Ο φόβος της διπλής δέσμευσης συνιστά ψυχοθεραπευτική θεραπεία

Της Παρθένας Τσοκτουρίδου

-Τα άτομα που ζητούν να τ' αγαπούν και χρησιμοποιούν συχνά την έκφραση: «Να μ' αγαπάς» ή «Αγάπα με», αυτό σημαίνει πως φοβούνται μεν την εγκατάλειψη, αλλά φοβούνται και ν' αγαπηθούν. Ζητούν ν' αγαπηθούν μόνο στα λόγια δηλαδή, δίχως να συνειδητοποιούν ότι στην πράξη δεν θέλουν ν' αγαπηθούν.

-Tα άτομα αυτά χαρακτηρίζονται ως ανεπαρκή, επειδή δεν ανταποκρίνονται στα επίπεδα της διπλής δέσμευσης και χρήζουν ιδιαίτερης  θεραπευτικής αγωγής και θεραπείας, για ν' αναλυθεί κύρια το συναισθηματικό τους γίγνεσθαι στην προσωπική και στην κοινωνική τους εξέλιξη.

 -Είναι άτομα, που μπορεί να συμμετέχουν σε μια κοινωνική ή ατομική λεκτική σχέση, εκπέμπουν όμως αντιφατικά είδη μηνυμάτων, τα οποία είναι ανίκανοι να σχολιάσουν απαντώντας σ' αυτά με υγιείς μετεποικοινωνιακές προτάσεις. Είναι τα άτομα, που ενώ λένε: «Έλα κοντά μου», στην ουσία το μήνυμα αυτό συνδέεται με την προσταγή: «Απομακρύνσου!».

 -Αντιφατικό αίτημα, απομακρυσμένο από την ισορροπία, ανικανοποίητο ηθελημένα, που συνδέεται από ασυνάρτητες ή και καθόλου απαντήσεις και μια συμπεριφορά κλειστή και μη επικοινωνιακή μα και ασταθής, χρήζει ασφαλώς τις παρεμβάσεις ψυχοθεραπευτή, που θα βοηθήσει τα άτομα αυτά να βγουν από την παγίδα του φόβου μιας διπλής δέσμευσης.

 -Μια πολυοικογενειακή θεραπεία πρωτίστως από έναν κοινωνικό ψυχίατρο, βασισμένη σε στοιχεία κοινωνικά, πολιτισμικά και πολιτικά, θα μπορούσε να δει ότι το πρόβλημα είναι τελικά συλλογικό, εφόσον η οικογενειακή ομάδα είναι αιχμάλωτη των ίδιων αντιφάσεων του παράγοντα που δημιουργεί το συγκεκριμένο πρόβλημα

-Ένα πρόβλημα, με τις σκιερές, παράλογες, απειλητικές επιταγές της ανίσχυρης θέλησης και της επαναστατημένης, που γνωρίζει όλη την έκταση της αθλιότητας του και που η οξύνοια του βασανίζει τον «πάσχοντα - ευπαθή» ανακηρύσσοντας τον ως θριαμβευτή της μονόφθαλμης νίκης του. Μια νίκη που είναι ασφαλώς καταδικασμένη σε άσκοπες και απελπισμένες κινήσεις.

 -Η συστηματική ανάγνωση των συναισθημάτων των μελών μιας οικογένειας από έναν ψυχοθεραπευτή θα παρέμβει συστηματικά και αποτελεσματικά συντελώντας στην ανάπτυξη της οικογενειακής θεραπείας. Θα αναπλαισιώσει μια αξία λειτουργική με την ανάγνωση της πάσχουσας κατάστασης και θ' ανοίξει τον δρόμο σε δυνατότητες θεραπείας συμπεριφορών μη λειτουργικών.

 -Έτσι, τόσο το ένα μέλος της οικογένειας όσο και το άλλο, θα συνυπάρξουν και θα δεχτούν την τρυφερότητα, την αγάπη και το ενδιαφέρον, των οποίων η έλλειψη ήταν απορριπτόμενος μύθος από την παιδική τους κιόλας ηλικία, παύοντας να έχουν πλέον επιθετική τακτική - τύπου και μοντέλου «ιδιόμορφου δεσμοφύλακα», με τις ιδιότητες και τις παράξενες απαιτήσεις κι αναφορές του.

 -Επιπλέον, τα συγκινησιακά φορτισμένα βιώματα, που δημιουργούν εμπλοκές κι αδιέξοδα στα φοβικά άτομα της διπλής δέσμευσης, θ' αποφευχθούν μέσω της ψυχολογικής υποστηρικτικής θεραπείας και οι δυνάμεις των αντιφάσεων και των παράδοξων συγκρούσεων από καταστρεπτικές τακτικές θα μετατραπούν σε δημιουργικές και διεξοδικές.

 -Έτσι, τα άτομα αυτά, θα αποτινάξουν τον ζυγό της φοβίας τους και δεν θα χρησιμοποιούν πια την έκφραση: «Να μ' αγαπάς» ή «Αγάπα με», αλλά θα ζητούν πραγματικά ν' αγαπηθούν και θα το εννοούν όχι μόνο στα λόγια, μα και στα έργα.

ΠΗΓΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ