1)Ο Νόμος της έλξης έχει από καιρό πάψει να είναι βιολογικός. Βέβαια, το συνηθισμένο είναι να έλκονται τα φύλα σεξουαλικά. Όταν, όμως, αυτό το βαρύτερο επίπεδο ξεπεραστεί, η έλξη παύει να είναι σεξουαλική και γίνεται συναισθηματική. Αργότερα, παύει και αυτή και αρχίζει να γνωρίζει κανείς την πνευματική έλξη.
Αυτές οι πιο φίνες έλξεις πιθανόν να αγκαλιάζουν το σύνολο των ελκόμενων προσώπων, πιθανόν και όχι, αλλά το κέντρο βάρους δεν βρίσκεται στο σώμα και ο στόχος δεν είναι βιολογικός, ή ηδονιστικός ούτε η τεκνογονία.
Στην πνευματική έλξη πρόκειται για διάλογο ανάμεσα σε δύο πνεύματα που έχουν ελευθερωθεί τόσο από τα υλικά όσο και από τα συναισθηματικά στοιχεία τους,ή ανάμεσα σε ένα τέτοιο πρόσωπο και σε ένα άλλο που τείνει προς αυτή την κατεύθυνση, οπότε, το ήδη απελευθερωμένο πρόσωπο γίνεται πολύτιμος βοηθός στην εσωτερική εξέλιξη του άλλου.
Δεν αρνείται κανείς, ότι είναι εύκολο να γίνει σύγχυση ανάμεσα στα τρία είδη έλξης και να νομίζει-προπάντων όταν δεν υποπτεύεται ότι υπάρχουν περισσότερα από ένα είδος έλξης- ότι η έλξη που νιώθει είναι σεξουαλική και μόνο, ενώ στο βάθος μπορεί να κρύβεται μια βαθύτερη έλξη.
------------------------------
2) Επειδή ο Έρωτας, από την ίδια τη φύση και τη δομή του, τείνει προς την πνευματοποίηση, όπως ο ποταμός τείνει προς τη θάλασσα, το ερωτικό μας σύπλεγμα οδεύει προς το επάνω πάτωμα και βρίσκει εκεί την πλήρωσή του, όχι ανάμεσά μας. Το τονίζω.
Η πλήρωση δεν βρίσκεται ανάμεσα στους ερωτευμένους, αλλά στη σύνδεση του έρωτά τους με κάτι πολύ ευρύτερο, λεπτότερο, περιεκτικότερο, με μια Πηγή από την οποία να αντλεί. Ο έρωτας αποκομμένος από την πνευματική Πηγή δεν αξίζει το όνομα του Έρωτα.
Γίνεται , λοιπόν, μια μετάθεση του έρωτα στην πνευματική περιοχή, μια μετουσίωση των ερωτικών στοιχείων σε πνευματικά. Μόνον έτσι δικαιώνεται ο Έρωτας. Διαφορετικά είναι στείρος. Σκοπός του είναι να πνευματοποιήσει τον άνθρωπο.
------------------------------
3) Ο στενός κλειστός, ανθρώπινος κόσμος στρέφεται γύρω από τις ιδιάζουσες χαρές και λύπες των ανθρώπων που αποκλείουν την ευρύτητα της ζωής. Ο ανθρώπινος έρωτας προκαθορίζει τα πάντα. Κατά κανόνα ο άνθρωπος είναι κλειστός στο περιβάλλον σύμπαν, αλλά όταν ερωτευθεί αρχίζει να παρατηρεί τη φύση και τη ζωή και να τα βρίσκει ωραία χάρη στο αγαπημένο πρόσωπο.
Αλλά, αν φύγει η αγάπη ή χαθεί το αγαπημένο πρόσωπο, επιστρέφει κανείς στον στενό, ανθρώπινο κύκλο. Σε μια τέτοια αγάπη, ο άνθρωπος λέει στο αγαπημένο του πρόσωπο : «Επειδή σ’ αγαπώ, αγαπώ όλον τον κόσμο». Αλλά ο άνθρωπος που βρίσκεται πέρα από τον ανθρωποκεντρισμό, λέει στο αγαπημένο πρόσωπο: «Επειδή είμαι ανοικτός σ’ ολόκληρο τον κόσμο, είμαι ανοικτός και σε σένα, γιατί δεν είσαι διαφορετικός από τον Κόσμο. Είσαι μια μικρή λεπτομέρεια στην απεραντοσύνη του Κόσμου».
Η Σοφία Αντζακα, σχεδόν άγνωστη στο ευρύ κοινό, είναι μια σημαντική σύγχρονη μορφή των γραμμάτων και της εσωτερικής αναζήτησης. Μετέφρασε πολλά βιβλία του Γιούγκ, Ουσπένσκυ, κ.α. και έγραψε αρκετά βιβλία η ίδια. Μεταξύ αυτών, ο «ΙΕΡΟΣ ΓΑΜΟΣ» 1978-1985, πολύτομη βιωματκή μυθιστορία, «ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΓΩΚΕΝΤΡΙΣΜΟ ΣΤΗΝ ΚΑΘΑΡΗ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΤΗΤΑ», «ΔΟΣΙΛΗΘΟ ΠΕΟΣ»1982, «ΔΕΣΜΟΤΡΟΠΙΑ», κ.α. (ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΣΠΑΓΕΙΡΙΑ - Πύρινος Κόσμος, Πολιτεία) Στα αυτοβιογραφικά βιβλία της δίνει κυρίως στοιχεία για την εσωτερική της διαδρομή προς τη συνειδητότητα και ρίχνει φως στις πιό μύχιες και απόμακρες πτυχές της γυναικείας ψυχής, καταγράφοντας με λεπτομέρεια τις εσωτερικές τις παρατηρήσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.