Η συνειδητή απόφαση για το ποιος άνθρωπος θέλω να είμαι, οδηγεί και στην λήψη μιας άλλης από φασης για το τι είδους ζωή θέλω να ζήσω, που θα καθορίσει και ποιον συνοδοιπόρο θα επιλέξω.
Επομένως προηγείται η συνειδητή απόφαση ζω ής. Όποιος δεν επιλέξει συνειδητά να υπερασπιστεί το είδος ζωής που θα ακολουθήσει, παραιτούμενος από τις επώδυνες μα και απελευθερωτικές προσω πικές αναζητήσεις, θα παρασύρεται από τα εκά στοτε επικρατούντα κοινωνικά ρεύματα life style.
Μια εταιρία που λειτουργεί στοιχειωδώς, δεν αποφασίζει για τα άτομα που θα θελήσει να προσλάβει αναλόγως με τα βιογραφικά που μπορεί να δεχθεί, αλλά θα προκηρύξει θέση εργασίας για την οποία θα περιγράφονται οι απαιτούμενες δεξιότητες για την συγκεκριμένη απασχόληση. Γιατί τα πράγματα να μην είναι αντίστοιχα και στην προσωπική επιλογή συντρόφου; Βέβαια, αυτό γίνεται ασυνείδητα, δεν το καταγράφουμε, και μετά αναρωτιόμαστε για την τύχη μας.
Ας δούμε κάποιες τέτοιες προκηρύξεις θέσεων συντρόφου.
– Άνδρας νέος και μόνος αναζητεί κάποια που θα τον υποτιμά, θα τον βασανίζει με τις διαρκείς απαιτήσεις της και θα τον κάνει να αισθάνεται ανεπαρκής να την ικανοποιήσει.
– Νέα γοητευτική που έχει απωθημένα από τον πατέρα της, αναζητεί άνδρα για να αποδειχθεί αντίστοιχα ανίκανος.
– Άνδρας κουρασμένος από αλλεπάλληλες σχέσεις αναζητεί γυναίκα για να βολευτεί.
– Γυναίκα που έχει κάνει 35 βασανιστικές σχέσεις, αναζητεί την 36η.
– Νέος άνδρας που είναι σίγουρος ότι κάτι καλό θα κάνει στη ζωή του, ανεξάρτητα από τις όποιες κοινωνικές αντιξοότητες, αναζητεί νέα που να διαθέτει ζωντάνια, τρυφερότητα και λαχτάρα για ζωή.
– Νέα που χαίρεται το διάβασμα, την φύση, τον χορό, το τραγούδι, τις πνευματικές αξίες της, τη δουλειά της, την μοναξιά της και τις παρέες της και ελπίζει στις ανθρώπινες σχέσεις, δεν βιάζεται για σχέση, αλλά δεν θα αρνιόταν μια καλή προσφορά ενός νέου άνδρα που θα την ενέπνεε με τους στόχους του και την σι γουριά του.
– Ημιθανές ζόμπι ψάχνει νέες δροσερές υπάρξεις για να το ζωντανεύσουν προσωρινά.
Είναι ξεκάθαρο ότι τα θέματα της ζωής καθορίζονται ως τυχαία, μόνο όταν τα αφήνουμε στην τύχη. Όταν δηλαδή δεν παίρνουμε την ευθύνη να τα οδηγήσουμε.
Οι άνθρωποι στο παρελθόν, όταν μίλαγαν για την έκβαση ενός γάμου και όταν εύχονταν για την ευτυχία των νέων, έθεταν πολύ συχνά τον παράγοντα της τύχης. «Να είσαι τυχερή, να σου τύχει καλός άντρας!», «Να είσαι τυχερός να σου πάνε καλά τα πράγματα!».
Η στάση αυτή ήταν δικαιολογημένη όταν τα νέα παιδιά δεν επέλεγαν τον άνθρωπο που θα μοιραζόντουσαν τη ζωή τους, αλλά τους προέκυπτε και εκείνοι θα έπρεπε να συμμορφωθούν.
Σήμερα, όμως, όταν τίθεται ο παράγοντας τύχη, δεν μπορεί να έχει κανένα περιεχόμενο για την ποιότητα της σχέσης, παρά μόνο για τους αστάθμητους παράγοντες της υγείας και του θανάτου, που σαφώς δεν είναι προσωπικές επιλογές.
«Ο έρωτας είναι τυφλός!», επιμένουν κάποια στυλιζαρισμένα αποφθέγματα του παρελθόντος που εξακολουθούν ακόμη και σήμερα να διεκδικούν το αλάθητο. Είναι τότε που κάποιοι, στα πλαίσια μιας παλιομοδίτικης κατανόησης των συναισθημάτων, εξακολουθούν να διακρίνουν την λογική από το συναίσθημα. Τότε κατανοούν τον άνθρωπο ως παθητικό θεατή των συναισθημάτων του, τα οποία λειτουργούν ερήμην του.
Αν λοιπόν ο έρωτας είναι ένα συναίσθημα που σε τυφλώνει, ώστε να μην μπορείς να διακρίνεις καλά, τότε δεν μπορεί να αποτελεί κάτι καλό για τη ζωή σου, αλλά πρόκειται για μια δυσάρεστη δυσλειτουργία, ανάλογη μ’ αυτή της χρήσης ουσιών, που σε εξαρτά και σε εξαπατά, με τελικό αποτέλεσμα την απώλεια του εαυτού σου.
Στην κλινική εμπειρία είναι συχνό το φαινόμενο όπου κάποιοι χάνουν την δυνατότητα της κριτικής τους ικανότητας, εν ονόματι του έρωτα. Στην πραγματικότητα προσπαθούν να ξεφύγουν από τη μίζερη βίωση της ζωής τους και αναζητούν εσπευσμέ να τον έρωτα που θα τους λυτρώσει. Κλείνουν τα μάτια στα αρνητικά στοιχεία της προσωπικότητας εκείνου που σχετίζονται και αρνούνται να τα συνει δητοποιήσουν.
Αυτά τα αρνητικά στοιχεία είναι όμως εκείνα που θα χρησιμοποιηθούν αργότερα για να μπορέσουν να απομακρυνθούν και τότε με έκπληξη θα τα ανακαλύψουν, λες και τότε δημιουργήθηκαν. Η ευτυχία όμως του γάμου χτίζεται βάσει μαθηματικών συντελεστών της αρχικής σχέσης και της εν συνεχεία φροντίδας και καλλιέργειας της σχέσης. Ο σεβασμός του άλλου συντρόφου και η επιδίωξη ανάδειξής του σύμφωνα με την επιθυμία του είναι καθοριστικός παράγοντας στην συντροφική ευ τυχία που διαρκεί, σε μια ισόβια ερωτική σχέση. Αυτή όμως η συνθήκη προϋποθέτει τον αυτοσεβασμό και την προσωπική αυτοεκτίμηση. Αν όμως νιώθεις ερείπιο, πώς θα μπορέσεις να συμβάλεις στην οικοδόμηση της προσωπικότητας του συντρόφου;
Αν ο άλλος που ερωτεύτηκες στην αρχή της σχέ σης δεν έχει να μοιραστεί κάτι ενδιαφέρον από την προσωπική του ζωή, γιατί να πιστεύεις ότι θα το αποκτήσει στη συνέχεια; Αν στα πρώτα βήματα της σχέσης σου κάνει αρνητικές παρατηρήσεις για τη συμπεριφορά σου, γιατί θα πρέπει να το υπομείνεις; Αν όταν βγαίνεις μαζί του, αυτός ψάχνει γύ ρω του ανιχνεύοντας άλλες παρουσίες , γιατί να το υποστείς;
Αν το αγαπημένο της θέμα στις πρώτες συναντήσεις είναι η ακεφιά της, η βαριεστημάρα και η δυσθυμία της, οι πονοκέφαλοι και οι πόνοι από την περίοδό της, γιατί όταν θα μεγαλώσει θα είναι πιο ζωντανή και πιο κεφάτη; Αν εκείνος είναι παρορμητικός, αλλάζει δουλειές διαρκώς και του φταίνε πάντα οι άλλοι, γιατί θα έχει σημασία το γυμνασμένο σώμα του και όχι η ασυνέπεια και η απουσία σταθερότητας που θα τον ακολουθούν διά βίου;
Αν το χαμόγελο δεν ομορφαίνει με την συχνή παρουσία του το πρόσωπό της, πόσο make up θα χρειάζεται για να κρύβει την πίκρα και την ένταση; Αν το γέλιο του δεν εμπλουτίζει τις σοβαρές αναφορές του, πώς θα ξεπερνιούνται στο μέλλον οι δυσκολίες; Αν η γαλήνη δεν συνυπάρχει με το ασίγαστο πάθος του για νέες επαγγελματικές επιδιώξεις, γιατί μετα θα αγανακτείς με την δική του ένταση και όχι με την δική σου επιλογή;
Αν η ειλικρίνεια δεν είναι συστατικό της αρχικής επικοινωνίας, γιατί η συσσώρευση των υστερόβουλων σκέψεων και των μυστικών ενεργειών που δεν αντέχουν το μοίρασμα θα συντελέσουν στην αναγκαία εμπιστοσύνη;
Αν η διάθεση φροντίδας για τον άλλο δεν πλημμυρίζει την κάθε του ενέργεια και αν αποζητά μόνο την φροντίδα από τον άλλο, γιατί στη συνέχεια θα γίνει ένας ικανός συνοδοιπόρος και όχι ένας απαιτητικός επιβάτης που θα σε σχολιάζει αρνητικά, όταν θα τον κουβαλάς στους ώμους σου;
Αν δεν γνωρίζει τον τρόπο να νιώθει ικανοποιημένος από την μέχρι τότε ζωή του, γιατί η δυσφορία του θα σταματήσει με τη δική σου ύπαρξη και δεν θα γίνεις και εσύ αλλοθι της δυστυχίας του.
Έρωτας ή τίποτα
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΡΜΟΣ
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.