ΤΑ ΣΧΕΔΙΑΓΡΑΜΜΑΤΑ ΤΗΣ ΣΟΝΑΔΗΘΗΤ ΜΑΡΤΥΡΟΥΝ ΕΛΛΑΔΑ

Ακόμα και το όνομα της νεαρής κοπέλας μας κάνει να απορούμε, είναι φανερό ότι είναι Ελληνικό. Της δόθηκε το όνομα Ιόνα, Σόνα + δοθείτε= Σοναδήθητ, ό,τι και να ονόμαζαν πάντα ακολουθούσε ρήμα, δηλαδή όταν ονόμαζαν κάποιον, μαζί με το όνομά του ακολουθούσε και το ρήμα δίνω. Εάν μας επιτραπεί και διαβάσουμε το όνομα από το τέλος, έχουμε το όνομα Τήθηδα που σημαίνει πρόγονος-γιαγιά.
(Στον Καναδά ένας Ινδιάνος της φυλής Κρικ, μου είχε πει “η γη είναι η γιαγιά μας”.) Όταν διάβασα τον μύθο της Τηθύος και την γεωλογία του Ελληνικού χώρου, κατανόησα τα λόγια του Ινδιάνου και πόσο Έλληνες ήταν. Έμαθε να μιλά και να γράφει Αγγλικά σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, που δείχνει την διαύγεια και το άριστο πνευματικό της επίπεδο. Ακόμα και μέσα στην δυστυχία της και την ασθένειατης φυματίωσης που την ταλαιπωρούσε, πρώτο της μέλημα ήταν να καταγράψει την ιστορία του λαού της. Και χάρη σ’ αυτή την  ελάχιστη καταγραφή που διεσώθη, έχουμε την ιστορία των κόκκινων Ινδιάνων «Ελλήνων αποίκων του πλανήτη της πρώιμης περιόδου».

Στα σχεδιαγράμματα της Σοναδήθητ βλέπουμε ότι η αποθήκη τροφίμων έχει σχέδιο αρχαίου ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ οικοδομήματος, όπως και το ακόντιο που χρησιμοποιούσαν για το κυνήγι των ελαφιών το ονόμαζαν ΑΜΥΝΑ, οι χάλκινες μύτες του ακοντίου ήταν δεμένες έτσι ώστε να μην τις χάνουν. Επίσης εάν προσέξουμε την στάση του χορού, στην σχεδιασμένη γυναίκα, είναι σαν να χορεύει κυκλικό χορό, αλλά και η ενδυμασία της μοιάζει με αρχαία φορεσιά με κεντημένο σχέδιο.

ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΣΟΝΑΔΗΘΗΤ. Περιγράφει με τα σχέδιά της τον τρόπο ζωής τους.  Με Δόρυ «α- α- δυτχ» ψάρευαν και με την Άμυνα «άμινα» κυνηγούσαν  ελάφια, αλλά τις λόγχες που ήταν χάλκινες τις έδεναν για να μην τις χάνουν. Με τους ξύλινους αμφορείς είχαν πόσιμο νερό εντός των σκηνών τους, στην μεγάλη αποθήκη που ήταν διώροφη φύλαγαν τα τρόφιμά τους για να περνούν τον χειμώνα τους. Έμαθε να μιλά και να γράφει σε μικρό χρονικό διάστημα, βλέπουμε στις σημειώσεις της να χρησιμοποιεί βραχέα και μακρά φωνήεντα τα οποία και τονίζει. Ο μαύρος άνδρας στην αρχή της εικόνας ήταν ο φόβος των Βιοθάκων. Φορούσε δερμάτινα ρούχα από κάστορα και είχε πολύ μεγάλο κεφάλι «αισχ μαβ γειν». Η γυναίκα χορεύει με τα χέρια ανοιχτά «ψυχ- γεδ- για» ψυχαγωγία.

Ποιοι ήταν αυτοί οι ταξιδευτές (κυρίαρχοι) των θαλασσών; Όχι πάντως απόγονοι Νορβηγών (Vikings-Βίκινγκς), διότι είχαν χαλκό και όχι σίδηρο (τον σίδηρο τον απέκτησαν όταν έκαναν κάποιες ανταλλαγές με τους Ευρωπαίους), και από ό,τι ξέρουμε για τους Βίκινγκς οι ναυτικές τους  περιπλανήσεις  άρχισαν περίπου το +1000. Η απόσταση της χώρας αυτής (της Σκανδιναβικής) είναι αρκετά κοντύτερα, οπότε θα έκαναν προσπάθειες να φύγουν, αλλά γνώριζαν ότι ζωή στις γύρω περιοχές δεν υπήρχε, διότι ήταν οι πρώτοι που είχαν διασχίσει τον ωκεανό. Και πολύ περισσότερο μάλιστα δεν ήταν απόγονοι Τατάρων! Αυτοί ήταν ψηλοί, όμορφοι και ειρηνικοί, δεμένοι με τον θεσμό της οικογένειας και μονογαμικοί. Επίσης έβαφαν τα κορμιά τους με κόκκινη ώχρα, το σήμα  κατατεθέν των Μινύων-Κρητών. Την κόκκινη ώχρα οι Κρήτες την χρησιμοποιούσαν για να ξεχωρίζουν οι εξέχοντες κάποιων συγκεκριμένων επαγγελμάτων ή για να υποδεχτούν και να τιμήσουν υψηλά πρόσωπα ή και ακόμα το χρησιμοποιούσαν οι Κρήτες  ναυτικοί για να προστατεύονται από τον ήλιο. Σαν απόδειξη υπάρχει η τοιχογραφία του ψαρά στο μουσείο της Σαντορίνης.

Υπάρχει μια παγκόσμια, αλλά και μεταξύ ημών φοβία, που και μόνο στην ιδέα, ότι όλα είναι Ελληνικά, κάνει τους μεν να μειονεκτούν και τους δε ανίκανους να επωμισθούν την υπέρ – κληρονομιά – πολιτισμό στην εσκεμμένα περιορισμένη πνευματική τους δυνατότητα. Ο Ελληνικός πλούτος της γνώσεως και του πολιτισμού βρίσκεται παντού. Με το να κρύβουν ή να καταστρέφουν τα όποια ευρήματα που έρχονται στην επιφάνεια και να μην δέχονται την πραγματική αλήθεια δεν αλλάζει η πραγματικότητα ότι “ΟΛΟΣ Ο ΠΛΑΝΗΤΗΣ ΓΗ, ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΑΔΑ, ΟΛΟ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΑΔΑ, Η ΑΠΕΡΑΝΤΗ ΕΛΛΑΔΑ”.

 ΑΝΑΛΥΣΗ ΓΛΩΣΣΑΣ

Τον πρώτο ξένο άνθρωπο που αντίκρισαν οι Βιοθάκες και προφανώς ήταν κυνηγός ή μάγος των Μίκμακ (φορούσε δέρματα κάστορα και είχε ένα μεγάλο κεφάλι σαν τοτέμ), τον αποκάλεσαν μαύρο άνθρωπο ή «ο φόβος» των κόκκινων Ινδιάνων. Τον ονόμασαν αίσχ.μαβ.ιεν - aich.mub.yin= αίσχος της φύσεως είναι, χρησιμοποιεί άλφα γιώτα, σαν να έγραφε Ελληνικά και καταγράφει κάτι που τους φόβισε αρκετά, κάτι αισχρό. Καθώς επίσης χρησιμοποιεί μακρύ και βραχύ συλλαβισμό στο γράψιμό της. Θα προσπαθήσουμε να καταλάβουμε μερικές από τις λέξεις που έχει αφήσει η Σοναδήθητ και σώζονται μέχρι σήμερα με τον δικό της γραφικό χαρακτήρα.


Behathook= Beothuks= Άνθρωποι. Βι – χα – θουκ= Βίος χάθηκε – Αυτοί που χάθηκαν. Θάκος ή θώκος= έδρα, κάθισμα αξιώματος, ή Βιοθάκες= οι έχοντες το αξίωμα να αποκαλούνται άνθρωποι. Ή βίος μακράν του θώκου, δηλαδή ζωή μακράν της βάσης – πατρίδος, άρα ξενιτεμένοι!

Οι σημειώσεις της Σοναδήθητ

Οι Βιοθάκες ξεκίνησαν από την χώρα των Μινύων, την Ελλάδα. Οι Μινύες αποίκισαν όχι μόνο την Ελλάδα αλλά και όλη την γη. Στην Βοιωτία έχουμε τον πρώτο τους ερχομό-ξεκίνημα με τον βασιλέα του Ορχομενού Μινύα. Η Κρήτη σαν θαλασσοκράτειρα  έγινε η δεύτερη έδρα τους και από εκεί επεκτάθηκαν σε όλον τον κόσμο. Παράδειγμα έχουμε την κόκκινη ώχρα, τα σύμβολα, το διπλό  γράμμα Ε το οποίο βρίσκουμε ζωγραφισμένο σε πρόσωπα αρχηγών που ανήκουν σε διάφορες φυλές και σχεδιασμένο πάνω σε ρούχα και σε τοιχογραφίες.

Σε πολλές λέξεις η Σοναδήθητ γράφει με αγγλικούς χαρακτήρες  αλλά χρησιμοποιεί δίφθογγους καθώς και γράμματα που έχουν γραφή και εκφορά ήχου της Ελληνικής γλώσσας. Διαφαίνεται καθαρά ότι γνώριζε την Ελληνική γραφή ακόμα και ορθογραφία και με κάποιο τρόπο οι Βιοθάκες είχαν διατηρήσει την γλωσσική τους κληρονομιά.

ΠΗΓΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ