Το στοιχείο της συνείδησης, αμέσως μόλις εγκαταλείψει το γήινο σώμα με το θάνατο, φθάνει στην υψηλότερη πνευματική «αναπήδηση», όπως ένα τόπι.
Στη συνέχεια η «αναπήδηση» είναι χαμηλότερη και τελικά η δύναμη του κάρμα φέρνει το στοιχείο της συνείδησης μέσα σε μιαμήτρα και πραγματοποιείται η επαναγέννηση στον κόσμο αυτό.
Η διαδικασία του θανάτου είναι η αντίστροφη της διαδικασίαςτης γέννησης, αφού η γέννηση είναι η ενσάρκωση και ο θάνατος η αποσάρκωση του στοιχείου συνείδηση.
Όμως και στα δύο υπάρχει το πέρασμα από τη μια κατάσταση συνείδησης στην άλλη.
Όπως ένα μωρό πρέπει να ξυπνήσει στον κόσμο και να μάθει, έτσι και με το θάνατο ξυπνά στο Μπάρντο (κατάσταση μετά θάνατο) και μαθαίνει.
Το σώμα του Μπάρντο σχηματίζεται από αόρατη αιθερική ύλη και είναι πανομοιότυπο με το ανθρώπινο σώμα από το οποίο χωρίστηκε με το θάνατο.
Μέσα στο σώμα του Μπάρντο διατηρείται το στοιχείο συνείδηση και το ψυχικό νευρικό σύστημα, αντίστοιχο του νευρικού συστήματος του ανθρωπίνου σώματος.
Τα τρία συμπτώματα του θανάτου με το συμβολικό τους αντίστοιχο:
- Σωματική αίσθηση πίεσης, «η γη που βυθίζεται στο νερό».
- Σωματική αίσθηση γλοιώδους κρύου, σαν να βυθίζεται το σώμα σε νερό που σιγά σιγά μετατρέπεται σε θερμότητα πυρετού, «το νερό που βυθίζεται στη φωτιά».
- Αίσθημα σαν το σώμα να τινάζεται σε μικρά κομμάτια, «η φωτιά που βυθίζεται στον αέρα».
Όλες οι δυνατές καταστάσεις, ουρανοί, κολάσεις και κόσμοι, είναι απόλυτα εξαρτημένοι από τα φαινόμενα ή με άλλα λόγια δεν είναι παρά φαινόμενα.
Όλα τα φαινόμενα είναι παροδικά, απατηλά, μη πραγματικά και ανύπαρκτα εκτός για το νου, που τα παρατηρεί.
Στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν όντα, όπως θεοί, δαίμονες ή πνεύματα ή αισθανόμενα πλάσματα. Όλα είναι φαινόμενα πουεξαρτώνται από μια αιτία:
Η αιτία αυτή είναι η δίψα για αίσθηση, για την ασταθή σανγκσαρική(γήινη) ύπαρξη.
Όσο καιρό η δίψα αυτή δεν υπερνικάται από τη φώτιση, ο θάνατος ακολουθεί τη γέννηση και η γέννηση το θάνατοασταμάτητα, όπως πίστευε και ο Σωκράτης.
Η μετά θάνατο ύπαρξη είναι μια συνέχεια, κάτω από αλλαγμένες συνθήκες της φαινομενικής ύπαρξης του ανθρώπινου κόσμου.
Η φύση της ύπαρξης μεταξύ θανάτου και επαναγέννησης, σ’ αυτόν ή σε άλλο κόσμο, καθορίζεται από τις προηγούμενες πράξεις.
Ψυχολογικά μιλώντας, αυτή είναι μια κατάσταση παρατεινόμενουονείρου, (σε άλλη διάσταση),
* Γεμάτη από απατηλά οράματα, σαν άμεσα αποτελέσματα του νοητικού περιεχομένου του υποσυνείδητου,
* Ευτυχισμένα και παραδεισιακά αν το κάρμα είναι καλό, άθλια καικολασμένα αν το κάρμα είναι κακό.
Η εμπειρία της πραγματικότητας δοκιμάζεται σε μια κατάσταση αβεβαιότητας,
* Γιατί ο δοκιμαζόμενος τη βιώνει μέσω του αντίστοιχουΜπάρντο, μέρους των απατηλών αντιληπτικών ιδιοτήτων τουγήινου σώματος,
* Και όχι μέσω της ασυσκότιστης υπερκόσμιας συνείδησης, όπου δεν υπάρχει κανένα Μπάρντο, (αβεβαιότης, ή ενδιάμεση κατάσταση).
Αν δεν κατακτηθεί η φώτιση, η επαναγέννηση στον ανθρώπινο κόσμο από το Μπάρντο είναι αναπόφευκτη.
Η ανάγνωση του Τοντόλ για τον κοινό άνθρωπο έχει σκοπό τηναπελευθέρωση του ζωικού ρευστού από το θνήσκον σώμα, ώστενα επιτευχθεί η μεγαλύτερη δυνατή μετά θάνατο συνείδηση και συνεπώς η ευτυχισμένη επαναγέννηση.
Η φώτιση προκύπτει από την κατανόηση της μη πραγματικότητας της σαμσάρας, (φαινομενικός κόσμος, ο κόσμος των επαναγεννήσεων).
Μια τέτοια συνειδητοποίηση είναι δυνατή στον ανθρώπινο κόσμο ή στη σημαντική στιγμή του θανάτου ή μέσα στη μετά θάνατοπερίοδο, (κατάσταση Μπάρντο), με τη συγκέντρωση του νου στηνορθή γνώση.
Σκοπός είναι και μπορεί να είναι μόνο η απελευθέρωση από τη σαμσάρα.
Η νιρβάνα είναι κατάσταση μη σαμσαρική και υπάρχει πέρα από κόσμους παραδείσους και κολάσεις.
Η νιρβάνα είναι η παύση κάθε θλίψης, είναι η Πραγματικότητα.
Για εκείνον που προσκολλάται υπάρχει πτώση, (επαναγέννηση), για εκείνον όμως που δεν προσκολλάται η πτώση δεν μπορεί να έλθει.
Υπάρχει ένα Αγέννητο, Ακατασκεύαστο, Αμορφοποίητο και υπάρχει διαφυγή από το γεννημένο, το κατασκευασμένο και το μορφοποιημένο. Βούδας Γκαουτάμα.
Στη συνέχεια η «αναπήδηση» είναι χαμηλότερη και τελικά η δύναμη του κάρμα φέρνει το στοιχείο της συνείδησης μέσα σε μιαμήτρα και πραγματοποιείται η επαναγέννηση στον κόσμο αυτό.
Η διαδικασία του θανάτου είναι η αντίστροφη της διαδικασίαςτης γέννησης, αφού η γέννηση είναι η ενσάρκωση και ο θάνατος η αποσάρκωση του στοιχείου συνείδηση.
Όμως και στα δύο υπάρχει το πέρασμα από τη μια κατάσταση συνείδησης στην άλλη.
Όπως ένα μωρό πρέπει να ξυπνήσει στον κόσμο και να μάθει, έτσι και με το θάνατο ξυπνά στο Μπάρντο (κατάσταση μετά θάνατο) και μαθαίνει.
Το σώμα του Μπάρντο σχηματίζεται από αόρατη αιθερική ύλη και είναι πανομοιότυπο με το ανθρώπινο σώμα από το οποίο χωρίστηκε με το θάνατο.
Μέσα στο σώμα του Μπάρντο διατηρείται το στοιχείο συνείδηση και το ψυχικό νευρικό σύστημα, αντίστοιχο του νευρικού συστήματος του ανθρωπίνου σώματος.
Τα τρία συμπτώματα του θανάτου με το συμβολικό τους αντίστοιχο:
- Σωματική αίσθηση πίεσης, «η γη που βυθίζεται στο νερό».
- Σωματική αίσθηση γλοιώδους κρύου, σαν να βυθίζεται το σώμα σε νερό που σιγά σιγά μετατρέπεται σε θερμότητα πυρετού, «το νερό που βυθίζεται στη φωτιά».
- Αίσθημα σαν το σώμα να τινάζεται σε μικρά κομμάτια, «η φωτιά που βυθίζεται στον αέρα».
Όλες οι δυνατές καταστάσεις, ουρανοί, κολάσεις και κόσμοι, είναι απόλυτα εξαρτημένοι από τα φαινόμενα ή με άλλα λόγια δεν είναι παρά φαινόμενα.
Όλα τα φαινόμενα είναι παροδικά, απατηλά, μη πραγματικά και ανύπαρκτα εκτός για το νου, που τα παρατηρεί.
Στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν όντα, όπως θεοί, δαίμονες ή πνεύματα ή αισθανόμενα πλάσματα. Όλα είναι φαινόμενα πουεξαρτώνται από μια αιτία:
Η αιτία αυτή είναι η δίψα για αίσθηση, για την ασταθή σανγκσαρική(γήινη) ύπαρξη.
Όσο καιρό η δίψα αυτή δεν υπερνικάται από τη φώτιση, ο θάνατος ακολουθεί τη γέννηση και η γέννηση το θάνατοασταμάτητα, όπως πίστευε και ο Σωκράτης.
Η μετά θάνατο ύπαρξη είναι μια συνέχεια, κάτω από αλλαγμένες συνθήκες της φαινομενικής ύπαρξης του ανθρώπινου κόσμου.
Η φύση της ύπαρξης μεταξύ θανάτου και επαναγέννησης, σ’ αυτόν ή σε άλλο κόσμο, καθορίζεται από τις προηγούμενες πράξεις.
Ψυχολογικά μιλώντας, αυτή είναι μια κατάσταση παρατεινόμενουονείρου, (σε άλλη διάσταση),
* Γεμάτη από απατηλά οράματα, σαν άμεσα αποτελέσματα του νοητικού περιεχομένου του υποσυνείδητου,
* Ευτυχισμένα και παραδεισιακά αν το κάρμα είναι καλό, άθλια καικολασμένα αν το κάρμα είναι κακό.
Η εμπειρία της πραγματικότητας δοκιμάζεται σε μια κατάσταση αβεβαιότητας,
* Γιατί ο δοκιμαζόμενος τη βιώνει μέσω του αντίστοιχουΜπάρντο, μέρους των απατηλών αντιληπτικών ιδιοτήτων τουγήινου σώματος,
* Και όχι μέσω της ασυσκότιστης υπερκόσμιας συνείδησης, όπου δεν υπάρχει κανένα Μπάρντο, (αβεβαιότης, ή ενδιάμεση κατάσταση).
Αν δεν κατακτηθεί η φώτιση, η επαναγέννηση στον ανθρώπινο κόσμο από το Μπάρντο είναι αναπόφευκτη.
Η ανάγνωση του Τοντόλ για τον κοινό άνθρωπο έχει σκοπό τηναπελευθέρωση του ζωικού ρευστού από το θνήσκον σώμα, ώστενα επιτευχθεί η μεγαλύτερη δυνατή μετά θάνατο συνείδηση και συνεπώς η ευτυχισμένη επαναγέννηση.
Η φώτιση προκύπτει από την κατανόηση της μη πραγματικότητας της σαμσάρας, (φαινομενικός κόσμος, ο κόσμος των επαναγεννήσεων).
Μια τέτοια συνειδητοποίηση είναι δυνατή στον ανθρώπινο κόσμο ή στη σημαντική στιγμή του θανάτου ή μέσα στη μετά θάνατοπερίοδο, (κατάσταση Μπάρντο), με τη συγκέντρωση του νου στηνορθή γνώση.
Σκοπός είναι και μπορεί να είναι μόνο η απελευθέρωση από τη σαμσάρα.
Η νιρβάνα είναι κατάσταση μη σαμσαρική και υπάρχει πέρα από κόσμους παραδείσους και κολάσεις.
Η νιρβάνα είναι η παύση κάθε θλίψης, είναι η Πραγματικότητα.
Για εκείνον που προσκολλάται υπάρχει πτώση, (επαναγέννηση), για εκείνον όμως που δεν προσκολλάται η πτώση δεν μπορεί να έλθει.
Υπάρχει ένα Αγέννητο, Ακατασκεύαστο, Αμορφοποίητο και υπάρχει διαφυγή από το γεννημένο, το κατασκευασμένο και το μορφοποιημένο. Βούδας Γκαουτάμα.
Οδηγίες προς το νεκρό
Μην αρπαχτείς από τούτη τη ζωή με αγάπη και αδυναμία, γιατί δεν έχεις να κερδίσεις τίποτα, παρά την περιπλάνηση σου στη σανγκσάρα.
Το σώμα που τώρα κατέχεις ονομάζεται νοητικό σώμα των ροπών, (σκέψεων) και καθώς δεν έχεις υλικό σώμα από σάρκα και αίμα,
* Οτιδήποτε και αν έλθει, ήχοι, φώτα ή ακτίνες είναι ανίκανα να σε βλάψουν.
Δεν μπορείς να πεθάνεις, αρκεί μόνο να γνωρίζεις ότι αυτές είναι δικές σου μορφές – σκέψεις.
«Είθε να αναγνωρίσω οτιδήποτε όραμα εμφανιστεί σαναντανακλάσεις της δικής μου συνείδησης».
«Είθε να μη φοβηθώ τις στρατιές των ειρηνικών και οργισμένων θεοτήτων, που είναι δικές μου μορφές – σκέψεις».
Οδηγίες προς το νεκρό
1η – 7η Ημέρα: Ανατολή των Ειρηνικών θεοτήτων
1η Ημέρα:
Δεν πρέπει να αισθανθείς δέος για το θείο κυανό φως, (το σύνολο της ύλης στην πρωταρχική κατάσταση),
* Που θα εμφανιστεί λάμποντας, εκθαμβωτικό και ένδοξο.
* Μη φοβηθείς, δώσε σ’ αυτό την πίστη σου, μείνε σ’ αυτό το φως, είναι το φως της Χάριτος θα πετύχεις την απελευθέρωση.
* Μην αγαπήσεις το θολό λευκό φως των Ντέβας, (αγγέλων) μην προσελκυσθείς, μην είσαι αδύνατος.
2η Ημέρα:
Δεν πρέπει να φοβηθείς το λαμπρό, εκθαμβωτικό, διαφανές λευκό φως, (η αγνή μορφή του νερού).
* Δώσε την πίστη σου σ’ αυτό είναι η Σοφία, μείνε σ’ αυτό το φως θα πετύχεις την απελευθέρωση.
* Μην αγαπήσεις το θαμπό φως στο χρώμα του καπνού από την Κόλαση, που ανοίγει να σε δεχτεί, λόγω του κακού κάρμα από το βίαιο θυμό μην είσαι αδύνατος.
Ο θυμός εμποδίζει την πνευματική πρόοδο.
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.