Πώς τα προβλήματα ψυχικής υγείας επηρεάζουν την ικανότητά μας να χρησιμοποιούμε τις δημόσιες συγκοινωνίες

Οι πάροχοι των μέσων μαζικής μεταφοράς χρειάζεται να δώσουν μεγαλύτερη προσοχή στις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα άτομα με προβλήματα ψυχικής υγείας κατά τη χρήση των υπηρεσιών τους.

---

Αυτό ήταν το συμπέρασμα της έρευνας που παρουσιάστηκε στο ετήσιο συνέδριο του Βρετανικού Συλλόγου Ψυχολόγων (British Psychology Society) από την Rebecca Posner, μέλος του Συλλόγου και Συμπεριφορική Ψυχολόγο.

Για την έρευνά της, η Rebecca Posner, διεξήγαγε μία έρευνα η οποία επικεντρώθηκε σε ομάδες πολιτών που είχαν υποστεί άγχος ή κατάθλιψη, με στόχο να γίνουν σαφείς οι επιπτώσεις αυτών των παθήσεων ως προς τη χρήση των μέσων μαζικής μεταφοράς.

Χρησιμοποίησε τα ευρήματα για το σχεδιασμό μία μεγάλης κλίμακας μελέτη με τη μέθοδο του πειράματος επιλογής. Ζήτησε από άτομα με προβλήματα ψυχικής υγείας να επιλέξουν τον τρόπο μεταφοράς τους από την πόλη τους σε μία άλλη πόλη. Έξι παράγοντες που θα μπορούσαν να επηρεάσουν την απόφαση των συμμετεχόντων τροποποιήθηκαν σε μερικούς από αυτούς – όπως ο χρόνος, το κόστος, τυχόν καθυστερήσεις, ανταποκρίσεις σε δρομολόγια και το επίπεδο συνωστισμού – προκειμένου να διαπιστωθεί η επίδρασή τους.

Η ανάλυση των αποτελεσμάτων έδειξε ότι η αύξηση οποιουδήποτε προαναφερόμενου παράγοντα, οδήγησε τους ανθρώπους που βίωναν άγχος ή κατάθλιψη στην προτίμηση να ταξιδεύουν με αυτοκίνητο παρά με λεωφορείο ή τρένο. Ακόμα κι αν η αρχική επιλογή ήταν για παράδειγμα το ταξίδι με τρένο, σε περίπτωση που κάποιος από αυτούς τους παράγοντες επιδεινωνόταν, η τελική απόφαση του συμμετέχοντα άλλαζε.

Αυτή η επίδραση έγινε ακόμα ισχυρότερη όταν μια ομάδα ελέγχου ανθρώπων που δεν είχαν υποστεί άγχος ή κατάθλιψη συμμετείχαν στην ίδια μελέτη.

Οι συμμετέχοντες που βίωναν άγχος ή κατάθλιψη ανέφεραν ορισμένους παράγοντες που επηρέασαν την επιλογή του ταξιδιωτικού τους μέσου και που θα μπορούσαν να αποτελέσουν εμπόδιο στη γενικότερη χρήση των μαζικών μέσων μεταφοράς. Αυτοί οι παράγοντες περιελάμβαναν την προσβασιμότητα στο μέσο μεταφοράς, την ευκολία στο ταξίδι, τον συνωστισμό, την πίεση του χρόνου, την απουσία ελέγχου και την απουσία υποστήριξης, ιδιαίτερα αναφορικά με τη χρήση της δημόσιας συγκοινωνίας και τρένων.

Η Rebecca Posner δήλωσε: Η έρευνά μας επισημαίνει τη δουλειά που απαιτείται για τη βελτίωση των μέσων μαζικής μεταφοράς ώστε να γίνουν πιο προσιτά και υποστηρικτικά προς τα άτομα με προβλήματα ψυχικής υγείας, αλλά και να ελαχιστοποιηθούν οι αρνητικές επιπτώσεις που μπορεί να παρουσιάσουν αυτά τα προβλήματα.

Επιπλέον πρότεινε διάφορες πιθανές λύσεις, όπως:

• Καλύτερη και πιο εύκολα προσβάσιμη πληροφόρηση και υποστήριξη για τους ταξιδιώτες
• Καλύτερη κατανόηση των επιπτώσεων των προβλημάτων ψυχικής υγείας και των εμποδίων που αυτές δημιουργούν στη προσβασιμότητα σε κάποια μέσα μεταφοράς στο ευρύ κοινό
• Εκτενέστερη έρευνα για τη επίδραση των διαφορετικών μέσων μεταφοράς στην ψυχική υγεία

Τέλος, οι ερευνητές πρότειναν τη διεξαγωγή νέας έρευνας, σχετικά με τον ρόλο που μπορούν να διαδραματίσουν τα προβλήματα ψυχικής υγείας στην δημιουργία έξυπνων οχημάτων χωρίς οδηγό και τον κατάλληλο σχεδιασμό τους ώστε να ανταποκριθούν στις ανάγκες όσων αντιμετωπίζουν τέτοιου είδους προβλήματα.

---

Πηγή: bps.org.uk
Απόδοση: Κατερίνα Κακουλάκη, Ψυχολόγος
Eπιμέλεια: PsychologyNow.gr

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ