Στις 15 Μαρτίου του 1493, ο Χριστόφορος Κολόμβος επιστρέφει στο λιμάνι του Πάλος μετά το πρώτο του υπερατλαντικό ταξίδι και γίνεται αποδεκτός από το πλήθος ως ήρωας, και από το βασιλικό ζεύγος της Ισπανίας με τιμές. Αν και στην πραγματικότητα ο Κολόμβος είχε φτάσει σε έναν νέο άγνωστο κόσμο, όλοι πίστευαν - όπως και ο ίδιος - πως είχε φτάσει στην Ασία. Οι Ισπανοί, δεν άργησαν να προετοιμάσουν την επόμενη αποστολή προς τις νεοανακαληφθείσες περιοχές και να ιδρύσουν την πρώτη αποικία η οποία θα ήταν μία νέα βάση για την περαιτέρω εξερεύνηση της περιοχής. Έτσι, στις 24 Σεπτεμβρίου του 1493, 17 πλοία αναχώρησαν από την Ισπανία για τον Νέο Κόσμο.
Τον Νοέμβριο του 1493 έφτασε και πάλι στο νησί της Ισπανιόλα (το νησί που σήμερα μοιράζονται οι χώρες της Αϊτής και του Αγίου Δομίνικου) όπου κατά το πρώτο του ταξίδι, είχε χτίσει ένα πρόχειρο φρούριο και είχε αφήσει πίσω 39 από τους άνδρες του. Από τους 39 άνδρες όμως, βρήκε τα πτώματα των ένδεκα και το φρούριο κατεστραμμένο, προφανώς από επίθεση των ιθαγενών. Το γεγονός αυτό, έκανε τον Κολόμβο να χτίσει τον οικισμό, σε άλλο σημείο του νησιού. Αφού έπλευσε περίπου 50 ναυτικά μίλια δυτικότερα, επέλεξε την ακτή όπου οι Ισπανοί θα έχτιζαν την πρώτη τους αποικία στον Νέο Κόσμο την οποία ο Κολόμβος ονόμασε “Ισαβέλλα” προς τιμή της Βασίλισσας της Ισπανίας. Κατά το στήσιμο του οικισμού, ο Κολόμβος, συνέχισε την εξερεύνηση των ακτών της Ισπανιόλα, συνεχίζοντας προς τις νότιες ακτές της Κούβας, φτάνοντας σχεδόν μέχρι το δυτικό άκρο του νησιού. Κατά την επιστροφή του προς την Ισπανιόλα, νότια της Κούβας, ανακάλυψε και ένα μικρότερο νησί.
Ο Κολόμβος, στις 5 Μαΐου του 1494, έγινε ο πρώτος Ευρωπαίος που έφτασε στην Τζαμάικα η οποία ήδη κατοικούνταν από τους ιθαγενείς Ταΐνο. Αφού περίπλευσε τις νότιες ακτές του νησιού, συνέχισε προς την Ισπανιόλα. Οι Ισπανοί, δεν έδειξαν άμεσο ενδιαφέρον για το μικρό αυτό νησί. Ο Κολόμβος όμως, θα ξαναπεράσει από εκεί μετά από εννιά χρόνια, υπό άλλες συνθήκες. Κατά την διάρκεια των εννέα αυτών χρόνων, ο Κολόμβος, είχε αποτύχει στην διακυβέρνηση της νέας αποικίας, σε σημείο να κατηγορηθεί για κατάχρηση εξουσίας και να καταδικαστεί σε φυλάκιση. Παρόλα αυτά όμως, χάριν της στήριξης που είχε από την Βασίλισσα Ισαβέλλα, του δόθηκε χάρη και του ανατέθηκε μια ακόμη εξερευνητική αποστολή υπό τον όρο να μην προσεγγίσει το νησί της Ισπανιόλα. Με τέσσερα πλοία, απέπλευσε από την Ισπανία στις 11 Μαΐου του 1502. Για μήνες, εξερευνούσε τις ακτές τις Κεντρικής Αμερικής προσπαθώντας να βρει κάποιο θαλάσσιο πέρασμα ώστε να συνεχίσει δυτικότερα. Κατά την εξερεύνηση όμως, καθώς είχε εισέλθει σε έναν ποταμό, δέχθηκε επίθεση από ιθαγενείς που προξένησαν στα πλοία ζημιές. Αυτό, ανάγκασε τον Κολόμβο να σταματήσει την εξερεύνηση και να κατευθυνθεί προς την Ισπανιόλα ώστε να ζητήσει άδεια και να επισκευάσει τα πλοία του. Στην πορεία όμως, έπεσε σε μια τροπική καταιγίδα ώστε να προξενηθούν ακόμα μεγαλύτερες ζημιές στα πλοία αναγκάζοντας τον να καταφύγει στις κοντινότερες ακτές της Τζαμάικα, στις 25 Ιουνίου του 1503.
Με τα πλοία πλέον αχρηστευμένα, ο Κολόμβος με τους άνδρες του, ξέμειναν στην Τζαμάικα αρχίζοντας έναν αγώνα επιβίωσης. Κάποια στιγμή, ένας από τους άνδρες, με την βοήθεια των ιθαγενών έφτασε με ένα κανό μέχρι το νησί της Ισπανιόλα και ζήτησε από τον Ισπανό Κυβερνήτη του νησιού, βοήθεια. Ο Κυβερνήτης όμως, αρνήθηκε και εμπόδισε κάθε βοήθεια προς τον Κολόμβο. Τελικά, η βοήθεια έφτασε από την Ισπανιόλα στις 29 Ιουνίου του 1504, με τον Κολόμβο και τους συντρόφους του, να έχουν γίνει - έστω και με αυτό τον τρόπο - οι πρώτοι ευρωπαίοι που έμειναν στην Τζαμάικα πάνω από ένα έτος. Το 1509, ιδρύθηκε από τους Ισπανούς η πρώτη αποικία στο νησί, με ονομασία Νέα Σεβίλλη. Οι Ισπανοί όμως, στην συνέχεια υποδούλωσαν τους ιθαγενείς. Όσοι δεν κατάφεραν να διαφύγουν από το νησί, πέθαναν από τις ασθένειες που μετέφεραν οι ευρωπαίοι και από την εξαντλητική εργασία. Έπειτα, οι Ισπανοί, τους αναπλήρωσαν με νέγρους από την Αφρική.
Τον Μάϊο του 1655, οι Βρετανοί, μετά από μια αποτυχημένη προσπάθεια να καταλάβουν την Ισπανιόλα, αποβιβάστηκαν στην Τζαμάικα εκτοπίζοντας τις ισπανικές δυνάμεις που βρίσκονταν στο νησί. Από τότε, οι Βρετανοί καθόρισαν την ιστορία του νησιού το οποίο ανεξαρτητοποιήθηκε ως κράτος από την Μεγάλη Βρετανία, το 1962. Το όνομα της Τζαμάικα, προέρχεται από το “Σαΐμακα” στην γλώσσα των ιθαγενών Ταΐνο, που σημαίνει “Χώρα των Πηγών”.
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.