Μην συγκρίνετε τον εαυτό σας με τους άλλους…

Καθημερινά έχουμε ερεθίσματα και πρότυπα που μας κάνουν αυτόματα να συγκρίνουμε τους εαυτούς μας με τους άλλους. Ξεφυλλίζουμε ένα περιοδικό ή βλέπουμε κάποιες εκπομπές στην τηλεόραση όπου οι άνθρωποι δείχνουν πιο ευτυχισμένοι, πιο αδύνατοι, πιο ψηλοί, πιο πετυχημένοι, πιο χαρούμενοι… πιο πλούσιοι… πιο… πιο… από εμάς. Αυτό μπορεί να μας κάνει να νιώσουμε μειονεκτικά και να οδηγήσει στην συστολή.
Εντάξει, ας το δεχτούμε… Υπάρχουν
άνθρωποι στον πλανήτη που είναι σε καλύτερη – φαινομενικά – θέση από εμάς. Σίγουρα υπάρχουν πλουσιότεροι και πιο προβεβλημένοι.. Όμως αυτή είναι η ουσία;

Οι άνθρωποι που μας κατακλύζουν μέσα από τα ΜΜΕ, δεν είναι φυσικοί… Τι εννοούμε μ? αυτό… Πριν κάνουν την τηλεοπτική τους εμφάνιση, ή την φωτογράφηση τους, έχουν περάσει απ? το μακιγιάζ που τους έχει σβήσει κάθε ατέλεια, απ? το κομμωτήριο που τους έχει φτιάξει το ιδανικό μαλλί για το πρόσωπο τους και από τον στυλίστα που τους έχει βρει τα κατάλληλα ρούχα για τον σωματότυπο τους… Εμείς, απ? την άλλη, δεν έχουμε αυτή την δυνατότητα, ούτε κάποιον με επαγγελματική ματιά να μας προτείνει τα καλύτερα για την εικόνα μας… Οπότε; Οπότε η σύγκριση είναι άνιση και άδικη ως προς εμάς.
Ας υποθέσουμε όμως ότι η σύγκριση δεν γίνεται με κάποιο προβεβλημένο άτομο, αλλά με το πώς ήμασταν στο γυμνάσιο, στο λύκειο κλπ. Μπορεί να ξεφυλλίζουμε ένα φωτογραφικό λεύκωμα από τις εκδρομές του λυκείου και να μελαγχολήσουμε… «Κοίτα πως ήμουνα και πως έγινα».. «Κοίτα πόσο νέοι ήμασταν τότε»… «Πόσο αδύνατοι μοιάζουμε εδώ… και πόσο ξέγνοιαστοι»… Αυτές οι σκέψεις μπορούν να μας χαλάσουν την διάθεση…
Ωραία… ας τα δούμε τα θέματα σφαιρικά. Κατ? αρχήν δεν είμαστε στη ίδια ηλικία… έχουμε μεγαλώσει και ο χρόνος είναι ίδιος για όλους! Δηλαδή, δεν έχουμε μεγαλώσει μόνο εμείς, αλλά και οι συμφοιτητές μας, οι φίλοι μας, οι γονείς μας και τα παιδιά μας αν έχουμε… Δεν μπορούμε να σταματήσουμε τον χρόνο, οπότε είναι και άκαιρο να τον καταδικάζουμε κι εμάς μαζί μ? αυτόν! Κάθε ηλικία έχει τα υπέρ και τα κατά της…. Μεγαλώσαμε, αλλά ευτυχώς ωριμάσαμε κιόλας! Έχουμε πάρει την ζωή στα χέρια μας και μπορούμε να πάρουμε τις δικές μας αποφάσεις… Φανταστείτε πως νιώθαμε όταν ήμασταν μικρότεροι που όλοι μας έλεγαν τι να κάνουμε και πώς να το κάνουμε… Τώρα, ως ώριμοι ενήλικες που είμαστε, μπορούμε να κάνουμε ότι θέλουμε… Υπέροχο, δεν είναι;
Όσο αφορά στο σώμα μας… εννοείται ότι δεν μπορούμε να έχουμε το εφηβικό σώμα του τότε… γιατί δεν είμαστε έφηβοι. Όμως το σώμα μας είναι το μόνο που μας ακολουθεί παντού όλα αυτά τα χρόνια και καλό είναι να το σεβόμαστε, να το αγαπάμε και να το φροντίζουμε… όχι να του φερόμαστε εχθρικά και με αντιπάθεια. Έναν εαυτό έχουμε… ας του δώσουμε την προσοχή και την αγάπη που του αξίζει!

Το πιο σημαντικό βήμα όμως που πρέπει να κάνουμε, είναι να θέσουμε στους εαυτούς το ερώτημα: Τι είναι που με οδηγεί να κάνω συγκρίσεις και να νιώθω μειονεκτικά; 
Σίγουρα στις απαντήσεις που θα δώσουμε, θα κυριαρχεί η ανασφάλεια και η χαμηλή αυτοεκτίμηση… Μπορούμε να το σταματήσουμε αυτό; Ναι, αρκεί να πούμε: «Φτάνει πια!" και να το εννοούμε! Το βάρος της σύγκρισης είναι τεράστιο. Μπορούμε να το ισορροπήσουμε ανακαλύπτοντας την πραγματική μας αξία και να την αποδεχτούμε όποια κι αν είναι αυτή.

Ας αγκαλιάσουμε λοιπόν τον εαυτό μας και ας αποδεχτούμε ότι είμαστε μοναδικοί, έτσι είστε κι εσείς, έτσι είμαστε όλοι… Ας είμαστε περήφανοι γι? αυτό που είμαστε λοιπόν και ας το υπερασπιστούμε όσο καλύτερα μπορούμε!

Έφης Κεραμιδά
Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπεύτρια NLP – Life Coach.

ΠΗΓΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ