(ΘΑΛΗΣ ΜΙΛΗΣΙΟΣ)
ΕΝ ΤΟΙΣ ΤΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ ΓΟΝΑΣΙΝ
ΠΕΡΙΣΤΡΕΦΟΜΕΝΟΝ ΑΤΡΑΚΤΟΝ
ΕΝΑΠΟΘΕΣΕΝ Ο ΜΟΙΡΑΓΕΤΗΣ ΖΕΥΣ
ΟΡΙΣΕΝ ΚΑΘΕΣΤΗΚΥΙΑΝ ΤΑΞΙΝ ΑΕΙΧΡΟΝΟΝ!
Ω! ΑΝΑΓΚΗ ΑΙΩΝΙΑ ΠΑΝΙΣΧΥΡΕ ΘΕΑ
ΑΔΥΣΩΠΗΤΟΣ ΔΥΝΑΜΙΣ ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ
ΚΟΡΗ ΤΗΣ ΑΔΗΡΙΤΗΣ ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑΣ
ΕΙΜΑΡΜΕΝΗ ΤΗΣ ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΗΣ ΑΥΤΟΤΕΛΕΙΑΣ!
ΕΙΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΟ ΠΑΝ-ΟΣΙΟΝ ΚΕΝΤΡΟΝ,
ΑΓΕΡΩΧΟΣ ΔΕΣΠΟΖΕΙΣ ΕΙΣ ΘΡΟΝΟΥΣ ΧΡΥΣΟΥΣ
ΕΚΕΙΘΕΝ ΟΠΟΥ ΣΥΜΠΑΓΕΙΣ ΣΤΗΛΑΙ ΦΩΤΟΣ
ΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΠΕΡΙΣΤΡΕΦΟΜΕΝΟΥΣ ΟΥΡΑΝΟΥΣ!
ΕΝ ΤΕΧΝΗ ΓΕΩΜΕΤΡΙΚΗ ΚΑΙ ΑΡΡΗΤΟΝ ΣΟΦΙΑΝ
ΟΡΙΖΕΙΣ ΤΑΣ ΠΕΡΙΦΟΡΑΣ ΑΣΤΡΩΝ ΤΕ ΠΛΑΝΗΤΩΝ
ΜΕ ΑΤΡΑΚΤΟΝ ΑΔΑΜΑΝΤΙΝΟΝ ΚΑΙ ΣΦΟΝΔΥΛΟΝ ΜΕΙΚΤΟΝ
ΑΕΙ ΠΕΡΙΣΤΡΕΦΟΜΕΝΟΝ ΕΠΙ ΑΞΟΝΟΣ ΗΛΑΚΑΤΗΣ!
ΛΑΧΕΣΙΣ, ΑΤΡΟΠΟΣ, ΚΛΩΘΩ ΕΝΘΡΟΝΑΙ ΘΥΓΑΤΕΡΕΣ
ΛΕΥΚΟΥΣ ΧΙΤΩΝΑΣ ΦΕΡΟΥΣΑΙ ΤΕ ΣΤΕΜΜΑ ΕΝ ΚΕΦΑΛΗ,
ΥΜΝΟΥΝ ΜΕΤΑ ΤΩΝ ΣΕΙΡΗΝΩΝ, ΑΔΟΥΝ ΜΕΘ' ΑΡΜΟΝΙΑΣ
ΓΕΓΟΝΟΤΑ, ΟΝΤΑ, ΜΕΛΛΟΝΤΑ,ΤΗΣ ΤΩΝ ΨΥΧΩΝ ΠΟΡΕΙΑΣ!
"ΕΡΩΣ ΥΜΩΝ ΨΥΧΑΙ ΔΕΣΠΟΣΕΙ ΚΑΙ ΑΝΑΓΚΗ, ΟΙΔΕ ΓΑΡ ΜΕΤ' ΕΜΕ ΠΑΝΤΩΝ ΔΕΣΠΟΤΑΙ ΤΕ ΚΑΙ ΤΑΞΙΑΡΧΟΙ .
ΨΥΧΑΙ ΔΕ, ΟΣΑΙ ΤΗΝ ΑΓΗΡΑΤΟΝ ΜΟΥ ΣΚΗΠΤΟΥΧΙΑΝ ΘΕΡΑΠΕΥΕΤΕ, ΙΣΤΕ ΩΣ ΕΩΣ ΜΕΝ ΑΝΑΜΑΡΤΗΤΟΙ ΕΣΤΕ, ΤΑ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ ΟΙΚΗΣΕΤΕ ΧΩΡΙΑ."
Ο ΕΡΩΣ ΚΑΙ Η ΑΝΑΓΚΗ, ΨΥΧΕΣ, ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΥΡΙΟΙ ΣΑΣ, ΔΙΟΤΙ ΑΥΤΟΙ, ΥΣΤΕΡΑ ΑΠΟ ΕΜΕΝΑ, ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΚΥΡΙΟΙ ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΗΤΕΣ ΤΩΝ ΤΑΞΕΩΝ.
ΨΥΧΕΣ, ΟΣΕΣ ΥΠΗΡΕΤΕΙΤΕ ΤΗΝ ΑΓΕΡΑΣΤΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΜΟΥ, ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΟΤΙ, ΟΣΟ ΕΙΣΑΣΤΕ ΑΝΑΜΑΡΤΗΤΕΣ, ΘΑ ΚΑΤΟΙΚΕΙΤΕ ΣΤΙΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ.
(Απόσπασμα ΧΧΙΙΙ Από Την Ιερά Βίβλο Του ΕΡΜΗ ΤΟΥ ΤΡΙΣΜΕΓΙΣΤΟΥ ΕΠΙΓΡΑΦΟΜΕΝΗ ΚΟΡΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ)
ΠΛΑΤΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ (ΤΟ ΑΔΡΑΧΤΙ ΤΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ-ΜΟΙΡΑΙ-ΣΕΙΡΗΝΕΣ):
1.- ΑΡΧΑΙΟΝ ΚΕΙΜΕΝΟΝ
.εἰς ὃ ἀφικέσθαι προελθόντες ἡμερησίαν ὁδόν, καὶ ἰδεῖν αὐτόθι κατὰ [616c] μέσον τὸ φῶς ἐκ τοῦ οὐρανοῦ τὰ ἄκρα αὐτοῦ τῶν δεσμῶν τεταμένα
―εἶναι γὰρ τοῦτο τὸ φῶς σύνδεσμον τοῦ οὐρανοῦ,
οἷον τὰ ὑποζώματα τῶν τριήρων, οὕτω πᾶσαν συνέχον τὴν
περιφοράν―
ἐκ δὲ τῶν ἄκρων τεταμένον Ἀνάγκης ἄτρακτον,
δι’ οὗ πάσας ἐπιστρέφεσθαι τὰς περιφοράς· οὗ τὴν μὲν
ἠλακάτην τε καὶ τὸ ἄγκιστρον εἶναι ἐξ ἀδάμαντος, τὸν δὲ
σφόνδυλον μεικτὸν ἔκ τε τούτου καὶ ἄλλων γενῶν. τὴν δὲ
[616d] τοῦ σφονδύλου φύσιν εἶναι τοιάνδε· τὸ μὲν σχῆμα οἵαπερ ἡ
τοῦ ἐνθάδε, νοῆσαι δὲ δεῖ ἐξ ὧν ἔλεγεν τοιόνδε αὐτὸν εἶναι,
ὥσπερ ἂν εἰ ἐν ἑνὶ μεγάλῳ σφονδύλῳ κοίλῳ καὶ ἐξεγλυμ-
μένῳ διαμπερὲς ἄλλος τοιοῦτος ἐλάττων ἐγκέοιτο ἁρμόττων,
καθάπερ οἱ κάδοι οἱ εἰς ἀλλήλους ἁρμόττοντες, καὶ οὕτω δὴ
τρίτον ἄλλον καὶ τέταρτον καὶ ἄλλους τέτταρας. ὀκτὼ γὰρ
εἶναι τοὺς σύμπαντας σφονδύλους, ἐν ἀλλήλοις ἐγκειμένους,
[616e] κύκλους ἄνωθεν τὰ χείλη φαίνοντας, νῶτον συνεχὲς ἑνὸς
σφονδύλου ἀπεργαζομένους περὶ τὴν ἠλακάτην· ......................................................
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
...στο φως τούτο έφτασαν ύστερ' από πορεία άλλης μιας ημέρας· εκεί είδαν, στη μέση του φωτός, να είναι από τον ουρανό τεντωμένες οι άκρες των δεσμών του ―το φως χρησίμευε ως σύνδεσμος του ουρανού και συγκρατούσε ολόκληρο τον περιστρεφόμενο ουρανό, απαράλλακτα όπως τα υποζώματα των πλοίων― και στις άκρες ήταν στερεωμένο της Ανάγκης το αδράχτι που έδινε την κίνηση σε όλες τις ουράνιες περιστροφές· το στέλεχος και τ' αγκίστρι του ήταν από χάλυβα, το σφοντύλι όμως από μίγμα χάλυβα και άλλων μετάλλων. Η φύση του σφοντυλιού ήταν η εξής: ως προς το σχήμα έμοιαζε με τα δικά μας εδώ· και για να έχης ακριβέστερην ιδέα πώς το παράσταινε, πρέπει να φαντασθής ένα μεγάλο σφοντύλι κοίλο και φαγωμένο από μέσα εντελώς· μέσα σ' αυτό προσαρμοζόταν ένα άλλο μικρότερο, όπως οι κάδοι που μπαίνουν ο ένας μέσα στον άλλο· μέσα στο δεύτερο άλλο τρίτο, και πάλι ένα τέταρτο, και ακόμη άλλα τέσσαρα· γιατί όλα ήσαν οκτώ, το ένα βαλμένο μέσα στο άλλο· από πάνω φαίνονταν του καθενός τα χείλη σαν κύκλοι και απ' έξω παρουσίαζαν επιφάνεια συνεχή, σα να ήταν ένα μόνο σφοντύλι γύρω από το στέλεχος·
....................................................
2. ΑΡΧΑΙΟΝ ΚΕΙΜΕΝΟΝ
ἐπὶ δὲτῶν κύκλων αὐτοῦ ἄνωθεν ἐφ’ ἑκάστου βεβηκέναι Σειρῆνα
συμπεριφερομένην, φωνὴν μίαν ἱεῖσαν, ἕνα τόνον· ἐκ πασῶν
δὲ ὀκτὼ οὐσῶν μίαν ἁρμονίαν συμφωνεῖν. ἄλλας δὲ καθη-
[617c] μένας πέριξ δι’ ἴσου τρεῖς, ἐν θρόνῳ ἑκάστην, θυγατέρας τῆς
Ἀνάγκης, Μοίρας, λευχειμονούσας, στέμματα ἐπὶ τῶν κεφα-
λῶν ἐχούσας, Λάχεσίν τε καὶ Κλωθὼ καὶ Ἄτροπον, ὑμνεῖν
πρὸς τὴν τῶν Σειρήνων ἁρμονίαν, Λάχεσιν μὲν τὰ γεγονότα,
Κλωθὼ δὲ τὰ ὄντα, Ἄτροπον δὲ τὰ μέλλοντα. καὶ τὴν μὲν
Κλωθὼ τῇ δεξιᾷ χειρὶ ἐφαπτομένην συνεπιστρέφειν τοῦ
ἀτράκτου τὴν ἔξω περιφοράν, διαλείπουσαν χρόνον, τὴν δὲ
Ἄτροπον τῇ ἀριστερᾷ τὰς ἐντὸς αὖ ὡσαύτως· τὴν δὲ Λάχεσιν
[617d] ἐν μέρει ἑκατέρας ἑκατέρᾳ τῇ χειρὶ ἐφάπτεσθαι. σφᾶς οὖν,
ἐπειδὴ ἀφικέσθαι, εὐθὺς δεῖν ἰέναι πρὸς τὴν Λάχεσιν.
....................................................
Απάνω σε καθέν' από τους κύκλους του στεκότανε από μια Σειρήνα που περιστρεφότανε κι' αυτή κ' έψαλλε με φωνή απάνω σ' ένα και τον ίδιο τόνο πάντοτε κανονισμένη, έτσι ώστε από τις οκτώ που ήσαν σχηματιζότανε μία και αρμονική συμφωνία. Γύρω από το αδράχτι και σε ίσες αποστάσεις κάθονταν απάνω σε θρόνο οι τρεις Μοίρες, θυγατέρες της Ανάγκης, η Λάχεση, η Κλωθώ και η Άτροπος, με άσπρα φορέματα και με στέμματα στο κεφάλι· συνόδευαν με το τραγούδι τους την αρμονία των Σειρηνών ψάλλοντας η Λάχεση τα περασμένα, η Κλωθώ τα τωρινά και η Άτροπος τα μέλλοντα. Η Κλωθώ αγγίζοντας κατά διαλείμματα με το δεξί της χέρι βοηθούσε στην εξωτερική περιστροφή του αδραχτιού, η Άτροπος πάλι με το αριστερό της χέρι βοηθούσε στις εσωτερικές περιστροφές· και η Λάχεση πιάνοντας πότε με το δεξί και πότε με το αριστερό της χέρι βοηθούσε και στα δύο είδη των περιστροφών. Μόλις έφτασαν εκεί, έπρεπε να παρουσιαστούν αμέσως μπροστά στη Λάχεση. (ΠΛΑΤΩΝ, ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ Ι.Ν. Γρυπάρης)
http://www.greek-language.gr/…/corp…/anthology/content.html…
ΠΛΑΤΩΝ
"..προσκυνῶ δὲ Ἀδράστειαν. τρεῖς Μοίρας εἶναι θυγατέρας Ἀνάγκης φασίν, Κλωθώ, Λάχεσιν, Ἄτροπον, ἣν καὶ Ἀδράστειαν καλοῦσιν...",
ilakate.blogspot.gr *** ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΟΙΡΕΣ, ΤΗΝ ΑΔΡΑΣΤΕΙΑ ΚΛΠ.
ΘΕΟΓΟΝΙΑ ΗΣΙΟΔΟΥ:
ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΗΣΙΟΔΟ, Η ΝΥΧΤΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜΗΤΕΡΑ ΤΩΝ ΜΟΙΡΩΝ
ΑΡΧΑΙΟΝ ΚΕΙΜΕΝΟΝ
Νὺξ δ᾽ ἔτεκε στυγερόν τε Μόρον καὶ Κῆρα μέλαιναν
καὶ Θάνατον, τέκε δ᾽ Ὕπνον, ἔτικτε δὲ φῦλον Ὀνείρων.
214 δεύτερον αὖ Μῶμον καὶ Ὀιζὺν ἀλγινόεσσαν
213 οὔ τινι κοιμηθεῖσα θεῶν τέκε Νὺξ ἐρεβεννή,
215 Ἑσπερίδας θ᾽, αἷς μῆλα πέρην κλυτοῦ Ὠκεανοῖο
χρύσεα καλὰ μέλουσι φέροντά τε δένδρεα καρπόν·
καὶ Μοίρας καὶ Κῆρας ἐγείνατο νηλεοποίνους,
[Κλωθώ τε Λάχεσίν τε καὶ Ἄτροπον, αἵ τε βροτοῖσι
γεινομένοισι διδοῦσιν ἔχειν ἀγαθόν τε κακόν τε,]
220 αἵ τ᾽ ἀνδρῶν τε θεῶν τε παραιβασίας ἐφέπουσιν,
οὐδέ ποτε λήγουσι θεαὶ δεινοῖο χόλοιο,
πρίν γ᾽ ἀπὸ τῷ δώωσι κακὴν ὄπιν, ὅστις ἁμάρτῃ.
τίκτε δὲ καὶ Νέμεσιν πῆμα θνητοῖσι βροτοῖσι
Νὺξ ὀλοή·
.......................................................
Κι η Νύχτα γέννησε το στυγερό το Μόρο και τη μαύρη Κήρα
και το Θάνατο, γέννησε και τον Ύπνο, γέννησε και το γένος των Ονείρων.
Ύστερα πάλι γέννησε το Μώμο και την οδυνηρή Αθλιότητα,
δίχως να κοιμηθεί με κάποιον από τους θεούς η ερεβώδης Νύχτα,
και τις Εσπερίδες που φυλάν τα μήλα τα ωραία, τα χρυσά,
στην άκρη του ξακουστού Ωκεανού, και τα δέντρα που δίνουν τον καρπό.
Γέννησε και τις Μοίρες και τις Κήρες που τιμωρούνε ανελέητα,
[την Κλωθώ, τη Λάχεση και την Άτροπο,
που δίνουν στους θνητούς όταν γεννιούνται το καλό και το κακό,]
220που διώκουνε τις παραβάσεις ανθρώπων και θεών
κι ούτε ποτέ τους παύουν τη δεινή οργή οι θεές,
προτού τιμωρία κακή αποδώσουνε σ᾽ εκείνον που έσφαλλε.
Γέννησε και τη Νέμεση, συμφορά για τους θνητούς ανθρώπους,
η ολέθρια Νύχτα.
ΗΣΙΟΔΟΥ Θεογονία (211-224) greek-language.gr
ΕΝ ΤΟΙΣ ΤΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ ΓΟΝΑΣΙΝ
ΠΕΡΙΣΤΡΕΦΟΜΕΝΟΝ ΑΤΡΑΚΤΟΝ
ΕΝΑΠΟΘΕΣΕΝ Ο ΜΟΙΡΑΓΕΤΗΣ ΖΕΥΣ
ΟΡΙΣΕΝ ΚΑΘΕΣΤΗΚΥΙΑΝ ΤΑΞΙΝ ΑΕΙΧΡΟΝΟΝ!
Ω! ΑΝΑΓΚΗ ΑΙΩΝΙΑ ΠΑΝΙΣΧΥΡΕ ΘΕΑ
ΑΔΥΣΩΠΗΤΟΣ ΔΥΝΑΜΙΣ ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ
ΚΟΡΗ ΤΗΣ ΑΔΗΡΙΤΗΣ ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑΣ
ΕΙΜΑΡΜΕΝΗ ΤΗΣ ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΗΣ ΑΥΤΟΤΕΛΕΙΑΣ!
ΕΙΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΟ ΠΑΝ-ΟΣΙΟΝ ΚΕΝΤΡΟΝ,
ΑΓΕΡΩΧΟΣ ΔΕΣΠΟΖΕΙΣ ΕΙΣ ΘΡΟΝΟΥΣ ΧΡΥΣΟΥΣ
ΕΚΕΙΘΕΝ ΟΠΟΥ ΣΥΜΠΑΓΕΙΣ ΣΤΗΛΑΙ ΦΩΤΟΣ
ΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΠΕΡΙΣΤΡΕΦΟΜΕΝΟΥΣ ΟΥΡΑΝΟΥΣ!
ΕΝ ΤΕΧΝΗ ΓΕΩΜΕΤΡΙΚΗ ΚΑΙ ΑΡΡΗΤΟΝ ΣΟΦΙΑΝ
ΟΡΙΖΕΙΣ ΤΑΣ ΠΕΡΙΦΟΡΑΣ ΑΣΤΡΩΝ ΤΕ ΠΛΑΝΗΤΩΝ
ΜΕ ΑΤΡΑΚΤΟΝ ΑΔΑΜΑΝΤΙΝΟΝ ΚΑΙ ΣΦΟΝΔΥΛΟΝ ΜΕΙΚΤΟΝ
ΑΕΙ ΠΕΡΙΣΤΡΕΦΟΜΕΝΟΝ ΕΠΙ ΑΞΟΝΟΣ ΗΛΑΚΑΤΗΣ!
ΛΑΧΕΣΙΣ, ΑΤΡΟΠΟΣ, ΚΛΩΘΩ ΕΝΘΡΟΝΑΙ ΘΥΓΑΤΕΡΕΣ
ΛΕΥΚΟΥΣ ΧΙΤΩΝΑΣ ΦΕΡΟΥΣΑΙ ΤΕ ΣΤΕΜΜΑ ΕΝ ΚΕΦΑΛΗ,
ΥΜΝΟΥΝ ΜΕΤΑ ΤΩΝ ΣΕΙΡΗΝΩΝ, ΑΔΟΥΝ ΜΕΘ' ΑΡΜΟΝΙΑΣ
ΓΕΓΟΝΟΤΑ, ΟΝΤΑ, ΜΕΛΛΟΝΤΑ,ΤΗΣ ΤΩΝ ΨΥΧΩΝ ΠΟΡΕΙΑΣ!
"ΕΡΩΣ ΥΜΩΝ ΨΥΧΑΙ ΔΕΣΠΟΣΕΙ ΚΑΙ ΑΝΑΓΚΗ, ΟΙΔΕ ΓΑΡ ΜΕΤ' ΕΜΕ ΠΑΝΤΩΝ ΔΕΣΠΟΤΑΙ ΤΕ ΚΑΙ ΤΑΞΙΑΡΧΟΙ .
ΨΥΧΑΙ ΔΕ, ΟΣΑΙ ΤΗΝ ΑΓΗΡΑΤΟΝ ΜΟΥ ΣΚΗΠΤΟΥΧΙΑΝ ΘΕΡΑΠΕΥΕΤΕ, ΙΣΤΕ ΩΣ ΕΩΣ ΜΕΝ ΑΝΑΜΑΡΤΗΤΟΙ ΕΣΤΕ, ΤΑ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ ΟΙΚΗΣΕΤΕ ΧΩΡΙΑ."
Ερμηνεία:
Ο ΕΡΩΣ ΚΑΙ Η ΑΝΑΓΚΗ, ΨΥΧΕΣ, ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΥΡΙΟΙ ΣΑΣ, ΔΙΟΤΙ ΑΥΤΟΙ, ΥΣΤΕΡΑ ΑΠΟ ΕΜΕΝΑ, ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΚΥΡΙΟΙ ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΗΤΕΣ ΤΩΝ ΤΑΞΕΩΝ.
ΨΥΧΕΣ, ΟΣΕΣ ΥΠΗΡΕΤΕΙΤΕ ΤΗΝ ΑΓΕΡΑΣΤΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΜΟΥ, ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΟΤΙ, ΟΣΟ ΕΙΣΑΣΤΕ ΑΝΑΜΑΡΤΗΤΕΣ, ΘΑ ΚΑΤΟΙΚΕΙΤΕ ΣΤΙΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ.
(Απόσπασμα ΧΧΙΙΙ Από Την Ιερά Βίβλο Του ΕΡΜΗ ΤΟΥ ΤΡΙΣΜΕΓΙΣΤΟΥ ΕΠΙΓΡΑΦΟΜΕΝΗ ΚΟΡΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ)
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΖΕΥΓΑΡΑ
ΠΛΑΤΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ (ΤΟ ΑΔΡΑΧΤΙ ΤΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ-ΜΟΙΡΑΙ-ΣΕΙΡΗΝΕΣ):
1.- ΑΡΧΑΙΟΝ ΚΕΙΜΕΝΟΝ
.εἰς ὃ ἀφικέσθαι προελθόντες ἡμερησίαν ὁδόν, καὶ ἰδεῖν αὐτόθι κατὰ [616c] μέσον τὸ φῶς ἐκ τοῦ οὐρανοῦ τὰ ἄκρα αὐτοῦ τῶν δεσμῶν τεταμένα
―εἶναι γὰρ τοῦτο τὸ φῶς σύνδεσμον τοῦ οὐρανοῦ,
οἷον τὰ ὑποζώματα τῶν τριήρων, οὕτω πᾶσαν συνέχον τὴν
περιφοράν―
ἐκ δὲ τῶν ἄκρων τεταμένον Ἀνάγκης ἄτρακτον,
δι’ οὗ πάσας ἐπιστρέφεσθαι τὰς περιφοράς· οὗ τὴν μὲν
ἠλακάτην τε καὶ τὸ ἄγκιστρον εἶναι ἐξ ἀδάμαντος, τὸν δὲ
σφόνδυλον μεικτὸν ἔκ τε τούτου καὶ ἄλλων γενῶν. τὴν δὲ
[616d] τοῦ σφονδύλου φύσιν εἶναι τοιάνδε· τὸ μὲν σχῆμα οἵαπερ ἡ
τοῦ ἐνθάδε, νοῆσαι δὲ δεῖ ἐξ ὧν ἔλεγεν τοιόνδε αὐτὸν εἶναι,
ὥσπερ ἂν εἰ ἐν ἑνὶ μεγάλῳ σφονδύλῳ κοίλῳ καὶ ἐξεγλυμ-
μένῳ διαμπερὲς ἄλλος τοιοῦτος ἐλάττων ἐγκέοιτο ἁρμόττων,
καθάπερ οἱ κάδοι οἱ εἰς ἀλλήλους ἁρμόττοντες, καὶ οὕτω δὴ
τρίτον ἄλλον καὶ τέταρτον καὶ ἄλλους τέτταρας. ὀκτὼ γὰρ
εἶναι τοὺς σύμπαντας σφονδύλους, ἐν ἀλλήλοις ἐγκειμένους,
[616e] κύκλους ἄνωθεν τὰ χείλη φαίνοντας, νῶτον συνεχὲς ἑνὸς
σφονδύλου ἀπεργαζομένους περὶ τὴν ἠλακάτην· ......................................................
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
...στο φως τούτο έφτασαν ύστερ' από πορεία άλλης μιας ημέρας· εκεί είδαν, στη μέση του φωτός, να είναι από τον ουρανό τεντωμένες οι άκρες των δεσμών του ―το φως χρησίμευε ως σύνδεσμος του ουρανού και συγκρατούσε ολόκληρο τον περιστρεφόμενο ουρανό, απαράλλακτα όπως τα υποζώματα των πλοίων― και στις άκρες ήταν στερεωμένο της Ανάγκης το αδράχτι που έδινε την κίνηση σε όλες τις ουράνιες περιστροφές· το στέλεχος και τ' αγκίστρι του ήταν από χάλυβα, το σφοντύλι όμως από μίγμα χάλυβα και άλλων μετάλλων. Η φύση του σφοντυλιού ήταν η εξής: ως προς το σχήμα έμοιαζε με τα δικά μας εδώ· και για να έχης ακριβέστερην ιδέα πώς το παράσταινε, πρέπει να φαντασθής ένα μεγάλο σφοντύλι κοίλο και φαγωμένο από μέσα εντελώς· μέσα σ' αυτό προσαρμοζόταν ένα άλλο μικρότερο, όπως οι κάδοι που μπαίνουν ο ένας μέσα στον άλλο· μέσα στο δεύτερο άλλο τρίτο, και πάλι ένα τέταρτο, και ακόμη άλλα τέσσαρα· γιατί όλα ήσαν οκτώ, το ένα βαλμένο μέσα στο άλλο· από πάνω φαίνονταν του καθενός τα χείλη σαν κύκλοι και απ' έξω παρουσίαζαν επιφάνεια συνεχή, σα να ήταν ένα μόνο σφοντύλι γύρω από το στέλεχος·
....................................................
2. ΑΡΧΑΙΟΝ ΚΕΙΜΕΝΟΝ
ἐπὶ δὲτῶν κύκλων αὐτοῦ ἄνωθεν ἐφ’ ἑκάστου βεβηκέναι Σειρῆνα
συμπεριφερομένην, φωνὴν μίαν ἱεῖσαν, ἕνα τόνον· ἐκ πασῶν
δὲ ὀκτὼ οὐσῶν μίαν ἁρμονίαν συμφωνεῖν. ἄλλας δὲ καθη-
[617c] μένας πέριξ δι’ ἴσου τρεῖς, ἐν θρόνῳ ἑκάστην, θυγατέρας τῆς
Ἀνάγκης, Μοίρας, λευχειμονούσας, στέμματα ἐπὶ τῶν κεφα-
λῶν ἐχούσας, Λάχεσίν τε καὶ Κλωθὼ καὶ Ἄτροπον, ὑμνεῖν
πρὸς τὴν τῶν Σειρήνων ἁρμονίαν, Λάχεσιν μὲν τὰ γεγονότα,
Κλωθὼ δὲ τὰ ὄντα, Ἄτροπον δὲ τὰ μέλλοντα. καὶ τὴν μὲν
Κλωθὼ τῇ δεξιᾷ χειρὶ ἐφαπτομένην συνεπιστρέφειν τοῦ
ἀτράκτου τὴν ἔξω περιφοράν, διαλείπουσαν χρόνον, τὴν δὲ
Ἄτροπον τῇ ἀριστερᾷ τὰς ἐντὸς αὖ ὡσαύτως· τὴν δὲ Λάχεσιν
[617d] ἐν μέρει ἑκατέρας ἑκατέρᾳ τῇ χειρὶ ἐφάπτεσθαι. σφᾶς οὖν,
ἐπειδὴ ἀφικέσθαι, εὐθὺς δεῖν ἰέναι πρὸς τὴν Λάχεσιν.
....................................................
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
Απάνω σε καθέν' από τους κύκλους του στεκότανε από μια Σειρήνα που περιστρεφότανε κι' αυτή κ' έψαλλε με φωνή απάνω σ' ένα και τον ίδιο τόνο πάντοτε κανονισμένη, έτσι ώστε από τις οκτώ που ήσαν σχηματιζότανε μία και αρμονική συμφωνία. Γύρω από το αδράχτι και σε ίσες αποστάσεις κάθονταν απάνω σε θρόνο οι τρεις Μοίρες, θυγατέρες της Ανάγκης, η Λάχεση, η Κλωθώ και η Άτροπος, με άσπρα φορέματα και με στέμματα στο κεφάλι· συνόδευαν με το τραγούδι τους την αρμονία των Σειρηνών ψάλλοντας η Λάχεση τα περασμένα, η Κλωθώ τα τωρινά και η Άτροπος τα μέλλοντα. Η Κλωθώ αγγίζοντας κατά διαλείμματα με το δεξί της χέρι βοηθούσε στην εξωτερική περιστροφή του αδραχτιού, η Άτροπος πάλι με το αριστερό της χέρι βοηθούσε στις εσωτερικές περιστροφές· και η Λάχεση πιάνοντας πότε με το δεξί και πότε με το αριστερό της χέρι βοηθούσε και στα δύο είδη των περιστροφών. Μόλις έφτασαν εκεί, έπρεπε να παρουσιαστούν αμέσως μπροστά στη Λάχεση. (ΠΛΑΤΩΝ, ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ Ι.Ν. Γρυπάρης)
http://www.greek-language.gr/…/corp…/anthology/content.html…
ΠΛΑΤΩΝ
"..προσκυνῶ δὲ Ἀδράστειαν. τρεῖς Μοίρας εἶναι θυγατέρας Ἀνάγκης φασίν, Κλωθώ, Λάχεσιν, Ἄτροπον, ἣν καὶ Ἀδράστειαν καλοῦσιν...",
ilakate.blogspot.gr *** ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΟΙΡΕΣ, ΤΗΝ ΑΔΡΑΣΤΕΙΑ ΚΛΠ.
ΘΕΟΓΟΝΙΑ ΗΣΙΟΔΟΥ:
ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΗΣΙΟΔΟ, Η ΝΥΧΤΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜΗΤΕΡΑ ΤΩΝ ΜΟΙΡΩΝ
ΑΡΧΑΙΟΝ ΚΕΙΜΕΝΟΝ
Νὺξ δ᾽ ἔτεκε στυγερόν τε Μόρον καὶ Κῆρα μέλαιναν
καὶ Θάνατον, τέκε δ᾽ Ὕπνον, ἔτικτε δὲ φῦλον Ὀνείρων.
214 δεύτερον αὖ Μῶμον καὶ Ὀιζὺν ἀλγινόεσσαν
213 οὔ τινι κοιμηθεῖσα θεῶν τέκε Νὺξ ἐρεβεννή,
215 Ἑσπερίδας θ᾽, αἷς μῆλα πέρην κλυτοῦ Ὠκεανοῖο
χρύσεα καλὰ μέλουσι φέροντά τε δένδρεα καρπόν·
καὶ Μοίρας καὶ Κῆρας ἐγείνατο νηλεοποίνους,
[Κλωθώ τε Λάχεσίν τε καὶ Ἄτροπον, αἵ τε βροτοῖσι
γεινομένοισι διδοῦσιν ἔχειν ἀγαθόν τε κακόν τε,]
220 αἵ τ᾽ ἀνδρῶν τε θεῶν τε παραιβασίας ἐφέπουσιν,
οὐδέ ποτε λήγουσι θεαὶ δεινοῖο χόλοιο,
πρίν γ᾽ ἀπὸ τῷ δώωσι κακὴν ὄπιν, ὅστις ἁμάρτῃ.
τίκτε δὲ καὶ Νέμεσιν πῆμα θνητοῖσι βροτοῖσι
Νὺξ ὀλοή·
.......................................................
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
Κι η Νύχτα γέννησε το στυγερό το Μόρο και τη μαύρη Κήρα
και το Θάνατο, γέννησε και τον Ύπνο, γέννησε και το γένος των Ονείρων.
Ύστερα πάλι γέννησε το Μώμο και την οδυνηρή Αθλιότητα,
δίχως να κοιμηθεί με κάποιον από τους θεούς η ερεβώδης Νύχτα,
και τις Εσπερίδες που φυλάν τα μήλα τα ωραία, τα χρυσά,
στην άκρη του ξακουστού Ωκεανού, και τα δέντρα που δίνουν τον καρπό.
Γέννησε και τις Μοίρες και τις Κήρες που τιμωρούνε ανελέητα,
[την Κλωθώ, τη Λάχεση και την Άτροπο,
που δίνουν στους θνητούς όταν γεννιούνται το καλό και το κακό,]
220που διώκουνε τις παραβάσεις ανθρώπων και θεών
κι ούτε ποτέ τους παύουν τη δεινή οργή οι θεές,
προτού τιμωρία κακή αποδώσουνε σ᾽ εκείνον που έσφαλλε.
Γέννησε και τη Νέμεση, συμφορά για τους θνητούς ανθρώπους,
η ολέθρια Νύχτα.
ΗΣΙΟΔΟΥ Θεογονία (211-224) greek-language.gr
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.