Όταν ο καυγάς γίνεται τροφή

Είναι δίπλα μας, παντού. Άνθρωποι που μόνιμα καυγαδίζουν. Τον προκαλούν τον καυγά, τρέφονται από αυτόν. Αδιανόητο μα υπαρκτό ως φαινόμενο!

Ενδεχομένως όλοι έχουμε κάποια τέτοια εμπειρία από ανθρώπους στο περιβάλλον μας που όχι απλά αρέσκονται στο να μαλώνουν μα ηλίου φαεινότερο ότι τρέφονται από τους καυγάδες. Κάνουν τα πάντα για να εξασφαλίσουν έναν και εκτονώνονται, νιώθουν ζωντανοί ή σπουδαίοι.

Περιμένουν κάποιο θύμα, αν και προφανώς έχουν προτίμηση ιδιαίτερη και στο πρόσωπο με το οποίο τρελαίνονται να καυγαδίζουν.
Ο λόγος φυσικά δεν χρειάζεται να είναι σοβαρός και μπορεί να είναι οποιαδήποτε αφορμή. Πράγματα που παρεξηγούν, παρερμηνεύουν και μεταφράζουν όπως τους βολεύει για να δημιουργηθεί θέμα.

Πως και γιατί
Το πως από το πουθενά κάποιος μπορεί να δημιουργήσει πρόβλημα ίσως φαντάζει δύσκολο ή περίεργο για εμάς μα δεν είναι για έναν τέτοιον άνθρωπο. Η όρεξη και η φαντασία του καθώς η άσβεστη λαχτάρα του για να πάρει ζωή από έναν καυγά, τον καθιστούν ικανό να τον προκαλέσει και να τον γεννήσει με οποιαδήποτε αιτία ή αφορμή. Κάτι που άκουσε,κάτι που του μετέφεραν, κάτι που θυμήθηκε κι άλλα πολλά, αρκούν να τον κάνουν να εκραγεί, να προσβάλλει, να πει ό,τι χρειαστεί ώστε να μην κρατηθεί άλλο ψύχραιμος ο αντίπαλος όσο κι αν θέλει να αποφύγει την ένταση, συνεπώς μπαίνεις στο παιχνίδι του και του προσφέρεις ό,τι επιθυμεί.

Για τους υπόλοιπους όλο αυτό είναι αδιανόητο και παράλογο όπως καταλαβαίνουμε και η περίπτωση ίσως θυμίζει και θέμα ψυχολογικής φύσεως. Κάποια κενά, κάποια απωθημένα, κάποια τραύματα έχουν αναγκάσει το άτομο αυτό να θεωρεί πως μαλώνοντας θα τραφεί ή θα εκτονωθεί. Ενδεχομένως δεν κατανοεί τι κάνει και δεν είναι και σε θέση να αξιολογήσει το θέμα με τις όποιες προεκτάσεις ή συνέπειες.


Αντιμετώπιση
Το μόνο σίγουρο είναι πως είναι δύσκολο, περίπλοκο και κουραστικό να αντιμετωπίζεις έναν τέτοιον άνθρωπο ή να βρίσκεσαι κοντά του.
Θα μπορούσε να πει κανείς ότι η αδιαφορία θα αποτελούσε μια λύση αλλά αν το δούμε βαθύτερα θα φανεί πως δεν είναι απλό μα ούτε και σίγουρα λύνει κάτι, μάλλον θα οξύνει την κατάσταση από πολλές απόψεις.

Μια απόπειρα συζήτησης σε λογικά πλαίσια με γνώμονα την αγάπη ή το ενδιαφέρον ίσως να βοηθούσε αλλά ακόμη κι αν πείθαμε, θα έμενε σε θεωρητικό πάλι επίπεδο.
Σαφώς το να καταλάβουμε μόνοι μας ή με βοήθεια ειδικού τι πραγματικά φταίει που ένας άνθρωπος βρίσκει πια νόημα κι αισθάνεται ζωντανός μόνο σαν καυγαδίζει, θα ήταν σωτήριο αφού θα αντιμετωπίζαμε τη ρίζα του προβλήματος. Θα μπορούσαμε να τον καθησυχάσουμε αν π.χ όλο αυτό πήγαζε από ανασφάλεια. Θα του δίναμε να καταλάβει πως δε χρειάζεται να μαλώσει για να τραβήξει προσοχή ή ενδιαφέρον. Θα προτείναμε τρόπους άλλους να εκτονώσει την όποια ένταση συσσώρευσε και να ανακτήσει ηρεμία ή καλή διάθεση.
Εννοείται υπομονή κι αγάπη πάντα βοηθούν καθώς και το πόσο παρών είσαι.

Ίσως υπάρχει και μια λύση πιο τρελή λιγάκι και αυτή δεν είναι άλλη από την ομοιοπαθητική. Είτε δηλαδή συμμετέχουμε για λίγο στο παιχνίδι και μάλιστα έντονα μέχρι να αναγκαστεί να δει πόσο φαιδρό είναι, είτε γινόμαστε ίδιοι και παίρνουμε τη σκυτάλη κάνοντάς του το ίδιο, μήπως και καταλάβει.

Αν τίποτε από όλα αυτά δεν πετύχει και συνεχιστεί το φαινόμενο, το μόνο που έχουμε να αναρωτηθούμε είναι αν και κατά πόσο αντέχουμε ή τι είναι αυτό που μας υποχρεώνει να είμαστε κοντά σε έναν τέτοιον άνθρωπο.

Όλοι αντιδράμε με διάφορους τρόπους σε καταστάσεις και όλα τα βιώματα μας έχουν αλλάξει. Το θέμα είναι να το παλεύουμε, να αναγνωρίζουμε και να αποδεχόμαστε. Να έχουμε κατανόηση, υπομονή και να ζητάμε και βοήθεια από όπου μπορούμε διότι δεν αφορά μόνο εμάς όλο αυτό αλλά και το περιβάλλον μας.

enfo

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ