Η επιτυχία είναι το αποτέλεσμα της εργασίας που γίνεται με χαρά. Ξεκινήστε τη δουλειά σας με χαρά και το μονοπάτι της επιτυχίας θα ανοίξει μπροστά σας. Να επικοινωνείτε με χαρά, να δουλεύετε με χαρά. Να είστε χαρούμενοι σε όλες τις σχέσεις σας και ακόμη και να παρατηρείτε τις αποτυχίες σας με χαρά, σε χαρά. Κάθε αποτυχία που παρατηρείται σε χαρά αλλάζει σε επιτυχία και νίκη. Τα προβλήματα που παρατηρούνται στη χαρά διαλύονται. Η χαρά είναι για την Απειροσύνη. Η χαρά είναι για την αμεταβλητότητα. Και η χαρά είναι η μαρτυρία της αφθαρσίας της ανθρώπινης φλόγας.

Στα υψηλότερα επίπεδα του νοητικού πεδίου υπάρχει ένα ενεργειακό κέντρο που μοιάζει με λωτό ή δισκοπότηρο, και ακτινοβολεί πολλά χρώματα όταν είναι σε πλήρη άνθηση.

Η χαρά είναι το άρωμα του δισκοπότηρου, του λωτού. Καθώς τα πέταλα του λωτού ξεδιπλώνονται, η χαρά ακτινοβολείται από τα πέταλα και δίνει σφρίγος στο φυσικό σώμα, μαγνητισμό στο λεπτοφυές σώμα και γαλήνη στο νοητικό σώμα.


Ο λωτός είναι η μόνιμη πηγή χαράς. Καθώς αναπτύσσεται, η χαρά αυξάνεται. Η χαρά δεν εξαρτάται από τις εξωτερικές συνθήκες. Είναι σαν ένας φάρος, το θεμέλιο του οποίου στηρίζεται στα αιώνια βράχια.

Η ευτυχία είναι αποτέλεσμα των εξωτερικών συνθηκών. Όταν μεταβάλλονται οι ευνοϊκές συνθήκες, η ευτυχία εξαφανίζεται, αφήνοντας τη σκοτεινιά της κατάθλιψης.

Η χαρά δεν αλλάζει ποτέ. Αυξάνεται καθώς τα προβλήματα και οι συγκρούσεις αυξάνουν στη ζωή κάποιου. Αυξάνεται παρά τις συνθήκες.

Η χαρά δεν είναι ένα αίσθημα, ούτε είναι ένα συναίσθημα, είναι μια κατάσταση συνειδητότητας, μια κατάσταση που είναι αποταυτισμένη από την κυριαρχία των τριών κατώτερων κόσμων.

Η χαρά δεν είναι απουσία εμποδίων, προβλημάτων και δυσκολιών. Αντίθετα, η χαρά είναι η λάμψη που πηγάζει από κάθε νίκη που έχει κερδίσει ο εσωτερικός άνθρωπος μέσα από αυτά τα εμπόδια. Η χαρά μεγαλώνει στη μάχη, στη σύγκρουση, στην υπηρεσία, στην θυσία. Η πραγματική χαρά δημιουργεί κρίσεις και εντάσεις και τις ξεπερνά. Έτσι μεγαλώνει η χαρά. Η χαρά ξεπερνά όλες τις εχθρότητες, όλες τις αμφιβολίες και χτίζει αμέτρητες γέφυρες ανάμεσα στις καρδιές.

Η χαρά δίνει θάρρος, έμπνευση και όραμα. Καθαρίζει, θεραπεύει και καθαγιάζει.


-Τορκόμ Σαραϊνταριάν
The Flame of Beauty, Culture, Love, Joy

elenastral

Η πηγή της χαράς

Ένα ανθρώπινο ον καλείται να κάνει νέες αρχές μικρές ή μεγάλες όπως μια αλλαγή δουλειάς, σχέσης ή και τόπου. Ακόμα και ψυχικές αλλαγές, οι οποίες μπορεί να είναι καθοριστικές μπορούν να συμβούν στη ζωή μας. Πόσες φορές δεν νιώσατε ότι κύκλοι  κλείνουν μέσα σας, πράγματα που αγαπήσατε δεν είναι πια το ίδιο όπως και μια νέα τάση που μπορεί να τείνει να ξεπηδήσει. Είμαστε όντα τα οποία πορευόμαστε και αλλάζουμε μέσα από τις εμπειρίες μας. Η δυνατότητα αλλαγής είναι αυτό που εντέλει φέρνει τη γνώση. Τίποτα αμετακίνητο δεν μπορεί να βιώσει ολιστικά μία κατάσταση.

Θα μου πείτε πώς κολλάει αυτός ο πρόλογος με τον τίτλο; Και όμως μία από τις μεγαλύτερες αγωνίες του ανθρώπου είναι η αλλαγή. Και ο φόβος της αλλαγής είναι που μας κρατά σε καταστάσεις και ανθρώπους τόσο λάθος για μας ώστε τελικά να χάνουμε την ουσιαστική χαρά. Μέσα από αυτή την ψευδαίσθηση συνήθως επιλέγουμε διάφορα είδη ψευδοχαράς ώστε να πορευθούμε “εν ειρήνη”. Ένας τρόπος είναι τα ψώνια, όπου ντοπαριζόμαστε για λίγο ώστε να κρύψουμε συχνά αγωνίες επιβίωσης διαφόρων ειδών. Ένας ακόμη είναι μια γκάμα χαμόγελων που όμως το κοινό χαρακτηριστικό τους από κάτω είναι η παγωμάρα και η έλλειψη σύνδεσης αυτού που βλέπουμε με αυτό που αισθανόμαστε. Οι λόγοι που μπορεί να έχει υιοθετήσει ένας άνθρωπος την άμυνα του χαμόγελου μπορεί να είναι πολλοί όπως του “πονεμένου μαχητή” (πονάω, έχω κουραστεί αλλά κανείς δεν θα το καταλάβει) ή ο φόβος της επαφής. Πολλοί τρέχουν να ξεφύγουν απ’ τον εαυτό τους και τους άλλους. Κρύβοντας τον εαυτό τους σε απομακρυσμένα σημεία του ψυχισμού τους θεωρούν ότι τον προστατεύουν. Και το τελευταίο στο οποίο θα αναφερθώ είναι το πιο ύπουλο απ’ όλα. Είναι αυτοί που βροντοφωνάζουν τη χαρά τους με υπερβολές διαφόρων ειδών στην κίνηση, στη χαρά, στο γέλιο. Ιδιαίτερα μεγάλη μοναξιά κρύβεται κάτω από όλη αυτή τη φασαρία. Φαντάζομαι ότι κάπου θα έχετε δει κάποιο στοιχείο σας και θα έχετε ήδη κατανοήσει ότι όσο πιο πολύ μένουμε αμετακίνητοι στο παλιό και στην ενστικτώδη αγωνία του να μην πονέσουμε, βιώνοντας τις καταστάσεις της ζωής μας και “καρφώνοντας” μας σε διάφορες κοινωνικές ψευδείς μορφές χαράς τόσο χάνουμε την ουσιαστική χαρά την οποία μπορούμε να τη βρούμε στην καθημερινότητα.

Μια μεγάλη πηγή χαράς είναι η δημιουργικότητα. Δίνονται παρακάτω κάποιοι τρόποι που μπορούν να σας εμπνεύσουν:

• Προσπαθήστε να δημιουργείτε καθημερινά από κάτι.
• Πειραματιστείτε με νέες γεύσεις στην κουζίνα σας και διακοσμήστε όμορφα τα πιάτα που έχετε να σερβίρετε.
• Δοκιμάστε βότανα, μπαχαρικά και φυσικούς χυμούς.
• Δοκιμάστε νέα χρώματα επάνω σας και παρατηρήστε πώς σας κάνουν να νιώθετε.
• Ζωγραφίστε ή κάντε μια κατασκευή χωρίς να αγωνιάτε για το αποτέλεσμα. Το κάνετε για σας!
• Υιοθετήστε ένα αδέσποτο ζωάκι που είναι μία προσφορά και ταυτόχρονα μία πηγή χαράς.
• Φορέστε πάνω σας έναν θουλίτη.
• Η επαφή με τη φύση μπορεί να προσφέρει μεγάλη χαρά. Οι εκδρομές στην εξοχή (και δεν εννοώ τις “εξοχικές” ταβέρνες!) και το περπάτημα σ’ αυτήν μπορούν να απελευθερώσουν μεγάλα ποσά έντασης και στρες. Στην κινέζικη ιατρική το συκώτι συσσωρεύει το θυμό. Το χρώμα του είναι το πράσινο και η ήπια άσκηση δρα απελευθερωτικά στο τοξικό συναίσθημα του θυμού. Κατανοείτε τώρα πόσο βοηθητικό μπορεί να είναι για την ψυχική σας υγεία το περπάτημα στην εξοχή.
• Ένα μεγάλο κομμάτι χαράς μπορεί να σας δώσει η προσοχή στον εαυτό σας, η φροντίδα σας.

Η υγεία χρειάζεται ολιστική αντιμετώπιση για να λειτουργήσει: σωστή υγιεινή, σωστή διατροφή, άσκηση και κάτι ακόμα που θεωρώ σημαντικό είναι η φροντίδα της ομορφιάς μας και δεν εννοώ κάτι ναρκισσιστικό αλλά να μας προσέχουμε καθημερινά όπως να απλώνουμε μια κατάλληλη υδατική κρέμα στο σώμα και στο πρόσωπό μας. Μπορούμε σε αυτή να προσθέσουμε αιθέρια έλαια που φέρνουν τη χαρά όπως το μανταρίνι, το νερολί και το υλάνγκ-υλάνγκ. Τέλος η ψυχική μας υγεία είναι αυτή που θα δράσει καθοριστικά σε ό,τι και αν κάνουμε. Όσες άσχημες εμπειρίες και αν έχουμε βιώσει είναι στο χέρι μας  για πόσο καιρό θα τις κουβαλάμε και για πόσο καιρό θα τις αφήνουμε να κυοφορούν μέσα μας το δράμα. Ό,τι κι αν διαδραματίστηκε στα παιδικά μας χρόνια είναι δικό μας ζήτημα να αποφασίσουμε για πόσα ακόμη χρόνια θα επιτρέπουμε να καθορίζει τη ζωή μας δημιουργώντας ξανά και ξανά αρνητικές καταστάσεις οι οποίες μιμούνται το πρωταρχικό τραύμα. Η θεραπεία του παιδιού μέσα μας είναι σίγουρο ότι θέλει αγάπη, φροντίδα και προσοχή αλλά αυτό είναι απόφαση που πρέπει να λάβουμε από τη θέση του ενήλικα.

Ας επιτρέψουμε στην χαρά να μπει στη ζωή μας και ας χαρούμε όσο μπορούμε περισσότερο ξέροντας ότι αυτό είναι η ενεργειακή τροφή για όποια κατάσταση κι αν εμφανιστεί στο δρόμο μας!

• Shakila

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ