Woodstock 1969

του Βαγγέλη Παυλίδη 

15-18 Αυγούστου 1969. The Woodstock Music & Art Fair. “Μια Έκθεση του Υδροχόου: 3 μέρες Ειρήνης & Μουσικής”. Θα θυμάστε οι πιο παλιοί, ε… “this is the dawning of the Age of Aquarius…”, η χαραυγή της Εποχής του Υδροχόου.

Ήταν η εποχή των “Παιδιών των Λουλουδιών”, η εποχή του “Κάνετε Έρωτα, όχι Πόλεμο”. Τότε που ο πόλεμος του Βιετ Ναμ κορυφωνόταν, τότε που με το χέρι να σχηματίζει το σήμα της νίκης ο χαιρετισμός ήταν “Peace, brother” – Ειρήνη αδελφέ! 

Εκείνο το βροχερό Σαββατοκύριακο του Αυγούστου 400.000 νέοι παρακολούθησαν μια συναυλία που χαρακτηρίστηκε ορόσημο στην ιστορία της μουσικής, ως “μία από τις 50 στιγμές που άλλαξαν την ιστορία του ροκ εντ ρολ”.

Ποιοί ήταν εκεί; Πάρτε βαθειά αναπνοή… Ravi Shankar, Melanie, Joan Baez, Santana, Grateful Dead, Janis joplin, The Who, Blood Sweat and Tears, Sha Na Na και…και… και… και τελευταίος ο Jimi Hendrix, δυο ώρες μέσα στη βροχή, μπροστά σ’ ένα κοινό εξουθενωμένο, πεινασμένο, άυπνο και εκστασιασμένο.

Είχε και απόντες, μεταξύ άλλων και για δικούς του λόγους ο καθένας, οι Bob Dylan, Beatles, Led Zeppelin και η Joni Mitchell, με την οποία γνωριστήκαμε αργότερα στα Μάταλα και που είχε σκυλομετανοιώσει γιατί προτίμησε την ημέρα εκείνη να παρουσιαστεί στην TV.

Κι εγώ; Ε, τι εγώ; Φαντάρος, Κιλκίς, 828 ΜΛΜ, στρατιώτης άνευ όπλου, ειδικότης Μάγειρος εκπαιδευθείς εις Γύθειον, εκτελών χρέη σιτιστού ως ο μόνος επαρκώς εγγράμματος εν τω λόχω. Λες και μπορείς ν’ απαγορέψεις τον άνεμο, μέσα στην ηλιθιότητά τους η χούντα των καραβανάδων που τότε κυριαρχούσε είχαν απαγορέψει κάθε τι που είχε σχέση με μακριά μαλλιά, μούσια, το γυμνό σώμα, την ελευθερία, μα και την ίδια την λέξη “ειρήνη” ως χαιρετισμό ή σύνθημα. Την ονειρεύτηκα όμως τη συναυλία, μέσα από τις ειδήσεις που έφταναν με το σταγονόμετρο, ακούγοντας κρυφά το τόσο δα ραδιοφωνάκι μου.

Τον επόμενο χρόνο ή τον χρόνο μετά, δεν θυμάμαι πια, βρέθηκα στα Μάταλα για έξη μήνες περίπου μέχρι που καθημερινές σχεδόν έφοδοι της Χωροφυλακής μας ανάγκασαν να φύγουμε.

Δεν άντεξα στον πειρασμό να δείξω μια φωτογραφία εποχής. Ναι, εγώ ο ίδιος είμαι. Πιστέψτε το. Παραθέτω κι ένα link. Το τραγούδι “Woodstock”, της Joni Mitchell. Όσοι νοσταλγοί προσέλθετε!

ΠΗΓΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ