~~~ ΛΕΒΙΑΘΑΝ & ΛΙΛΙΘ ~~~~

Αν και στα θεματα της πιστεως σημερα επικρατει ενα χαος και κανενας δεν μπορει να πει με σιγουρια ποιος ειναι ποιος , ειδικα στο θεμα Λιλιθ & Λεβιαθαν εχουμε ξεκαθαρη εικονα ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΜΥΘΟΛΟΓΙΚΗ ΑΛΛΑ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΦΟΡΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΛΑΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΓΕΝΝΕΑΛΟΓΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΗΣ ΤΟΥΣ ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΑΥΤΗ ΦΕΝΕΤΑΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΘΕΟΥΣ .
Για να το παρουμε απο την αρχη το θεμα στην σωστη του βαση πρεπει να δουμε πρωτα την λεγομενη
ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΙΕΡΑΡΧΙΑ

Οι άγγελοι έχουν ταξινομηθεί από πολλούς σε τάξεις και ομάδες. Πολλά ονόματα και άλλοι τόσοι τρόποι κατάταξης έχουν δοθεί σε αυτές τις ομάδες, αλλά τελικά οι περισσότεροι θεολόγοι και μεταφυσικοί συμφωνούν στο διαχωρισμό που παραδίδεται πρωτίστως από τον Διονύσιο τον Αρεοπαγίτη στην «Ουράνια Ιεραρχία» και εν συνεχεία σχολιάζεται από τον Άγιο Θωμά τον Ακινάτη στο έργο του «Summa Theologica». Ο εν λόγω διαχωρισμός συνίσταται συνολικά σε 3 διακοσμήσεις και 9 τάγματα.
Παραδίδεται ένα είδος σχεδιαγράμματος με 3 ομόκεντρους κύκλους, όπου σαν κέντρο λαμβάνεται ο Θεός καθε κυκλος επαφιεται με τον αλλο σχηματιζοντας παραστατικα τον μυστικο "Ιχθυ ".
Κάθε κύκλος αντιπροσωπεύει μια κατηγορία αγγέλων και όσο πιο κοντά βρίσκεται στο κέντρο, τόσο πιο κοντά βρίσκονται στο Θεό οι άγγελοι που ανήκουν σ' αυτόν, απομακρυνόμενοι από το λειτουργικό επίπεδο του ανθρώπινου κόσμου.
Συνοπτικά:

Στον πρώτο κύκλο ανήκουν οι άγγελοι που υπηρετούν άμεσα το Θεό:
1. Σεραφείμ
2. Χερουβείμ
3. Θρόνοι (Οφανείμ)

Στον δεύτερο κύκλο οι άγγελοι που δρουν ως θεϊκοί κυβερνήτες:
1. Εξουσίες
2. Κυριότητες
3. Δυνάμεις

Στον τρίτο κύκλο οι άγγελοι που δρουν ως κομιστές των θεϊκών μηνυμάτων:

1.Αρχές
2.Αρχάγγελοι
3.Άγγελοι
Με μια πρωτη ματια στην χριστινικη αγια γραφη γινεται ξεκαθαρο ποιος ειναι σε ποια θεση ,για παραδειγμα η Παναγια βρισκεται στον πρωτο κυκλο και ειναι το Πρωτο σημειο Επαφης των κοσμων του αιθερα με την υλοποιημενη παγωμενη ενεργεια σε μορφες και οντα , και ειναι η Αρχη των Σεραφειμ ( Υπεραγία Θεοτόκε....ενδοξοτέρα των Σεραφείμ. ) αυτο ειναι σημαντικο να το γνωριζουμε γιατι στην ιδια θεση βρισκοταν η Λιλιθ πρωτου στραφει στην μαγεια και στις ανθρωποθυσιες για αυτο το λογο και η Παναγια που πηρε την θεση της ειναι η αποκατεστημενη Ευα ( λεξη εβρα'ι'κη Heva που θα πει ζωη , μαλλον δεν ειναι κυριο ονομα αλλα αναφερεται στην γυναικα που εγινε αφορμη για το ξεκινημα της ζωης ) .
Η Ευα η μητερα της ζωης εγινε μητερα του θανατου μεχρι την αποκατασταση της απο την Παναγια η Παναγία Μαριάμ ή η αποκατεστημένη Εύα στην θεϊκή της θέση πριν το προπατορικό αμάρτημα είναι αυτή που έρχεται να καταλύσει τον θεσμό του αίματος.
Για να γινει κατανοητο αυτο πρεπει να διαχωρστουν τα δυο επιμερους τμηματα του

Α) Το αστρολογικο μερος ...Η ΟΥΡΑΝΙΑ ΠΑΡΘΕΝΟΣ .....Η ΓΗ ΣΥΝΑΝΤΑ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ
Ένα σύμβολο της Παρθένου, είναι η γυναίκα με το στάχυ του σίτου ή το δεμάτι του σίτου ή ο κλάδος με τους καρπούς στην αγκαλιά της.
Ίσως να το ξέρετε, ίσως και όχι αλλά στον «Κρατύλο» ο Πλάτωνας αναφερόμενος στην θεά Δήμητρα γράφει:
«ΣΩ. Η Δήμητρα φαίνεται ότι ονομάστηκε από τη δόση (δόσιμο) της τροφής, γιατί μας τη δίνει σα μητέρα (δίδουσα ως μήτηρ = Δήμητρα).
Λέγεται δε ότι, από κάποια άποψη, η Παρθένος είναι το πιο αρχαίο από τα Ζωδιακά σημεία. Από τα βάθη των αιώνων, είναι η Λίλιθ, η Ίσις, η Εύα ή η Παρθένος Μαρία, όλες απεικονίζουν τη Μητέρα του κόσμου, που κρατάει το βρέφος στην αγκαλιά της. Και σ’ αυτό ακριβώς το σημείο η Χριστιανική συνείδηση συλλαμβάνεται και εκτρέφεται με την περίοδο της κυοφορίας, μέχρις ότου επί τέλους στους Ιχθύς, το αντίθετο σημείο, γεννιέται ο Σωτήρας του κόσμου». (Μπέιλυ).
«Η ίδια η Παρθένος είναι ένας αστερισμός σε σχήμα κυπέλλου, με τρεις κύριους αστέρες, που σκιαγραφούν – το ποτήρι της Αγίας Κοινωνίας, για το οποίο ο Χριστός είπε: «Πίετε εξ αυτού πάντες» στην ανωτάτη του έννοια συνδέεται με το ιερό Gral. Ο λαμπρότατος αστέρας είναι ο Spica, που σημαίνει ο στάχυς του σίτου. Ο Χριστός γεννήθηκε στη Βηθλεέμ, που σημαίνει «ο οίκος του άρτου».

~ ΔΡΑΚΟΝΤΟΕΙΔΗΣ Η ΑΡΧΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ~
Η λιλιθ η Επαφα που φερνει τα χαμηλα πεδια σε επαφη ,ηταν κυρια των Σεραφειμ
Τα Σεραφειμ απο το Σρφ θα πει ερπετο , απο το οποιο παραγεται το σημιτικο ονομα της Περσεφονης δηλαδη Σιφονη , στα ελληνικα Εχιδνα , και μας βγαζει και Τον Τυφωνα (Σιφον ) που ειναι γιος της .
Αλλα και η ιδια η Λιλιθ δεν ειναι ακριβως ανθρωπος με την σημερινη μορφη μιας και σχετιζεται με το ερπετο σε καποιο μυθολογικο στοιχειο ' ...Μια ματια στα κειμενα που την αφορουν μας δειχνουν αυτην την εικονα ...
Στη Γένεση Α 27 αναφέρεται: Και εποίησεν ο θεός τον άνθρωπον, κατ’ εικόνα θεού εποίησεν αυτόν, άρρεν και θήλυς εποίησεν αυτούς. Όπως διαπιστώνει εύκολα κανείς, ο Αδάμ ή Άνθρωπος, αλλά και ο θεός επίσης, παρουσιάζονται εδώ ως ανδρόγυνοι. Γι’ αυτό και οι καβαλιστές υποστηρίζουν πως την ώρα που ο Ευλογημένος δημιούργησε-έπλασε τον Αδάμ, τον πρώτο άνθρωπο, τον έπλασε ανδρόγυνο. Το πλάσμα αυτό είχε δύο φύλα και δύο όψεις, μία προς κάθε κατεύθυνση. Αργότερα ο ευλογημένος διαχώρισε τον Αδάμ σε δύο όντα, δίνοντας στο καθένα από μία πλάτη. Η Λίλιθ, είναι λοιπόν, το θηλυκό μέρος του Αδάμ ή Αδαμάχ, η θηλυκή εβραϊκή λέξη για τη γη και το χώμα, μία και το αρχικό αυτό πλάσμα φτιάχτηκε απ’ αυτά τα υλικά.
Ο διαχωρισμός του ανδρόγυνου Αδάμ έγινε για να του δοθεί μία σύντροφος, γιατί η εμπειρία του από την ενστικτώδη συμπεριφορά των ζώων του Παραδείσου, δηλαδή τη συνεύρεση του καθενός με το ταίρι του, τον έκαναν να συνειδητοποιήσει τη μοναξιά του. Έτσι, ο θεός απέσπασε από τον Αδάμ το θηλυκό μέρος του για να του γίνει η σύντροφός του. Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, και αφού είχε πραγματοποιηθεί ο διαχωρισμός, το ατελές προς ώρας πλάσμα Λίλιθ δέχτηκε την εωσφορική, δαιμονική επίδραση του ΣΑΤΑΝΑ, με αποτέλεσμα τα όντα που γεννούσε στη συνέχεια η Λίλιθ, μετά την ένωσή της με τον Αδάμ, να είναι διαβολικά-τερατόμορφα. Στο Ζοχάρ πάντα ο ραβίνος Συμεών δηλώνει:” Βρήκα γραμμένο σ’ ένα παλιό βιβλίο πως αυτό το θηλυκό δεν ήταν άλλο από την αρχική Λίλιθ που έμεινε μαζί του και συνέλαβε απ’ αυτόν”. (Ζοχάρ I, 34Β)
Στη συνέχεια, κάποια στιγμή η Λίλιθ εγκατέλειψε τον Αδάμ και κατέφυγε στις ερημιές της Ερυθράς Θάλασσας κι εκεί παντρεύτηκε με τον Διάβολο. Και τότε ο Ιεχωβά δημιούργησε, με τον γνωστό τρόπο, δηλαδή απ’ την πλευρά του Αδάμ, τη δεύτερη σύζυγο του, την υποτακτική Εύα. «Η Λίλιθ, για να εκδικηθεί την ανθρώπινη σύζυγο του Αδάμ, παρότρυνε την Εύα να δοκιμάσει τον απαγορευμένο καρπό και να συλλάβει τον Κάιν, αδερφό και φονιά του Άβελ», σημειώνει ο Μπόρχες.
Ο θεός την τιμώρησε για την εξαπάτηση της αθώας Εύας κόβοντας τα πόδια του ερπετού, τη μορφή του οποίου είχε πάρει. Γι’ αυτό, κατά μία εκδοχή, η Λίλιθ δεν έχει χέρια και πόδια για περιπτύξεις και εναγκαλισμούς.
Εδω ειναι δυσνοητη η σχεση των ερπετων με την Παναγια και την Λιλιθ ,αν δεν σκεφτουμε οτι ΕΡΠΕΤΟ εδωσε την γνωση της μαγειας στην Λιλιθ ενα ερπετοειδες οπως γινεται φανερο μεσα απο την αναφορα τοσο του χριστιανικου κειμενου για τα ποδια αλλα και απο μια αλλη λεπτομερια που αφορα τον Αρχαγγελο Λεβιαθαν .

ΛΕΒΙΑΘΑΝ
Στον Ψαλμό 104:26 . αναφέρεται πως ήταν θαλάσσιο δημιούργημα του Θεού που πλάστηκε «για να παίζει μέσα στη θάλασσα».
Ο Ιώβ το παρουσιάζει ως κροκόδειλο και ο Ησαϊας ως όφι «σκοτεινό δράκοντα», κατά την Καββάλα τα στόματα του παραδοθείσαν την μυστηριώδη Ιουδαϊκή διδασκαλία ( Εδω μπορουμε να συσχετισουμε την διδασκαλια αυτη οποια και αν ηταν με την αιτια του προ-πατορικου αμαρτηματος και την μεταστροφη της Λιλιθ σε μαγισσα ,με αποτελεσμα να πεσουν και οι δυο τους στην γη ..)

Ο Λεβιάθαν είναι ένα από τα πνεύματα των τεσσάρων σημείων του ορίζοντα και κυβερνά την Θάλασσα στο κράτος του Βεελζεβούλ. (Ψαλμός 74:14).
Να σας θυμισω εδω και το εχω ξαναγραψει πως ο θεος Διας ειναι και αυτος πνευμα της 6ης κατευθυνσεως των διαστασεων ....Αλλα ειναι αλλο θεμα ..
Την πέμπτη ημέρα της δημιουργίας ο Θεός δημιούργησε και έδωσε πνοή στα πλάσματα της θάλασσας, έπλασε τον πανίσχυρο και επιβλητικό ερπετό δράκο Λεβιάθαν για να υπηρετεί ως άρχοντας του αχανούς θαλάσσιου βασιλείου.
Όταν τον έριξε στη θάλασσα το τεράστιο φολιδωτό σώμα του δημιούργησε τεραστία παλιρροϊκά κύματα που σκέπασαν τις παραλίες. Τα μάτια του ,περισσότερα από 300, φώτιζαν μέσα στα νερά της θάλασσας και αντανακλούσαν μέχρι τον ουρανό.
Το νερό έβραζε στο πέρασμα του και εξατμιζόταν όταν άνοιγε τα τεράστια σαγόνια του καθώς γλώσσες φωτιάς ξεπήδαγαν από το στόμα του, μια λεπτομέρεια στο βιβλίο των Μάγιας «Τσίλαμ Μπάλαμ» είναι αυτή που εκτός ότι παραπέμπει στην Γέννηση της Καινής Διαθήκης , περιέχει υπαινιγμούς ότι η καταστροφή καποτε στην γη δεν ηταν εξαιτιας κομητη ,αλλα ήταν λόγω του ότι από κάποια αστρική πύλη ο Μεγάλος Οφίς των παλαιών θεών του Χάους «Έπεσε» στην Γη με την μητερα των μαγισσων ερωμενη και μαθητρια του .
Το σημαντικο ειναι οτι ακομα και τοτε στην γη υπρχαν ζωντανοι ανθρωποι και αλλα ζωα ...
Το κείμενο γράφει «Στην διάρκεια του Ενδεκάτου Αχαού Κατούν συνέβη… Όταν η γη άρχισε να ξυπνάει. Κι έπεσε μια πύρινη βροχή, και στάχτες έπεσαν, και βράχοι και δέντρα έπεσαν κάτω.
Και ο Μεγάλος Οφίς εκδιώχτηκε από τους ουρανούς. Και μετά, με μια νεροποντή, ήρθαν τα νερά…
Ο ουρανός γκρεμίστηκε και η στεγνή ξηρά καταποντίστηκε.
Και σε μια μόνο στιγμή ο μεγάλος όλεθρος τελείωσε.
Και η Μεγάλη Μητέρα Σείμπα ανασηκώθηκε μέσα από τις αναμνήσεις της καταστροφής της γης.».
Ο Μεγάλος Οφίς, ο Πύθωνας του Voodoo, o θεός Dabalah Vedo που έφερε τα νερά στην γη.
Είμαι σίγουρος ότι αυτός είναι το αρχαίο φίδι στο προπατορικό αμάρτημα όπως και για το ότι ο Αδ-αμ ήταν ο μόνος διασωθείς από την μυθική Αδ την πόλη με τους κίονες.
Το ονομα Αδαμ ειναι χωματενιος στηνμεταφραση του αλλα στην αρχαια γλωσσα ιθαγενων της Αμερικης το ΑΔ -Αζ θα πει γη , ετσι η Ατλαντιδα ονομαζοταν Αζτλαν η' Ιξτλαν ...Και ο Αδαμ ειναι γιος της Γης.
Ελάχιστοι ως κανένας ποτέ δεν σκέφτηκε ότι πιθανότατα οι Αζτέκοι θα μπορούσαν να είναι απόγονοι του Αζάη.
Γιου του Ποσειδώνα (Λεβιαθαν ) και της Λευκίππης ( Λιλιθ ) και συγκεκριμένα αδελφός του Διαπρεπή, το πέμπτο ζευγάρι διδύμων της μυθικής Ατλαντίδας.
Άρα Αζτλάν θα μπορούσε να λέγεται ο κλήρος γης – νησιών και χώρας – που ανήκε στους απογόνους του Αζάη.
Η λέξη Αδ αν διαβαστεί Αζ, τότε μας οδηγει στη χώρα καταγωγής των Αζτεκ, οι αζτέκοι είπαν στους ισπανούς κονκισταδόρες πως οι πρόγονοί τους ήταν από την καταποντισμένη χώρα Αζτλάν που βρισκόταν στα ανατολικά (Ατλαντικός).
Κατά σύμπτωση, η λέξη Ατλ στους Αζτέκ θα πει νερό (την ίδια έκφραση που χρησιμοποιούν σήμερα στην Βερβερική, την γλώσσα ενός μη-αραβικού λαού που κατοικεί στα Βουνά του Άτλαντα της Βόρειας Αφρικής).
Η ιστορία με την Λίλιθ την πρώτη γυναίκα του Αδάμ, προφανώς επρόκειτο για διασωθείσα από άλλο τόπο που χάθηκε και η συνέχεια είναι λίγο – πολύ γνωστή αν σκεφτεί κανείς ότι έφυγε στην Αραβική Έρημο όπου και τοποθετείται από τον Λάβκραφτ η καρδιά του Ιερατείου των Μεγάλων Παλαιών, και το μέρος στο οποίο πληροφορήθηκε ο Τρελός Άραβας το μαγικό – τελετουργικό περιεχόμενο του Νεκρομικών. ..

Angelos Orsini Adamakis

ΠΗΓΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ