«Στην άκρη του δρόμου μας ήταν ένα σφαγείο και τα αρνιά που τα πήγαιναν για να τα σφάξουν περνούσαν μπροστά από το σπίτι μας. Θυμάμαι πως ένα δραπέτευσε και άρχισε να τρέχει στο δρόμο, προς μεγάλη απόλαυση όλων των θεατών. Μερικοί προσπαθούσαν να το πιάσουν και άλλοι έπεφταν επάνω του. Χαχάνιζα κι εγώ με χαρά, με τα τρομαγμένα χοροπηδητά και τον πανικό του. Όμως όταν το έπιασαν και το ξανακουβάλησαν στο σφαγείο, αντιλήφθηκα την πραγματικότητα της τραγωδίας κι έτρεξα στο σπίτι, φωνάζοντας και κλαίγοντας στη Μητέρα: «Θα το σκοτώσουν! Θα το σκοτώσουν!» Αυτό το απαίσιο ανοιξιάτικο απόγευμα και το κωμικό κυνήγι με κατέτρεχαν για μέρες. Κι αναρωτιέμαι αν αυτό το επεισόδιο δεν έδωσε τη βάση για τις ταινίες που θα έκανα αργότερα – το συνδυσμό του τραγικού με το κωμικό». Πηγή: Τσάρλι Τσάπλιν, Η αυτοβιογραφία μου, εκδ. Επίκεντρο
"Δια την αντιγραφήν",
Etabel Niopa
ΠΗΓΗΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.