Πρέπει να δημιουργήσουμε την αθανασία μας, να παραγάγουμε την αφθονία μας, να οικοδομήσουμε έναν καινούργιο κόσμο.

Μόνοι μας δημιουργήσαμε τις δυσκολίες μας. Όταν αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε μια αρνητική κατάσταση, αφοσιωθήκαμε τόσο πολύ σ’ αυτό το παιχνίδι, ώστε μετατρέψαμε αυτήν την κατάσταση στην πιο βασική μας πραγματικότητα.
Είναι το παράδειγμα που σας έδωσα πιο πριν, όπου συμβαίνει ένα αρνητικό πράγμα, το οποίο ίσως να μην είναι αρνητικό από μόνο του, αλλά μας φαίνεται αρνητικό εκείνη τη στιγμή.
 

Να σας πω ένα άλλο παράδειγμα. 

Ήταν μια επίδοξος ηθοποιός της τηλεόρασης
και φαινόταν να έχει πέσει σε μελαγχολία. 

Ένας φίλος της ήρθε να τη επισκεφτεί, τη βλέπει σ’ αυτήν την κατάσταση, και της λέει, «δεν κατάφερες να πάρεις το ρόλο στο έργο;» «Τον πήρα το ρόλο», του απαντάει εκείνη.

 Κι ο φίλος της δεν μπορεί να καταλάβει γιατί είναι στενοχωρημένη. 

Τελικά, τι είχε γίνει;

Επιστρέφοντας με το αυτοκίνητό της, κάποιος άλλος οδηγός την είχε κλείσει στο δρόμο και την έβρισε κιόλας. 

Και αυτό το συμβάν της είχε καταστρέψει τη διάθεση. 

Δεν μπορούσε να ξεκολλήσει από αυτό το ασήμαντο γεγονός όλη μέρα, αντί να σκέφτεται ότι είχε πάρει το ρόλο σ’ ένα έργο έναντι αμοιβής 5 εκατομμυρίων και ότι θα γίνει διάσημη.
 

Σε τέτοιες καταστάσεις παγιδευόμαστε ως ανθρώπινα όντα και δεν μπορούμε να τις ξεπεράσουμε. Αν ένας άνθρωπος σου κάνει κάποιο καλό, αισθάνεσαι ευγνωμοσύνη και καλοσύνη για λίγες ώρες ή ακόμα και για λίγες εβδομάδες, αν είναι πολύ μεγάλο το καλό που σου έκαναν. Αν, όμως, ένας άλλος σου κάνει κακό, το θυμάσαι για όλη σου τη ζωή και κολλάς σ’ αυτό το συμβάν για πάντα.
 

Είναι μια κακή συνήθεια.
 

Θα έχετε ακούσει για τον πνευματικό διδάσκαλο Τζον Ρόμπερτς. Όπως λέει, έχουμε φτάσει σ’ ένα σημείο στο οποίο δεν έχουμε πλέον την πολυτέλεια να ανεχθούμε ούτε μια αρνητική σκέψη. 

Δεν μπορούμε να έχουμε αυτήν την πολυτέλεια. Δεν προλαβαίνουμε να κάνουμε αρνητικές σκέψεις. 

Έχουμε τόσα πολλά να κάνουμε, τόσες συναντήσεις μπροστά μας, ταξίδια, καινούργιες καταστάσεις να εξερευνήσουμε. 

Οι αρνητικές σκέψεις είναι μια πολυτέλεια που δεν μας ταιριάζει. Πρέπει να δημιουργήσουμε την αθανασία μας, να παραγάγουμε την αφθονία μας, να οικοδομήσουμε έναν καινούργιο κόσμο.

ΠΗΓΗ 7 Ομόκεντροι Κύκλοι Αυτογνωσίας