William Cuthbert Faulkner...Αρνούμαι ν’ αποδεχτώ το τέλος του ανθρώπου

«Εγώ αρνούμαι ν’ αποδεχτώ το τέλος του ανθρώπου. Είναι μάλλον εύκολο να ισχυρίζεσαι πως ο άνθρωπος είναι αθάνατος μόνο και μόνο επειδή μπορεί και αντέχει, μόνο και μόνο επειδή, όταν και η ύστατη κωδωνοκρουσία του τελικού αφανισμού ηχήσει και σβήσει πάνω στον τελευταίο ασήμαντο βράχο που θα μετεωρίζεται μέσα στο έσχατο πορφυρό και ετοιμοθάνατο απόβραδο, επειδή και κατά τη στιγμή εκείνη θ’ ακουστεί ένας ήχος ακόμη: ο ήχος της ασθενικής -αλλά που αρνείται να δύσει- φωνής του, να μιλάει ακόμη. Αρνούμαι να το αποδεχτώ αυτό.

Πιστεύω πως ο άνθρωπος δεν θα αντέξει απλώς, θα κατισχύσει. Είναι αθάνατος, όχι επειδή μόνος αυτός από το ζωικό βασίλειο διαθέτει φωνή απροσμάχητη, αλλά επειδή κατέχει ψυχή, πνεύμα ικανό για συμπόνια, θυσία και καρτερία. Του ποιητή, του συγγραφέα το χρέος είναι να γράφει γι’ αυτά, περί αυτά τα πράγματα. Είναι προνόμιο δικό του να οδηγεί τον άνθρωπο στην καρτερία, ενδυναμώνοντάς του τον ψυχικό κόσμο, θυμίζοντάς του το κουράγιο και την υπερηφάνεια και τη συμπόνια και το έλεος και τη θυσία, που συνιστούν τη δόξα του παρελθόντος του. Η φωνή του ποιητή δεν είναι αναγκαίο να ‘ναι απλώς το μητρώο του ανθρώπου, μπορεί να καταστεί και έρεισμα, στύλος που θα στηρίζει τον άνθρωπο να υπομένει και να κατισχύει.»

Απόσπασμα από την ομιλία του William Faulkner κατά την απονομή του βραβείου Nobel in Literature το 1949, «για την ισχυρή και καλλιτεχνικά μοναδική συνεισφορά του στο σύγχρονο αμερικανικό μυθιστόρημα». Ο Faulkner συγκαταλέγεται στους σπουδαιότερους συγγραφείς του Δυτικού κόσμου, έχοντας προσφέρει στην ανθρωπότητα πολύ σημαντικά έργα, όπως: The sound and the fury (1929), Light in August (1932), The wild palms (1939) καθώς και αρκετές νουβέλες, σενάρια για κλασσικές ταινίες του αμερικανικού κινηματογράφου αλλά και ποιητικές συλλογές. Έχοντας ως κριτήριο τον βαθμό επιρροής στους μεταγενέστερους ομότεχνους του, η παρουσία του μπορεί να συγκριθεί με μεγέθη όπως του William Shakespeare και του James Joyce.

Το βιογραφικό του κοσμούν 2 βραβεία Pulitzer καθώς και πολλές τιμητικές διακρίσεις ανα την υφήλιο, μεταξύ αυτών και το Αργυρό μετάλλιο της Ακαδημίας Αθηνών (1957). Ο συγγραφέας ποτέ δεν έχανε την ευκαιρία να εκδηλώνει την απέχθεια που ένιωθε για τα κάθε λογής βραβεία. Για να παραστεί στην τελετή της απονομής του βραβείου Nobel, απαιτήθηκε μεγάλη προσπάθεια από το συγγενικό του περιβάλλον, καθώς ο Faulkner δήλωνε «ένας αγρότης που δεν μπορούσε να λείψει τόσο καιρό από τα κτήματα του». Γεννήθηκε και πέθανε στο Mississippi, πολιτεία που δεν εγκατέλειψε ποτέ στη διάρκεια της ζωής του. Το προσωπικό του αρχείο φιλοξενείται σήμερα στο πανεπιστήμιο της Virginia.

[Σημειωτέον ότι ο Faulkner πήγε μέχρι το γυμνάσιο χωρίς να καταφέρει να το τελειώσει].

ΠΗΓΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ