Ο εσθλός* των Ελλήνων για τους σύγχρονους μπορεί να σημαίνει και τον αριστοκράτη. Ο αριστοκράτης όμως για τους Έλληνες δεν εσήμαινε ούτε τα βαμπύρ ούτε τα παράσιτα.
Σήμερα όταν λέμε αριστοκράτης στην ουσία περιγράφουμε αρχαιολογικά αντιμουσεία. Αραχνοτόπια και κρύπτες οξείδωσης, τάπητες σκόνης ακίνητης, ύποπτα πετάγματα νυκτοβίων σε τύμβους, ερειπιώνες και οστεοφυλάκια.
Γενικά αριστοκρατική σημαίνει την κατιούσα γραμμή του μαρασμού και της αποσύνθεσης, τη βιολογική καθίζηση των καταβολών σε όλη την επιγονική ακολουθία. Όσο μάλιστα πιο αμετακίνητη είναι η προσκόλληση των απογόνων στους προγόνους, τόσο πιο ραγδαία η καταπτωτική τους ορμή.
Νομίζω ότι είναι εύκολο να επισημανθεί η αιτία αυτής της γενεαλογικής αβιταμίνωσης. Θα τη λέγαμε απλά σπατάλη ενός τυφλού καταγωγικού πλούτου επιδοτούμενη από διανοητικό τύφο, ψυχολογική πήρωση, και ηθική παραλυσία.
Πρώτη προϋπόθεση για να συνεχίσει ένας απόγονος την αριστοκρατική του γενιά είναι, σκίζοντας το κληρονομικό του λιμπροντόρο, να ξεντυθεί τις χλαμύδες του και να σταθεί στη μέση της πλατείας γυμνός, χωρίς να προσέχει αν σκανδαλίσει τον δήμαρχο και τον δεσπότη. Αυτό θα ‘ταν “το πρώτο σκαλί” της αριστοκρατικής αυτοπραγμάτωσης εξωποιητικά εννοημένο.
Τα όσα αναφέρει ο Τόμας Μαν για κάποιον απόγονο του ποιητή Σίλερ, που κατάντησε ψεύτης και γελοίος λωποδύτης, παρόλο το διασκεδαστικό τους ντεκόρ έχουν το νόημα της ποινής των εκατό ραβδισμών.
Στον κώδικα της φύσης δε θα βρούμε διάταξη που να αναφέρει ότι ο άνθρωπος μπορεί να φτάσει στην αρτίωση του προσώπου του, στηριγμένος αποκλειστικά στα τυχαία περισσεύματα του παππού ή της μητέρας του.
Ο Αλέξανδρος που μίλησε για οφειλές σε πατέρα και σε δάσκαλο, δε χρωστούσε τον Αλέξανδρο στη σχέση του με τον Φίλιππο, αλλά στη σχέση του με τον εαυτό του. Διαφορετικά δε θα ήταν Αλέξανδρος.
_______________________________________
* «Η λέξη εσθλός έχοντας τη ρίζα της στο ρήμα ειμί (Βλ. Nietzsche II, 776) σημαίνει εκείνον που ε ί ν α ι.
Εκείνον που υπάρχει έξω από τις μεταβλητές του γίγνεσθαι, τις συνθήκες της ροής και τους όρους της κύκλησης.
Εσθλός είναι ο αληθινός, ο πραγματικός, ο όντας με την παρμενίδεια σημασία του όρου.»
Το ιδεώδες του εσθλού – Homo Educandus
(Φιλοσοφία της Αγωγής)
Δ. Λιαντίνης
(Φιλοσοφία της Αγωγής)
Δ. Λιαντίνης
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.