 |
Οι ανάγκες του Πολεμικού Ναυτικού είναι πολλές. Φυσικά αυτό που χρειαζόμαστε άμεσα, είναι κατά κύριο λόγο κύριες μονάδες του Στόλου, δηλαδή φρεγάτες ή έστω κορβέτες, που θα επιτρέψει στο ΠΝ να “ανοιχτεί” στην Ανατολική Μεσόγειο και να προστατεύσει τα συμφέροντά μας στην ελληνική ΑΟΖ, αλλά και να καλύψει το αδελφό μας Κράτος, την Κύπρο μας.
Με τόση εκτεταμένη ακτογραμμή, και τόσες χιλιάδες νησιά, νησίδες, βραχονησίδες, χρειάζεται να έχει τη δυνατότητα να μεταφέρει δυνάμεις είτε για ενίσχυση είτε για ανακατάληψη εθνικού εδάφους, από έναν αντίπαλο που είναι κατά κύριο λόγο αναθεωρητικός.
Πρόσφατα είχαμε γράψει για την ανάγκη εισαγωγής σε υπηρεσία πλοίων σαν τα Absalon, τα οποία ίσως να έχουν μεγαλύτερη αξία για εμάς από ότι ψηφιακές φρεγάτες όπως οι Belh@rra. Αξίζει να διαβάσετε το παραπάνω άρθρο, για να μπορεί κάποιος να καταλάβει πως το Ναυτικό δεν είναι για να ανταλλάσει κανονιές ή πυραύλους με τον αντίπαλο, αλλά μια δύναμη ελιγμού που μπορεί να φτάσει παντού στον πλανήτη, και σίγουρα στην Ανατολική Μεσόγειο. Χρειάζεται να μπορεί να υποστηρίξει και μέσα που θα απειλούν ασύμμετρα τον αντίπαλο, όπως για παράδειγμα με επιθετικά ελικόπτερα ή UCAV/UAVs. Οι Τούρκοι, που είναι large στον τομέα αυτό, κατασκευάζουν ένα ελικοπτεροφόρο με την ευγενική και πληρωμένη συνεισφορά των Ισπανών.
Τώρα, οι ανάγκες σε πλοία υποστήριξης είναι τεράστιες. Και δεν μιλάμε μόνο για πλοία τύπου ΕΤΝΑ, αλλά και σε κάθε είδους πλοία. Άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάμε την προσφορά των δυο πλοίων υποστήριξης από το Ίδρυμα Λασκαρίδη στο ΠΝ, που κάλυψε πιεστικότατες ανάγκες σε τέτοια πλοία. Αλλά οι ανάγκες των σύγχρονων επιχειρήσεων απαιτούν οι διοικητές στο θέατρο των επιχειρήσεων να έχουν πολλές επιλογές. Και αυτές δεν μπορούν να προσφερθούν με μερικά S-70B6, αλλά θέλουν να έχουν στην “παλέτα” των λύσεων OH-58D, AH-64A+/DHA, CH-47D κι ότι άλλο χρειαστεί.
ΑΠΟΒΑΤΙΚΟ LPD ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΟΥ ΜΕ ΚΟΣΤΟΣ… ΕΝΟΣ ΜΑΧΗΤΙΚΟΥ! (@D_MITCH)
Βέβαια υπάρχουν λύσεις, και μάλιστα πολύ χαμηλού κόστους σε σχέση με κάποιο “κλασικό” LHD/LPD. Αρκεί κάποιος να θέλει, και το βασικότερο, να έχει βρει τους πόρους. Βέβαια εκεί θα πεταχτούν κάποιοι “γνώστες” και θα αρχίσουν να λένε περί “εμπορικών” λύσεων, χαμηλής επιβιωσιμότητας κοκ. Μάλλον δεν αντιλαμβάνονται πως μια μέτρια λύση είναι πολύ καλύτερη από μια “μη λύση”. Συνεπώς, μπορούμε να ζητάμε στον φανταστικό μας κόσμο AH-64E αντί OH-58D, αλλά κανείς δεν βάζει το χέρι στην τσέπη να πληρώσει. Ίσως το 2015 δεν μάθαμε όλοι πως δεν υπάρχουν λεφτόδεντρα.
Ακόμη όμως και οι λύσεις τύπου Περού και Ινδονησίας έχουν ένα κάποιο κόστος, που δεν μπορούμε να το καλύψουμε, τουλάχιστον με τις παρούσες συνθήκες και προτεραιότητες. Αυτό όμως που σίγουρα μπορούμε να κάνουμε, είναι να μετατρέψουμε εμπορικά πλοία σε προκεχωρημένες βάσεις επιχειρήσεων, που φυσικά θα δρουν σε συνδυασμό με τον υπόλοιπο στόλο. Από εκεί θα μπορούν να εξορμούν ελικόπτερα, UAV/UCAV αλλά και άλλα μέσα (μικρά αποβατικά), που θα μπορούν να ενισχύσουν ή να ανακαταλάβουν ένα νησί ή μια βραχονησίδα. Ή, και γιατί όχι, να μεταφέρουν τον πόλεμο βαθιά στην περιοχή του αντιπάλου.
Φυσικά, πλοία του είδους θα ήταν εξαιρετικά και για την ενίσχυση της Κύπρου. Έτσι, ελληνικά μαχητικά ελικόπτερα, εξορμώντας από τη Ρόδο ή την Κρήτη, θα μπορούσαν να έχουν μια ενδιάμεση βάση πριν φτάσουν στην Κύπρο. Όπως επίσης, θα μπορούσαν να επιχειρούν από εκεί κι όχι από την Κύπρο, που θα πλήττεται από την εχθρική αεροπορία και τους βαλλιστικούς πυραύλους του αντιπάλου.
Θα πουν πολλοί, πως χρειάζονται εξειδικευμένα σκάφη για την αποστολή αυτή… σίγουρα υπάρχουν εξειδικευμένα σκάφη, αλλά δυστυχώς αυτά κοστίζουν, και στην αγορά αλλά στη διατήρηση σε υπηρεσία. Το θέμα όμως είναι πως χώρες, που αντέχουν να αγοράζουν εξειδικευμένα σκάφη, τολμούν και βάζουν σε υπηρεσία και πολιτικά σκάφη, τα οποία υπηρετούν κανονικά, και σε καιρούς ειρήνης. Δεν μιλάμε μόνο για το Atlantic Conveyor που χρησιμοποιηθήκε αλλά ατύχησε, αλλά για πλήθος άλλων σκαφών. Έτσι θα δούμε πολιτικά σκάφη σε υπηρεσία με το USN αλλά και το Κινεζικό Ναυτικό.
ΕΝΙΣΧΥΕΤΑΙ Η ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ, ΤΟ USS HERSHEL «WOODY» WILLIAMS ΣΤΗ ΣΟΥΔΑ
Θα μας πει κάποιος “και τι ξέρουν οι Αμερικανοί”… Σωστό, αν σκεφτεί κανείς πως τους αντιγράφουν και οι Κινέζοι! Έτσι λοιπόν έχουμε δει αντίστοιχες “λύσεις” και στην Κίνα. Κι ενώ η κλάση USNS Montford Point (T-ESD-1) έχει φτιαχτεί για να μεταφέρει κυρίως LCAC, οι Κινέζοι χρησιμοποιούν αντίστοιχα πλοία για επιχειρήσεις επιθετικών ελικοπτέρων. Έτσι, μπορούν να έχουν προωθημένες βάσεις όπου θελήσουν, όποτε το θελήσουν.
Τέτοιου είδους βάσεις μπορούν άνετα να χρησιμοποιηθούν από το ΠΝ. Οι Έλληνες εφοπλιστές μπορούν να εξασφαλίσουν πλοία, τα οποία είναι πλέον εκτός κερδοφορίας σε εξευτελιστικές τιμές, και με απλές μετασκευές να μπορούν να χρησιμοποιηθούν από το ΠΝ. Το σημαντικό όμως θα είναι πως τα πλοία αυτά, θα μπορούν να έχουν πληρώματα εφέδρους, προερχόμενους από το Εμπορικό Ναυτικό.
Πολλοί ζητούν την υποστήριξη που οφείλει να προσφέρει η Ελλάδα σε χώρες όπως η Λιβύη. Πως θα παρασχεθεί αυτή, αν χρειαστεί; με φρεγάτες ή με αρματαγωγά; Πως θα επιχειρήσουν ελληνικά όπλα κάπου μακρυά από την Ελλάδα, αν και όταν χρειαστεί; Ζητάμε στήριξη από συμμάχους, αλλά όταν πρέπει εμείς να στηρίξουμε συμμάχους, τι κάνουμε; Διαδηλώσεις. Σωστό κι αυτό…
Σε κάθε περίπτωση, όπως απέδειξε και λύση των ΑΤΛΑΣ και ΗΡΑΚΛΗΣ, το ΠΝ είναι αρκετά open minded για να εντάξει πολιτικών εμπορικών προδιαγραφών πλοία στο Στόλο. Άλλωστε όπως γράψαμε και παραπάνω, τα μεγαλύτερα ναυτικά που διεξάγουν πραγματικές επιχειρήσεις σε όλο τον πλανήτη, κάνουν χρήση τέτοιων πλοίων. Οι δυνατότητες που θα δώσουν στο ΓΕΝ αλλά κυρίως στο ΓΕΕΘΑ θα είναι πολλαπλάσιες του οποίου κόστους.
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.