίσθητο και χωρίς αναπνοή αρχίζουμε άμεσα τεχνητή αναπνοή
Το θύμα συνήθως είναι ωχρό ή κυανό χωρίς αναπνοή και σφυγμό. Μπορεί να έχει αντίληψη ή να είναι σε διέγερση. Έμετος , αναπνοή με συριγμό , ροζ αφρός από το στόμα μπορεί να παρατηρηθούν .Στην τελευταία περίπτωση έχουμε γρήγορη και επιπόλαιη αναπνοή και ασθενικό σφυγμό. Γενικά το θύμα είναι υποθερμικό.

Άμεσα αρχίζουμε καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση αν απουσιάζουν σφυγμός και αναπνοή.
Προσοχή στον αυχένα ιδίως αν υπάρχει υποψία τραυματισμού.

 Κρατήστε το κεφάλι του χαμηλότερα από το σώμα του για να μειώσετε τον κίνδυνο να εισπνεύσει νερό.

Ελευθερώστε την τραχεία από σφιχτά ρούχα, ελέγξτε το σφυγμό και την αναπνοή.

1. Τοποθετείται το θύμα σε τέτοια θέση, ώστε το κεφάλι του να βρίσκεται χαμηλότερα από τον κορμό του σώματος.

2. Πιέζεται το στομάχι του, ώστε να αδειάσει από τα περιεχόμενα υγρά. Χτυπήματα στην πλάτη, βοηθούν στο άδειασμα των πνευμόνων από τα υγρά χωρίς να σπαταλάτε πολύ χρόνο.

3. Αποφράσσεται ο λάρυγγας από τυχόν ξένα σώματα (φύκια, εμέσματα, κ.λπ.).

4.  Εάν το θύμα δεν παρουσιάζει αναπνοή και σφυγμό, ταχύτατα ξεκινά η προσπάθεια καρδιοπνευμονικής αναζωογόνησης.

5.  Αν το θύμα παρουσιάζει σφυγμό, αλλά όχι αναπνοή πρέπει να γίνει υπερέκταση του κεφαλιού για να απελευθερωθούν οι αεροφόρες οδοί. Δηλαδή, η παλάμη του ενός χεριού του ανανήπτη εφαρμόζεται στο μέτωπο του θύματος ασκώντας έλξη προς τα πίσω, ενώ το άλλο του χέρι  φέρεται στον αυχένα, ασκώντας ώθηση προς τα επάνω. Ακολουθούν εμφυσήσεις αέρα, με επαφή χειλιών (η μύτη συλλαμβάνεται με το χέρι του ανανήπτη και φράσσεται).

6.  Το θύμα μεταφέρεται στο πλησιέστερο θεραπευτήριο, ακόμη και αν

έχει συνέλθει  πλήρως.

Φροντίστε για την υποθερμία, αντικαταστήστε τα βρεγμένα ρούχα του, προστατέψτε τον από το νερό και δώστε του ζεστά υγρά. Στείλτε τον πάσχοντα σε νοσοκομείο ακόμα και αν δείχνει να έχει συνέλθει. Ασθενείς με κανονικό επίπεδο συνείδησης χωρίς ενδείξεις αναπνευστικής καταστολής παραμένουν στο νοσοκομεία για 24 με 48 ώρες. 

Προσέξτε το εξής: Το νερό που συχνά βγαίνει από το στόμα του πάσχοντος, προέρχεται μάλλον από το στομάχι παρά από τους πνεύμονες του και θα πρέπει να το αφήνουμε να αδειάζει κανονικά χωρίς πίεση. Οι προσπάθειες να βγάζουμε δια της βίας το νερό από το στομάχι μπορεί να έχουν ως αποτέλεσμα την εισπνοή του περιεχομένου του.

Όλα τα θύματα πρέπει (ακόμα και αυτοί που δείχνουν ότι είναι καλά ) να μεταφέρονται στο Νοσοκομείο για παρακολούθηση. Επιπλοκές μπορεί να συμβούν και μετά από πολλές ώρες.

medlabgr

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ