Φιλτράροντας τὸν κόσμο μας

Ὅλα στὸν κόσμο μας δὲν εἶναι ἀληθῆ, ἀλλὰ ἀληθοφανῆ. Ἐπιλέγουμε μίαν ἐκδοχή τους, ποὺ ταιριάζει μὲ τὶς πεποιθήσεις μας καί, βάσει αὐτῆς, ἐκτιμοῦμε, κρίνουμε καὶ συγκρίνουμε τὰ πάντα. Σὲ ἐλάχιστες περιπτώσεις ἀντιλαμβανόμεθα πὼς τὰ προσωπικά μας φίλτρα ὑπάρχουν καὶ πὼς περιττεύουν, γιὰ νὰ ἀπαλλαγοῦμε ἀπὸ αὐτά. Συνήθως πορευόμεθα μὲ αὐτὰ καθ’ ὅλην τὴν διάρκεια τοῦ βίου μας, εὐτυχεῖς ἢ δυστυχεῖς, ἀναλόγως τοῦ χρώματος ποὺ τὰ φίλτρα μας προσδίδουν στὸν κόσμο μας.

Ὅμως…
Ἀκριβῶς ἐπεὶ δὴ αὐτὰ τὰ φίλτρα εἶναι ὑποκειμενικά…
Κι ἀκριβῶς ἐπεὶ δὴ στὶς περισσσότερες τῶν περιπτώσεων μᾶς ὁδηγοῦν στὴν μοναξιὰ καὶ στὴν δυστυχία…
Κι ἀκριβῶς διότι ἔπαυσαν πρὸ πολλοῦ νὰ εἶναι ἀναγκαία γιὰ τὴν Ἀνθρωπότητα…
…ἔρχεται ἡ στιγμὴ τῆς ἀπαλλαγῆς μας ἀπὸ αὐτά.

Θὰ τὸ κάνουμε λοιπὸν οὔτως ἢ ἄλλως, μὲ ἢ χωρὶς τὴν θέλησίν μας, διότι ἡ Ἀνθρωπότης εἰσέρχεται σὲ μίαν νέα περίοδον τέτοια, ποὺ ἡ Ἀνάγκη της γιὰ τὴν Ἀλήθεια εἶναι ἀπολύτως ἐπιτακτική. Θὰ ἀπαλλαγοῦμε ἀπὸ αὐτά, ἀκόμη κι ἐὰν ξεβολευόμεθα καὶ δὲν μᾶς ἀρέσει.
Θὰ ὑποχρεωθοῦμε ἐκ τῶν πραγμάτων νὰ πορευθοῦμε δίχως βαρίδια καὶ ἐμπόδια, διότι θὰ μᾶς παρασύρη ἢ ἡ δίνη τοῦ Χρέους ἢ ἡ δίνη τῆς Ἀνάγκης.

Βέβαια ὑπάρχουν κι αὐτοὶ ποὺ μόνοι τους, σιγὰ σιγά, ἐπιλέγουν τὴν πορεία πρὸς τὴν Ἐλευθερία, ἀκόμη κι ἐὰν αὐτὸ τοὺς διαλύῃ κάθε κατακτηθεῖσα τους ἰσοῤῥοπία. Γνωρίζουν βλέπετε πὼς ἐὰν δὲν ἀπαλλαγοῦν ἀπὸ αὐτὰ τὰ φίλτρα, οἱ πιθανότητες ἐπιτυχίας αὐτοῦ τοῦ παν-Ἀνθρωπίνου τολμήματος μηδενίζονται.
Εἶναι οἱ ζηλευτοὶ αὐτοί. Εἶναι τὰ πρότυπα τῶν κοινωνιῶν μας. Εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ γιὰ νὰ φθάσουμε κοντά τους ἀπαιτεῖται πολύχρονος καὶ πολυεπίπεδος προσωπικός μας ἀγών, γιὰ νὰ διαφύγουμε τῶν ἀγκυλώσεών μας.
Κι εὐτυχῶς ποὺ ὑπάρχουν αὐτοὶ γιὰ νὰ μᾶς δείχνουν τὸν δρόμο καὶ τὸν τρόπο. Διότι μόνοι μας δὲν ξέρω ἐὰν θὰ τὰ καταφέρναμε.

Φιλονόη

εἰκόνα

arxisame

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ