Φθάνει ἡ ὥρα;

Καί ποιά ὥρα;
Καί γιατί νά εἶναι αὐτή κι ὄχι ἡ ἄλλη ἡ παράλλη;

Ἐδῶ καὶ χρόνια ἰσχυρίζομαι πὼς ἡ μεγάλη πορεία μας, αὐτὴ ποὺ θὰ μᾶς καθορίσῃ τὸ ἐὰν εἴμαστε πρὸς …ἀπόσυρσιν ἤ ἐὰν εἴμαστε ἱκανοὶ κι ἄξιοι γιὰ τὴν ἐπομένη …«ἀναγέννησιν», εἶναι πολὺ κοντά μας. Τὸ «κοντά μας» ὅμως, ὡς χρόνος, βάσει τῶν δικῶν μας, γηΐνων κι ἀνθρωπίνων δεδομένων, εἶναι κάπως …ἀσαφές. Διότι οἱ ἐξελίξεις δὲν συμβαίνουν μέσα σὲ μερικὰ λεπτὰ ἤ μερικὲς στιγμές. Θέλουν καὶ χρόνο ὡριμάνσεως ἀλλὰ καὶ χρόνο γιὰ νὰ γίνουν ἀναγνωρίσιμες καὶ συνειδητές.
(Ἄν καὶ τελικῶς, ἐὰν στρέψουμε τὸ βλέμμα μας πρὸς τὰ πίσω, θὰ διαπιστώσουμε πὼς ναί, μία …στιγμούλα χρειάσθηηκε γιὰ νὰ ἀλλάξουν πολλά.)

Τὸ «ὅσα δὲν φέρνει ὁ χρόνος» πάντως ἰσχύει καὶ στὴν δική μας περίπτωσιν.
Φθάνουμε σὲ ἐκεῖνον τὸ σημεῖον ποὺ δὲν θὰ ὑπάρχῃ ἐπιστροφή.
Ποὺ ὅλοι μας καὶ ὅλα θὰ εἶναι τελείως διαφορετικὰ καὶ ποὺ ἐὰν θέλουμε νὰ πράξουμε κάτι καλὸ γιὰ τὴν Πατρίδα μας καὶ τὸν πλανήτη ὀφείλουμε νὰ ἀναγνωρίσουμε καὶ νὰ συνειδητοποιήσουμε τὴν δική μας θέσιν, τὶς ὑποχρεώσεις μας καὶ τὰ δικαιώματά μας.

Μὰ πρῶτα καὶ κύρια, ἐπάνω ἀπ΄ ὅλα πρέπει νὰ ἀποκοποῦμε ἀπὸ τὶς ὅποιες ἐλπίδες.
Ἐλπίδες ποὺ μᾶς καθιστοῦν ἀδρανεῖς, ὑπνωτισμένους καὶ τελικῶς ἐλεγχομένους.
Αὐτὲς τὶς ἐλπίδες, ποὺ ἔως σήμερα, χρησιμοποιοῦσαν κάποιοι γιὰ νὰ μᾶς κρατοῦν σὲ κατάστασιν καταστολῆς καὶ τελικῶς ἀποδοχῆς τῶν νέων δεδομένων. Αὐτὲς ἀκριβῶς θὰ χρησιμοποιήσουν οἱ ἴδιοι, ἤ τὰ …«ἀνταλλακτικά» τους, γιὰ νὰ μᾶς διατηρήσουν ἀκόμη περισσότερο σὲ κατάστασιν ὑπνώσεως….
Μὰ δὲν μᾶς χρειάζονται… Εἶναι τὸ πρῶτο ποὺ πρέπει νὰ πετάξουμε ἀπὸ ἐπάνω μας.

Τὸ δεύτερον ποὺ ὀφείλουμε νὰ ἐπανεξετάσουμε εἶναι ἡ δική μας θέσις.
Τὸ νὰ παραμένουμε ἐντεταγμένοι σὲ διάφορα κομματικὰ μαγαζάκια ἀναμένοντας ἤ δικαίωσιν ἤ ἀλλαγὴ τῶν δεδομένων, ἐκτὸς τοῦ ὅ,τι εἶναι μία ἄλλη ἀντίληψις τῶν ἐλπίδων, εἶναι καὶ κατασταλτικό. Τὸ «Μόνοι μας ὅ,τι κάνουμε» σημαίνει ἀκριβῶς αὐτὸ ποὺ λέει ἡ ἔκφρασις. Δὲν ἐμπεριέχει οὔτε μυστήρια, οὔτε μυστικὰ οὔτε δολιότητες. Ἄλλως τὲ πάντα ὁ Ἄνθρωπος στὸν πλανήτη μόνον ὅταν μποροῦσε μόνος του νὰ κάνῃ κάτι καὶ τὸ ἐκτιμοῦσε, ἀλλὰ κυρίως τὸ χρησιμοποιοῦσε ὡς μοχλὸ γιὰ νὰ πάῃ ἕνα βῆμα παρακάτω.
Φυσικὰ μέσα σὲ ὅλα αὐτὰ ἀπαιτεῖται νὰ πετάξουμε ὅλων τῶν εῖδῶν τὰ ὑποστηρίγματα καὶ τὰ μπαστουνάκια.

Τέλος, τὸ ἐπίσης σημαντικὸ σημεῖον ποὺ πρέπει νὰ προσέξουμε εἶναι ἡ ἀποδοχή.
Ἡ ἄρνησις τῶν πραγματικότητος, ὡς ἀντίδρασις στὴν ἀπώλεια, αὐτῶν ποὺ θεωρούσαμε ὡς δεδομένα, εἶναι συνήθως μία στάσις ποὺ ἐπὶ τέλους πρέπει νὰ ἀλλάξῃ γιὰ ὅλους μας. Ὅσο ταχύτερα συνειδητοποιήσουμε πὼς ἔτσι ἔχουν πλέον τὰ δεδομένα κι ὄχι ἀλλοιῶς, τόσο ταχύτερα θὰ μπορέσουμε νὰ δραστηριοποιηθοῦμε καὶ τελικῶς νὰ ἐπιβιώσουμε.

Τί λέτε;
Θά τά καταφέρουμε;

Φιλονόη

φωτογραφία

arxisame

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ