Η μακροχρόνια έκθεση σε ατμοσφαιρική ρύπανση αυξάνει τον κίνδυνο στεφανιαίας νόσου

Μια μεγάλη μετα - ανάλυση 11 μελετών, σε πέντε ευρωπαϊκές χώρες, δείχνει ότι η μακροχρόνια έκθεση στην ατμοσφαιρική ρύπανση αποτελεί παράγοντα καρδιαγγειακού κινδύνου και τα ισχύοντα όρια, για την ποιότητα του αέρα στην Ευρώπη, δεν είναι αρκετά αυστηρά.

Τα άτομα που ζούσαν σε περιοχές, όπου ανέπνεαν μεγάλες συγκεντρώσεις σωματιδίων του μολυσμένου αέρα, για μεγάλο χρονικό διάστημα, είχαν μεγαλύτερο κίνδυνο πρωτοεμφάνισης οξέος στεφανιαίου συμβάματος (έμφραγμα του μυοκαρδίου ή ασταθή στηθάγχη).

Η συσχέτιση αυτή ήταν διακριτή ακόμα και όταν οι τιμές των λεπτών σωματιδίων στον αέρα ήταν κάτω από το ισχύον ευρωπαϊκό όριο για αποδεκτή ποιότητα του αέρα.
Τα ευρήματα, της European Study of Cohorts for Air Pollution Effects (ESCAPE), δημοσιεύθηκαν διαδικτυακά στις 21 Ιανουαρίου 2014 στο BMJ.

 ¨Η μελέτη μας δείχνει τη σύνδεση μεταξύ της μακροχρόνιας έκθεσης σε αιωρούμενα σωματίδια και του επιπολασμού των στεφανιαίων επεισοδίων¨, γράφουν οι ερευνητές, με επικεφαλής την Giulia Cesaroni (Lazio Regional Health Service, Rome, Italy). ¨Τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης, μαζί με άλλα ευρήματα της ESCAPE, υποστηρίζουν τη μείωση των ευρωπαϊκών ορίων της σωματιδιακής ρύπανσης για την επαρκή προστασία της δημόσιας υγείας¨,  καταλήγουν.

Σύμφωνα με την πρόσφατη αναφορά σχετικά με τη παγκόσμια επιβάρυνση της νόσου, η ατμοσφαιρική ρύπανση με σωματίδια υπολογίζεται ότι προκαλεί 3,1 εκατομμύρια θανάτους κάθε χρόνο παγκοσμίως, αλλά η επίδραση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης σχετικά στον επιπολασμό του οξέος εμφράγματος του μυοκαρδίου και της ασταθούς στηθάγχης ήταν ασαφής, γράφουν οι ερευνητές.

Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, το ισχύον ετήσιο ανώτατο όριο για τα λεπτά σωματίδια με διάμετρο < 2,5 μm (PM2,5) είναι 25 μg/m3, το οποίο είναι περισσότερο από διπλάσιο από το αποδεκτό ανώτατο όριο στις ΗΠΑ, που είναι 12 μg/m3.

Οι ερευνητές προσπάθησαν να εκτιμήσουν τη σχέση μεταξύ της μακροχρόνιας έκθεσης στη ρύπανση – των λεπτών σωματιδίων του αέρα, των αδρών σωματιδίων, της αιθάλης, και του μονοξειδίου του αζώτου - και του επακόλουθου επιπολασμού των οξέων στεφανιαίων επεισοδίων.

Στην ESCAPE περιλαμβάνονται 100166 συμμετέχοντες, οι οποίοι εντάχθηκαν σε ομάδες στη Φινλανδία, τη Σουηδία, τη Δανία, τη Γερμανία, την Ιταλία από το 1997 έως το 2007, και δεν είχαν προηγούμενα στεφανιαία επεισόδια κατά την έναρξη της μελέτης.
Κατά τη διάρκεια μιας μέσης περιόδου παρακολούθησης 11,5 ετών, 5157 συμμετέχοντες εμφάνισαν ένα περιστατικό με οξύ στεφανιαίο επεισόδιο.

Όσον αφορά τα στατιστικά μοντέλα, σταθμίστηκαν ως προς την ηλικία, το φύλο, το έτος ένταξης, το κάπνισμα, και κοινωνικοοικονομικούς παράγοντες. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι μια 5 - μg/m3 αύξηση της ετήσιας έκθεσης στα λεπτά (PM2,5) σωματίδια συσχετίστηκε με 13% αυξημένο κίνδυνο στεφανιαίων επεισοδίων, και 10 μg/m3 αύξηση της ετήσιας έκθεσης σε αδρά (PM10) σωματίδια συσχετίστηκε με 12% αυξημένο κίνδυνο στεφανιαίων επεισοδίων.

Σε ένα συνοδευτικό άρθρο, οι Dr. Michael Brauer και Dr. John Mancini (University of British Columbia, Vancouver) σημειώνουν, ότι η μελέτη έδειξε ότι, ¨σημαντικές επιπτώσεις (στα καρδιακά επεισόδια) ήταν επίσης διακριτές για τα επίπεδα έκθεσης μόνο ελαφρώς πάνω από το 10 μg/m3, όριο για την ποιότητα του αέρα σύμφωνα με τις κατευθυντήριες οδηγίες του World Health Organization  (WHO) ¨ για τα λεπτά σωματίδια, και σχεδόν το 90% του παγκόσμιου πληθυσμού εκτίθεται σε επίπεδα ατμοσφαιρικής ρύπανσης που υπερβαίνουν το προτεινόμενο ανώτατο όριο. Για παράδειγμα, μια πρόσφατη μελέτη έδειξε ότι στο Πεκίνο, τα επίπεδα των λεπτών σωματιδίων στον αέρα ήταν περισσότερο από 10 φορές πιο υψηλά, από αυτά σε μία περίοδο 5 ετών.

Οι Brauer και Mancini κάνουν έκκληση για περισσότερες προσπάθειες για τη μείωση των άλλων γνωστών καρδιαγγειακών παραγόντων κινδύνου, όπως το κάπνισμα, σε ιδιαίτερα επιβαρυμένες περιοχές. Επιπλέον σημειώνουν: ¨τα άτομα με καρδιαγγειακή νόσο ή σε κίνδυνο εμφάνισης καρδιαγγειακής νόσου, που ζουν σε ιδιαίτερα επιβαρυμένες περιοχές μπορεί να χρειάζονται πιο επιθετική χρήση πρωτοβάθμιων και δευτεροβάθμιων προληπτικών θεραπειών, συμπεριλαμβανομένης της αντιαιμοπεταλιακής αγωγής, της αγωγής μείωσης των λιπιδίων, και θεραπείες για την υπέρταση ή τον διαβήτη, που είναι γνωστό ότι όλα αυτά συμβάλουν στην πρόληψη καρδιαγγειακών συμβαμάτων¨.

1. Cesaroni G, Forastiere F, Stafoggia M, et al. Long term exposure to ambient air pollution and incidence of acute coronary events: Prospective cohort study and meta-analysis in 11 European cohorts from the ESCAPE Project.BMJ 2014: DOI:10.1136/bmj.f7412.

 http://www.bmj.com/content/348/bmj.f7412

2. Brauer M and Mancini GBJ. Where there's smoke . . . BMJ 2014; DOI:10.1136/bmj.g40.

 http://www.bmj.com/content/348/bmj.g40

3. Guo Y, Li S, Tian Z, et al. The burden of air pollution on years of life lost in Beijing, China, 2004–08: Retrospective regression analysis of daily deaths. BMJ 2013; 347:f7139. 

 http://www.bmj.com/content/347/bmj.f7139

e-cardio

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ