Το 1979, στη νησίδα Μοτύη (Mozia), στη Σικελία, κάτω από ένα λιθοσωρό βρέθηκε τυχαία ένα εξαιρετικής τέχνης μαρμάρινο άγαλμα ανδρός, ηρωικού μεγέθους, δηλαδή μεταξύ ανθρώπου και θεού. Το άγαλμα βρέθηκε εκτός της αρχικής του θέσης και του έλειπαν τα χέρια κάτω από τους ώμους και τα πόδια κάτω από τον μακρύ πτυχωτό χιτώνα.
Χρονολογήθηκε στα μέσα του 5ου αιώνα, χαρακτηρίστηκε αμέσως ως ένα από τα ωραιότερα ελεύθερα γλυπτά της αρχαιότητας και ορισμένοι αρχαιολόγοι υποστήριξαν ότι το μάρμαρό του είναι παριανό. Μετά ακολούθησε η προβληματική που αφορούσε το ίδιο το έργο:
το μέγεθός του, το ένδυμά του, και αυτή την ίδια τη μορφή του ωραίου και υπερήφανου νέου άνδρα.Το πρόβλημα προσπάθησε να λύσει, χωρίς επιτυχία, το 1986 ένα συνέδριο και από τότε ως σήμερα το θέμα επανέρχεται με συζητήσεις και πολλά επιστημονικά δημοσιεύματα. Γιατί αυτή η μορφή; Έχουμε, με άλλα λόγια, έναν νέο και εύρωστο άνδρα που θηλυστολεί, φοράει δηλαδή γυναικεία ρούχα, όταν στα αρχαία γλυπτά εκτός από τους θεούς ποδήρη χιτώνα φορούσαν μόνο οι ιερείς, οι μουσικοί και οι ηθοποιοί και επίσης οι ηνίοχοι.
Οι μεγάλες πιθανότητες του ηνιόχου
«Το ότι πρόκειται για ιερέα δύσκολα γίνεται δεκτό, γιατί έχουμε έναν εύρωστο αθλητικό και ωραίο άνδρα, του οποίου η στάση είναι πολύ περίεργη για ιερέα» λέει ο καθηγητής Σταμπολίδης, που υποστηρίζει πως ούτε μουσικός μπορεί να ήταν, καθώς θα έπρεπε να κρατάει με το ένα χέρι όργανο και με το άλλο να παίζει. Το άγαλμα όμως έχει το ένα χέρι στη μέση όπως δείχνουν οι άκρες των δαχτύλων που έχουν απομείνει στο σώμα και το άλλο, από ό,τι φαίνεται, υψωνόταν.
Αλλά και η περίπτωση να πρόκειται για ηθοποιό δεν πείθει, εφόσον δεχόμαστε ότι το έργο χρονολογείται από το 470-450 π.X., καθώς πρόκειται για μια εποχή που δεν έχουν ξεκινήσει καλά καλά οι αισχύλειες και οι σοφόκλειες τραγωδίες, για να μην πούμε και του Ευριπίδη που είναι μεταγενέστερες. H κοινωνία εκείνων των χρόνων θεωρούσε τον ηθοποιό, όπως και τους άλλους καλλιτέχνες, άτομα που την διασκέδαζαν και δεν είναι λογικό να τους έκανε ένα τέτοιο άγαλμα, και μάλιστα τόσο ακριβό. «Αρα μένει με περισσότερες πιθανότητες η περίπτωση του ηνιόχου. Ο άνδρας είναι νέος, ρωμαλέος, δυνατός και βρίσκουμε την ίδια στάση στον κατ' εξοχήν μυθικό ηνίοχο, τον Οινόμαο, στο ανατολικό αέτωμα του ναού του Διός στην Ολυμπία» καταλήγει ο κ. Σταμπολίδης.
Αυτή, πολύ σύντομα, είναι η μία από τις πολλές ερμηνείες του άνδρα της Μοτύης.
*Το άγαλμα εκτέθηκε με αφορμή τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου, στο Βρετανικό Μουσείο στην ίδια αίθουσα με τα κλεμμένα γλυπτά του Παρθενώνα.
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.