Η δική μου Α.Ε.Κ.

Η δική μου Α.Ε.Κ. είναι η Αθλητική Ένωσις Κωνσταντινουπόλεως.
Η δική μου Α.Ε.Κ. είναι τα παιδικά μου χρόνια.
Είναι οι ιστορίες που άκουγα να λέει η προγιαγιά μου η Μελπομένη για την "πατρίδα".
Η δική μου Α.Ε.Κ. είναι ο παππούλης μου, ο καλός ο Άνθρωπος, που μου πιανε το παιδικό μου χεράκι με το δικό του το σκληρό, ροζιασμένο μα στοργικό χέρι κάποιες ηλιόλουστες Κυριακές, εκεί στα '70κάτι κι αλλάζαμε δυο συγκοινωνίες για να πάμε στη Νέα Φιλαδέλφεια να δούμε "μπάλα".
Απ' αυτόν την κληρονόμησα την Α.Ε.Κ. μαζί με τ' όνομά του και το ρολόι του.
Η δική μου Α.Ε.Κ. είναι ο καρσιλαμάς που χόρεψε αυτός ο ίδιος ο παππούς μαζί με τον θείο το Μιχάλη το '78 που η Ένωση κέρδισε το νταμπλ.

Η δική μου Α.Ε.Κ. είναι το Κυριακάτικο τραπέζι κι ύστερα με το μικρό τρανζίστορ στην αυλή να ακούω τα ονόματα του Μαύρου, του Στεργιούδα, του Αρδίζογλου, του Βιέρα, του Ιντζόγλου, του Ραβούση, του Μπάγιεβιτς, του Πούσκας, του Μανωλά, του Γεωργαμλή από τη φωνή του Διακογιάννη ή του Φουντουκίδη.
Είναι τα ματωμένα γόνατα κι η μπάλα από το στρόγγυλο το πλαστικό μπουκάλι της πορτοκαλάδας η παραγεμισμένη με φύλλα τετραδίου "Διεθνές" και τα μαρμαράκια που όριζαν την "εστία" στο  προαύλιο του σχολείου.

Είναι η εποχή που όταν έχανε η ομάδα η βλαστήμια ήτανε "φτου γαμώτο χάσαμε" κι όχι "γαμώ το τέτοιο του τέτοιου και της μάνας σου το άντε μην πω".
Η εποχή που το σύνθημα στη "σκεπαστή" ήτανε μια λέξη και μόνο. "Α.Ε.Κ. - Α.Ε.Κ." ή "Εεεεενωσιιιις - Έεεεενωσιιιις" !!!
Είναι η εποχή που δεν υπήρχανε Γαύροι και Βάζελοι και Χανούμια... Τότε που υπήρχαν ο Ολυμπιακάκιας ο Παναθηναϊκάκιας κι ο Α.Ε.Κ.τζής... Με την κατάληξη -τζης όπως στην "πατρίδα".
Η δική μου Α.Ε.Κ. είναι τα "χαρτάκια" της γκοφρέτας και τα "διπλά" που ανταλλάσσαμε μεταξύ μας και σα θησαυρό τα φυλάγαμε στις αγορίστικες κρυψώνες μας.
Είναι ασπρόμαυρες εικόνες από μάτς κομμένες από τις αθλητικές.
Είναι οι κίτρινες κάλτσες μου με το δικέφαλο που φόραγα με καμάρι στην πέμπτη του Δημοτικού.
Είναι το κασκόλ το κρεμασμένο στο φοιτητικό μου δωμάτιο στη Σαλονίκη.
 
Η δική μου Α.Ε.Κ. δεν είναι Ανώνυμη Εταιρεία.

Η δική μου Α.Ε.Κ. δεν είναι ορδές κάφρων που μπουκάρουν και τα σπάνε.

Η δική μου Α.Ε.Κ. δεν είναι πρόεδροι μεγαλοεπιχειρηματίες με "ιδιωτικούς στρατούς" οργανωμένων οπαδών.

Η δική μου Α.Ε.Κ. δεν είναι του Γιδόπουλου, του Ψωμιάδη ή κανενός άλλου.

Είναι ένα κομμάτι της ζωής μου.