Όπως σκέπτονται οι άνθρωποι, τέτοιοι είναι και εδώ και στο μετέπειτα,
- Γιατί οι σκέψεις είναι οι γεννήτορες όλων των δράσεων, καλών και κακών,
- Και όπως έσπειρε κανείς θα θερίσει….
Τα οράματα των παρουσιών, που βλέπει ο νεκρός στην ενδιάμεση κατάστασηδεν είναι οράματα της πραγματικότητας,
- Αλλά μόνο απατηλές ενσωματώσεις των μορφών – σκέψεων, που γεννά το νοητικό περιεχόμενο του νεκρού.
Τα οράματα αυτά, (πνεύματα, θεοί, δαίμονες, κόλαση, παράδεισος),αντιστοιχούν σε:
- Συγκεκριμένες ανθρώπινες σκέψεις, πάθη και παρορμήσεις, ανώτερες και κατώτερες,
- Που αποτελούν το περιεχόμενο της συνείδησης του νεκρού, ή την προσωπικότητα του, η οποία είναι ένα παροδικό προϊόν.
Καμία από τις θεότητες, ή τα πνευματικά όντα δεν έχει πραγματική ατομική ύπαρξη,
Αρκεί να αναγνωρίζεται, (από το νεκρό), ότι αυτές οι παρουσίες είναι δικές του μορφές – σκέψεις.
Είναι μόνο το περιεχόμενο της συνείδησης, το οποίο μορφοποιείται σε παρουσίες οραμάτων, «αέρινα τίποτα».
Η πλήρης αναγνώριση αυτής της ψυχολογίας από το νεκρό τον απελευθερώνει μέσα στην Πραγματικότητα.
Ο νεκρός άνθρωπος γίνεται θεατής ενός θαυμαστού πανοράματος των απατηλών οραμάτων.
Κάθε σπέρμα της σκέψης στο περιεχόμενο της συνείδησης τουπαρουσιάζεται μπροστά του, όπως σε μια οθόνη κι εκείνος σαν παιδί που τα έχει χαμένα από την κατάπληξη, κοιτάζει χωρίς επίγνωση, εκτός αν υπήρξε μύστης.
Οι μετά θάνατο εμπειρίες του καθενός βασίζονται απόλυτα στο δικό του προσωπικό νοητικό περιεχόμενο.
Η μετά θάνατο κατάσταση μοιάζει πολύ με μια ονειρική κατάσταση και τα όνειρα της είναι τα παιδιά της νοοτροπίας εκείνου που ονειρεύεται.
Ο χριστιανός, ο μουσουλμάνος, ο ινδουιστής, ο υλιστής, όπως στα όνειρα, θα βλέπουν αντίστοιχα οράματα, σύμφωνα με τις σκέψεις και εμπειρίες τους.
Σ’ ένα βαθύ σύστημα γιόγκα, ο ζηλωτής εισέρχεται συνειδητάστην κατάσταση των ονείρων με πλήρη επίγνωση ότι ονειρεύεται,
Και ύστερα επιστρέφει στην κατάσταση της εγρήγορσης με πλήρη ανάμνηση της εμπειρίας.
Έτσι κατανοεί τη μη πραγματικότητα και των δύο καταστάσεων.
Η Βίβλος, όπως και το Κοράνι δεν εξετάζουν αν οι πνευματικές εμπειρίες – τα οράματα των προφητών, των ζηλωτών με τη μορφή οραμάτων μπορεί να μην είναι αληθινά,
Ενώ η Θιβετανική Βίβλος των Νεκρών βεβαιώνεικατηγορηματικά ότι:
- Κάθε όραμα χωρίς καμία εξαίρεση, όπου εμφανίζονταιπνευματικά όντα, θεοί, ή δαίμονες, παράδεισοι, ή κολάσεις στο Μπάρντο, (μετά θάνατο), ή σε έκσταση,
- Είναι καθαρά απατηλά.
Ο στόχος της Θιβετανικής Βίβλου των Νεκρών είναι να αφυπνίσει τον ονειρευόμενο:
- Μέσα στην πραγματικότητα,
- Ελεύθερο από κάθε συσκότιση των πλανών,
- Σε μια υπερκόσμια κατάσταση, πέρα απ’ όλους τους φαινομενικούς παραδείσους και κολάσεις.
Για τη βουδιστική άποψη, δεν υπάρχει επιστημονική αναγκαιότης να επιβεβαιώσει κανείς, ή να αρνηθεί την ύπαρξη ενός υπέρτατου Θεού – Δημιουργού,
- Καθώς ο νόμος του Κάρμα, (νόμος της αιτιότητας, της αναπόφευκτης σχέσεωςαιτίου και αποτελέσματος, ο νόμος της δράσης και της αντίδρασης, ο νόμος της δικαιοσύνης και της ισορροπίας, που ακολουθούν την εφαρμογή του σε κάθε εκδήλωση της ζωής),
- Παρέχει μια πλήρη εξήγηση για όλα τα φαινόμενα και είναι αφ’ εαυτού αποδεκτός.
Ο νους στην φυσική ή πρωταρχική του κατάσταση είναι άδειος από μορφοποιητικές δραστηριότητες.
Ο νους στην αφύσικη κατάσταση του, δηλαδή ενσαρκωμένος σε ανθρώπινο σώμα,βρίσκεται συνεχώς σε μορφοποιητική δραστηριότητα λόγω της ελκτικής δύναμης των πέντε αισθήσεων.
Η φυσική ή ανενσάρκωτη κατάσταση είναι η πεμπτουσία, όμοια με το ύψιστο ντυάνα, (βαθύ διαλογισμό), όταν ο νους βρίσκεται ακόμα ενωμένος με το ανθρώπινο σώμα.
Η ανθρώπινη μορφή, (και όχι η θεία φύση μέσα στον άνθρωπο), είναι μια άμεσηκληρονομιά των υπανθρώπινων βασιλείων,
- Που εξελίχθηκε από τις πιο χαμηλές μορφές ζωής,
- Οδηγημένη από το πάντοτε αναπτυσσόμενο και μεταβαλλόμενο ρεύμα ζωής, (ζωικό ρευστό),
- Με τη συνείδηση σαν μια δυνατότητα, που μπορεί να ονομαστεί σπέρμα της δύναμης της ζωής.
Με την αποχώρηση του στοιχείου συνείδηση από το ανθρώπινο σώμα επέρχεται ένα ψυχικό σκίρτημα που το διαδέχεται μιακατάσταση διαύγειας.
Η αγνότερη κατάσταση του όντος είναι η υπερκόσμια συνείδηση κενή από κάθε νοητικό περιορισμό ή συσκότιση, που προέρχεται από την επαφή της πρωταρχικής συνείδησης με την ύλη.
Στο βασίλειο του καθαρού φωτός, ο νους για μια στιγμή ισορροπεί κι ενώνεται,
- Όμως λόγω της μη εξοικείωσης με την κατάσταση αυτή του εκστατικού μη – εγώ η συνείδηση του μέσου ανθρώπου δεν μπορεί να λειτουργήσει εκεί.
Η συνείδηση σκοτίζεται με σκέψεις της προσωπικότητας και του δυαδισμού και χάνοντας την ισορροπία, η συνείδηση πέφτει από το Καθαρό Φως.
Ο ιδεασμός του εγώ, εμποδίζει την πραγμάτωση της νιρβάνα, (το σβήσιμο της φλόγας της εγωιστικής επιθυμίας), κι έτσι ο τροχός της ζωής συνεχίζει να γυρνά.
Οι ενάρετοι βλέποντας τον κίνδυνο της προσκολλήσεως, που είναι η αιτία της γέννησης και του θανάτου,
- Σβήνουν στη ζωή αυτή τους πόνους της υπάρξεως,
- Φθάνοντας σε μια κατάσταση ελευθερίας από το φόβο και από τα πάθη.
ΠΗΓΗ
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
- Γιατί οι σκέψεις είναι οι γεννήτορες όλων των δράσεων, καλών και κακών,
- Και όπως έσπειρε κανείς θα θερίσει….
Τα οράματα των παρουσιών, που βλέπει ο νεκρός στην ενδιάμεση κατάστασηδεν είναι οράματα της πραγματικότητας,
- Αλλά μόνο απατηλές ενσωματώσεις των μορφών – σκέψεων, που γεννά το νοητικό περιεχόμενο του νεκρού.
Τα οράματα αυτά, (πνεύματα, θεοί, δαίμονες, κόλαση, παράδεισος),αντιστοιχούν σε:
- Συγκεκριμένες ανθρώπινες σκέψεις, πάθη και παρορμήσεις, ανώτερες και κατώτερες,
- Που αποτελούν το περιεχόμενο της συνείδησης του νεκρού, ή την προσωπικότητα του, η οποία είναι ένα παροδικό προϊόν.
Καμία από τις θεότητες, ή τα πνευματικά όντα δεν έχει πραγματική ατομική ύπαρξη,
Αρκεί να αναγνωρίζεται, (από το νεκρό), ότι αυτές οι παρουσίες είναι δικές του μορφές – σκέψεις.
Είναι μόνο το περιεχόμενο της συνείδησης, το οποίο μορφοποιείται σε παρουσίες οραμάτων, «αέρινα τίποτα».
Η πλήρης αναγνώριση αυτής της ψυχολογίας από το νεκρό τον απελευθερώνει μέσα στην Πραγματικότητα.
Ο νεκρός άνθρωπος γίνεται θεατής ενός θαυμαστού πανοράματος των απατηλών οραμάτων.
Κάθε σπέρμα της σκέψης στο περιεχόμενο της συνείδησης τουπαρουσιάζεται μπροστά του, όπως σε μια οθόνη κι εκείνος σαν παιδί που τα έχει χαμένα από την κατάπληξη, κοιτάζει χωρίς επίγνωση, εκτός αν υπήρξε μύστης.
Οι μετά θάνατο εμπειρίες του καθενός βασίζονται απόλυτα στο δικό του προσωπικό νοητικό περιεχόμενο.
Η μετά θάνατο κατάσταση μοιάζει πολύ με μια ονειρική κατάσταση και τα όνειρα της είναι τα παιδιά της νοοτροπίας εκείνου που ονειρεύεται.
Ο χριστιανός, ο μουσουλμάνος, ο ινδουιστής, ο υλιστής, όπως στα όνειρα, θα βλέπουν αντίστοιχα οράματα, σύμφωνα με τις σκέψεις και εμπειρίες τους.
Σ’ ένα βαθύ σύστημα γιόγκα, ο ζηλωτής εισέρχεται συνειδητάστην κατάσταση των ονείρων με πλήρη επίγνωση ότι ονειρεύεται,
Και ύστερα επιστρέφει στην κατάσταση της εγρήγορσης με πλήρη ανάμνηση της εμπειρίας.
Έτσι κατανοεί τη μη πραγματικότητα και των δύο καταστάσεων.
Η Βίβλος, όπως και το Κοράνι δεν εξετάζουν αν οι πνευματικές εμπειρίες – τα οράματα των προφητών, των ζηλωτών με τη μορφή οραμάτων μπορεί να μην είναι αληθινά,
Ενώ η Θιβετανική Βίβλος των Νεκρών βεβαιώνεικατηγορηματικά ότι:
- Κάθε όραμα χωρίς καμία εξαίρεση, όπου εμφανίζονταιπνευματικά όντα, θεοί, ή δαίμονες, παράδεισοι, ή κολάσεις στο Μπάρντο, (μετά θάνατο), ή σε έκσταση,
- Είναι καθαρά απατηλά.
Ο στόχος της Θιβετανικής Βίβλου των Νεκρών είναι να αφυπνίσει τον ονειρευόμενο:
- Μέσα στην πραγματικότητα,
- Ελεύθερο από κάθε συσκότιση των πλανών,
- Σε μια υπερκόσμια κατάσταση, πέρα απ’ όλους τους φαινομενικούς παραδείσους και κολάσεις.
Για τη βουδιστική άποψη, δεν υπάρχει επιστημονική αναγκαιότης να επιβεβαιώσει κανείς, ή να αρνηθεί την ύπαρξη ενός υπέρτατου Θεού – Δημιουργού,
- Καθώς ο νόμος του Κάρμα, (νόμος της αιτιότητας, της αναπόφευκτης σχέσεωςαιτίου και αποτελέσματος, ο νόμος της δράσης και της αντίδρασης, ο νόμος της δικαιοσύνης και της ισορροπίας, που ακολουθούν την εφαρμογή του σε κάθε εκδήλωση της ζωής),
- Παρέχει μια πλήρη εξήγηση για όλα τα φαινόμενα και είναι αφ’ εαυτού αποδεκτός.
Ο νους στην φυσική ή πρωταρχική του κατάσταση είναι άδειος από μορφοποιητικές δραστηριότητες.
Ο νους στην αφύσικη κατάσταση του, δηλαδή ενσαρκωμένος σε ανθρώπινο σώμα,βρίσκεται συνεχώς σε μορφοποιητική δραστηριότητα λόγω της ελκτικής δύναμης των πέντε αισθήσεων.
Η φυσική ή ανενσάρκωτη κατάσταση είναι η πεμπτουσία, όμοια με το ύψιστο ντυάνα, (βαθύ διαλογισμό), όταν ο νους βρίσκεται ακόμα ενωμένος με το ανθρώπινο σώμα.
Η ανθρώπινη μορφή, (και όχι η θεία φύση μέσα στον άνθρωπο), είναι μια άμεσηκληρονομιά των υπανθρώπινων βασιλείων,
- Που εξελίχθηκε από τις πιο χαμηλές μορφές ζωής,
- Οδηγημένη από το πάντοτε αναπτυσσόμενο και μεταβαλλόμενο ρεύμα ζωής, (ζωικό ρευστό),
- Με τη συνείδηση σαν μια δυνατότητα, που μπορεί να ονομαστεί σπέρμα της δύναμης της ζωής.
Με την αποχώρηση του στοιχείου συνείδηση από το ανθρώπινο σώμα επέρχεται ένα ψυχικό σκίρτημα που το διαδέχεται μιακατάσταση διαύγειας.
Η αγνότερη κατάσταση του όντος είναι η υπερκόσμια συνείδηση κενή από κάθε νοητικό περιορισμό ή συσκότιση, που προέρχεται από την επαφή της πρωταρχικής συνείδησης με την ύλη.
Στο βασίλειο του καθαρού φωτός, ο νους για μια στιγμή ισορροπεί κι ενώνεται,
- Όμως λόγω της μη εξοικείωσης με την κατάσταση αυτή του εκστατικού μη – εγώ η συνείδηση του μέσου ανθρώπου δεν μπορεί να λειτουργήσει εκεί.
Η συνείδηση σκοτίζεται με σκέψεις της προσωπικότητας και του δυαδισμού και χάνοντας την ισορροπία, η συνείδηση πέφτει από το Καθαρό Φως.
Ο ιδεασμός του εγώ, εμποδίζει την πραγμάτωση της νιρβάνα, (το σβήσιμο της φλόγας της εγωιστικής επιθυμίας), κι έτσι ο τροχός της ζωής συνεχίζει να γυρνά.
Οι ενάρετοι βλέποντας τον κίνδυνο της προσκολλήσεως, που είναι η αιτία της γέννησης και του θανάτου,
- Σβήνουν στη ζωή αυτή τους πόνους της υπάρξεως,
- Φθάνοντας σε μια κατάσταση ελευθερίας από το φόβο και από τα πάθη.
ΠΗΓΗ
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.