Η ανθρωπότητα έχει προσβληθεί από μαζική "κορωνοψύχωση"

COVID-19 Lockdowns Are In Lockstep With The “Great Reset” 

By Dr. Mathew Maavak

Τα lockdowns του κορωνοϊού συμβαδίζουν με τη "Μεγάλη Επανεκκίνηση"

Τον Οκτώβριο του 2019, μια άσκηση προσομοίωσης πανδημίας που ονομάστηκε Event 201 - μια συνεργατική προσπάθεια μεταξύ του Κέντρου για την Ασφάλεια Υγείας Johns Hopkins, του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ και του Ιδρύματος Bill και Melinda Gates - κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ένας υποθετικός νέος κορωνοϊός μπορεί να καταλήξει να σκοτώσει τουλάχιστον 65 εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως εντός 18 μηνών από το ξέσπασμά του.

Όταν ο COVID-19 εμφανίστηκε συμπτωματικά από το Γουχάν δύο μήνες αργότερα, οι επιστήμονες έσπευσαν να δημιουργήσουν παρόμοιες ανησυχητικές προβλέψεις χρησιμοποιώντας μια ποικιλία αμφισβητήσιμων επιστημονικών μοντέλων. Ερευνητές από το Imperial College London, για παράδειγμα, προέβλεψαν τον θάνατο περίπου 500.000 (Ηνωμένο Βασίλειο) και δύο εκατομμυρίων (ΗΠΑ) έως τον Οκτώβριο του τρέχοντος έτους. Για όσους ακολουθούν τη μετάσταση της παγκόσμιας εμβολιομανίας, το μοντέλο του Imperial «συγυρίστηκε» με τη βοήθεια της Microsoft.

Ενώ τα επιστημονικά μοντέλα είναι ομολογουμένως επιρρεπή σε λάθη, θα ήταν ωστόσο αδύνατο για να δικαιολογήσουν την ατελείωτη σειρά αντιφάσεων, ασυμφωνιών και εσκεμμένης αμνησίας στην παγκόσμια πανδημική αφήγηση. 

Στην πραγματικότητα, πρέπει να αναρωτηθούμε αν ο COVID-19 αξίζει ακόμη και το σήμα μιας «πανδημίας». 

Σύμφωνα με το Κέντρο Ελέγχου Νόσων (CDC)) των Ηνωμένων Πολιτειών, τα επικαιροποιημένα ποσοστά επιβίωσης ηλικιακών ομάδων για το COVID-19 τυχαίνει να είναι: Ηλικίες 0-19 (99,997%), 20-49 (99,98%), 50-69 (99,5%) και 70+ (94,6%). Τα ποσοστά θνητότητας είναι μόνο ελαφρώς υψηλότερα των ποσοστών από την εποχική γρίπη και είναι, στην πραγματικότητα, χαμηλότερα από πολλές ασθένειες για τις ίδιες ηλικιακές ομάδες.

Εάν τα στατιστικά στοιχεία του CDC δεν είναι ψευδή, σε τι είδους «επιστήμη» έχουμε υποταχθεί; Είναι η επιστήμη της δια των ΜΜΕ προκληθείσας μαζικής υστερίας; 

Υπάρχουν και άλλες ανησυχητικές ερωτήσεις που δεν έχουν ακόμη απαντηθεί: 

 

Τι συνέβη με τη θεωρία των νυχτερίδων ή των παγκολίνων ότι είναι η πηγή του COVID-19; 

Ποιος ήταν ο ασθενής μηδέν; 

Γιατί υπήρχε μια συντονισμένη προπαγάνδα των ΜΜΕ ενάντια στην προφυλακτική χρήση υδροξυχλωροκίνης που υποστηρίχθηκε από το Ινδικό Συμβούλιο Ιατρικής Έρευνας (ICMR); 

Και γιατί ο καθηγητής Neil Ferguson, ο οποίος ηγήθηκε της μοντελοποίησης του Imperial, παραβίασε επανειλημμένα τα μέτρα του lockdown για να συναντήσει την έγγαμη ερωμένη του αμέσως μετά τη χρησιμοποίηση των συστάσεών του για να δικαιολογηθούν τα δρακόντεια lockdowns παγκοσμίως που συνεχίζονται μέχρι σήμερα;

Το πιο καταστροφικό ακόμη, γιατί τα Δυτικά μέσα ενημέρωσης και τα επιστημονικά ιδρύματα απορρίπτουν το εμβόλιο Sputnik V της Ρωσίας; Σε τελική ανάλυση, η αξιοπιστία της Μόσχας, τόσο η επιστημονική όσο και διαφορετικά, ευθυγραμμίζεται εδώ. Σε μια πραγματική πανδημία, κανείς δεν θα νοιαζόταν από πού προέρχεται μια αποτελεσματική θεραπεία. Ο ιός δεν ενδιαφέρεται για τα σύνορα και τη γεωπολιτική. Γιατί λοιπόν να πολιτικοποιήσουμε την προέλευση ενός αντίδοτου;

Ίσως αυτό που πραγματικά αντιμετωπίζουμε εδώ είναι μια περίπτωση μαζικής «κορωνοψύχωσης», όπως το αποκάλεσε ο Πρόεδρος της Λευκορωσίας Alexander Lukashenko. Ποιος επωφελείται από τα παγκόσμια lockdowns που αποσταθεροποιούν όλες τις πτυχές της κοινωνίας μας; 

Τα ακόλουθα τέσσερα «μεγάλα» υποκείμενα ρεύματα μπορεί να παρέχουν μια ένδειξη.

Η Μεγάλη Εκτροπή

Όπως είχε προειδοποιήσει ο συγγραφέας για περισσότερο από μια δεκαετία, ο κόσμος παρατηρεί μια συρροή επικίνδυνων υπερφορτίων, κοινωνικοοικονομικών κρίσεων [1] και μια Δεύτερη Μεγάλη Ύφεση. Για τις άρχουσες τάξεις, ο COVID-19 εκτρέπει κατά ευτυχή συγκυρία την προσοχή του κοινού μακριά από τις καταστροφικές συνέπειες της οικονομικής κακοδιαχείρισης δεκαετιών και της ανακατανομής του πλούτου. Η ενοποίηση της Big Tech με τα Big Media [2] δημιούργησε έναν Οργουελικό κόσμο όπου η συλλογική υστερία μετατοπίζει το επίκεντρο από φοβερούς εχθρούς όπως η Ρωσία σε εκείνους που διαφωνούν με το πανδημικό αφήγημα.

Μπήκαμε σε μια «νέα κανονικότητα» όπου η Pyongyang της Βόρειας Κορέας παρέχει μεγαλύτερη περιπατητική ελευθερία από τη Μελβούρνη της Αυστραλίας. Ενώ οι ταραχές και οι μαζικές διαδηλώσεις από διαφόρων ειδών ακραίους έχουν ελεύθερη κίνηση - ακόμη και ενθαρρύνονται από ηγέτες στη Δύση - αναρτήσεις στο Facebook που αμφισβητούν τα lockdowns θεωρούνται ανατρεπτικές. Αυτός είναι ένας κόσμος όπου τα αυστραλιανά Blueshirts (σ.σ.: αστυνομικοί) ξυλοκοπούν γυναίκες, κακομεταχειρίζονται μια έγκυο γυναίκα στο σπίτι της και εκτελούν αστυνόμευση σαν αγέλη λύκων σε μια ηλικιωμένη κυρία σε ένα πάρκο. Ωστόσο, για τον πρωθυπουργό της Αυστραλιανής πολιτείας της Βικτώριας παραμένει το μη κολακευτικό παρατσούκλι του αλαζονικού ηγέτη Kim Jong Dan.

Ο κορωνο-απολυταρχισμός είναι αναμφίβολα πιο έντονος στην Αγγλόσφαιρα και τις εξαρτώμενες χώρες της. Σε τελική ανάλυση, αυτά τα έθνη διαπιστώνουν τις κοινωνικοοικονομικές χρεοκοπίες πρωτοφανών αναλογιών έναντι των ομολόγων τους. Ακόμη και οι δικές τους κυβερνήσεις υπονομεύονται συστηματικά εκ των έσω. 

Το Υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας των ΗΠΑ, που δημιουργήθηκε μετά τις 9/11 για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, παρέχει τώρα 10 εκατομμύρια δολάρια ως επιχορηγήσεις σε οργανώσεις που υποτίθεται ότι καταπολεμούν τον «ακροδεξιό εξτρεμισμό και την λευκή υπεροχή». Αυτό θα ριζοσπαστικοποιήσει περαιτέρω τους αριστερούς δυσαρεστημένους που καταστρέφουν τις πόλεις των ΗΠΑ και τις οικονομίες της στο όνομα της κοινωνικής δικαιοσύνης. Υπάρχει, ωστόσο, ένα περίεργο σκεπτικό πίσω από αυτήν την ανόητη πολιτική, όπως δείχνει η ακόλουθη ενότητα.

Η Μεγάλη Μεταφορά Πλούτου

Ενώ το τσίρκο συνεχίζεται, το ψωμί λιγοστεύει, εκτός από την Κορυφή του 0,001%. Αντί για πτώχευση, όπως δείχνουν οι πρόσφατες τάσεις, η Silicon Valley και τα συνδεδεμένα μονοπώλια σημειώνουν κέρδη ρεκόρ παράλληλα με τη λογοκρισία ρεκόρ των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.

Οι δισεκατομμυριούχοι των ΗΠΑ κέρδισαν 434 δισεκατομμύρια δολάρια μόνο τους δύο πρώτους μήνες του lockdown. Όσο περισσότερα lockdowns, τόσο περισσότερος πλούτος συγκεντρώνεται στην τεχνοκρατική ελίτ. 

Καθώς δεκάδες εκατομμύρια άτομα και μικρές επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν πτώχευση μέχρι τα Χριστούγεννα, η επανάσταση της εργασίας από απόσταση δίνει τζακ ποτ πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων σε άτομα όπως ο Jeff Bezos (Amazon) και ο Mark Zuckerberg (Facebook). Τα οικολογικά συστήματα cloud της Azure (Microsoft) και AWS (Amazon), μεταξύ άλλων, έχουν επεκταθεί κατά 50% από την αρχή της πανδημίας.

Ενόψει μιας τέτοιας αφηνιάζουσας ανακατανομής πλούτου, τα πανοπτικά εργαλεία ανίχνευσης επαφών από τη Big Tech χρησιμοποιούνται όλο και περισσότερο για να κατευνάζουν τους ανυπάκουους πληθυσμούς. Και φυσικά, για να αποτρέψουν ένα δεύτερο, τρίτο ή ένατο κύμα COVID-19 για το συλλογικό μας καλό!

Εν τω μεταξύ, οι Μεγάλες Τράπεζες, η Big Pharma, η Big Tech και άλλα μονοπώλια λαμβάνουν πλούσια διάσωση από την κεντρική τράπεζα ή «πακέτα κινήτρων» για να καταβροχθίσουν τις μικρές επιχειρήσεις που αντιμετωπίζουν προβλήματα. 

Ο COVID-19 είναι ένα δώρο που δεν σταματά ποτέ να δίνει σε επιλεγμένους λίγους. 

Αλλά πώς θα διατηρήσει η τεχνο-ολιγαρχία έναν βαθμό κοινωνικής αξιοπιστίας και ελέγχου σε έναν πτωχευμένο και ταραχώδη κόσμο;

Η Μεγάλη Φιλανθρωπία

Η ολιγαρχική φιλανθρωπία θα είναι το κυρίαρχο χαρακτηριστικό αυτής της δεκαετίας VUCA [3]. Σύμφωνα με μια πρόσφατη έκθεση του Guardian, τα φιλανθρωπικά ιδρύματα έχουν πολλαπλασιαστεί ραγδαία τις τελευταίες δύο δεκαετίες, ελέγχοντας έναν στήθος-με-στήθος πόλεμο αξίας άνω των 1,5 τρισεκατομμυρίων δολαρίων. Αυτό αρκεί για να χρηματοδοτήσει μια ορδή εμπειρογνωμόνων, ΜΚΟ, βιομηχανικών λόμπι, μέσων ενημέρωσης και ελεγκτών γεγονότων παγκοσμίως. Μεγάλα ποσά μπορούν επίσης να διανεμηθούν γρήγορα για να υπονομεύσουν κυβερνήσεις. 

Οι νόμοι που διέπουν τον επιστημονικό εμπειρισμό δεν είναι πλέον στατικοί και αμετάβλητοι αλλά πρέπει να χορεύουν παράλληλα με τη χρηματοδότηση. Εκείνοι που διαδίδουν ψεύτικες ειδήσεις είναι συνήθως οι κυριότεροι μικροπωλητές τους. Αυτή είναι μία ακόμη «νέα κανονικότητα» που είχε ήδη προηγηθεί του COVID-19 επί δεκαετίες.

Το Ίδρυμα Bill and Melinda Gates (BMGF) είναι ένα πρωταρχικό παράδειγμα του πώς λειτουργεί η ολιγαρχική φιλανθρωπία. Από το 2000, έχει δωρίσει περισσότερα από 45 δισεκατομμύρια δολάρια σε «φιλανθρωπικούς σκοπούς» και ένα κομμάτι αυτού έχει σχεδιαστεί για να ελέγχει την αφήγηση των παγκόσμιων μέσων ενημέρωσης.  

Η εφημερίδα The Guardian, μάλλον ειλικρινά, πιστώνει το BMGF για τη βοήθειά του στην εξάλειψη της πολιομυελίτιδας παρά τις αντίθετες αναφορές για ανεπιθύμητες διαδικαστικές καταχρήσεις, φόρους αίματος παιδιών και εκμετάλλευση της φτώχειας που συνήθως προκαλούν φθορά στα προγράμματα εμβολιασμού του ιδρύματος. Ο Μπιλ Γκέιτς ερμηνεύει ακόμη και τη φιλανθρωπία εμβολίων όσον αφορά την απόδοση των επενδύσεων με όρους 20 προς 1, όπως έκανε στο CNBC πέρυσι.

Όσον αφορά την υποτιθέμενη επιτυχία του BMGF στην πολιομυελίτιδα, οι αξιωματούχοι φοβούνται τώρα ότι ένα επικίνδυνο νέο στέλεχος θα μπορούσε σύντομα να "πηδήσει πάνω από ηπείρους". Αφού ξόδεψε 16 δισεκατομμύρια δολάρια για 30 χρόνια για την εξάλειψη της πολιομυελίτιδας, διεθνείς οργανισμοί υγείας - οι οποίοι συνεργάζονται στενά με την BMGF - "κατά λάθος" επανέφεραν την ασθένεια στο Πακιστάν, το Αφγανιστάν και το Ιράν.

Η φτώχεια, η πείνα και η απελπισία θα προκαλέσουν έναν απτό βαθμό ευγνωμοσύνης του κοινού παρά την παγιωμένη προκατάληψη απέναντι  στην ελίτ φιλανθρωπία και τα ελίτ ιδρύματα και τους στόχους τους. Σύμφωνα με την παραδοχή του Guardian, «Βρετανοί εκατομμυριούχοι έδωσαν 1,04 δισεκατομμύρια λίρες στις τέχνες, και μόλις 222 εκατομμύρια λίρες για την ανακούφιση της φτώχειας» στην περίοδο 10 ετών έως το 2017. Αντιπαραβάλετε αυτό με τα 10 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως που προορίζονται από τη φιλανθρωπική ομάδα για «ιδεολογική πειθώ» μόνο στις ΗΠΑ. Οι όχλοι αξίζουν τον όγκο τους μόνο για το ενδεχόμενο χάος που μπορούν να προκαλέσουν.

Υπάρχουν αρκετά χρήματα διαθέσιμα γύρω για να μειώσουν τις πόλεις μας σε τρελάδικα αναρχίας όπως φαίνεται στις Ηνωμένες Πολιτείες σήμερα. (Αυτό θα επιδεινωθεί μετά τις προεδρικές εκλογές στις 3 Νοεμβρίου στις ΗΠΑ). Τα ψίχουλα που απομένουν μπορούν να διανεμηθούν σε πενόμενες φιλανθρωπικές οργανώσεις. Κάποιος πρέπει απλά να σκεφτεί τις κουζίνες σούπας στη Δημοκρατία της Βαϊμάρης μετά το 1929. Οι πιο δημοφιλείς οργανώθηκαν από το ναζιστικό κόμμα και χρηματοδοτήθηκαν από πλούσιους υποστηρικτές. Η πορεία προς μια Νέα Τάξη έχει ένα οικείο ιστορικό μίμημα. Τα νέα Brownshirts είναι εκείνα που τρομοκρατούν τους πολίτες που δεν φορούν μάσκες, που δεν είναι κλειδωμένοι στο μαντρί τους, και επειδή απλώς υποστηρίζουν έναν πολιτικό υποψήφιο της επιλογής τους. Ακόμα και παιδιά που δεν ακολουθούν το ολιγαρχικό αφήγημα δεν γλιτώνουν!

Η Μεγάλη Επανεκκίνηση

Ένα μεγάλο κλάδεμα θα συμβεί αναπόφευκτα στο μεγαλο-δισεκατομμυριουχικό club, καθώς ό,τι απομένει από την παγκόσμια κορωνο-οικονομία έχει υποστεί συστηματικό κανιβαλισμό. Το club θα γίνει μικρότερο αλλά πλουσιότερο και θα προσπαθήσει να επηρεάσει το συλλογικό μας πεπρωμένο. 

Ο έλεγχος της εκπαίδευσης, της υγειονομικής περίθαλψης, των μέσων επικοινωνίας και των βασικών κοινωνικών εφοδίων παραχωρείται όλο και περισσότερο από τις κυβερνήσεις στην παγκόσμια ελίτ. Οι κυβερνήσεις που συνωμοτούν στη «νέα κανονικότητα», αργά ή γρήγορα θα αντιμετωπίσουν την οργή των στρεσαρισμένων μαζών. Οι πολιτικοί και οι διάφοροι «μαχητές κοινωνικής δικαιοσύνης» θα γίνουν αποδιοπομπαίοι τράγοι όταν έχει τελειώσει η χρησιμότητά τους.

Σε αυτό το καζάνι, μπορεί να προκύψει το αιώνιο τεχνοκρατικό όνειρο της αντικατάστασης πολιτικών, εκλογικών διαδικασιών και επιχειρήσεων με κοινωνίες που διοικούνται από επιστήμονες και τεχνικούς εμπειρογνώμονες [4] - χάρη στην πρόοδο των πανοπτικών τεχνολογιών. Θα είναι μια εποχή για την «λογική επιστήμη της παραγωγής» και τον «επιστημονικό κολλεκτιβισμό». Το τελευταίο θυμίζει τρομακτικά το σοβιετικό σύστημα sharaska (εργαστήρια φυλακών).

Η παραγωγή και η προμήθεια αγαθών θα συντονίζεται από μια κεντρική διεύθυνση [5], με επικεφαλής όχι εκλεγμένους αντιπροσώπους (των οποίων οι ρόλοι, όπου υπάρχουν, θα είναι ονομαστικοί ούτως ή άλλως) αλλά υπαλλήλους τεχνοκράτες. Ίσως αυτό είναι εκείνο που αναφέρεται στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ ως η "Μεγάλη Επανεκκίνηση". Στην πραγματικότητα, όμως, αυτή η ιδέα μυρίζει ένα παγκόσμιο Gosplan (Σοβιετισμό) μείον τα Doctor's Sausages για τους αμέτρητους πολλούς.

(Ορισμένες αναδυόμενες οικονομίες όπως η Μαλαισία και η Ινδία αναφέρονται άνετα στην τεχνοκρατία ως έγχυση μεγαλύτερης τεχνικής εμπειρογνωμοσύνης στην γραφειοκρατία. Πρόκειται για παρερμηνεία των μακροχρόνιων μέσων και στόχων της τεχνοκρατίας).

Παραμένει ένα ανέπαφο πρόβλημα: θα ανέχεται η αναδυόμενη παγκόσμια ολιγαρχία την ύπαρξη διαφόρων μορφών "βαθέως κράτους" παγκοσμίως; Αρχικά, και οι δύο ομάδες μπορούν να συνεργαστούν προς αμοιβαίο όφελος, αλλά οι αντίστοιχοι λόγοι ύπαρξής τους είναι πολύ αντιφατικοί για να συμβιβαστούν. Το ένα ευδοκιμεί σε μια «ανοιχτή κοινωνία» που διευθύνεται από υπάκουους μισθωτούς που θα διαχειρίζονται ένα παγκόσμιο Υπουργείο Αλήθειας, ενώ το άλλο εξαρτάται από το απόρρητο και από έναν βαθμό εθνικής κυριαρχίας για να δικαιολογήσει την ύπαρξή του. Οι τεχνολογίες επιτήρησης που εισάγονται από τη συνεχιζόμενη «κορωνοψύχωση» μπορεί να καταλήξουν να είναι ο αποφασιστικός παράγοντας σε αυτήν την πάλη.

Σε τελική ανάλυση, εάν οι δημοσιεύσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης από τον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών και τον Λευκό Οίκο μπορούν να λογοκριθούν κατάφωρα σήμερα, μπορείτε να σκεφτείτε τις συνέπειες για δισεκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως αύριο;

Μια συνοπτική έκδοση αυτού του άρθρου δημοσιεύθηκε από την RT στις 14 Οκτωβρίου.

-------------------

Μετάφραση από τη Μαρία Σεφέρου.

-------------------

Σημειώσεις:

1. Maavak, M. (2012), Class Warfare, Anarchy and the Future Society: Is the Middle Class forging a Gramscian Counter-Hegemonic Bloc Worldwide? Journal of Futures Studies, December 2012, 17(2): 15-36. 

2. Maavak, M. (2019). Bubble to Panopticon: Dark Undercurrents of the Big Data Torrent. Kybernetes, Vol. 49 No. 3, pp. 1046-1060. https://doi.org/10.1108/K-06-2019-0403

3. Maavak, M (2021). Maavak, M. (2021). Horizon 2020-2030: Will Emerging Risks Unravel our Global Systems? Accepted for publication. Salus Journal, Issue 1 2021.

4. Elsner, Jr., Henry (1967). The Technocrats: Prophets of Automation. Syracuse University. 

5. Stabile, D.R. (1986). Veblen and the Political Economy of the Engineer: the radical thinker and engineering leaders came to technocratic ideas at the same time. American Journal of Economics and Sociology, Vol, 45, No. 1, 1986, pp. 43-44. 

Dr Mathew Maavak is a regular commentator on risk-related geostrategic issues. 

Image: AIER.org

activistpost.com

seferou

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ